13. ปฐพีไร้พ่าย (與鳳行) / จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香) เขียน เปรมสินี หยู,ธันย์ วชิรณรงค์,ธนู รุ่งโรจน์เรือง

Bingo 12-22 --- 13. ปฐพีไร้พ่าย (與鳳行) / จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香) เขียน เปรมสินี หยู,ธันย์ วชิรณรงค์,ธนู รุ่งโรจน์เรืองฉาย,วณิดา คารวะคุณ แปล --- เรื่องที่ 13 Jan 2016




#L #รีวิวL #ภารกิจพิชิตกองดอง12 #Bingo12LReview‬ #Lily百合花22 #ลี่น้อยของฮั่วเจี้ยนหัว #ปฐพีไร้พ่าย #與鳳行 #九鹭非香 #ชื่อเรื่องสั้นกว่านามปากกา #592หน้า

#ปฐพีไร้พ่าย @Rainy Jung อ่านแล้วรักทั้งเสิ่นหลีและสิงจื่อเลยค่ะ แต่จริงๆ รักตอนเป็นสิงอวิ๋นมากกว่า ฮ่าๆ

#หญิงแกร่ง @ลิตเติ้ล บลู เสิ่นหลี นางเอกของเรื่องเป็นท่านอ๋องของแดนอสูรค่ะ นางสู้รบเก่งมากๆ เลย เป็นผู้หญิงฉลาดที่แข็งแกร่ง แล้วก็ดุเดือดมากๆ ตรงไปตรงมา รักเสิ่นหลีจังเลย อิอิ

#งานปีใหม่ @小雨 ジュタラット หน้า 434 เล่ม 1

ชื่อเรื่อง – ปฐพีไร้พ่าย (與鳳行)
ผู้แต่ง – จิ่วลู่เฟยเซียง (九鹭非香) เขียน เปรมสินี หยู,ธันย์ วชิรณรงค์,ธนู รุ่งโรจน์เรืองฉาย,วณิดา คารวะคุณ แปล
สำนักพิมพ์ – ห้องสมุด
จำนวนหน้า 459+417 หน้า
ราคา 350+350 บาท
พิมพ์ครั้งที่ 1 ตุลาคม 2558
ตอบโจทย์ - ชื่อเรื่องสั้นกว่านามปากกา (เรายึดจากชื่อภาษาจีนค่ะ ^^)

272+496+272+264+240+360+(477+461+505)+408+232+(544/2)+352+(288/2)+404+139+(290/2)+583+200+192+184+468+592+(459+417) = 8,538 หน้า --- 22 เรื่อง


คำโปรย

สิงจื่อ... มหาเทพมังกรดำซึ่งหลับใหลอยู่นอกฝั่งฟ้า
ทรงอำนาจที่สุด ยุติธรรมที่สุด และเยือกเย็นที่สุด
เขาใช้บารมีของตนพยุงทุกภพเข้าด้วยกัน
เพื่อรักษาสมดุลระหว่างเทพ ผี ปีศาจและมนุษย์
เขาไม่เคยมีความรู้สึก ไม่มีรัก และไร้ญาติขาดมิตร
ตลอดอายุขัยของเขาช่างน่าเบื่อเหลือเกิน
จึงใช้เวลาว่างที่มีอย่างเหลือเฟืออวตารลงไปท่องเที่ยวยังโลกมนุษย์

เสิ่นหลี... หากเทียบกับเขาแล้ว ชีวิตของนางมีสีสันกว่ามาก
นางเป็นท่านอ๋องอันดับหนึ่งของแดนอสูร
ทั้งองอาจ กล้าหาญและไม่กลัวใคร

เพื่อให้สวรรค์และแดนอสูรเป็นพันธมิตรต่อกัน
ท่านอ๋องปี้ชางเสิ่นหลีจึงถูกจับแต่งงานกับเซียนหนุ่มแห่งแดนสวรรค์
ที่ทั้งเจ้าชู้หลายใจ และอ่อนแอราวกับสตรี
แล้วเหตุใดนางต้องยินยอม!

นางจึงแอบหนีออกจากแดนอสูร
ผ่านการจับกุมอยู่หลายครั้ง ถูกตีจนบาดเจ็บอ่อนแรงก็หลายหน
สุดท้ายก็ตกมายังโลกมนุษย์ในสภาพวิหคฟ้าตัวหนึ่ง
ทว่าผู้คนกลับคิดว่านางเป็นไก่เสียนี่
นางจึงถูกจับถอนขนแล้วใส่กรงรอขาย

และแล้วมนุษย์พิการขาเป๋ผู้หนึ่งก็ซื้อนางมา
เสิ่นหลีไม่รู้ว่าอนาคตของตนเองในเงื้อมมือเขาจะเป็นเช่นไร
รู้เพียงแต่ว่า หลังจากนี้ชีวิตของทั้งสองถูกผูกเข้าด้วยกันอย่างแนบแน่นเสียแล้ว!


