SWEENEY TODD: THE DEMON BARBER OF FLEET STREET (บาร์เบอร์หฤโหดแห่งฟลีทสตรีท) : การล้างแค้นอันสุนทรีย์ / 3 ดาวครึ่ง
ดารานำ : จอห์นนี่ เดปป์ และ เฮเลน่า บอนแฮม คาร์เตอร์
กำกับฯ : ทิม เบอร์ตัน
ความยาว: 116 นาที
ประเภท : สำหรับผู้ใหญ่โดยเฉพาะ
งานล่าสุดของผู้กำกับฯ ทิม เบอร์ตัน ซึ่งเพิ่งพิชิต 2 รางวัล ลูกโลกทองคำ ปีล่าสุดไปครองในสาขาหนังยอดเยี่ยม (ประเภทหนังเพลงหรือตลก) และดารานำชายยอดเยี่ยม (จอห์นนี่ เดปป์) พร้อมกับได้รับเสนอชื่อเข้าชิง ออสการ์ อีก 3 สาขารางวัลคือ ดารานำชายยอดเยี่ยม (จอห์นนี่ เดปป์),กำกับศิลปยอดเยี่ยม และออกแบบเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยม ว่าไปแล้วงานชิ้นนี้มีทุกอย่างครบในสไตล์ของ เบอร์ตัน คือ เล่าเรื่องในบรรยากาศหม่นหมองทึม ๆ แฝงความเป็นฮอร์เรอร์ และทริลเลอร์ แต่หลังจากทำหนังที่เล่าเรื่องตรง ๆ ตามปกติก็แล้ว หนังการ์ตูน แอนิเมชั่น ก็แล้ว งานนี้ เบอร์ตัน ก็พลิกแนวเล่าเรื่องในความเป็นหนังเพลง หรือ มิวสิคัล แต่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรื่องราวของ สวีนีย์ ท๊อดด์ กัลบกจอมโหดแห่งถนนฟลีทในลอนดอนได้รับการนำมาเล่าขานสู่ผู้คนทั้งหลาย เพราะเรื่องนี้ได้ผ่านการาเล่าขานทั้งในความเป็นหนัง เป็นหนังทีวี เป็นละครเพลงบนเวทีมาแล้วเสร็จสรรพหลายครั้ง ทั้งนี้เพราะว่ากันว่า เรื่องราวของ สวีนีย์ ท๊อดด์ นั้นเป็นเรื่องราวที่เล่าขานกันมาเนิ่นหลายศตวรรษ โดยเชื่อว่า เหตุการณ์นี้ได้เกิดขึ้นในระหว่างช่วงศตวรรษที่ 18 และถือว่า เป็นฆาตกรต่อเนื่องที่โด่งดังในยุคแรก ๆ รายหนึ่งของลอนดอน แต่ เวอร์ชั่น ที่ เบอร์ตัน ได้นำมาพัฒนา และดัดแปลงทำเป็นหนังครั้งล่าสุดนี้มาจากบทละครเพลงของ สตีเฟน ซอนด์ไฮม์ และ ฮิวห์ วิลเลอร์ ในปี 1979 (ดัดแปลงมาจากบทละครของ คริสโตเฟอร์ บอนด์ ในปี 1973) ซึ่งได้มีการออกแสดงบนเวทีละครบรอดเวย์ และพิชิตรางวัล โทนี่ อวอร์ด มาแล้ว และ เบอร์ตัน ก็ได้นำเอาทุกบทเพลงจากบทละครของ ซอนด์ไฮม์ และ วิลเลอร์ มาใช้แทบจะครบถ้วนทุกเพลง
เรื่องราวของ สวีนีย์ ท๊อดด์ มาพร้อมในการเล่าเรื่องราวแบบคลาสสิคที่เล่าถึงชะตากรรมของตัวละครเอกถูกกระทำอย่างไม่ถูกต้องชอบธรรม ซึ่งโครงเรื่องแบบนี้ก็มีในละครเพลงดังอย่าง เลอ มิสซาลาฟ แต่ส่วนที่แตกต่างไปก็คือ สวีนีย์ ท๊อดด์ เลือกที่จะลุกขึ้นใช้ความรุนแรงจัดการแก้ไขความแค้นที่เกิดขึ้นของเขาเอง
