วันหวานๆ กับชาวบ้านช่้างนินทา

ตั้งแต่มีแฟนมาอยู่ด้วยเวลาพักผ่อนอันแสนสบายในวันหยุดของฉันที่ไม่เคยตื่นก่อน 10 โมงก็ต้องมาตื่นตั้งแต่ 7 โมงเช้าทุกวัน เพราะเสียงเล็กๆของเธอจะคอยปลุก และก่อกวนจนฉันต้องเมาขี้ตาลงจากที่นอนจนได้ เธอบอกว่า ยิ่งเราตื่นเช้าขึ้นเท่าไรห่ เท่ากับว่าเราสองคนได้มีเวลาอยุ่ดว้ยกันบนโลกใบนี้นานขึ้นอีก แล้วแบบนี้ฉันจะใจดำกับรอยยิ้มช่างประจบไปได้ยังไง

วันนี้เราสองคนมีนัดกับคู่แต่งงานคู่หนึ่งที่จะมาดูห้องที่ฉันประกาศขายไว้ พวกเค้ามากันตอน สายๆ ผู้ชายมาดตี๋ใส่แว่นมาเชียว พอมาถึงก้อแจกยิ้มเรี่ยราดให้ทั้งฉันและก็แฟนอย่างทั่วถึง เจ้าชู้ไม่เบาเลยตานี่ แฟนเค้าท่าทางจะรุ้นิสัยดี เกาะแจไม่ปล่อยเลย สงสัยกลัวว่าเราสองคนไม่ใมครก็ใครจะไปแย่งฝาละมีเค้าละมั้ง

แต่แหมช่างติกันจริงๆ ติโน่นตินี่ จห้องฉันชักสงสัยว่านี่ช๊านนทนอยุ่ห้องบ้าๆนี่มาได้ไงตั้งหลายปี มันหาข้อดีไม่เจอเลยวุ้ย



พวกเขาดูห้องได้วักพักก็กลับไปพร้อมทั้งบอกว่าจะติดต่อมาอีกที หลังจากส่งแขกเรียบร้อยภารกิจของเราในวันนี้คือซื้อกับข้าว
ตอนที่เราสองคนเดินลงมาจากคอนโดสายตาหลายคู่จับมาที่เราแล้วก้อหันไปซุบซิบกัน ผู้ชายบางคนมองมาที่เราด้วยสายตาที่ดูก็รู้ว่าหมายถึงอะไร ทำไมนะ การที่เราจะมีความรักแบบนี้มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลยหรือไง เราสองคนกลายเป้นของหวานสำหรับหัวข้อสนทนาของคนในชุมชนเล็กๆแห่งนี้กันไปเลยนะเนี่ย
ขับรถมาเพียงไม่นานเราก็มาถึงห้างใหญ่แถวบ้าน เราสองคนเดินลิ่วไปที่แผนกซุปเปอร์มาเกตทันที โชคดีที่เราสองคนชอบทำอาหารด้วยกันทั้งคู่แต่ฉันออกจะติดขี้เกียจไปหน่อยเลยไม่ค่อยจะทำกินเอง

ส่วนยัยซากุระตาโตของชั้นดูท่าทางกระดี๊กระด๊าเหมือนเด็ก 8ขวบที่พ่อแม่พามาเที่ยวที่ถูกใจก็ไม่ปาน เที่ยวเดินไปตามแผนกผลไม้ที่มีให้เลือกชนิดที่ว่าละลานตา คุรเธอเดินดูไปก้ออุทานไปว่า ถูกจังเลยน๊าาาาา สุดท้ายกล้วยหอม1หวี แตงโมสองลูก และลองกองอีกถุงใหญ่ก็มากองที่รถเข็น เธอบอกว่าผลไม้ขนาดนี้ถ้าซื้อที่ญี่ปุ่นละก็เงินเดือนเธอคงแทบไม่เหลือแน่ๆ แต่ที่นี่ เราสองคนจ่ายไปยังไม่ถึงร้อยดว้ยซ้ำ

เพราะท่าทางการเดินของเราทั้งคู่หรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเธอเล่นเดินกอดแขนเราบางทีก้อถามดน่นถามนี่อย่างประจบ ซึ่งถ้าเป้นหนุ่มสาวปรกติมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไร เราเดินมาจนถึงส่วนของเนื้อต่างๆ มีคุรป้าท่านนึง อายุคงราว 30-40 ต้นๆ ซึ่งคงขัดหูขัดตากับความผิดเพศของเราสองคน เพราะเหล่มาเยอะเหลือเกิน มีอยุ่จังหวะหนึ่งที่ฉันก้มลงไปหยิบเนื้อไก่ที่แพคไว้ ซึ่งคุณป้าท่านนั้นก็ยืนเลือกอยุ่ข้างๆ

