บางคนหลีกเลี่ยงการพบแพทย์เพราะไม่อยากจะพบว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับตนเอง บางคนหลีกเลี่ยงการไปโบสถ์ด้วยเหตุผลเดียวกันแต่การที่เราไม่รับรู้เรื่องความเจ็บป่วยของตนเองไม่ได้ทำให้เรามีสุขภาพดี และการไม่รับรู้บาปของตนเองก็ไม่ได้ทำให้เราเป็นคนบริสุทธิ์

 

กฎหมายของโรมันถือเป็นต้นกำเนิดของแนวคิดที่ว่า การไม่รับรู้กฎหมายไม่อาจทำให้ใครพ้นผิดได้ แต่แนวคิดนี้มีขึ้นก่อนหน้า นานมาแล้วเมื่อพระเจ้าประทานพระบัญญัติแก่ชาวอิสราเอลทรงตั้งกฎว่า แม้แต่บาปที่ทำด้วยความพลั้งเผลอก็ยังต้องมีการถวายเครื่องบูชาเพื่อรับการอภัยโทษบาป (ลนต.4; อสค.45:18-20)

 

ในจดหมายถึงคริสเตียนในกรุงโรมเปาโลพูดถึงการไม่รับรู้หรือการขาดความเข้าใจ เมื่อคนเราไม่รู้จักความชอบธรรมของพระเจ้า ก็จะตั้งความชอบธรรมของตนเองขึ้น (รม.10:3) เมื่อเราใช้ชีวิตตามมาตรฐานความดีชั่วที่เราตั้งขึ้นเอง เราอาจรู้สึกดีกับตัวเอง แต่นั่นไม่ได้ทำให้จิตวิญญาณของเราเข้มแข็ง เราจะรู้จักสภาพของจิตวิญญาณของเราก็ต่อเมื่อเราใช้ชีวิตตามมาตรฐานความชอบธรรมของพระเจ้า คือ พระเยซู

 

ไม่มีใครบรรลุถึงความชอบธรรมของพระคริสต์ได้ และขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่ต้องทำเช่นนั้น แต่พระองค์ได้ให้เราเข้าร่วมในความชอบธรรมกับพระองค์ (5:21) เมื่อเราพบว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับเรา ยังมีข่าวดีคือ องค์แพทย์ผู้ประเสริฐทรงสามารถรักษาเราให้หายดีได้ – JAL