Group Blog
All Blog
|
มรดกรักฉบับพันล้านวอน วันที่ 8 เมษายน 2555  อย่างลูกพี่ว่า หาที่ใกล้หน่อย มีร้องเพลง มีเหล้าด้วยยิ่งดี พนักงานคนหนึ่ง กล่าว ร้องเพลง ดื่มเหล้า...ฮ่ะ...ฮ่ะ...ไปด้วยสิ...ฮ่ะ...ฮ่ะ...ไปเลย เฮลี กล่าว ได้ทุกที่ ผมเป็นเจ้ามือเลี้ยง จุนเซ กล่าว ที่ร้านอาหารทุกคนดื่มฉลองกันอย่างสนุก เฮลีและพนักงานคนอื่น ๆ ชวนให้ผู้จัดการร้องเพลง ส่วนอุนซองดื่มจนเริ่มรู้สึกเมา จากนั้น อุนซอง เฮลี และจุนเซจับไมค์ร้องเพลงด้วยกันอย่างสนุก เมื่อได้เวลาร้านใกล้ปิดทุกคนก็ลากัน ขอบคุณผู้จัดการลิว เสร็จแล้วกลับได้เลยนะครับ......ครับ จุนเซ กล่าว มาช่วยงาน ว่างนักรึไง ยูฮัง กล่าว หมายความว่าไง จุนเซ ถาม ร้านตัวเองไม่ดู มาช่วยทำไม ยูฮัง กล่าวประชด วันนี้ที่ร้านมีกิจกรรมผู้สูงวัย ต้องการคนช่วยนี่นา ชองยีไม่สบายนอนซมก็เพราะพี่ แต่พี่ยังสบายใจมาช่วยงาน ไม่เกินไปหน่อยรึ ยูฮัง ถึงชองยีชอบพี่ฝ่ายเดียว แต่เขาป่วยเพราะพี่ มาทำไม ไม่มีพี่งานจัดไม่ได้รึ ยูฮัง กล่าว นายโกรธฉันเรื่องอะไร โกรธฉันเพราะอุนซองใช่มั้ย นายไม่พอใจเรื่องอุนซองใช่มั้ย ชองยีเป็นน้องผม นายห่วงชองยีตั้งแต่เมื่อไหร่ จุนเซ กล่าว อะไร นายไม่ต้องเอาน้องสาวมาอ้าง สารภาพมาดีกว่า พูดพอรึยัง คนอย่างนาย นอกจากตัวเอง เคยมั้ยที่จะห่วงคนอื่น นายโกรธฉันเพราะอุนซองใช่รึเปล่า ใช่ ฉันโกรธเพราะโคอุนซอง ยูฮัง สารภาพ นายทำอะไร แน่จริงมาเลย ยูฮัง ชวนทะละ นาย...ชอบอุนซองรึ ว่ามา จุนเซ ถาม มีสิทธิอะไรมาถาม พี่มีสิทธิอะไร ไหนว่าไม่ใช่แฟนไง ฉันรึชอบเขา ไม่มีวัน เขาทำลายครอบครัวฉัน ชอบได้ไง ทำไมถึงหาเรื่องฉัน เพราะว่าหมั่นไส้ ฉันเป็นคนชอบหาเรื่องแบบนี้ พี่ล่ะนึกว่าตัวเองวิเศษนัก รู้ใจทุกคนไปหมด ฉันเห็นแล้วหมั่นไส้ เหม็นหน้าเข้าใจมั้ย ดี เมื่อนายยอมรับ งั้นก็ดี รู้ไว้ด้วยฉันเป็นคนแบบนี้ เฮลีวิ่งเข้ามาบอก อุนซอง เมื่อเห็นจุนเซ และยูฮังทำท่าเหมือนจะชกต่อยกัน ผู้จัดการร้านและอุนซองออกไปดูพบจุนเซ มีเลือดออก เป็นเขาแน่เลย ชกคุณจุนเซใช่มั้ย เฮลี ถามยูฮัง เข้าไปเถอะ สนุกกันต่อ จุนเซ บอกทุกคน เลิกดีกว่า สนุกกันพอแล้ว ดื่มต่อก็เท่านั้น ผู้จัดการกล่าว แต่ว่า คุณซึงมีจากสำนักงานใหญ่อยู่ไหน อ้าว......