I AM SOMEONE
<<
มกราคม 2565
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
22 มกราคม 2565

เธอทำให้ฉันเห็นวันพรุ่งนี้ ตอนที่ 4

ความใคร่รู้ของเจนที่มีต่อตัวระมิงค์นอกจากจะทำให้เขานอนหลับยากขึ้นแล้ว ยังทำให้เขากระวนกระวายใจอยากให้ถึงวันนัดหมอที่คลินิกไวๆ เสียเหลือเกิน ทั้งที่ก็ไม่รู้จะได้เจอกับระมิงค์อีกหรือไม่ แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังเฝ้ารอวันที่หมอนัดอยู่ดี

ขณะที่ระมิงค์ไม่ได้เก็บเอาเรื่องของเจนมาคิดแต่อย่างใด เธอกำลังสนุกกับการขายสินค้าที่ตัวเองผลิตขึ้นเองทางออนไลน์อยู่ ทีแรกลงทุนผ่อนจักรเย็บผ้าเพื่อเย็บกระเป๋าผ้าง่ายๆ ทำแจกเพื่อนฝูงก่อน พอมีคนสนใจสั่งซื้อ เธอจึงเจียดเวลาไปเรียนตัดเย็บอย่างจริงจังจนเย็บเสื้อผ้าง่ายๆ ได้ และเริ่มมีลูกค้าประจำ จากนั้นก็หัดปักผ้าแบบญี่ปุ่นโดยเอาเสื้อผ้าที่มีอยู่แล้วมาปักเพิ่มโน่นเพิ่มนี่เข้าไป หรือดัดแปลงใหม่ ก็ขายได้อีก ยิ่งเสื้อผ้าในตู้เหลือเยอะก็ยิ่งมีรายได้ สมัยที่มีแฟนฐานะดีเป็นผู้ชายสายเปย์ เธอก็ได้เสื้อผ้าดีๆ สวยๆ แพงๆ ใส่เป็นประจำจนเกือบล้นตู้

แต่เมื่อทุกอย่างพังครืน เสื้อผ้าเหล่านั้นก็ไม่จำเป็นสำหรับระมิงค์อีกต่อไป เธอไม่รู้ว่าจะแต่งไปให้ใครดูใครชม ที่ทำไปก็เพื่อความสบายใจสบายตาของแฟนหนุ่มคนเดียว ถึงตอนนี้เธอจึงนำมาเอามาโมดิฟายด์จนเกือบเกลี้ยงตู้ เหลือเพียงเสื้อผ้าธรรมดาๆ ที่ใส่ได้ทุกวัน ใส่ซ้ำก็ไม่มีใครสนใจ ยิ่งไม่ได้ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องกลัวว่าใครจะจับจ้องว่าวันนี้สวมเสื้อผ้าอะไรมาทำงาน

แม้ว่าจะเป็นรายได้ที่ไม่แน่นอนหรือมากมายอะไรนัก แต่ก็ฆ่าเวลาที่แสนยาวนานสำหรับคนไม่มีงานประจำในแต่ละวันได้เป็นอย่างดี นอกเหนือรายได้จากการเป็นติวเตอร์ที่นานทีปีละไม่กี่หนที่จะมีการจัดสอบบรรจุข้าราชการท้องถิ่น เธออาจจะไม่มีสังคมคนทำงาน แต่ได้พูดคุยกับลูกค้าออนไลน์ก็เพลินไปอีกแบบ รวมถึงตอบคำถามลูกศิษย์ที่สงสัยในโจทย์หรือข้อสอบในวิชาที่เธอสอน จนจิตแพทย์ชมว่าเธอหาทางออกให้ตัวเองได้เยี่ยมยอด

หลายคนเคยถามระมิงค์ว่า ทำไมถึงไม่กลับไปทำงานประจำอีก เธอให้คำตอบเหมือนๆ กันกับทุกคนว่า “แก่แล้ว ใครจะรับ”

ในวัย 35 สำหรับผู้หญิงนั้นอาจจะดูเยอะเกินไปที่จะไปทำงานในตำแหน่งทั่วๆ ไป เพื่อนของเธอส่วนใหญ่ก้าวไปเป็นระดับผู้จัดการ หัวหน้า ผอ.หรือไม่ก็เป็นผู้บริหารกันหมดแล้ว หากใครทำธุรกิจก็ขยายกิจการ หรือไม่ก็มีเงินถุงเงินถังนอนนับเงินแสนเงินล้านทุกวันแล้วแทบทั้งนั้น
หากใครไม่ทำงาน ก็ให้สามีจ้างเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกอยู่บ้านกันไป และคงจะมีแต่เพื่อนกลุ่มนี้กระมังที่ยังพอมีเวลาคุยกับระมิงค์อยู่บ้าง เมื่อเทียบกับเพื่อนที่ทำงานอื่นๆ กับอีกประเภทหนึ่งที่ยังคบกันได้นานโขอยู่จะเป็นพวกสาวโสดด้วยกันเอง แม้จะมีอาชีพการงานประจำก็ตาม แต่ก็จะพอมีเวลา สังสรรค์กันได้ไม่มีลูกกวนตัวผัวกวนใจ

