~ แม่ผมอยากกินสัปปะรด วรรณกรรมเยาวชนจีน โดย "เฉินสู่กวง" “แม่ผมอยากกินสัปปะรด” เฉินสู่กวง / เขียน อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี / แปล สนพ.สถาพรบุ้กส์ (พิมพ์ครั้งแรก มี.ค. 2552) จากปกหลัง : เด็กชายวัย 12 ขวบคนหนึ่ง ออกเดินทางไกลครั้งแรกในชีวิต เพื่อทำความหวังสุดท้ายของแม่ให้เป็นจริง...นั่นคือการได้กินสับปะรด ความยากลำบากของเด็กชายไม่ได้อยู่ที่การฝ่าหิมะอันหนาวเหน็บออกไปสืบหาร้านผลไม้ ซึ่งทั้งเมืองมีอยู่ร้านเดียวที่มีสับปะรดจำหน่าย แต่อยู่ที่การเผชิญหน้ากับพ่อบังเกิดเกล้า และหญิงผู้เป็น ‘มือที่สาม’ ต้นเหตุที่ทำให้ครอบครัวเขาแตกแยก และสถานการณ์ที่เขาต้องเลือก ระหว่างศักดิ์ศรีกับความจำเป็น แม่ผมอยากกินสับปะรดดำเนินเรื่องด้วยภาษาที่กระชับ ฉายให้เห็นภาพการ ‘เติบโต’ ทางกายและใจของเด็กชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวแทนของเยาวชนทั่วไป เป็นสะพานแห่งการสื่อสารเชื่อมโยงความเข้าใจระหว่างครอบครัวและสังคม เรื่องย่อ(ย่อเอง) ในวันปิดเทอมฤดูหนาว เฟินเถียนกลับบ้านด้วยหัวใจพองโตเพราะเขาสอบได้ที่หนึ่ง ... แต่เมื่อกลับถึงบ้านเขาก็ต้องสลดเพราะพบว่าแม่ของเขานอนป่วยหนักจนลุกไม่ขึ้น แม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย... แม่เพ้อว่าอยากกินสับปะรด เพราะพ่อของเขาชอบกิน พ่อกับแม่แยกทางกันเมื่อสามปีก่อน แต่ดูเหมือนแม่จะยังคงผูกพันกับพ่อ...จึงได้ร่ำร้องอยากกินของที่พ่อชอบ เฟินเถียนไม่รู้จักกระทั่งว่าสับปะรดหน้าตาเป็นอย่างไร แต่เขาก็ตั้งใจแน่วแน่ว่าเขาจะเข้าเมืองไปซื้อสับปะรดลูกโต ๆ ให้แม่ให้ได้ เมื่อไปถึงตัวอำเภอ เขาพบร้านขายสับปะรดที่มีอยู่ร้านเดียว... แต่เงินที่เขามีติดตัวมาไม่พอกับราคาสับปะรดแม้เพียงลูกเล็ก ๆ ลูกเดียว แม้เขาจะอ้อนวอนขอลดราคา แม่ค้าสับปะรดก็ไม่ยอม... เขาจึงตัดสินใจไปหาพ่อ...แต่เขากลับพบกับความไม่ใยดีจากพ่อจนเขาจุกในอก... ซ้ำร้าย...เขาได้พบกับแม่เลี้ยง...ผู้หญิงที่ขโมยพ่อไปจากแม่และเขา... ซึ่งโชคชะตาเล่นตลก หล่อนผู้นั้นกลับกลายเป็นแม่ค้าขายสับปะรดคนใจดำนั่นเอง เช่นนี้แล้ว แม่ของเด็กน้อยจะได้กินสับปะรดไหมหนอ... ...................... หลังอ่าน... หนังสือเล่มบาง ๆ อ่านง่าย แต่สะท้อนสะเทือนใจค่ะ เรื่องราวบอกเล่าผ่านเฟินเถียน เด็กน้อยวัยเพียง 12 ขวบ หากแต่ฉลาดเฉลียวและช่างคิดนักหนา ชอบตรงที่เขาไม่ได้คร่ำครวญอะไรมากมายกับความทุกข์ยากในชีวิต แต่กลับบอกเล่าด้วยน้ำเสียงที่เรียบเรื่อย มีแทรกด้วยทัศนคติในเชิงบวกเสียด้วยซ้ำในบางตอน... แสดงให้เห็นถึงวุฒิภาวะทางอารมณ์ของเด็กชายที่มีอยู่เต็มเปี่ยม