ตัวละคร
ท่านอ๋องปี้ชางเสิ่นหลี    
สิงอวิ๋น, มหาเทพสิงจื่อ


รีวิวหลังอ่าน

เล่ม 1

เสียงลือเสียงเล่าอ้างถึงความสนุกของเล่มนี้มีมาให้ได้ยินสักพักล่ะ ได้ฝนๆ ให้ยืมอ่าน เลยได้ตามอ่าน แล้วก็พบว่าสนุกมากๆ จริงๆ เปิดเรื่องได้แปลกไม่ค่อยเหมือนใคร นางเอกหนีการแต่งงานกับเซียน ถูกดีดลงมาในโลกมนุษย์ เป็นไก่ไร้ขน อ่านไปก็ทั้งขำ ทั้งลุ้น ทั้งฮา ทั้งแอบสงสารชะตาชีวิตของนางเอก ที่ต้องมาเจอแบบนี้

อ่านแล้วรักในเสิ่นหลีอ่ะ นางเอกเป็นท่านอ๋องที่น่ารักมากๆ คือเวลาโหดก็โหดจริง เวลาอ่อนโยนก็อ่อนโยนจริงๆ ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองด้วย ตรงไปตรงมา อ่านแล้วเลยขออยู่ทีมเสิ่นหลีเลยทีเดียว

สำหรับสิงอวิ๋นนั้น มนุษย์ที่เก็บไก่ไร้ขนอย่างเสิ่นหลีได้ เราอ่านแล้วก็รู้ล่ะว่า ฮีอ่ะไม่ธรรมดาแน่ๆ และแล้วก็เป็นจริงแหละ แต่จะเป็นอะไรนั้น ต้องหาอ่านเองนะฮะ (จริงๆ เดี๋ยวเราก็บ่นในสปอยล์เองแหละ ฮ่าๆ)

อ่านครึ่งเล่มแรกสนุกมาก ส่วนครึ่งเล่มหลังแอบอยากตบสิงจื่ออ่ะ แหมๆ ทำตัวได้แบบว่าน่าตบนะ ตัวเองเป็นคนออกปากให้นางเอกแต่งงานกับเซียนเอง พอถึงเวลานี้มาทำเป็นหึง ช้าไปไหมคะคุณ เดี๋ยวจับกดน้ำเลย ฮาาาา (คิดว่าฮีจะกลัวรึ ฮีทำได้ทุกสิ่งอย่าง)

อ่านไปก็ยังไม่รู้เลยว่าจะ มีหนทางใดที่พระนางจะสมหวัง จะครองรัก จะอยู่ด้วยกันได้เลยอ่ะ ก็ได้แต่ลุ้นต่อไป และอยากอ่านเล่ม 2 ต่อไวๆ แม้ตอนนี้เราจะอยากตบสิงจื่อมากๆ ก็ตาม และรักเสิ่นหลีมากๆ จริงๆ สำหรับสิงจื่อนั้น เราทั้งรักทั้งอยากตบ ฮาาาา

สิงจื่อแอบฮานะ เป็นเทพที่ชอบแกล้งเสิ่นหลีมากอ่ะ อยู่ใกล้ก็แกล้งตลอด ไม่รู้ว่าตอนไหนจริงใจด้วยจริงๆ และเพราะแกล้งตลอดแหละ เลยได้ใกล้ชิดกันซะแบบว่า อ่านแล้วแอบวาบหวิวใจ ฮาาาา


[สปอยล์]

ไม่ใช่แค่เสิ่นหลีหรอกที่จะรู้ว่าสิงจื่อกับสิงอวิ๋นคือคนเดียวกัน เราคนอ่านก็รู้ย่ะ ฮ่าๆ สิงอวิ๋นก็คือสิงจื่อที่จุติลงโลกมนุษย์ ไปใช้ชีวิตธรรมดา ร่างกายอ่อนแอ แล้วก็ได้เจอกับเสิ่นหลีในสภาพไก่ไร้ขน เราชอบสิงอวิ๋นมากกว่าสิงจื่อนะ แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ฮีน่ารักอ่ะ