บังเอิญที่ว่าแขนฉันไปสัมผัสโดนแขนของคุณป้าเข้าตอนเอื้อมมือลงไปหยิบ ปฏิกิริยาที่ได้รับกลับมาคือ การถอยตัวห่าง แล้วเอามืออีกข้างมาปัดแขนด้านที่ฉันโดนอย่างเร็ว เอ ฉันก้ว่าตัวเองแต่งตัวสะอาดนะไม่ได้เลอะอะไรวักหน่อยไม่เห้นต้องรังเกียจอะไรเลยนี่นา

สุดท้ายการช๊อปของเราในวันนั้นก็จบลงด้วยอาหารสดเต็มรถเข็นที่คงจะอยุ่ได้ทั้งอาทิตย์เลยมั้งนี่ ฉันลองกลับมาคิดดุว่า การเดินดว้ยกันของฉันกับแฟนนี่มันประเจิดประเจ้อไปมากมั้ย แต่ฉันรุ้สึกว่ามันไม่ได้ต่างไปจากคู่รักปรกติซักเท่าไรห่ กับการเดินควงแขน กับการชี้ชวนดูโน่นดุนี่เท่านั้นเอง หรือว่ามันเป้นสิ่งที่สงวนไว้กับความรักของชาย-หญิงทั้วๆไปเท่านั้นกันนะ แต่ช่างเถอะ ไม่ได้ขอให้ป้าคนนั้นจ่ายค่ากับข้าวให้เราซักหน่อย


วันนี้ยัยซากุระตาโตของฉันอยากกินต้มยำ แถมยังเน้นว่าขอรสชาติแบบคนไทยๆ ฉันได้แต่ขำว่า จะกินได้เร้อ สุดท้ายก็ใจร้ายไม่ลง เลยใส่พริกขี้หนูลงไปแค่ 2 เม็ด ซึ่งถ้าเป้นลิ้นคนไทยคงจะบอกว่าจืดสนิท

หลังจากเธอซดน้ำคำแรกเข้าไปปฏิกิริยายังนิ่งๆ แต่เมื่อข้าวไม่ทันหมดจาน ใบหน้าขาวๆเริ่มแดงขึ้นๆ น้ำในแก้วถูกยกขึ้นดื่มถี่ขึ้น จนสุดท้ายเธอถึงกับบ่นออกมาว่า บลูจัง วันหลังขอที่ไม่ต้องรสชาติไทยก็ได้นะ

ฉันได้แต่หัวเราะก๊ากแล้วบอกปริมาณพริกที่ใส่ว่ามันน้อยกว่าที่ลิ้นคนไทยกินซัก 2 เท่าได้มั้ง วันนั้นต้มยำของฉันจึงถูกระงับลง แต่เธอก็ยังพยายามเอาใจฉันดว้ยการกินแต่เนื้อไก่ในต้มยำนั้นแทน จนฉันอดเห้นใจไม่ได้เลยจัดการทำใข่เจียวหมูสับเพอ่มอีกจาน พร้อมทั้งนมอีก1แก้วเพื่อช่วยดับความเผ็ด (นมช่วยให้หายเผ็ดได้จริงๆนะ กินน้ำตามจะทำให้เปผ็ดมากกว่าเดิม)

หลังอาหารมือนี้ แฟนฉันจัดการเอายาลดใข้มาให้กินอีกครั้งเพราะเมื่อคืนฉันจับใข้ขึ้นมา จริงๆแล้วฉันไม่ชอบกินยาเลยนะ แต่โดนสายตาดุๆ เสียงเข้มๆของยัยตัวเล็กส่งแววอำหิตออกมาเลยต้องกลั้นใจกลืนเข้าไปเฮ้อจบไปอีก 1 วัน สำหรับชีวิตคู่ของเราสองคน

พรุง่นี้จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกบ้างน๊าาา ลาทุกท่านไปนอนก่อนละ ขอให้นอนหลับฝันดีกันทุกคน

Create Date : 07 ตุลาคม 2550		3 comments
Last Update : 7 ตุลาคม 2550 20:14:43 น.
Counter : 1362 Pageviews.
Share Tweet