ทำไมมาอยู่กันข้างนอก ซึงมี กล่าว หลังออกมาจากร้าน จุนเซบอกให้ยูฮังขึ้นรถ โดยจะไปส่งซึงมีก่อน แล้วค่อยไปส่งยูฮัง แต่ซึงมี และยูฮังปฏิเสธบอกว่ากลับแท็กซี่ได้ เมื่อขึ้นรถแล้วอุนซองถามจุนเซว่าทำไมถึงชกต่อยกัน ไม่มีอะไร เพราะฉันใช่มั้ย ฉันรู้...เขาโกรธเรื่องชองยี มาลงที่พี่ใช่มั้ย อุนซอง ถาม เขารึ พี่ชายชองยี คงเมา ผู้ชายดื่มเหล้า เป็นเรื่องธรรมดา มีวางมวยกันบ้าง พี่ด้วยรึ อุนซอง ถาม ฉันก็เป็นผู้ชายนะ ไม่มีอะไร อย่าห่วงเลย เฮ้อ...ท่าทางเขาโกรธพี่มาก ไม่ใช่ฉัน เพราะเขา...ไม่ได้ว่าอะไรฉันสักคำ ซึงมีถามยูฮังว่ามีเรื่องอะไรกันกับพั๊กจุนเซ เรื่องชองยี โกรธขนาดนี้รึคะ พี่ไม่ชอบหน้าพั๊กจุนเซ เป็นเพียงข้ออ้าง ไม่ใช่เหตุผลนั้นหรอก เตรียมข้อมูลบริษัทให้ฉัน ยูฮัง สั่ง ข้อมูลบริษัทรึ ทรัพย์สิน ผลประกอบการ แล้วสัดส่วนผู้ถือหุ้น ที่เกี่ยวกับบริษัททั้งหมด รายละเอียด ฉันคุยกับทนายพั๊กเอง ค่ะ ได้ค่ะ เมื่ออุนซองกลับถึงบ้าน จังซุกจาถามว่าการจัดงานที่ร้านสาขาสองประสบความสำเร็จมากเลยใช่มั้ย อุนซองรีบบอกว่ายอดเพิ่มขึ้น 4.5 เท่า มีกิจกรรมเพื่อสังคม ลูกค้าเต็มร้าน ทุกคนพูดถึงแต่ร้านสาขาสอง และหลานชายคุณย่าก็ช่วยเต็มที่ เมื่อยูฮังกลับมาถึง อุนซองบอกให้เขาประคบเท้าด้วย ไม่งั้นปวด พรุ่งนี้ทำงานไม่ไหว จังซุกจาเห็นยูฮังเปลี่ยนไปก็พูดกับพ่อบ้านถึงเรื่องนี้ ถึงเวลานี้แล้ว เขาคงรู้หรอกว่ามรดกทั้งหมดไม่ใช่ของอุนซอง แต่ก็ยังเข้าออกร้านสาขาสอง เกินคาดจริง ๆ ยูฮัง ยังไงก็เป็นหลานท่าน ท่านตัดสินใจแล้ว จะไม่เปลี่ยนใจรึครับ พ่อบ้าน ถาม เธอว่า ฉันเป็นยายแก่ดื้อรั้นใช่รึเปล่า ผมหมายถึง ไม่จำต้องตึงขนาดนั้นหรอกครับ ใจจริงฉันอยากจับมือเขา แล้วถามเขาว่าเหนื่อยมั้ย อยากปลอบโยน แต่ไม่ได้ทำ ถ้าฉันแสดงความอ่อนแอก่อน ยูฮังจะเป็นเหมือนเดิมอีก ครับ เขาเห็นฉันโกรธ ถึงได้ตั้งมั่นต่อสู้... ฮ่ะ...