สิงจื่อจริงๆ ก็ดีงามนะ ฮีปกป้องเสิ่นหลีสุดฤทธิ์ เป็นเทพองค์สุดท้าย เป็นมหาเทพ แม้แต่เง็กเซียนฮ่องเต้ยังเกรงอกเกรงใจ ฮีเป็นคนจับคู่ให้เสิ่นหลีแต่งงานกับเซียนจอมเจ้าชู้เอง เลยทำให้เราคิดในใจนะว่า ฮีจะเสียใจบ้างไหมที่จับคู่ให้ตอนนั้น แล้วฮีจะสามารถสมหวังกับเสิ่นหลีได้ไหมล่ะนั่น ในเมื่อเทพไม่สามารถไปครองรักกับอสูรได้ ก็ได้แต่ลุ้นในเล่ม 2 ไงฮะ

สรุปตอนนี้เราสองจิตสองใจมาก เราไม่รู้ว่าเราควรจะรักสิงจื่อดีไหม (สิงจื่อถามว่า ถามสักคำไหมว่า ฉันเต็มใจให้แกรัก ฮาาา) แต่ที่แน่ๆ เราประทับใจเสิ่นหลีมากมาย เพราะความซื่อตรงกับความรู้สึกของเสิ่นหลีแหละ รักนางจริงๆ


Start 2.34 น. Fri 1 Jan 2016
End 17.50 น. Fri 15 Jan 2016
Review Date 0.23 น. Mon 18 Jan 2016


เล่ม 2

หลังจากหมั่นไส้จนเกือบจะเข้าไปกระโดดตบสิงจื่อแล้ว 555+ มาในเล่มนี้ ขอบอกเลยว่า เราตกหลุมรักสิงจื่อแบบโงหัวไม่ขึ้นเลย โอ๊ยยย น่ารักมากมาย เป็นปู้จายในสังกัดคนล่าสุดของเราเลยงานนี้ อิอิ

เล่มนี้มันมากเลยค่ะ ทั้งบู๊ ทั้งรัก ยิ่งฉากรัก โอ๊ยยยยยยยย เลือดลมไหลเวียนดีจริงๆ เลย อ่านไปแล้วแอบคิดว่าตัวเองเป็นเสิ่นหลี 555+ (จำได้แม่นเลยว่าในบทที่ชื่อว่า “รสรัก”) รู้สึกเลยว่าไม่ได้อ่าน 18+ ที่ชวนฟินแบบนี้มานานแระ หลังๆ อ่านแล้วมักจะตายด้าน แต่สำหรับเรื่องนี้ ข้าพเจ้าฟินจิกหมอนเลยค่ะ ฮาาาา

เรื่องนี้ครบรสเลยนะ ทั้งบู๊ทั้งรัก จัดเต็มจริงๆ หลายๆ ฉากอ่านไปเนี่ย แทบลืมหายใจอ่ะ มันลุ้นสุดๆ บีบคั้นสุดๆ ด้วย คือเราอ่ะอยากจะค่อยๆ อ่านนะ เพราะมันสนุกมาก แต่ก็อยากรู้ว่าเรื่องมันจะจบยังไงเนี่ย เลยทำให้อ่านจบไวไปหน่อย 555+ คิดไม่ตกจริงๆ นะว่า จะมีหนทางใดที่ท่านอ๋องจากแดนอสูร จะสามารถครองรักกับท่านมหาเทพสิงจื่อที่เป็นเทพองค์สุดท้าย ที่เป็นผู้รักษาทุกสิ่งในหกภพได้ยังไง สิงจื่อไม่สามารถมีรักได้ สองคนนี้จะลงเอยกันได้ยังไงอ่ะ ก็ลุ้นกันจนเกือบหยดสุดท้ายของเล่ม (เว้นตอนพิเศษไว้ 2 ตอนนะ 555+)

ชอบเสิ่นหลี เป็นนางเอกที่ตรงไปตรงมา ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเอง รักในหน้าที่ของตัวเอง และไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ส่วนสิงจื่อเองนั้น เราก็ชอบมากอ่ะ คือเขารักกันในทางที่ฉลาดอ่ะ ทั้งๆ ที่เป็นไปไม่ได้ ต้องเห็นแก่ส่วนรวม ก็พร้อมและยินยอมที่จะตัดใจจากกันและกัน ถ้าไม่มีเหตุการณ์ที่เสิ่นหลีบาดเจ็บหนัก ทั้งสองคงจะไม่ได้ใกล้ชิดกันแบบนี้อีกแน่ๆ อ่ะ (เพราะยอมรับว่ารัก แล้วก็ยอมที่จะตัดใจจริงๆ)

