นักอยากเขียน เมื่อพี่จุ้ยกลายเป็นดาวยั่ว ในภาษาของ Learning Organization เขาให้หัวหน้างานทำตัวเป็นดาวยั่วให้กับลูกน้อง เพื่อให้ลูกน้องคิดสร้างสรรค์ออกมา และอีกทั้งต้องอำนวยความสะดวกในแง่ทรัพยากรให้มากที่สุด อ่านหนังสือ นักอยากเขียน แล้วเลยนึกถึงคำว่าดาวยั่วขึึ้นมาเลย เป็นเรื่องที่เก็บเอาประสบการณ์ทางการเขียนของพี่จุ้ยมาให้น้องๆ ที่อยากเป็นนักเขียนให้อ่านกัน ขั้นแรก ต้องเป็นนักอยากเขียนก่อน แกว่าแม้จะเป็นนักเขียนแล้ว ก็ยังต้องมีความเป็นนักอยากเขียนอยู่ การเขียนเริ่มได้จากบันทึกประจำวัน ซึ่งก็มีตัวอย่างของพี่จุ้ยสมัยเก่าๆ มาให้อ่านด้วย น่าสังเกตตรงเก็บสมุดบันทึกไว้ดีจัง ของเราอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้ จากนั้นจะเป็นบันทึกประจำตัวเพื่อเก็บเหตุการณ์ต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต จดหมายและไปรษณียบัตร ก็เป็นอีกช่องทางในการเขียน โดยพี่จุ้ยบอกไว้ว่า การเขียนบันทึกนั้น เราอาจรู้เรื่องของเราเอง แต่การเขียนจดหมายนั้น จำต้องเขียนเพื่อถ่ายทอดให้ผู้อื่นรับรู้ เข้าใจ และมีส่วนร่วมทางความรู้สึก แม้แต่นักเขียนใหญ่ก็ใช้วิธีการเขียนจดหมาย เช่น วาณิช จรุงกิจอนันต์ ใน จดหมายถึงเพื่อน, โบตั๋น ใน จดหมายจากเมืองไทย และ จันทรำไพ ใน จดหมายแก้เหงา เนื่องจากในวัยรุ่นของพี่จุ้ยเขานิยมเล่นสนุ้กเกอร์กัน แกเลยเปรียบงานเขียนเหมือนแทงสนุ้กเกอร์ กล่าวคือ รู้จักหาเหลี่ยมหามุมเหมือนนักแทงสนุ้กเกอร์ หามุมชิ่ง มุมกระทบ แก้และกัน แทงไปทุกวัน ทุกวัน มันก็คงช่วยให้เชี่ยวชาญ ชำนาญขึ้นเอง มีพูดถึงคุณจำลอง ฝั่งชลจิตร (คนโปรดของเราเลย ลองอ่านที่นี่) ที่เคยมาช่วยแก้ต้นฉบับให้พี่จุ้ยในบางครั้งด้วย ครอบครัวของพี่จุ้ยน่ารักเชียว ลองดูคุณพ่อพูดถึงแขกของลูกว่า เพื่อนลูกก็คือลูก ถ้าลูกเลือกแล้วว่าจะคบเป็นเพื่อน พาใครมาบ้าน พ่อแม่ก็ถือว่าเป็นญาติ ลูกก็ต้องคิดว่า เพื่อนพี่ก็คือพี่ ในบทคนอ่านโลกมีคำเด็ดๆ ว่า การเป็นนักคิด เป็นนักฝัน คนช่างสังเกต นั้นไม่ใช่คุณสมบัติพิเศษของคนที่จะเป็นนักเขียนเท่านั้น แต่เป็นคุณสมบัติของคนที่ประสบความสำเร็จในทุกสาขาอาชีพการงาน ทิ้งท้ายด้วยสองประโยคสะกิดใจจากบทสัมภาษณ์ จะเป็นนักเขียนแต่คุณไม่เป็นนักคิด คุณชอบคิดตามคนอื่นอยู่เรื่อย พอเขาบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ คุณก็บอกว่าใช่ มันไม่เล็กเลย แล้วคุณก็พูดเหมือนๆ กับเขา วกไปวนมา ผมว่าคนที่ไม่เป็นนักคิดจะเป็นนักเขียนลำบาก เมื่อผมย้อนกลับไปเองผมก็รู้สึกว่าผมได้คั้นกะทิในขณะนั้นออกมาแล้ว เหมือนกับคุณจะกินมะพร้าวอ่อน แล้วคุณจะมาเสียใจทีหลังว่าถ้าให้เนื้อเยอะกว่านี้ คุณคงจะเอาแกงได้ มันคนละเรื่องกัน มะพร้าวอ่อนก็คือมะพร้าวอ่อน มะพร้าวแก่ก็คือมะพร้าวแก่ ประโยชน์คนละอย่างกัน ในเล่มนี้มีรายชื่อหนังสือของพี่จุ้ยถึงเมษายน ๒๕๔๙ ดังนี้ ฝันเอียงๆ หนุ่มนักโบกกับสาวขี้บ่น หาดขาว ดาวสวย และกล้วยตาก ไม่ใส่ร้ายป้ายสีแต่มีขลุ่ย มีรังไว้ให้รักอุ่น ลิ้นชักนักเดินทาง กบถแกมกวน ด้วยรักแกมรำคาญ นักอยากเขียน ศุราณีรับปรึกษาปัญหาหัวใจ ต้องลองหามาอ่านดู บางเล่มคุ้นๆ ว่าอ่านแล้ว แต่จำไม่ได้ ผมว่า blog ก็เป็นช่องทางหนึ่งสำหรับนักอยากเขียนทั้งหลายนะ   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2549 7 comments Last Update : 27 พฤษภาคม 2552 2:50:31 น. Counter : 2488 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะคุณคนขับช้า แอนชอบอ่านมากกว่าเขียนค่ะ เพราะฉะนั้นเรื่องจะเป็นนักเขียนคงยากส์มากเลย... ปล.สบายดีนะค่ะ..   โดย: แอน (thattron ) 28 พฤศจิกายน 2549 6:30:00 น.