ฮ่ะ...เขาจะรู้มั้ย ต่อให้ล้างผลาญสมบัติ เลวร้ายขนาดไหน ยังไงฉันก็ตัดไม่ขาด เขาคงโกรธบ้าง แต่ไม่ใส่ใจหรอกครับ ถ้าหาก...เขาเห็นว่าย่าคนนี้เป็นศัตรูโกรธเกลียด แต่ฉัน...ยังคง...รักเขา จวบจนวันตาย ไม่ถูก...แม้ตายก็ยังรัก เช้าวันรุ่งขึ้นปั๊กจัดอาหารให้ซึงมี พร้อมขอให้กินวิตามินซีแก้เหนื่อย แต่ซึงมีปฏิเสธบอกว่าไม่หิว ดื่มหน่อยก็ยังดี เป็นอะไร เจออุนซองแค่วันเดียว เหนื่อยขนาดนี้เชียวรึ รอแค่อึดใจ อุนซองก็จะออกจากบ้านยูฮังแล้ว ยิ่งตอนนี้ยูฮังขยันทำงาน คุณย่าต้องเปลี่ยนใจ แน่ใจหรือคะ อุนซองจะออกจากบ้านนั้น เขาตกลงกันแล้ว แย่งหลานเขยไปทั้งคนนะ ยังไงคุณย่าก็ไม่เลี้ยงไว้หรอก พี่ยูฮัง รอแม่ไปคุยที่บ้านให้รู้เรื่อง สิ่งแรก ต้องไล่อุนซองออกไปก่อน ขืนพูดต่อหน้าอุนซอง เท่ากับฆ่าตัวเอง ปั๊ก กล่าว เมื่อวานหนูเห็นอุนซองไม่มีท่าทีจะย้าย กลับ เริงร่าด้วยซ้ำ คุณย่าไม่ไล่เขาไปทันทีหรอก ต้องหาบ้านให้ก่อนถึงค่อยพูด เฮ้อ...ดื่มก่อนค่อยไปนะลูก แม่จะโทรฯหายงนัง ผลเป็นยังไงจะบอกให้รู้ เมื่ออุนซองเจอกับยูฮัง ก็ถามว่าอาการเจ็บเท้าดีขึ้นหรือยัง ยูฮังยังไม่ทันตอบ ชองยีก็ถามขึ้นมาว่าอุนซองกับจุนเซเป็นแฟนกันจริงหรือ ไม่ได้เป็น อุนซอง กล่าว แล้วทำไมต้องขอโทษ พี่จุนเซชอบเธอข้างเดียวไม่ใช่หรือ ชองยี กล่าว ฉันเข้าใจความรู้สึกของการเสียใจ เลย...เลยขอโทษ อุนซอง กล่าว คนอะไรประหลาด ชองยี กล่าว อุนซองเป็นคนมีความคิด ที่โต๊ะอาหารยงนังเตรียมอาหาร เมื่อจังซุกจาเห็นก็ถามว่าทำเองทั้งหมดเลยหรือ พ่อบ้านรีบรายงานว่า ยงนังหุงข้าวเป็นแล้ว ทำแกงจืดได้ด้วย เมื่อไม่เห็นยูฮังกับชองยีลงมา จังซุกจาก็ถามหา เมื่อทานอาหารเสร็จอุนซองก็รีบขี่จักรยานไปทำงาน โดยมียูฮังตามมา นี่...พี่จุนเซบอกอะไรเธอรึเปล่า...นี่...จะขี่จักรยานถึงร้านสาขาสองรึ ขี่ถึงสถานีรถใต้ดินแล้วต่อรถ อุนซอง กล่าว //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