สิงจื่อเป็นเทพชอบแกล้ง 555+ ขี้แกล้งจนแอบขำเวลาที่เสิ่นหลีโมโหอ่ะ เป็นเทพเกรียนจริงๆ นะ มีแค่เสิ่นหลีที่เข้ากับสิงจื่อได้ดีที่สุดเลย

การที่พระนางได้เจอกันเนี่ย ช่างเป็นชะตาลิขิตที่ไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็ต้องเชื่อ การได้พบเจอ ได้รักกัน ได้ผจญภัยด้วยกัน ได้ฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันนั้น อ่านแล้วซาบซึ้งตรึงใจจริงๆ อ่ะ สิงจื่อจำต้องเสียสละมากมาย คน (เซียน) รอบข้าง ก็หวังพึ่งแต่พลังอำนาจของสิงจื่อ น่าสงสารเทพขี้เหงาท่านนี้จริงๆ เลยอ่ะ

อยากมีสิงจื่อไว้ข้างกาย 555+ ทำอาหารเก่งมากๆ ทำเอาอยากชิมเลยว่าจะอร่อยขนาดไหน เพราะขนาดเสิ่นหลียังติดใจตั้งแต่อยู่ในร่างของไก่ ขนาดหมั่นโถวธรรมดายังอร่อยเลยอ่ะ ไม่รู้ว่าจะหาสิงจื่อสักคนได้ที่ไหนคะ อยากได้มาเป็นแฟนค่ะ ฮ่าๆ

เกือบจะหักคะแนนเล่มนี้ซะแล้ว ที่จบรวบรัดไปหน่อยนะฮะ ไอ้เราลุ้นมาแทบตาย ทำไมตอนจบมันสั้นงี้เนี่ย ถ้าไม่มีตอนพิเศษต่อนะ เราคงหักดาวจริงๆ แต่ความน่ารักของสิงจื่อกับเสิ่นหลี ก็ทำให้เราหักดาวไม่ลงนะ 555+ แบบชอบมากๆๆๆ

ตอนอ่านชุดโฉมงามบรรณาการ (เราชอบเรียกว่าชุดเพชรยอด 555+) สนุกก็จริง แต่ก็ยังไม่อินกับเรื่องเท่าเรื่องนี้อ่ะ เรื่องนี้สนุกสมคำร่ำลือจริงๆ นะ ใครยังไม่ได้อ่าน ก็หามาอ่านโดยด่วนค่ะ ไม่งั้นคุณพลาดของดีไปแน่ๆ ค่ะ

มาอ่านเรื่องนี้กันเถอะ แล้วคุณๆ จะรักทั้งเสิ่นหลีและสิงจื่อ พระนางที่น่ารักที่สุดในโลกเลย 555+

[สปอยล์]

จริงๆ เราขำตอนที่สิงจื่อเห็นซวีซวี นกของเสิ่นหลี แล้วพบว่ามันไร้ขน เป็นเพราะว่าเสิ่นหลีนึกถึงตัวเองตอนเป็นไก่ไร้ขน แล้วสิงจื่อก็พูดออกมาว่าเป็นตัวการทำให้ซวีซวีไร้ขน แถมยังใช้มนตร์ไม่ให้นกพูดออกมาให้เสิ่นหลีรู้อีก 555+ ร้ายกาจอ่ะ

เรื่องของโม่ฟาง เราพอเดาได้ว่าฮีอยู่ฝ่ายร้าย เพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่เราคิดว่างั้น ถึงจะแอบน่าสงสาร เพราะใจเขาก็รักเสิ่นหลีจริงๆ แหละ แต่ตอนที่ทำใจไม่ค่อยได้ว่าเสิ่นหลีไม่ได้รักอ่ะ เรากลับเฉยๆ กับโม่ฟาง แล้วก็โมโหสิงจื่อว่า ปากบอกว่ารักไม่ได้ แล้วหึงใส่ทำไมยะ 555+

