คุณเคยเกลียดตัวเองบ้างมั้ย วันนี้ฉันกลับเข้าบ้านด้วยความรู้สึกเหนื่อยเกินบรรยายเลยค่ะ จนแม้แต่แฟนเองก็สังเกตุได้ ว่าฉันล้าขนาดไหน เธอจึงไม่เซ้าซี้ให้ฉันทำโน่นทำนี่อย่างเคย อาหารเย็นถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะโดยปราศจากเสียงเร่งเร้าจากเธอ เสียงเแป้นคีย์บอร์ดดังมาเป็นระยะๆ จากการแชทของเธอกับเพื่อนที่อยู่แดนไกล กลิ่นหอมของอาหารทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น (ตละกละจังเลยหล่อน) เราสองคนกินกันเงียบๆโดยไม่พูดอะไรมากนัก และฉันก็ล้าเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้ แต่เมื่อได้อาบน้ำ ความเย็นของน้ำช่วยฉันได้มากทีเดียว เหมือนกับสายน้ำเย็นช่วยพัดพาขุ่นตะกอนที่ตกค้างในใจฉันให้หลุดออกไป ฉันก้าวออกมาจากด้วยสีหน้าที่คงจะดูดีกว่าเดิม และแฟนฉันก็คงสังเกตุได้เช่นกัน เธอจึงเข้ามากอดอย่างประจบ แล้วอ้อนถามว่าทำไมวันนี้ดูเหนื่อยๆ แล้วก็กลับมาช้าจัง ฉันนึกย้อนไปถึงสาเหตุของความเหน็ดเหนื่อยในวันนี้ เรื่องราวถูกถ่ายทอดให้เธอฟังเป็นฉากๆ จริงๆแล้ววันนี้ฉันไม่ได้กลับมาถึงที่นี่ผิดเวลาแต่อย่างใด แต่สิ่งที่รั้งฉันไว้ให้กลับขึ้นห้องได้ช้าลงคือเสียงเรียกของพี่ปู พี่ปูเป็นพี่ที่อยู่ร่วมคอนโดเดียวกับฉันแต่คนละชั้นกัน ฉันรู้มาว่าพี่ปูเป็นมัณฑนากรฝีมือดีคนหนึ่ง ดูจากงานที่พี่รับมาทำไม่ได้ขาด และถ้ามองในอีกมุมหนึ่งก็เป็นอันรู้กันว่า พี่ปูเป็นทอม หากจะมองด้วยสายตาที่ไม่อคติแล้วพี่ปูเป็นทอมที่เท่ห์มาก รูปร่างดี โครงหน้าก็ดี และคงจะมีเสน่ห์ไม่เบา เพราะฉันมักจะเห็นสาวหน้าตาน่ารักมาหาพี่ปูเสมอ และแน่นอนพี่ปูเคยจีบฉันด้วย คำถามแรกหลังจากที่ฉันนั่งลงตรงข้ามพี่ปูคือ "ได้ข่าวว่าคนที่มาพักอยู่ด้วยเป็นแฟนบลูหรอ" ฉันพยักหน้าอย่างยอมรับพี่ปูถอนหายใจมาเฮือกหนึ่งแล้วถามต่อว่า "บลูเกลียดทอมใช่มั้ย" คำถามนี้เล่นเอาฉันต้องมองไปในตาของพี่ปูอย่างตั้งใจเพื่อค้นหาความหมายของคำถามนั้น ฉันไม่ได้พบแววตาของการประชดประชันแม้แต่น้อย ฉันจึงได้แต่ปฏิเสธว่าเปล่า ฉันไม่ได้มีอคติอะไรกับทอมแม้แต่น้อย "แล้วทำไมตอนนั้นบลูถึงไม่เปิดใจรับพี่บ้าง" เสียงนั้นดูกับจะตัดพ้อฉันเสียเหลือเกิน ฉันได้แต่ตอบไปว่า ฉันกับแฟนรักกันมานานก่อนที่จะได้รู้จักพี่ปูซะอีก "ถ้าพี่ได้เจอบลูก่อนหน้านี้เราจะรักกันได้ไหม?" ฉันอึ้งไปกับคำถามนี้พอสมควร คิดอยู่นานว่าจะตอบแบบถนอมน้ำใจ หรือตอบตามความเป็นจริงดี ฉันเลือกอย่างหลัง ฉันอธิบายให้ห้กับพี่ปูไปว่า "จริงอยู่ว่าถ้าบลูเจอพี่ก่อน เราอาจจะได้เป็นแฟนกัน แต่สุดท้ายแล้วผลัลพท์จะเหมือนเดิมค่ะบลูคิดว่ามันดีแล้วที่เป็นแบบนี้ ดีแล้วที่เราไม่เจอกันก่อน เพราะหากเป็นอย่างนั้นบลูนี่แหละจะเป็นฝ่ายทำร้ายพี่ให้สาหัสกว่านี้อย่างแน่นอน บลูเคยถามพี่ว่า พี่ชอบบลูตรงไหน พี่บอกว่าบลูเป็นคนดูลึกลับ น่าค้นหา ความเย็นชาของบลูเป็นแรงดึงดูดให้พี่ปูอยากเข้ามาใกล้" พี่ปูพยักหน้ารับว่าเคยพูดแบบนั้นไว้จริง ฉันเลยอธิบายต่อไปว่า "แต่พี่รู้มั้ยว่านิสัยนี้ของบลูเป็นสิ่งที่บลูเกลียดมากที่สุด บลูเกลียดความเย็นชาของตัวเองที่มักจะไปทำร้ายคนอื่นโดยไม่รู้เสมอ บลูต้องการอย่างที่สุดที่จะหลีกห่างจากมัน และบลูได้เรียนรู้ว่าคนที่ขับไล่ความเย็นชาออกจากใจบลูได้คือใคร" "จริงๆแล้วบลูเป็นเลสใช่มั้ย พี่พอเข้าใจล่ะนะ เลสส่วนใหญ่มักไม่ชอบเป็นแฟนกับทอมอยู่แล้ว" ฉันได้แต่ถอนหายใจ "บลูไม่รู้หรอกค่ะว่าบลูเป็นเลสมั้ย แต่บลูบอกพี่ได้แค่ว่า บลูเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่คนที่เธอรัก และรักเธอในตอนนี้ คือผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งค่ะ เราสองคนก็แค่ผู้หญิงธรรมดาๆที่รักกัน" พี่ปูได้แต่ฟังนิ่งๆอย่างไม่โต้แย้งอะไรออกมา ฉันไม่สามารถทำอะไรมากกว่านี้ได้ ฉันปลอบใจใครไม่เป็นในเรื่องความรัก ฉันได้แต่ลุกแล้วเดินจากมาอย่างเงียบๆ ระหว่างทางฉันมานั่งคิดทบทวนดู ที่ผ่านมาฉันได้เผลอเอานิสัยแบบนี้ไปทำร้ายใครบ้างหรือเปล่านะ ถ้าจะถามฉันว่าฉันรังเกียจคนที่เป็นทอมมั้ย ฉันคงตอบว่าไม่เลย แต่ก็คงไม่ยินดีนักกับการโดนจีบ ไม่ใช่เพราะรังเกียจ แต่ก็ไม่สามารถหาคำตอบที่แน่ชัดลงไปได้ว่าทำไม อาจเป็นเพราะฉันมองว่าพวกเค้าเป็นหญิง และพวกเค้า ไม่ใช่เธอคนนั้นของฉันก็ได้ และที่แย่ที่สุดสำหรับฉันในตอนนี้คือ ฉันไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ทำให้พี่ปูเสียใจ ไม่เคยแม้แต่จะรู้สึกผิด สภาพพี่ปูในตอนที่ฉันเดินจากมาไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกว่าจะต้องรับผิดชอบอะไรเลยแม้แต่น้อย นี่แหละคือนิสัยที่ฉันรังเกียจมากที่สุด ความรู้สึกเกลียดตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆจนฉันล้าไปหมดทั้งใจ แม้กระทั่งเข้ามาในห้องพักของตัวเอง แฟนฉันยังจับความรู้สึกนั้นได้ แฟนฉันฟังเรื่องราวที่ฉันเล่าอย่างเงียบๆมือเธอโอบหัวฉันไปซบกับอกของเธอ ความอุ่นที่มาจากความห่วงใยถ่ายทอดมาจนสัมผัสได้ มือเล็กลูบผมฉันอย่างเบาๆ ฉันจำได้เพียงว่า ฉันร้องไห้อย่างหนักในอ้อมกอดของเธอ..... ของแถมท้ายบันทึก (อีกแล้ว) ^_^ มานั่งเขียนบล๊อคตอนอารมณ์เริ่มเข้าที่ค่ะ แหะๆอายจัง เพราะตั้งใจไว้ว่าจะเขียนบล๊อคเหมือนไดอารี่ตัวเอง เลยต้องซื่อสัตย์กับความตั้งใจเสียหน่อย อยากจะบอกว่าตอนนี้ตายังแดงอยู่เลยล่ะ (เขินจัง)เสียงคีย์บอร์ดจากสาวนักแชทยังดังเป็นข้าวโพดคั่วอยู่ข้างหลัง วันนี้บลูแวะซื้อหนังเรื่องไซเลนฮีลมาด้วย ตั้งใจว่าจะซื้อเก็บเอาไว้ แต่ก็ไม่ทำซักที เพราะว่าเรื่องมันน่ากลัวเกินกว่าจะดูคนเดียวได้ ในเมื่อในเวลานี้มีแฟนมาอยู่ด้วยแล้ว การดูหนังสยองขวัญสำหรับบลูคงไม่น่ากลัวอีกต่อไป (โรคจิตจริงๆชอบหนังผีแต่ไม่กล้าดูคนเดียว) สุดท้ายหรับวันนี้ ขอให้ทุกคนที่อ่านและมาเยี่ยมเยียน Blog ของบลูมีความสุขค่ะ ส่วนใครที่คอมเม๊นท์ ขอให้มีความสุขเป็นสองเท่า ^_^   Create Date : 10 ตุลาคม 2550 11 comments Last Update : 10 ตุลาคม 2550 21:45:04 น. Counter : 1263 Pageviews. Share Tweet

