เมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝัน บทที่ 2 บทที่ ๒ เข้าสู่ปีการศึกษาใหม่แล้ว ปีนี้วันรบขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ ปีหน้าเขาตั้งใจจะไปสอบเข้าโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอให้ได้ แม้ว่าจะอยู่ไกลจากบ้านสักหน่อย แต่พ่อกับแม่เองก็หวังว่าเขาจะสอบได้เช่นกัน โดยจะส่งวันรบไปอยู่กับลุงนวย ซึ่งเป็นพี่ชายของพ่อ ลุงนวยมีลูกโตหมดแล้ว จึงไม่มีภาระใดๆ อีก เขายินดีที่จะรับหลานชายไปอยู่ด้วย หากว่าวันรบสอบได้จริงๆ วันรบมีครูประจำชั้นคนใหม่ เป็นผู้ชายชื่อครูประสงค์ เขาเป็นครูที่เพิ่งจบใหม่ และเพิ่งมาบรรจุที่กงไกรลาศเป็นที่แรก จึงมีความตั้งใจที่จะเป็นครูที่ดี ทั้งยังมุ่งมั่นเป็นพิเศษที่จะส่งเสริมเด็กที่มีความสามารถเฉพาะทาง เช่น คอมพิวเตอร์ กีฬา ศิลปะ ดนตรี ครูประสงค์สอนวิชาสังคมศึกษา ด้วยความเป็นที่ครูหนุ่มไฟแรงมีจิตวิญญาณของความเป็นครูอยู่เต็มเปี่ยม ทำให้เขามีเทคนิคการถ่ายทอดวิชาความรู้รูปแบบใหม่ๆ สร้างความน่าสนใจมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการนำความรู้รอบตัวที่ใกล้ตัวมาเล่าให้เด็กๆ ฟังอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องภาวะโลกร้อน สึนามิ ไข้หวัดนก เป็นต้น ครูประสงค์จะเล่าและอธิบายด้วยภาพอย่างเข้าใจง่าย ทำให้เด็กๆ รักและเรียนกับเขาอย่างมีความสุข ใกล้ถึงวันวิสาขบูชา ทางโรงเรียนให้ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ ส่งตัวแทนนักเรียนไปแข่งขันตอบปัญหาธรรมะในระดับอำเภอ โรงเรียนละ ๓ คน ดังนั้น ครูประสงค์ในฐานะที่เป็นครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ จึงให้นักเรียนทำแบบทดสอบเพื่อคัดเลือกโดยเป็นการตอบคำถามเกี่ยวกับวันวิสาขบูชา เหมือนโชคเข้าข้างวันรบ เพราะพี่สาวของเขาชื่อวันวิสาข์ เธอเกิดตรงกับวันวิสาขบูชาพอดี ทำให้วันรบพอจะมีความรู้เรื่องวันวิสาขบูชาอยู่บ้าง เขาจึงทำแบบทดสอบของครูประสงค์ได้ และได้รับคัดเลือกให้เป็น ๑ ใน ๓ ของนักเรียนที่เป็นตัวแทนไปตอบปัญหาธรรมะร่วมกับ นงนุชและธีรพล ก่อนถึงวันแข่งขันอีกหนึ่งสัปดาห์ วันรบและเพื่อนอีกสองคน เข้าห้องสมุดทุกเที่ยงเพื่ออ่านหนังสือที่เกี่ยวกับวันวิสาขบูชา และที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า แต่น่าเสียดายที่ห้องสมุดของโรงเรียนเป็นห้องสมุดขนาดเล็ก จึงมีหนังสือไม่มากนัก ครูประสงค์จึงพาทั้งสามคนเข้ามาหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตเพิ่มเติม โดยวันรบอาศัยวิธีเดิมคือ จดบันทึกลงในสมุดบันทึกจิ๋วของเขา แล้วกลับไปท่องที่บ้านก่อนนอนทุกคืน กระทั่งถึงวันที่มีการแข่งขันตอบปัญหาธรรมะซึ่งจัดขึ้นที่วัดแห่งหนึ่งในตัวอำเภอกงไกรลาศ มีโรงเรียนประถมอื่นๆ ร่วมแข่งขันด้วย วันรบและเพื่อนอีกสองคนตื่นเต้นไม่น้อย เพราะเป็นครั้งแรกที่เขามีโอกาสมาทำกิจกรรมเช่นนี้ ผู้เข้าแข่งขันที่เป็นตัวแทนจากโรงเรียนต่างๆ นั่งประจำที่ กรรมการสำรวจความพร้อมของทุกคนแล้วประกาศผ่านไมโครโฟน “นักเรียนทุกคนพร้อมนะครับ เดี๋ยวผมจะอ่านคำถาม และให้นักเรียนแต่ละโรงเรียนช่วยกันคิดและเขียนคำตอบลงในกระดาษที่เตรียมไว้ให้ พอผมบอกว่าหมดเวลาทุกคนต้องวางปากกา และส่งคำตอบ” นักเรียนที่เข้าแข่งขันทุกคนใจเต้นระทึก หลังจากกรรมการพูดจบ “คำถามแรก ถามว่า พระพุทธเจ้าประสูติ ณ สถานที่ใด” วันรบและเพื่อนก้มหน้ากันปรึกษากันเบาๆ เพราะเกรงว่าทีมจากโรงเรียนอื่นจะได้ยินคำตอบ “ลุมพินีวัน เราจำได้” นงนุชรีบบอกเพื่อน “ใช่ๆ เขียนเลยๆ” วันรบช่วยยืนยันคำตอบ ธีรพลรีบเขียนคำตอบตามที่เพื่อนบอกลงไป แล้วส่งให้กรรมการ “คำถามที่สอง ถามว่า เจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลังจากออกผนวชได้กี่ปี” “เอ...