หลังจากถูกลอตเตอรี่งวดนั้น เธอยังคิดขำๆ ว่า “หรือว่าจะเอาดีทางนี้ดีหว่า” หมายถึงเสี่ยงโชคไปทุกๆ งวดกะจะรวยทางลัด จนแม่ของเธอด่าว่า “งมงาย ทำมาหากินดีๆ ไม่ชอบ” ทำให้ต้องตัดใจหันหน้ากลับมาทำงานออกแรงเสียเหงื่อดีกว่า และแม่ยังสำทับอยู่บ่อยๆ ว่า “ติวให้เขา ไม่ลองไปสอบเองเลยล่ะ เผื่อจะได้เป็นข้าราชการกับเขาบ้าง” ระมิงค์ปฏิเสธแบบไม่ต้องคิดทุกครั้งที่แม่พูดเช่นกัน “ถ้ามิ้งจะทำราชการ มิ้งทำไปตั้งแต่เรียนจบแล้วแม่” เธอไม่ได้ดูแคลนอาชีพข้าราชการ แต่ตั้งแง่กับการคอร์รัปชันในระบบราชการมากกว่า ยิ่งเรียนจบด้านรัฐศาสตร์มาด้วยแล้ว ยิ่งทำให้เห็นความฟอนเฟะของระบบราชการไทย ตอนที่เป็นติวเตอร์เธอจะย้ำเตือนกับนักเรียนที่มาติวกับเธอเสมอว่า “ข้าราชการคือข้าของประชาชน เงินเดือนที่ได้รับคือภาษีของประชาชน หากได้บรรจุเป็นข้าราชการแล้วขอให้เป็นต้นแบบของข้าราชการที่ซื่อสัตย์สุจริตตลอดไป”

เคยมีคนแนะนำให้เธอไปสมัครขายตรงหรือเป็นตัวแทนประกันชีวิต เป็นอาชีพอิสระเช่นกันแต่ยังมีสังคมคนทำงาน เธอปฏิเสธทันควัน “คงขายไม่ได้สักคน” เธอมองว่าบุคลิกของเธอไปกันไม่ได้กับธุรกิจประเภทนั้นเลย ระมิงค์ไม่ใช่คนพูดเก่ง เจ๊าะแจ๊ะไม่เป็น โน้มน้าวใจใครก็ยาก การขายของออนไลน์จึงเหมาะกับเธอที่สุดแล้ว ไม่ต้องพบปะกับลูกค้าโดยตรง แค่สื่อสารกันผ่านตัวอักษร และรูปภาพสินค้าก็พอ

ดูเหมือนชีวิตของเธอจะอิสระ แต่ผู้เป็นแม่ยังเห็นลูกเป็นเด็กในสายตาแม่เสมอ ยิ่งไร้หลักอยู่เช่นนี้ก็ยิ่งอดห่วงไม่ได้

“แก่กว่านี้ จะเอาอะไรกิน” แม่ถามลูกสาวคนเดียวของตัวเอง ขณะที่แม่เป็นข้าราชการบำนาญพอมีเงินกินเงินใช้ในแต่ละเดือนอยู่บ้าง
“นั่นสิแม่ ถามดีนะ”
“ลูกต้องคิดบ้างนะ อย่าให้แก่ไปวันๆ ไม่ก็หาแฟนซะ”
“แฟนเกี่ยวอะไรด้วยล่ะแม่”
“อย่างน้อยก็มีคนช่วยดูแลกันยามแก่เฒ่า”
“ฟงแฟนอะไรแม่ ไม่เอาแล้ว ฝากความหวังไว้กับคนอื่นแล้วยังไงล่ะ” เธอเสียงขุ่น

แม่ก็ได้แต่อึ้งไปเมื่อพูดสะกิดใจลูกสาวเข้า เธอรู้ดีว่าระมิงค์ยังไม่อาจลืมเลือนความเจ็บปวดในอดีตได้



Create Date : 22 มกราคม 2565
Last Update : 22 มกราคม 2565 11:58:49 น. 0 comments
Counter : 569 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]




Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]