ดี.แวะมาส่งความสุขล่ะน๊า   โดย: d__d (มัชชาร ) 28 พฤศจิกายน 2549 7:52:40 น.

นักอยากเขียน ออกเป็นหนังสือครั้งแรกเป็นหนังสือทำมือเล่มเล็กๆ น่ารัก ซื้อมาอ่านและแจกจ่ายเพื่อนๆเป็นของขวัญไปหลายเล่มหลายคน ท่านเจ้าสำนักฯ ก็เหมาะสมกับตำแหน่งดาวยั่วอย่างที่ จขบ.ว่าจริงๆ ทำให้เราอยากเขียน แต่พลังขับเคลื่อนเราคงยังไม่เพียงพอ   โดย: ยังคงรักเธอ (takechio ) 28 พฤศจิกายน 2549 10:16:51 น.

ที่บ้านตัวเองที่ต่างจังหวัดมีงานคุณจุ้ยอยู่สามสี่เล่มค่ะ เท่าที่จำได้ก็มีหนุ่มนักโบกฯ หาดขาว ดาวสวยฯ มีรังไว้ให้รักอุ่น แล้วก็ไม่ใส่ร้ายป้ายสีฯ น่ะค่ะ หลังๆ ไม่ค่อยได้ตามอ่านงานคุณจุ้ยแล้ว   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 พฤศจิกายน 2549 17:16:39 น.

เคยอ่านหลายปีมาแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้เล่มนั้นยังอยู่หรือเปล่า ต้องกลับไปรื้อดูตู้หนังสือที่บ้าน รวมถึงเล่มอื่นๆที่คุณ สาวไกด์ฯ พูดถึงด้วย ถ้าหายไปเสียดายแย่   โดย: calcium_kid 2 ธันวาคม 2549 23:08:53 น.

น่าสนใจครับ แต่ทำไมผมไปร้านหนังสือกลับไม่เคยเห็นเล่มนี้ขอบพี่จุ้ยมั่งเลยแฮะ น่าแปลกจริงๆครับที่ผมพลาดงานของพี่จุ้ยไปได้ไง ไม่เคยอ่านสักเล่มเลย มีความสุขในวันปีใหม่นะครับ   โดย: poser (poser ) 30 ธันวาคม 2549 20:59:11 น.

วันนี้อ่าน หนุ่มนักโบกกับสาวขี้บ่น จบ เลยกลับมาอ่านเล่มเก่าๆ ของพี่จุ้ยอีกทีครับ   โดย: คนขับช้า IP: 202.149.24.161 23 พฤษภาคม 2552 10:04:49 น.