เมื่อเธอนั้นยังเด็กเธอยังรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งบนโลกเธอเคยเดินผ่านทางแยกบนถนนเข้าสู่การผจญภัยเล็กๆเธอยังจำได้ใช่ไหม..แรกเริ่มนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นสนุกสนานมากเพียงใดแต่เนินนานไปเธอก็เริ่มท้อถอยและในที่สุดเธอก็เดินหลงทาง
เธอจำไม่ได้หรืออย่างไรว่าเธอเคยยืนอยู่ได้อย่างไร
นานแค่ไหนที่ความเงียบงันทำให้เธอรู้สึกหงอยเหงาหมดหนทางเดินต่อไป
เมื่อเธอหันกลับไปมองรอยความทรงจำที่เปิดอยู่อีกครั้งด้วยความรู้สึกสดับลึกสุดใจ
ณที่แห่งนั้นที่หัวใจบอกว่าทุกสิ่งก็ล้วนไม่มีเหตุผลใดสามารถกั้นขึดถึงที่สุดเท่าที่โลกใบนี้จะเป็นไปได้
ฟู๊ววว..บนโลกใหม่
ที่กลางเมืองใหญ่กำลังมีมหกรรมแจกดอกกุหลาบและช็อคโกแลคหรือไม่?เธอหันไปมองผู้คนกลุ่มใหญ่ที่ยืนอยู่อย่างแน่นขนัดอย่างสนใจและอยากรู้..?เธอรีบเดินเบียดแทรกหญิงชายหลายคนเข้าไปให้ใกล้สถานที่จัดงานทันใดนั้น
ฟรึบบบบ!!แรงกระแทกจากด้านข้างชนปะทะร่างของเธอโซเซล้มลงไปกองฟลุบที่พื้นถนนที่มีดอกกุหลาบจำนวนมากร่วงหล่นกระจัดกระจายกองเต็มรอบตัวเธอ..ฮือฮาZท่ามกลางสายตาที่จ้องมองเธอและเสียงร้องกรี๊ดดดกริ๊ดด..เกิดเป็นช่องว่างสีแดงขึ้นในพริบตา
เธอได้สบสายตากับชายหนุ่มคนหนึ่งดุจแรงกระแทกสายฟ้าที่มีพลังบางสิ่งทำให้เธอไม่อาจละสายตาไปจากชายหนุ่มคนนั้นดวงตาเรียวโตเบิกกว้างที่มองตรงมาที่เธออย่างตื่นตะหนกทำให้เธอเกือบลืมตัวตนไปขณะที่เขาเอื้อมมือส่งมาที่เธอ..เธอจ้องมองใบหน้าเรียวและริมฝีปากบางที่เผยอรอยยิ้มเล็กๆให้เธอก่อนส่งเสียงเบาที่เธอไม่เคยได้ยิน"เธอๆ เป็นอะไรหรือป่าวครับ"
เธอไม่รู้ว่าโลกของเธอในความเป็นจริงเธอกำลังจะต้องเผชิญอะไร..จากนั้น..เสียงในมิติก็ดังขึ้นพอให้เธอได้ยินแต่เพียงผู้เดียว..จงค่อยๆลืมเลือนทุกสิ่งไป..ในความจริงท่ามกลางกองกุหลาบล้วนล้อมรอบไปด้วยภาพหลอกล่อลวงตาเธอจึงไม่สามารถลุกขึ้นยืนเต็มพื้นที่ได้ท่ามกลางดวงตาทุกคู่อาจเคลือบไปด้วยสิ่งเร้าเย้ายวนให้หัวใจตื่นระรัวเต้นไม่เป็นจังหวะเธอก็ไม่อาจทึกทักเอาสิ่งใดได้จงลืมทุกสิ่งสิ้นแล้วปรากฏกายกลับมาอีกครั้ง
マナーモードに設定の上、
ให้กับคุณ mastana เรียบร้อยแล้วนะคะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
ⓛⓞⓥⓔ
☀(`.¸ ¸.´)<.´¯`.
✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿Mastana✿~~
✿✲-(¯`°.°.★* *★ .°.°´¯)*¤°★)))PampamMastana um! umm!!!