CHARLIE WILSONS WAR (คนกล้าแผนการณ์พลิกโลก) : หัวเราะร่าน้ำตาริน / 3 ดาว
ดารานำ : ทอม แฮงค์ส และ จูเลีย โรเบิร์ทส์
กำกับฯ : ไมค์ นิโคลส์
ความยาว: 97 นาที
ประเภท : สำหรับผู้ใหญ่โดยเฉพาะ
ไมค์ นิโคลส์ เป็นผู้กำกับฯชาวเยอรมันที่เข้าไปทำหนังในฮอลลีวู้ดมานานแล้ว เขาเคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล ออสการ์ สาขาผู้กำกับฯยอดเยี่ยมมาแล้วถึง 4 ครั้ง และคว้ามาครองสมใจครั้งหนึ่งจาก เดอะ แกรดูเอท ในปี 1968 เวลาที่ผ่านมา นิโคลส์ ได้พิสูจน์ตนเองว่า เขาสามารถทำหนังดี ๆ ได้หลายแนว ด้วยฝีมือที่อยู่ตัว ไม่ว่าจะจับเรื่องแนวสไตล์ใดมาทำก็ล้วนแต่ไม่มีคำว่า ผิดหวัง และยิ่งดูงานของ นิโคลส์ มากขึ้นก็แทบจะเผลอนึกว่า เขาเป็นคนทำหนังชาวอเมริกันเสียด้วยซ้ำ โดยเฉพาะกับ ชาร์ลี วิลสันส วอร์ เรื่องล่าสุดนี้ที่ นิโคลส์ หยิบเอาเรื่องจริงที่สุดแสนจะเหลือเชื่อของ ชาร์ลี วิลสัน สมาชิกสภาผู้แทนราษฏรจากเท็กซัส (เขต 2) ในช่วงระหว่างรอยต่อทศวรรษที่ 80 ต่อ 90 มาเล่าให้คนดูได้ย้อนกลับมาสำรวจความเป็นไปนั้นอีกครั้งในยุคสมัยที่อะไรหลาย ๆ อย่างก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่น่าเชื่ออีกเหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่เป็นช่วงเวลาให้หลังมาอีกแค่ 2 ทศวรรษเท่านั้น
นิโคลส์ เปิดเรื่องให้คนดูได้รู้จัก ชาร์ลี วิลสัน (ทอม แฮงค์ส) ในสภาพของนักการเมือง หรือ ส.ส.ที่ไม่น่าจะต่างไปจากนักการเมืองหรือส.ส.น้ำเน่าทั้งหลาย ๆ แหล่ ไม่ว่าจะในอเมริกาหรือประเทศอื่น ๆ วิลสัน นั้นแทบจะกินเหล้าแทนน้ำ มี ออฟฟิศ ที่มีเจ้าหน้าที่ทำงานที่เป็นสาว ๆ หน้าแฉล้มอกบึ้ม ๆ ทั้งนั้น พอมีเวลาว่างก็จะเฮฮาปาร์ตี้ที่มีสาว ๆ คลอเคลีย และก็จบลงด้วย ขึ้นเตียง มีอะไรกัน
แต่ในสภาพ ส.ส.น้ำเน่านั้นใครจะเชื่อว่า ส.ส.ที่ไม่ได้เคยสำแดงตนเองว่า มีอุดมการณ์อะไรเลิศเลออย่าง วิลสัน จะทำในสิ่งที่แม้แต่ประธานาธิบดีอเมริกาเองก็ทำไม่ได้ นั่นคือ เขาได้กลายเป็นคนที่มีส่วนสำคัญในประวัติศาสตร์ของประชาชนอัฟกานิสถานที่ขณะนั้นกำลังเผชิญหน้ากับการรุกรานของกองทัพฝ่ายสหภาพโซเวียตที่ต้องการเข้ามายึดครองอัฟกานิสถาน โดยส.ส.อเมริกันคนนี้กลับกลายเป็นเรี่ยวแรงสำคัญที่ผันเงินก้อนโตมาใช้ซื้ออาวุธหยิบยื่นให้พวกมูจาฮีดีนในอัฟกานิสถานต่อสู้จนในท้ายที่สุดกองทัพรัสเซียต้องยอมพ่ายแพ้ และถอนทัพออกจากอัฟกานิสถานไป พร้อมกับเผชิญปัญหาเศรษฐกิจตามมา เพราะมาทุ่มเทเงินทองกับสงครามครั้งนี้ไปเยอะ (แบบเดียวกับอเมริกายุคบุชในเวลาต่อมานี่แหละ)
นิโคลส์ ทำหนังเรื่องนี้ออกมาในสไตล์ของ คอเมดี้ พร้อมกับได้ดาราระดับรางวัล ออสการ์ ถึง 3 คนคือ ทอม แฮงค์ส-จูเลีย โรเบิร์ทส์ (ในมาดของเศรษฐีนีชาวเท็กซัสที่เป็นผู้ทั้งฉุดกระชากลากถูกให้ วิลสัน หันมาสนใจปัญหาอัฟกานิสถาน) และ ฟิลิป ซีมัวร์ ฮอฟฟ์แมน (เจ้าหน้าที่ซีไอเอ.) มาร่วมประชันบรรเลงความมันส์ฮาชนิดที่คนดูอาจจะดูหัวเราะกับหนังแทบจะตลอดทั้งเรื่องได้ แต่พอมานึกถึงความเป็นจริงแล้วก็เข้าข่าย หัวเราะร่าน้ำตาริน ชนิดเจอเข้าจริง ๆ ก็ออกจะหัวเราะไม่ออกเหมือนกัน
เพราะตัวละคนที่ทั้ง แฮงค์ส-โรเบิร์ทส์ หรือ ฮอฟฟ์แมน สวมบทนั้นว่าไปแล้วก็ไม่ใช่ตัวละครที่เป็นคนในอดุมคติดีเด่อะไร ออกจะเป็นประเภท แอนตี้ไคลแม็กซ์ ด้วยซ้ำ แต่มันช่างบังเอิญเหมือน ฟ้าดลใจ ให้พวกเขาเหล่านั้นเกิดมีใจมาร่วมทำงานอย่างนี้กันได้ (ซึ่งเรื่องแบบนี้อย่าไปหวีงกับนักการเมืองบางประเทศโดยเด็ดขาด)
ในขณะเดียวกันหนังเรื่องนี้ก็เป็นการเปิดโปงความจริงในเกือบ 2-3 ทศวรรษที่ผ่านมา สำหรับบทบาทของอเมริกาที่มีต่อประเทศในตะวันออกกลางอีกเหมือน แต่ที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือ ในวันที่ วิลสัน และพวกได้ช่วยเหลืออัฟกานิสถานขับไล่อิทธิพลรัสเซียสำเร็จ กลับเป็นการเปิดทางทางให้ อัล-เคด้า หรือตาลิบัน เข้ามาในอัฟกานิสถาน และวันนี้คนเหล่านั้นก็คือ ศัตรูของอเมริกาอีกนั่นเอง
นี่เป็นหนังตลก (อย่างวาย) ร้ายเรื่องหนึ่งทีเดียว.
จะมีโอกาสได้ดูหนังไทยอะไรแนวนี้มั่งมั้ย...