ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กินกันจะผละไปแอบกินที่ไหนก็ไม่ได้  แถวๆ นั้นไม่มีร้านอาหาร นอกจากร้านกาแฟที่หน่วยหนึ่งของเราเฝ้าอยู่ และอย่านึกว่าหน่วยนั้นจะแอบสั่งอะไรกินได้ แอบงีบนั้นพอได้ แต่ต้องให้เพื่อนคอยจ้องไว้ และคอยเรียกทันทีที่มันมา แต่ในเหตุการณ์อย่างนั้น ไม่มีใครหลับได้

สามโมงเศษๆตอนบ่าย ก็มีรถสามล้อคันหนึ่ง เปิดประทุน มาจอดที่หน้าร้าน เมฆินทร์ คนบนรถโดลงมาจากรถ หันซ้ายหันขวามองดูรอบๆก่อนที่จะก้าวเท้าเข้าไปในร้าน

ไอ้ตี๋เหลิมหรือ เสือปืนคู่ นั่นเอง

มันเข้าไปในร้าน เราก็ออกจากที่ซุ่ม คอยวินาทีนี้มาจนล้าแล้วพอเห็นมันก็หายเหนื่อย

หน่วยหนึ่งปราดออกไปกั้นทางเดินจากด้านเฉลิมกรุงไว้

อีกหน่วยตรงหน้า ออกจากร้านกาแฟที่ซุ่มอยู่ ขยายแถวกันออกไปบนถนน โอบปีกไม่ให้มันข้ามถนน

หน่วยของผมสามคน ขยายแถวออกไปตรงกลางถนน ตามแนวยาวของถนน ตรงหน้าร้านขายยา

ไอ้เหลิมปราดออกมาจากร้าน ในมือมันถือปืนกระชับ มันไม่รู้จะกราดกระสุนไปที่ใคร เพราะมีคนเต็มไปทุกด้าน แล้วมันก็ยิงส่งเดช มายังกลุ่มตรงหน้า

โรงหนังเฉลิมกรุงเลิกพอดีผู้คนกำลังเดินกันทางมาโรงเรียนตัดเสื้อด้านวัดสุทัศน์

ไอ้เหลิมขยับตัวจะเข้าบังฝูงคน แต่เจอหน่วยที่สกัดกั้นอยู่ทางนั้น มันหันคว้างกลับไปทางประตูวัด

มีเด็กคนหนึ่งแต่งตัวนักเรียน หลุดออกมาจากฝูงคน ขณะที่พวกเรากำลังสาดกระสุนปักหลักดวลกับไอ้เสือ เด็กคนนั้นวิ่งหลบแว่บเข้าไปในประตูวัดที่เปิดไว้

ผมใจหายวาบ กลัวเด็กนักเรียนคนนั้นจะโดนกระสุนของไอ้เทียน แต่ไม่มีเสียงปืนจากข้างใน

คนกลุ่มใหญ่ที่มาจากทางโรงหนังก็หยุดชะงักเป็นกลุ่ม อยู่หลังแนวตำรวจนอกเครื่องแบบ

เขาไม่รู้ว่าเราทำอะไรกัน บางคนคิดว่า กำลังถ่ายหนัง เพราะปักหลักยิงกันอย่างนั้นกลางถนน เขาก็หยุดดูกันอยู่กับที่

ผมกราดปืนเอมทรี ของผมเข้ากลางลำตัวไอ้เสือ ขณะที่มันหมุนตัวไปตามกำแพงวัด หลบกระสุน และเมื่อหน้ามันหันตรงมาทางพวกเรา มันก็ยิงมาเสียที

ในมือมันถือหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง เป็นหนังสือปกแข็ง

ไม่ต้องสงสัย ในหนังสือนั้นต้องเป็นที่เก็บปืนอีกกระบอกของมัน แต่มันไม่มีโอกาสที่จะเปิดเอาออกมาใช้

ผมต้องประหลาดใจอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

แนวกระสุนของผมที่กราดออกไปนั้น กระทบกำแพงวัดเป็นทาง ฝุ่นกระจาย มันผ่านลำตัวไอ้เสือ ไปตัดฝุ่นกำแพงกระจายไปทางด้านหน้า

ผมดึงปืนกลับมาอีก กราดไปที่แนวกลางลำตัวมันอีกอย่างเดิม แนวฝุ่นที่กระสุนกระทบกำแพงตัดผ่าลำตัวมันไปอีก แต่มันไม่ล้มยังวิ่งหมุนตัวไป เหมือนไม่โดนอะไร หันกลับมายิงได้อีกทุกครั้ง

ไอ้นี่ต้องมีของดี

ผมดึงปืนกลับมากราดไปครั้งแล้วครั้งเล่า แนวกระสุนก็ผ่านลำตัวมัน ไปกระทบกำแพงฝุ่นกระจายอย่างนั้น

ไอ้เสือหมุนตัวหลบแว่บเข้าไปในประตูที่เปิดล่อไว้ตามแผน และสัญชาตญาณของคนนักสู้

ทันใดที่ร่างของมันหายเข้าไปในวัด เสียงปืนก็ดังขึ้นสองนัด แล้วเงียบ

พวกเราที่ตามไล่ยิงมันบนถนนก็ต้องหยุดนิ่งอยู่กันตามจุดที่กำหนด เข้าตามมันไปอีกไม่ได้

เสียงเงียบผิดปกติ ทำเอาเราใจคอไม่ดี ไอ้เทียนไปเสียแล้วหรือยังไง แต่ไม่มีเสียงปืนอีก แสดงว่า ทางจุดที่วางไว้ต่อจากไอ้เทียนไม่มีการยิง ไอ้เสือผ่านไปไม่ถึงที่นั่น แต่ทำไม ไอ้เทียนเงียบไป

สักครู่ใหญ่ๆร่างของไอ้เทียนก็ก้าวออกมาจากประตูวัดอย่างช้าๆ ในมือมันถือปืน ควันยังกรุ่นอยู่ที่ปากกระบอก มันยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ผมมองดูทั่วตัวมัน ก็ไม่เห็นมีรอยเลือด ไม่รู้มันจะเล่นอะไรของมัน

“เสร็จแล้วโว้ย ”  มันพูดออกมา หลังจากที่ยืนจังก้านิ่งอยู่นาน

พวกเราก็วิ่งกรูกันไปในวัด