หนังเล่าเรื่องของช่างตัดผมชื่อ เบนจามิน ปาร์คเกอร์ (เดปป์) ที่ถูกผู้พิพากษาเทอร์ปินใช้ความเป็นต่อทางกฎหมายยัดเยียดข้อหาร้ายแรงจับเขาเข้าคุกไป และพา ลูซี่ ภรรยาสาวคนสวย และลูกสาวที่เพิ่งเกิดมากำลังน่ารักไปเลี้ยงดูแทน
แต่หนังไม่ได้บอกให้รู้ว่า เพราะอะไร ปาร์คเกอร์ ที่ต้องโทษติดคุกอยู่ จึงถูกปล่อยออกมาจากคุก แต่หนังเปิดเรื่องขึ้นเมื่อ ปาร์คเกอร์ เดินทางกลับมาลอนดอนอีกครั้งในชื่อใหม่คือ สวีนีย์ ทอดด์ โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนกับการชำระแค้นของเขากับผู้พิพากษาเทอร์ปิน คู่ปรับคนสำคัญ โดยมี คุณนายโลเว็ตต์ (เฮเลน่า บอนแฮม คาร์เตอร์) เจ้าของร้านขายพายเนื้อบนถนนฟลีท ซึ่งเขาเคยอาศัยชั้นบนของร้านนี้เปิดร้านตัดผมมาก่อนให้กลับมาเปิดกิจการอีกครั้งเพื่อใช้บังหน้าในระหว่างการดำเนินแผนการล้างแค้นที่ตั้งใจไว้ โดย คุณนายโลเว็ตต์ ร่วมสมรู้ร่วมคิดในการช่วยปลุกความแค้นของ ทอดด์ ให้ลุกโชนยิ่งขึ้น
หนังมีพร้อมในความเป็นหนังเพลงที่ดูเพลินลื่นไหลไปได้ มีเพลงเพราะ ๆ สอดแทรกมาจากการร้องของตัวละครในแต่ละฉากที่ดูสุนทรีย์ แต่ส่วนที่ค่อนข้างสร้างความเป็น คอนทราสต์ ก็คือ ฉากใช้มีดโกนเชือดคอฆ่าเหยื่อรายแล้วรายเล่าของ ทอดด์ นั้น เบอร์ตัน ไม่ได้ ดีไซน์ ฉากนี้ให้มีการใช้มุมกล้องบดบังฉากสยองเลือดสาดเหล่านั้นลงไป หากแต่มีความจงใจโชว์ฉากนี้ออกมาให้เห็นกันจะ ๆ กลางจอก็เลยกลายเป็นปัญหาให้กับการฉายในหลาย ๆ ประเทศ (รวมทั้งบ้านเราด้วย) ให้ต้องมีการทำโมเสคมาบดบังภาพเหล่านี้ในทุกช่วงที่มีฉากเชือด (แตที่ตลกก็คือ งานนี้มีหลงไปโมเสคยี่ห้อขวดเหล้าด้วย) ก็ทำให้คนดูรู้สึกเกิดอาการหงุดหงิดไม่น้อยที่ไม่ได้ดูหนังภาพของหนังอย่างสมบูรณ์ตามที่คนทำหนังได้ทำออกมา แต่มองอย่างคนไม่มีทางเลือดวิธีใช้โมเสคไปบังภาพนั้นก็ยังช่วยให้ได้ดูหนังในความยาวเท่ากับความยาวหนังจริง ๆ คือ ไม่ได้มีการซอยให้สั้นลง หรือโดด เสียงต่าง ๆ ยังอยู่ครบสมบูรณ์
มีความโดดเด่นมากในแง่ของงานโปรดักชั่น โดยเฉพาะเทคนิคภาพที่สามารถถ่ายทอดบรรยากาศของลอนดอน และชุมชนบนถนนฟลีทเมื่อ 200 กว่าปีก่อนออกมาได้อย่างดูสมจริง แต่มองข้ามความโหดต่าง ๆ หนังก็ยังไม่ได้มีแค่เลือดสาดในความว่างเปล่า หากยังมีสาระแฝงข้อคิดให้กับคนดู โดยเฉพาะคำถามสำคัญที่หนังตั้งไว้ นั่นคือ การล้างแค้นแบบ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ที่ ทอดด์ ทำอยู่นั้น เป็นทางออกเดียวของการจัดการปัญหาเหล่านี้จริง ๆ ละหรือ?.
) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:13:48 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [