อะไรนะ
ฉันช่วยตามหาน้องชายเธอที่หายไป เธอขนของมาอยู่ซะวันนี้เลย มาอยู่กับฉันนะ
คุณย่า หายดีแน่รึ อุนซองมองหน้าสำรวจคุณย่าจังซุกจาหัวเราะ ฮ่ะ....ฮ่ะ.....ทำไม เห็นฉันไม่เต็มเต็งรึไง......ฮ่ะ....ฮ่ะ....
เปล่าหรอก เพียงแต่คุณย่าพูดจาแปลก ๆ
แปลกที่ไหนเล่า ฉันเพียงอยากตอบ แทนที่เธอช่วยฉัน
คุณย่า จะช่วยหนูหาอุนยูจริงรึคะ อุนซองถามอย่างตื่นเต้น
แต่ฉันมีข้อแม้ เธอต้องย้ายมาอยู่กับฉันที่นี่
ระหว่างที่จังซุกจาพาอุนซองเข้าไปคุย
ในห้องนานสองนาน ยงนังก็ถามพ่อบ้านเพียวว่าอุนซองเป็นใคร พ่อบ้านบอกไม่ทราบก็พ่อบ้านเป็นคนพามา ไม่รู้ได้ยังไง
ผมเพียงทำตามคำสั่ง
พามาจากไหน คุณย่าให้พามา แล้วว่ายังไง
ต้องถามนายท่านเองครับ
คุณแม่คิดยังไงของท่านนะ ยงนังบ่น
หายไปตั้งอาทิตย์นึงแล้วกลับมา ..... ผู้มีพระคุณ.... ไหนว่าจัดการเรื่องบางอย่างไม่ใช่รึ ทำไมจู่ ๆ ผู้มีพระคุณถึงโผล่มาได้ ยงนังบ่นกับลูกสาว
ดูเหมือน หนูเคยเห็นหน้าเค้าที่ไหน คุ้นจังเลย ชองยีครุ่นคิด
เคยเห็นที่ไหน ยงนังรีบถาม
เห็นที่ไหนนะ ชองยีพยายามนึก แต่นึกไม่ออก
ยูฮังพยายามตามหาอุนซองเพราะต้องการเอากระเป๋าคืน แต่ก็ไม่เจอจึงมาปรึกษาเพื่อน
นายไม่ขายกระเป๋าเขาล่ะ เพื่อแนะนำ
ของโปเก ได้สักกี่ตังค์ ทิ้งดีกว่า
ถ้าจะทิ้ง...ทิ้งให้ฉันได้นะ เพื่อนรีบบอก
นี่....แกช่วยฉันตามหา ถูกผู้หญิงหลอก ทั้งแสบทั้งเจ็บใจ หาให้เจอก่อนฉันกลับอเมริกา ยูฮังสั่ง
กลับเมื่อไหร่
คุณย่าโกรธฉัน หายไปตั้งอาทิตย์นึง ฉันว่าจะอยู่เอาใจสักอาทิตย์ค่อยไป
เอ่อ.......แต่ว่าการจะหาคนที่รู้จักแต่ชื่อแซ่ มันต้องใช้เงิน เพื่อนคิดจะไถเงินจากยูฮัง
รู้ตัวเลข ค่อยมาบอก ยูฮังพูดแบบไม่ใส่ใจ
ได้เลย ภายในหนึ่งอาทิตย์ คุกเข่าตรงหน้า
อุนซองตกลงที่จะมาอยู่บ้านของจังซุกจา เพื่อให้จังซุกจาช่วยตามหาอุนยู จังซุกจาจึงประกาศกับทุกคน สร้างความไม่พอใจให้กับยงนังและชองยีมาก
คุณแม่ ไม่เกินไปรึคะ เป็นหนี้บุญคุณ ขอบคุณก็ได้ ไม่ต้องให้มาอยู่หรอกค่ะ
หนูไม่เอานะคะ หนูไม่อยู่กับใครก็ไม่รู้
สองแม่ลูกคัดค้านเต็มที่
ไม่แค่หนี้บุญคุณ แต่เขาช่วยชีวิตฉัน รับคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้าอยู่กับเขา
ก็แค่.....ให้เงินเขาไปก็สิ้นเรื่อง ยงนังบอก
ให้เงินรึ ช่วยตามหาหมาที่หายไปงั้นรึ จังซุกจาไม่พอใจที่ยงนังตีค่าทุกอย่างเป็นเงิน
งั้นคุณย่าก็ให้เงินมาก ๆ เลยสิคะ ชองยีเห็นด้วยกับแม่
//www.dailynews.co.th
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