กี่ปีล่ะ จำได้แต่ตรัสรู้ตอนพระชนมายุ ๓๕ พรรษา” ธีรพลเกาหัวเพราะจำไม่ได้ “พระองค์เสด็จออกผนวชตอนพระชนมายุ ๒๙ พรรษา” นงนุชเสริม “เอา ๓๕ ลบด้วย ๒๙ เท่ากับ ๖ ปีไง” วันรบบอกเพื่อนและรีบเขียนคำตอบด้วยความกระตือรือร้น “คำถามที่สาม ถามว่า สถานที่ตรัสรู้ขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า ปัจจุบันเรียกว่าอะไร และตั้งอยู่ที่ประเทศอะไร” “พุทธ พุทธ อะไรนะที่อยู่อินเดียน่ะ” ธีรพลนึกไม่ออก “พุทธสถานหรือเปล่า” นงนุชช่วยนึก “ไม่ใช่ๆๆ พุทธ...พุทธคยาไง” วันรบนึกออก “เออ ใช่ๆๆ” ธีรพลรีบเขียนคำตอบอย่างมั่นใจ “อย่าลืม เขียนประเทศอินเดียไปด้วยนะ” นงนุชย้ำ “คำถามที่สี่แล้วนะครับ ถามว่า เมืองกุสินารามีความสำคัญอย่างไร” “ติดอยู่ที่ปาก แต่นึกไม่ออกแฮะ” วันรบทำท่าคิด “ตรัสรู้หรือเปล่า” นงนุชถาม “เป็นเมืองที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานต่างหาก” ธีรพลตอบ “เยี่ยมเลยเพื่อน” วันรบยกนิ้วโป้งให้ “และมาถึงคำถามข้อสุดท้าย ถามว่า องค์กรใดที่กำหนดให้วันวิสาขบูชาเป็นวันสำคัญสากลของโลก” “คำถามนี้ยากจังเลย” นงนุชบ่น พร้อมกับเกาศีรษะแกรกๆ “ครูประสงค์บอกพวกเราแล้วนะ ใช่สหประชาชาติหรือเปล่า” วันรบไม่แน่ใจ “อืม ใช่เลยวันรบ เราจำได้ว่าครูประสงค์บอกว่าประกาศเมื่อวันที่ ๑๕ ธันวาคม ๒๕๔๒” “โห ธีรพล จำแม่นจัง” นงนุชชม “ท่องทั้งคืนเลย แต่ลืมท่องชื่อองค์กร ฮิๆๆ” ธีรพลสารภาพ “เอาล่ะครับ มาถึงผลการแข่งขันตอบปัญหาธรรมะระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ เนื่องในวันวิสาขบูชาประจำปีนี้ของอำเภอกงไกรลาศแล้วนะครับ คะแนนสูสีกันมาก นักเรียนแต่ละโรงเรียนตั้งใจกันมากเลยนะครับ น่ายินดีจริงๆ ที่มีเยาวชนสนใจเรื่องของพระพุทธศาสนา” กรรมการก้มลงอ่านผลคะแนน วันรบ นงนุช และธีรพลต่างจับมือกันแน่นด้วยความตื่นเต้น จนมือของแต่ละคนเต็มไปด้วยเหงื่อชุ่มชื้น “และผลการตัดสินใจเป็นเอกฉันท์ จากคะแนนที่รวบรวมทั้งหมด ทีมที่ชนะเลิศในการตอบปัญหาธรรมะวันวิสาขบูชาปีนี้ได้แก่ โรงเรียนบ้านประดู่เฒ่า ทำคะแนนได้ ๑๐ เต็ม ๑๐ คะแนนเลยครับ” เสียงปรบมือแสดงความยินดีดังกึกก้องไปทั่วทั้งศาลาวัด เด็กทั้งสามคนส่งเสียงดีใจและกอดกันกลม แล้วหันไปรับโล่รางวัลจากกรรมการ โดยมีครูประสงค์เป็นผู้ถ่ายภาพให้ “ครูขา หนูดีใจจังเลย ได้สิบคะแนนเต็มเลยนะคะ” นงนุชยังไม่หายตื่นเต้น “ครูครับ เหมือนที่ครูติวให้พวกผมเลยครับ” ธีรพลก็ตื่นเต้นไม่แพ้นงนุช “พวกผมขอบคุณครูประสงค์มากนะครับที่ทำให้มีวันนี้” วันรบชวนเพื่อนไหว้ขอบคุณครูประสงค์ที่ยิ้มไม่หุบ “เพราะพวกเธอมีความตั้งใจต่างหาก ครูดีใจด้วยนะ” ครูประสงค์สวมกอดเด็กทั้งสามอย่างปิติ Create Date : 10 มิถุนายน 2564 Last Update : 10 มิถุนายน 2564 11:30:09 น. 1 comments Counter : 953 Pageviews.   Share Tweet แนวฟรุ้งฟริ้ง โดย: wan (สมาชิกหมายเลข 865311 ) วันที่: 10 มิถุนายน 2564 เวลา:22:18:05 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก