1408 (ห้องสุสานแตก) : ห้องผีหลอก / 3 ดาว
ดารานำ : จอห์น คูแซ็ค และ แซมมวล แอล. แจ็คสัน
กำกับฯ : ไมเคิล ฮาฟสตรอม
ความยาว: 94 นาที
ประเภท : สำหรับผู้ใหญ่โดยเฉพาะ
สมกับได้รับสมญาว่าเป็น ราชานักเขียนเรื่องสยองขวัญ มาหลายสิบปีแล้ว และจนกระทั่งบัดนี้แม้จะพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า สามารถเขียนเรื่องในแนวอื่นก็ได้ และดีเสียด้วย แต่ สตีเฟ่น คิง ก็ยังคงผลิตงานเขียนแนวสยองขวัญออกมาอย่างต่อเนื่อง ขณะที่งานชิ้นแล้วชิ้นเล่าก็เป็นวัตดุดิบอันโอชะของคนทำหนังที่จะหยิบมาทำเป็นหนังอยู่ต่อไป
หนังยังมีกลิ่นไอความเป็น คิง อยู่ จอห์น คูแช็ค รับบทเป็น ไมเคิล เอ็นสลิน นักเขียนนวนิยายที่เคยเขียนนวนิยายแนวอื่นมาก่อน แต่ระยะหลังเขาก็ผันตนเองมาเป็นนักเขียนเรื่องผีจาการเดินทางไปท้าพิสูจน์เรื่อง ผี ๆ สาง ๆ สถานที่ไหนที่มีกิตติศัพท์ร่ำลือว่าเฮี้ยนนักหนา เอ็นสลิน ก็จะไม่รีรอที่จะไปพิสูจน์ เสร็จแล้วสำหรับนักชิมอาหารหรือนักวิจารณ์หนังอาจจะให้ ดาว เป็นการประเมินสิ่งนั้น ๆ แต่สำหรับ เอ็นสลิน เขาจะให้เป็นหัวกะโหลกแทนให้เข้ากับบรรยากาศ แล้วก็มารวมเล่มตีพิมพ์ออกจำหน่าย
หลังจากเจอแต่ของเทียม ๆ มานาน เอ็นสลิน ก็มาเจอของจริงเขาที่โรงแรมดอลฟิน โรงแรมเก่าแก่กลางกรุงนิวยอร์ค ซึ่งเป็นที่ร่ำลือว่า ห้องพักหมายเลข 1408 (ตัวเลขห้องรวมกันก็ได้เท่ากับ 13 และห้องนี้จริง ๆ แล้วก็อยู่ที่ชั้น 13 เพราะโรงแรมถือเคล็ดว่าไม่มีชั้น 13 พอผ่านชั้น 12 ก็จะเป็นชั้น 14 เลย) นั้นเฮี้ยนสุด ๆ เพราะตลอดอายุ 95 ปี ของโรงแรมที่ห้องนี้มีผ็มาพักล้มหายตายจากไปแล้วถึง 56 คน และ เจอรัลด์ โอลิน (แซมมวล แอล. แจ็คสัน) ผู้จัดการโรงแรมก็พยายามจะชี้แจงก็แล้วขอร้องก็แล้วเพื่อให้ เอ็นสลิน เปลี่ยนใจไปพักห้องอื่น เพราะประวัติที่ผ่านมาไม่เคยมีใครเข้าไปพักในห้องนี้ได้เกิน 1 ชั่วโมง แต่เมื่อ เอ็นสลิน ไม่ฟังคำทัดทานทั้งหลาย ตรงข้ามกับยิ่งรู้สึกว่า เป็นความท้าทายที่เขาจะเข้าไปพักที่ห้องนี้ให้ได้ ในที่สุด เอ็นสลิน ก็ทำสำเร็จ และได้เจอกับของจริงสมใจ
หลังจากใช้เวลาปูเรื่องเกี่ยวกับปูมหลังของ เอ็นสลิน และงานที่ผ่านมา พร้อมกับการให้ข้อมูลห้อง 1408 เตรียมคนดูให้คนหัวลุกไว้พร้อมแล้ว หนังก็เริ่มเดินเครื่องกับเหตุการณ์ เหนือธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นในห้องนี้จนกลายเป็น ห้องผีหลอก สมใจ เอ็นสลิน เล่นเอาแทบจะเอาตัวไม่รอด ท้าทายทั้งขวัญ และความมั่นใจในตนเองที่เคยมีมาซะกระเจิง เพราะไม่เพียงเขาจะได้เจอกับคนที่ตายไปแล้วที่ห้องนี้ เอ็นสลิน ยังได้พบลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาที่ตายเพราะโรคร้ายหวนกลับมาหาเขาอีกครั้ง
แต่ระหว่างเหตุการณ์เฮี้ยน ๆ ต่าง ๆ หนังก็มีรอยต่อ และทางแยกที่พร้อมจะพลิกเรื่องหักมุมได้เสมอเหมือนกัน อย่างสมมติฐานหนึ่งที่ เอ็นสลิน จะพยายามจะบอกตัวเองว่า สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าไม่ใช่ความจริง แต่เป็นอาการหลอนที่เกิดจากเหล้าขวดพิเศษที่ โอลิน แถมให้กับเขาไปกินในห้อง อาจมีฤทธิ์ยาบางตัวทำให้เขาเกิดอาการขึ้นก็ได้ แต่ คิง ก็ยังยืนหยัดที่จะเดินเรื่องต่อไปในสูตรว่า ผีมีจริง ต่อไป
นี่ถือเป็นงานชิ้นที่ 2 ของ ไมเคิล ฮาฟสตรอม ผู้กำกับฯหนุ่มไฟแรงจากสวีเดนที่แจ้งเกิดจากหนัง อีวิล ซึ่งได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง ออสการ์ หนังภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยมเมื่อปี 2004 ซึ่งก็ดูเขาจะอยู่ตัวขึ้น จังหวะหนังก็ลื่นไหลขึ้น แต่ส่วนที่เด่นจริง ๆ ของงานนี้น่าจะมาทีมงานฝ่ายศิลปที่สร้างฉาก โดยฉากที่เด่นที่หนังดึงอารมณ์ร่วมได้ไม่เบาเห็นจะเป็นตอนที่ เอ็นสลิน ออกทางหน้าต่างห้องไปไต่อยู่ที่กำแพงตึกโรงแรมข้างนอก โดยหวังว่า จะไปถึงหน้าต่างห้องถัดไป แต่แล้วไต่ไปเท่าไรก็รู้สึกว่า หน้าต่างห้องอื่นนั้นอยู่ห่างไกลเข้าไปทุกขณะ จนราวกับว่า เขาอยู่ที่นั่นเพียงลำพังคนเดียว และ คูแซ็ค แสดงซะจนคนดูรู้สึกหวาดเสียวแทนว่าจะเหยียบพลาดหล่นตุ้บลงไปข้างล่าง.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [