เส้นทางชีวิต... กว่าจะถึง พันตำรวจเอก ตอนที่ ๑๒๒
ผู้ร้ายนี่โดยมาก มักจะเสียทีตำรวจเพราะเมีย มันมีเมียกันหลายคน พวกเมียไม่คนใดคนหนึ่งก็จะถูกทอดทิ้ง นานๆ ไปหาที ทีนี้ตำรวจก็เข้าสวมรอย เจาะไข่แดงเมียคนนั้นของมัน เมียคนนั้นก็ทรยศ แอบบอกความเคลื่อนไหวให้ตำรวจผัวใหม่คนนั้นไอ้เสือไม่รู้หรอกว่า ไส้เป็นหนอน ใครอยากจะคบโจร มันอยู่เป็นสุขที่ไหน ดีไม่ดีจะถูกตำรวจเล่นงานเอาด้วย สู้เป็นเมียตำรวจเสียเลยดีกว่า แล้วให้ตำรวจฆ่าผัวโจรเสีย ก็ไม่แน่นัก อาจจะเป็นการวางแผนของผู้กำกับฯ เยื้อนก็เป็นได้ แต่แผนคราวนี้พลาด เคราะห์มันยังดี ดวงยังไม่ถึงที่ หนีไปได้นาน แล้วอีกไม่กี่วันต่อมา เมียมันอีกนั่นแหละ แอบส่งข่าวว่า ไอ้เสือหลบไปมีเมียใหม่ทางภาคใต้ ตั้งหลักอยู่ที่นั่น วันนี้จะกลับใต้ แต่ก่อนกลับมันแอบมาตัดเสื้อผ้าไว้ที่ร้านตัดเสื้อข้างวัดสุทัศน์ ชื่อ ร้าน เมฆินทร์ แต่ไม่รู้ว่า จะไปเอาเสื้อที่ร้านเมื่อไรแต่จะไปวันนี้แน่ๆ และจะจับรถด่วนลงใต้เลย สมัยนั้นรถด่วนใต้ ต้องข้ามฝากไปขึ้นที่ สถานีบางกอกน้อย สะพานพระราม ๖ ยังใช้การไม่ได้ โดนบอมบ์สมัยสงครามซ่อมยังไม่เสร็จ ผู้กำกับฯเยื้อน วางแผนล้อมไอ้เสือในตอนเช้า และเราจะต้องเฝ้าจุดอยู่ตั้งแต่เช้ามืด กะกำหนดจุดตายให้มันในวัด ร้านตัดเสื้อเมฆินทร์ นั้น อยู่ติดกับประตูวัด ทางด้านถนนตีทอง ที่จะไปออกเสาชิงช้า ส่วนมากปกติประตูวัดทางด้านนั้นจะปิดตาย ไม่ค่อยจะเปิด เราก็ขอให้ทางวัดเปิดให้ แต่ไม่บอกว่า ให้เปิดทำไม แล้วก็วางกำลังเรียงรายตามถนนตีทอง เอารถกะบะคันเล็กๆ คันหนึ่งไปจอดตายไว้ที่หน้าร้านขายยา ที่อยู่ตรงกันข้ามกับร้านตัดเสื้อ ในรถนั้นก็วางกำลังตำรวจไว้สามคน มีอาวุธครบมือ พวกผมอีกสามจะซุ่มอยู่ในร้านขายยา เจ้าของร้านยินดีให้ความร่วมมือ พร้อมทั้งนึกสนุก ขอร่วมเล่นด้วย มีปืนอยู่เหมือนกัน เอาออกมาให้ดู เป็นปืน เบราว์นิงก์ ๖.๓๕ กระบอกเล็กๆ ผมก็เลยบอกว่า ดูเฉยๆ เถอะครับ อย่าแสดงเลย เดี๋ยงจะยุ่ง พวกผมจะทำงานกันไม่สะดวก ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ ดูดีกว่า สนุกกว่าดูหนังเสียอีก อีกกลุ่มหนึ่ง สามคน อยู่ในร้านกาแฟ อีกฟากถนน นั่งกินกาแฟกัน เฝ้าจ้องอยู่ พร้อมที่จะปฎิบัติงาน เมื่อทางพวกผมเคลื่อนขบวน ส่วนในวัดนั้น ให้ไอ้เทียนมันซุ่มอยู่หลังประตูวัดที่เปิดไว้ ในวัดมีถนนคอนกรีตยาวจากประตูวัดเข้าไปข้างใน เราก็วางตำรวจไว้เป็นระยะๆตรงทางแยกแต่ละแยก กันไว้ว่าถ้ามันหนีไปจากไอ้เทียนได้ ก็จะต้องเจออีกหลายด่าน และเราวางแผนที่จะให้มันหลบเข้าวัด ถ้าหากเอามันไม่อยู่ที่ถนนใหญ่ การเฝ้ายิงผู้ร้ายนั้นไม่เหมือนการเฝ้าดูอะไรอื่น เพราะจะให้พลาดหลุดมือไปไม่ได้ ยิ่งไม่รู้ว่ามันจะมาเมื่อไร ก็ยิ่งถ่างตาคอยดูไว้ทุกคน ไม่มีใครที่จะเว้นไปได้ ถ้าหากเป็นคณะที่ไม่เคยรู้ใจกันแล้ว ความผิดพลาดจะเกิดขึ้นได้อย่างไม่รู้ตัว และหากพลาด ก็อย่าหวังว่าจะได้พบมันอีกง่ายๆ เรื่องใจจะเต้นตูมตามอย่างไรนั้น ไม่ต้องพูดถึง
| Create Date : 01 กรกฎาคม 2560 |
| Last Update : 1 กรกฎาคม 2560 2:24:04 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 579 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [