ผมติดต่อเข้ากรุงเทพฯขอทราบวันกำหนดเดินทางมารับตำแหน่งของคุณพี่คนนี้

ผมทราบว่าตอนนั้น คุณพี่มีร้านเสริมสวยอยู่หน้าโรงพักนางเลิ้ง คุณพี่ไม่ได้เป็นช่างเสริมสวยเองหรอก แต่เจ้าของร้านนั้นเป็นญาติสนิทของคุณพี่ และคุณพี่อาศัยนอนอยู่ที่นั่น

ผมเอารถบรรทุกกำลังของกองกำกับฯ ซึ่งมีชื่อสมญาว่า เหยี่ยวดำ เพราะสีมันดำทั้งคัน และรถคันนี้บรรทุกทั้งคนและศพมาแล้ว 

ผมมาสองคนกับคนขับ บึ่งมาจากเมืองชลฯเข้าเทียบจอดหน้าร้านเสริมสวยนั่นเลยทีเดียว แล้วให้ลูกน้องของคุณพี่ขนสัมภาระที่จะเอาไปขึ้นรถ เอาตัวคุณพี่มาด้วย

คุณพี่มาคนเดียว ไม่เอาใครไปด้วย นอกจากตำรวจลูกน้องสอง-สามคน สำหรับขนของ แล้วผมก็ให้คนขับบี่งรถตรงเข้าศรีราชาทันที จอดถึงบันไดบ้านพักหัวหน้าสถานีตำรวจ จัดการขนข้าวของตรงหัวบันไดกันเลย

ผมไม่ให้คุณพี่รอดูการขนของ ผมดึงตัวคุณพี่เข้าเมือง พาไปรู้จักกับ ทวิช ทันที แล้วเลี้ยงฉลองต้อนรับกันในตลาดวันนั้น  ตกกลางคืนก็มีการฉลองกันต่อ ด้วยการนอนสามัคคี ให้ครบพิธีการต้อนรับ แล้วไปส่งตัวคุณพี่รับตำแหน่งวันรุ่งขึ้น

ทีนี้ทวิช กับผม ก็ต้องขึ้นล่องระหว่างตัวเมืองกับศรีราชาแทบทุกวัน ไปกินเหล้ากินข้าวที่นั่นกับคุณพี่

ทวิชกับคุณพี่ เข้ากันได้รวดเร็ว คอเดียวกัน ไม่ต้องใช้เวลานานก็สนิทสนมกันได้

บางวัน ไม่มีอะไรจะทำ เราก็เอารถบรรทุกของพรรคพวกออก  ขนเหล้าใส่เข้าไปในขวดสาเกอย่างใหญ่ของไอ้ยุ่น ที่มันไม่ใช้แล้ว เจาะที่ฐานขวด แล้วเอาก๊อกเล็กๆ ใส่เข้าไป บรรจุเหล้าป่าเข้าไป แล้วขนขึ้นรถ นั่งล้อมรอบขวดเหล้าสาเก ไขก๊อกรินเหล้าลงถ้วย แจกจ่ายกินกันไปทั่วๆ คนละอึก-สองอึก

รถคันนั้นวิ่งไปวิ่งมา ไม่หยุด ระหว่างเมืองชลฯ กับศรีราชา กลับไป กลับมาอย่างนั้น แล้วนั่งถ้อยที ถ้อยบรรจงไขก๊อกส่งถ้วยให้กันและกัน จนหมดไห แล้วก็ส่งตัวกลับบ้านแต่ละคน ยังไม่หมดไห ก็ยังไม่หยุดรถ

ก็ไม่รู้ว่าสนุกตรงไหน แต่ตอนนั้น มันสนุก

Create Date : 08 เมษายน 2560
Last Update : 10 เมษายน 2560 14:44:03 น.		1 comments
Counter : 518 Pageviews.
Share Tweet