All Blog
มรดกรักฉบับพันล้านวอน วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2555



“ย่ารู้ว่าผิดที่ตีผม ก็เลยรู้สึกละอายใจ ไม่รู้จะสู้หน้าผมยังไง ถึงได้หลบหน้าหลบตา” ยูฮังพูดเข้าข้างตัวเอง ชองยีก็เห็นด้วยกับพี่ชาย “จริงด้วย มีเหตุผล เป็นไปได้นะ”

อุนซองมาขายเกี๊ยวเหมือนเคย แต่คราวนี้มีแถมน้ำซุปตามที่จังซุกจาแนะนำ ทำให้มีคนซื้อเกี๊ยวมากยิ่งขึ้น หลังจากขายของจนหมด อุนซองกลับมาบ้านเช้ามองเงินและวางเรียงเงินอย่างชื่นชม จังซุกจาชวนให้อุนซองกินอาหารเช้า เมื่อเห็นอุนซองเอาแต่รีดเงินเรียงไว้อย่างพิถีพิถัน

“กินก่อนเถอะ เกี๊ยวน้ำเย็นชืดหมดแล้ว”

“ทานก่อนเถอะค่ะ หนูจะรีดแบงก์พวกนี้ให้เรียบก่อน”

“อายุน้อย ๆ ทำไมถึงเห็นคุณค่าเงินขนาดนี้”

“ฮ่ะ...ฮ่ะ...จริง ๆ นะ หนูไม่เคยคิด ตัวเองจะงกเงินขนาดนี้” อุนซองพูดยิ้ม ๆ “เพราะเงิน พ่อหนูถึงต้องตาย...เพราะเงิน อุนยูถึงหายตัวไป...ถ้าไม่มีเงิน ก็ตามหาน้องชายไม่ได้ ถ้าหาก...หนูเจอน้องชายแล้ว หนูจะขยันหาเงิน” อุนซองหน้าสลดลงเมื่อนึกถึงน้องชาย

“สกปรกมากรึ รึว่าน่ากลัว” จังซุกจานึกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เห็นว่าเงินทำให้เกิดปัญหาต่าง ๆ แม้แต่หลานชายตัวเอง จังซุกจาคิดจนปวดหัว

“คุณย่า ๆ...เป็นอะไร ปวดหัวรึคะ คุณย่า เป็นไงบ้าง นอนลงก่อนมั้ยคะ นอนพักก่อนนะคะ”

ยงนังโทรฯบอกทนายพั๊กเรื่องที่จังซุกจาหายตัวออกไปจากบ้าน

“คุณหมายความว่า จนป่านนี้ท่านประธานยังไม่กลับอีกรึ”

“ใช่ค่ะ โทรศัพท์ก็ไม่โทรฯด้วย”

“ครับ ผมรู้แล้ว ผมจะสืบข่าวออกหาทันที”

“คุณจะออกสืบหายังไงคะ”

“จะถามเมื่อวานมีอุบัติเหตุรึเปล่า...ครับ ได้ข่าว ผมจะรีบโทรฯบอก...มันเรื่องอะไร”

จังซุกจาโทรฯหาพ่อบ้าน

“เฮ้อ...นายท่าน......ฮัลโหล สวัสดีครับ นายท่าน”

“ห่วงฉันมากสินะ”

“ผมเป็นห่วง หัวใจแทบจะหลุดอยู่แล้วครับ เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ”

พ่อบ้านบอกเรื่องที่จังซุกจาโทรฯติดต่อกลับมาแล้ว ยงนังรีบซัก

“คุณแม่ ท่านบอกอะไรบ้าง”

“ท่านบอกว่าอีกระยะนึงจะกลับ ทุกคนไม่ต้องห่วง”

“ระยะนึงรึ”

“รู้มั้ยตอนนี้คุณแม่อยู่ไหน”

“เรื่องนี้...ท่านไม่ได้บอกครับ”

“ไม่บอก แล้วทำไมไม่รู้จักถาม” ยูฮังกล่าวตำหนิ

“ผมถามแล้ว แต่ท่านไม่ยอมบอก”

“แต่ก็น่าแปลก คุณแม่ทำไมไม่โทรฯหาฉัน กลับโทรฯหาพ่อบ้าน” ยงนังบ่น

“ช่างเถอะค่ะ ท่านปลอดภัยก็ดีแล้ว ดูท่าคุณย่าลงมือลงไม้ตีพี่ยูฮังครั้งแรก ท่านก็เสียใจแล้ว” ชองยีบอก

“เฮ้อ......ยังไงคืนพรุ่งนี้ฉันก็บินแล้ว” ยูฮังพึมพำเรื่องที่เขาจะเดินทางกลับอเมริกา

จุนเซมาหาอุนซอง พร้อมกับซื้ออาหาร มาให้ด้วย “ข้าวกล่องเธอเก็บไว้กินที่บ้าน ฉันซื้อซูชิมาฝาก”

“กว่าจะถึงบ้านก็มืด ข้าวบูดพอดี......ไป” อุนซองบอกยิ้ม ๆ และเข็นรถขายของไปพร้อม กับจุนเซ


//www.dailynews.co.th



Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2555 19:30:38 น.
Counter : 737 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

มิกัง
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]