ชื่อบทที่จี๊ดใจมากคือ “ไม่อาจรัก” ทำให้นึกถึงเพลง “不可说” (ไม่อาจพูด) ที่เฮียฮั่วที่รักร้องคู่กับจ้าวลี่อิ่งประกอบละครฮวาเชียนกู่ ตำนานรักเหนือภพ คือแค่เห็นชื่อบทก็บีบคั้นหัวใจล่ะ เศร้าแค่แรกเห็น ยิ่งอ่านก็ยิ่งเศร้า เพราะสิงจื่อสารภาพรัก แต่ก็บอกว่าไม่อาจรักได้เพราะหกภพภูมิ (เราประทับใจตรงนี้นะ ยอมรับตรงๆ ว่ารัก แต่ไม่อาจรักได้จริงๆ ไม่งั้นจะเดือดร้อนกันไปหมด ต่างกับซือฝุในฮวาเชียนกู่ ที่ไม่ยอมรับจนน่าตบ เพราะฉะนั้นในประเด็นนี้ สิงจื่อชนะขาดค่ะ เรารักสิงจื่อค่ะ 555+)

ส่วนฉาก 18+ อ่านแล้วเลือดลมพุ่งจริงๆ นะ แบบว่าเสิ่นหลีรุกก่อนอีกแล้ว เหมือนตอนจุ๊บแรกที่จุ๊บสิงอวิ๋น 555+

อ่านแล้วแอบสยดสยองกับอาการบาดเจ็บของเสิ่นหลี คือไม่เคยเจ็บแบบปกติเลย ครั้งแรกที่สิงจื่อช่วยไว้ก็มือซ้ายขาดไป ครั้งต่อๆ มา สัมผัสทั้งห้าก็ผลัดกันมาผลัดกันหาย อ่านไปก็โอ๊ยยยย สงสารอ่ะ ยิ่งวันที่ไม่รู้สึกอะไรเลย (มองก็ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่สามารถรับสัมผัสได้ ไม่ได้กลิ่น) อ่านไปก็คิดในใจว่า มันทรมานน่าดูเลยจริงๆ

เสิ่นหลีเป็นลูกของปีศาจที่ถูกสร้างขึ้นมา กับศิษย์น้องของจอมอสูร ตอนอ่านครั้งแรกนึกว่าเสิ่นหลีจริงๆ แล้วเป็นเทพที่ถูกจับคู่กับสิงจื่อ (มโนชัดๆ 555+) สิงจื่อรู้มาตลอด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป นอกจากบอกให้ระวังจอมอสูร (จริงๆ จอมอสูรดีมากๆ แต่แค่ปิดบังที่มาของเสิ่นหลีเอาไว้เฉยๆ)

อ่านจบยังคิดอยู่เลยว่าจะมีภาคต่อไหม พี่อ้อมก็ส่งมาบอกว่ามี ทั้งเรื่องของชิงเย่ เพื่อนสนิทของสิงจื่อกับแม่นางเสี่ยวเหอ (ดอกบัวน้อยๆ) ไหนจะมังกรไฟ น้องชายของสิงจื่อด้วย (เราก็เพิ่งรู้ว่าสิงจื่อมีน้องชาย 555+) ก็รออ่านนะฮะ จริงๆ อยากให้มีรุ่นลูกของสิงจื่อกับเสิ่นหลีจังเลยอ่ะ

ชอบภูตงู เพื่อนของสิงจื่ออ่ะ ฮาและน่ารักมากๆ เลยอ่ะ อย่างน้อยก็เป็นเหมือนแม่สื่อที่ทำให้สิงจื่อกับเสิ่นหลีได้สวีทกัน ฮาาา ตอนพิเศษเป็นเรื่องของภูตงู เราเลยไม่ว่ากัน อ่านไปก็ขำไป

ตอนพิเศษมี 2 ตอน คือตอนของเฟิ่งหลาย พ่อของเสิ่นหลี แล้วก็ตอน “แต่งงาน” ไอ้เราก็นึกว่าฉากแต่งงานของเสิ่นหลีกับสิงจื่อ ที่ไหนได้เป็นการแต่งงานของภูตงู ที่เสิ่นหลีกับสิงจื่อวางแผนช่วยกันเล่นละคร (มีสลับเพศกันด้วยนะ ฮามากๆๆ) ทำให้ว่าที่สามีของภูตงูตบะแตก หึงหวงขั้นรุนแรง จนยอมแต่งงานด้วยความรักจริงๆ ฮามากจริงๆ นะ มันขำตรงที่สิงจื่อโผล่มาเป็นดอกเหมยแดง 555+ ไหนจะตอนดัดเสียงเป็นผู้หญิงอีก กร๊ากมากๆ


Start 2.02 น. Mon 18 Jan 2016
End 23.22 น. Tue 19 Jan 2016
Review Date 15.31 น. Wed 20 Jan 2016


ตารางบิงโก

Create Date : 20 มกราคม 2559 Last Update : 20 มกราคม 2559 17:00:23 น. Counter : 904 Pageviews.		0 comments
Share Tweet