เคยมีทอมมาจีบเหมือนกันสมัยเรียนม.4 แต่ว่าตอนนั้นดิฉันไม่เอาหมดทั้งปู้จายทั้งทอม อย่าเกลียดตัวเองเลยค่ะ ทุกอย่างที่เราทำมันมีเหตุผลของตัวมันเอง แต่บางที แม้แต่เรา อาจจะไม่เข้าใจมันก็ได้ ขอให้คุณบลูมีความสุขเหมือนกันค่ะ   โดย: gluhp 10 ตุลาคม 2550 21:58:48 น.

...แวะมาทักทายคร้า ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ   โดย: เพราะฉันห่างไกล 11 ตุลาคม 2550 1:18:29 น.

ความเย็นชาที่เกิดขึ้นอาจทำร้ายคนอื่นโดยไม่ตั้งใจ แต่ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่า คนบางคนไม่ได้ตั้งใจจะเย็นชา มันอาจจะเป็นเกราะบางอย่าง และใช้สำหรับบางคนเท่านั้น และพี่เชื่อว่าต้องมีสักคนที่ละลายน้ำแข็งนั่นได้ น้องบลูอาจจะหาเจอคนๆนั้นแล้วนะคะ ความรักไม่มีผิดถูกหรอกค่ะ ไม่ว่าเราเลือกที่จะรักหรือไม่รักใครสักคน บางทีมันก็มาจากความรู้สึกของเราเองที่จะบอกได้ การบอกไม่รักใครสักคนอาจจะยากพอๆกับการบอกรักใครสักคนในความรู้สึกของเรา วันนี้หากสับสนอยู่ก็ให้เวลากับตัวเองดูสิคะ ตะกอนในใจมันอาจะทำให้เราเห็นแต่น้ำสีขุ่นๆ ทิ้งไว้สักพัก ความรู้สึกจะกลับเข้าที่เข้าทางเอง และถึงช่วงเวลานั้น เราอาจจะคิดอะไรและเข้าใจอะไรได้ถ่องแท้กว่านี้ อยากจะยกบทกวีสักบทจัง ขอไปค้นก่อนนะคะ...   โดย: %u0E1A%u0E35 (bewae1001 ) 11 ตุลาคม 2550 7:03:32 น.

เป็นอย่างบลูบางทีก็ดีนะ เพราะถ้าอ่อนไหวอย่างพี่มันถึงได้เจ็บปวดมากมายกับบางเรื่องและกับบางคนน่ะ   โดย: นักรักโลกมายา 11 ตุลาคม 2550 13:36:11 น.

อย่างน้อยบลูก็รู้แล้วว่าบลูเป็นแบบไหน แต่เรายังไม่รู้ตัวเองเลยนะ จนเดี๋ยวนี้ เมื่อก่อนเคยมีแฟน เป็นผู้ชาย แต่มันไม่ใช่ ก็ เลิกกันไป จนมาเดี๋ยวนี้ ก็ มีเพื่อน เพื่อนสนิทอีกคนเป็นทอม แต่เราไม่ได้ชอบทอมแน่นอนแต่ก็ไม่ได้เกลียดนะ เราก็เป็นเพื่อนสนิทกับทอมคนหนึ่งนะ ...เมื่อเร็วนี้ เค้าพูดแปลก กับเรา เค้าบอกเราว่า เค้าเข้าใจเราทุกเรื่องนั่นแหละ รู้หมด ว่าเราคิดยังไง รู้สึกยังไง เป็นอะไร มีแต่เรานั่นแหละ ที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกใครเลยสักคน ... แต่เราก็ไม่ได้ว่าไร จนมีเวลาว่างเราก็มานั่งคิดว่า เพื่อนเรา ทำไมพูดแปลก ....... เราผิดเหรองัย ...   โดย: ฟ้าใสกับใจเหงา IP: 203.146.63.189 18 พฤศจิกายน 2550 0:21:44 น.

เป็นห่วงคุณฟ้าใสนะคะ บลูเคยผ่านช่งนั้นมาเหมือนกัน จนกลับมาถามใจตัวสเองให้แน่อีกครั้งบลูได้คำตอบกับตัวเองว่า เราจะสนใจทำไมว่าเราเป้นอะไร แบบไหน บลูไม่เคยขีดคั่นว่าตัวเองเป็นหญิงแท้ที่รักชาย เป็นดี้ที่ชอบทอม หรือเป็นเลสที่ที่รักหญิงด้วยกัน บลูมองว่าบลูเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่มีความรัก และไม่สนใจว่าคนที่ตัวเองรักจะเป็นเพศไหน ถ้าบลูรักก็คือรัก คุณฟ้าใสไม่ผิดหรอกค่ะที่จะไม่สนใจหรือใส่ใจ ถ้าคุณมั่นใจว่าคุณเป็นเพื่อนที่ดี ไม่ทรยศ ไม่หักหลังเพื่อน มีแต่ความปราถนาดีๆให้กับเขา คุณทำหน้าที่ของคุณต่อคนรอบข้างได้ดี่สุดแล้วค่ะ ไม่ใช่กน้าที่ของคุณที่จะต้องตอบสนองความต้องการของจิตใจใคร นอกเสียจากจิตใจของคุณเอง ขอให้เจอคำตอบในเร็ววันนะคะ   โดย: บลูดานูป 18 พฤศจิกายน 2550 22:16:51 น.

เศร้าจังเลยน้าคับ   โดย: loveyokmuchna IP: 203.118.97.221 23 มิถุนายน 2551 21:51:37 น.

**ส่วนใครที่คอมเม๊นท์ ขอให้มีความสุขเป็นสองเท่า ^_^ ประโยคนี้ ไม่ทราบว่ายังให้อยู่เปล่าคะ แบบว่า เค้าอยากมีความสุขแบบสองเท่ามั่งอะ ^_____^ อยากรู้ว่าจะสุข ได้ถึงไหนน้า......   โดย: daisy IP: 124.121.240.66 30 ธันวาคม 2551 20:50:13 น.

สวัสดีค่ะ นู่อ่านเรื่องของคุนมา2เรื่องแล้ว รุ้สึกว่าแต่ละเรื่องให้ข้อคิดและมีความหมายดีมากเรยนะคะ ไงก้อเด๋วจามาอ่านบ่อยๆแล้วจาคอยให้กำลังใจนะคะ   โดย: Chivava001 IP: 124.120.67.87 31 มีนาคม 2552 11:18:55 น.

รินจังเข้าใจบลูจังมากๆเลยนะค่ะ รักและผูกพันกันอย่างลึกซึ้งจริงๆ ยินดีด้วยกับความรักของทั้งสองคนนะค่ะ   โดย: redmode IP: 58.64.114.142 16 มิถุนายน 2552 20:17:36 น.

ชอบประโยคนี้ของคุณบลูค่ะ "บลูมองว่าบลูเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่มีความรัก และไม่สนใจว่าคนที่ตัวเองรักจะเป็นเพศไหน ถ้าบลูรักก็คือรัก" ิคิดเหมือนกันค่ะ ความรักก็คือความรัก เราไม่ได้เลือก หรือตั้งใจให้เกิดกับเพศไหนได้ค่ะ   โดย: น้องนู๋คนโปรด 21 มกราคม 2554 23:35:30 น.