สมวัย... แถมยังหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีของตนอย่างร้ายทีเดียว จบได้อบอุ่น แต่ออกขมนิด ๆ ปร่าหน่อย ๆ ค่ะ *หนังสือเล่มนี้ได้รับเป็นรางวัลจากการเล่นเกมเมื่อซีซั่นก่อนนู้นค่ะ ขอบคุณผู้แปล(คุณอนุรักษ์ หรือล็อกอิน Beer87นั่นเอง) ที่เอื้อเฟื้อรางวัลและขอบคุณที่แปลงานดี ๆ อย่างนี้ให้ได้อ่านกันค่ะ ***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554     Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2554 15:43:04 น. Counter : 2010 Pageviews.   10 comment Share Tweet

หนังสือเด็กสามเล่ม จากสามชาติ (เก็บตกจาก เหมันต์ขยันอ่าน) น่าขอบคุณเกมท้าอ่านที่ผ่าน ๆ มาที่ทำให้มีหนังสือค้างสต็อคไว้อัพบล็อกอยู่เรื่อย ๆ แหะ ๆ ตอนนี้เขากำลังประลองอ่านกันอย่างสนุกสนานในห้องสมุดพันทิพ... * จนได้แชมป์ประจำเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านไปแล้วเรียบร้อย แต่แม่ไก่ยังคงต้วมเตี้ยมเก็บตกของเก่าอยู่ไม่จบไม่สิ้นค่ะ ... ก็อย่างที่เคยบอก...ไม่อยากให้บล็อกร้างอ่ะค่ะ บล็อกนี้ขอนำเสนอวรรณกรรมเยาวชนสามเล่ม จากสามชาติที่ใช้อ่านตอบโจทย์ข้อที่ว่าด้วย...ให้อ่านหนังสือสามเล่ม จากสามสัญชาติ โดยดูจากสัญชาติของผู้แต่ง เล่มแรก... "ซองดรีน" อูแกตต์ การีแยร์ (ฝรั่งเศส) วรรณประไพ /แปล สนพ.เรจีนา (มี.ค. 2531) เรื่องเล่าของเด็กหญิงตัวน้อย ที่แสนบริสุทธิ์และสดใส... การแสดงออกของเด็ก ๆ นั้นเป็นไปด้วยความจริงใจ ไม่เสแสร้ง ซองดรีนเป็นเด็กช่างคิดช่างฝัน ช่างเปรียบเทียบ... ดูแต่เวลาที่เธอพูดถึงพ่อของเธอสิ... "บางวันพ่อเป็นสีฟ้า... ฟ้าครามเหมือนทะเลในฤดูร้อน หากแต่สงบเงียบ พ่อจะอุ้มซองดรีนให้นั่งอยู่บนตัก วันที่คุณพ่อเป็นสีดำล้วน เราจะเดาได้ทุกอย่างเมื่อได้ยินเสียงพ่อมาถึง "โครม" เสียงกระแทกของประตูรถ... หลังจากนั้นเกือบทุกวันพ่อจะเป็นสีชมพู พ่อจะกอดทุก ๆ คน พ่อเล่าเรื่องตลกมากมาย... ยิ่งกว่านี้พ่อยังมีสีอื่นอีกมาก... สีเขียวเมื่ออากาศแจ่มใส พ่อจะสมัครใจวุ่นอยู่กับงานตกแต่งสวน... เมื่อพ่อเป็นสีส้ม พ่อจะหัวเราะเสียงดังมาก ๆ พ่อทำทุกอย่างเสียงดัง... เมื่อพ่อกลายเป็นสีขาว เป็นสีที่น่ารังเกียจที่สุด พ่อจะเดินผ่านผู้คนเหมือนมองไม่เห็นใครเลย บางครั้งพ่อก็กลายเป็นสีม่วงเมื่อพ่อรู้สึกโศกเศร้านิดหน่อย..." ซองดรีนน่ารักไหมล่ะ? เล่มนี้ชอบภาพปกมาก น่ารักดี เล่มที่สอง... "ส้มสีม่วง" ผู้แต่ง : ดาวกระจาย (อีกนามปากกาหนึ่งของ"ดวงตะวัน" - ไทย) สำนักพิมพ์ : อมรินทร์บุ๊คเซ็นเตอร์ฯ (หนังสือรางวัลยอดเยี่ยมนายอินทร์อวอร์ด ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544) จากสำนักพิมพ์ : "ส้มสีม่วง" เป็นวรรณกรรมที่ทำให้ผู้อ่านตระหนักในคุณค่าของจินตนาการ ความฝันว่าหากปราศจากความฝันแล้วไซร้ ชีวิตมนุษย์จะแห้งแล้วหยาบกระด้าง ไร้สีสัน ไร้จุดหมาย ไร้อารมณ์ และไร้สุขเพียงใด ลุงเทิด จ้อย และแก้ม จึงผนึกกำลังร่วมกันต่อสู้กับ "กองทัพปราบฝัน" จนเอาชนะได้ในที่สุด แม้ไม่ใช่ชัยชนะเบ็ดเสร็จ เพราะภารกิจของนักเขียนในการสร้างฝันเพื่อสู้กับ "กองทัพปราบฝัน" ยังคงต้องดำเนินต่อไปอีกตราบนานเท่านาน การใช้ลีลาการเขียนแบบแฟนตาซีทำให้วรรณกรรมเยาวชนเรื่องนี้ มีตัวละครและเหตุการณ์มหัศจรรย์ไกลเกินจริงอย่างสนุกสนาน ผู้เขียนพาผู้อ่านทะลุขอบโลกแห่งความจริงออกไปสู่อาณาจักรความฝันที่เวิ้งว้างไร้ขอบเขต แต่กลับเป็นการผจญภัยที่กระตุ้นประสบการณ์ทางอารมณ์ของผู้อ่านได้ ไม่สิ้นสุด แม้จะปิดหน้าสุดท้ายของหนังสือลงไปแล้ว ***** ชอบค่ะ... ผู้เขียนเข้าใจสร้างสรรค์ตัวละครที่ทำให้คนอ่านคล้อยตาม อย่างบรรดากองทัพปราบฝันทั้งหลายนั่น... ส่วนตัวเจอมาเพียบ และสู้มันไม่ได้เอาเสียเลย เช่น... นายพลขี้เกียจ ตัวเป็นขน... ท่านผู้เฒ่า อย่าเสี่ยง ไม่เปลี่ยนแปลง... นายช่าง ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร... เหล่านักรบ ผัดวัน ประกันพรุ่ง, หงุดหงิด งุ่นง่าน...ฯลฯ ก็ได้แต่ภาวนาให้เด็ก ๆ (รุ่นหลัง) ทั้งในเรื่องและนอกเรื่อง ร่วมกันปราบบรรดากองทัพปราบฝันข้างบนนั้นให้สำเร็จด้วยเถิ้ด... เล่มที่สาม... "เรื่องเล่าจากดาวพิลึก" ผู้เขียน : แอนดรี สไน แมกนาซัน (ไอซ์แลนด์) ผู้แปล เจนจิรา เสรีโยธิน มูลนิธิดำรงชัยธรรม(มี.ค. 2546) โปรยปกหลัง: (เรื่องย่อ) บนอวกาศอันไกลโพ้น...มีดาวพิลึกดวงหนึ่งซึ่งมีแต่ประชากรเด็ก ๆ เป็นโลกที่ไม่มีกฏเกณฑ์ใด ๆ เด็กทุกคนอยากเล่นเวลาไหนก็เล่น อยากนอนเวลาไหนก็นอน แต่แล้ววันหนึ่ง กู้ดเดย์ - ผู้ใหญ่เจ้าเล่ห์ปรากฏตัวขึ้น เขาสอนให้เด็ก ๆ บินไปในป่าลึกและท้องฟ้ากว้างใหญ่ เป็นการผจญภัยที่สนุกสนาน และอันตรายเกินกว่าที่เด็กคนใดจะคาดถึง ซึ่งทุกอย่างที่ว่ามานั้น... ต้องแลกด้วยวัยเยาว์ของเด็ก ๆ ***** เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่สอดแทรกแนวคิดเรื่องของการอนุรักษ์ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อมไว้ในเรื่องอย่างกลมกลืน ผ่านจินตนาการที่สร้างสรรค์ในเชิงเทพนิยาย... ให้แง่คิดในเรื่องของความแตกต่างของความคิดและมุมมอง ระหว่างเด็ก -ผู้ใหญ่ ความดี - ความชั่ว ความจริงใจและความหลอกลวง ความสว่างสดใสและความมืดมน ..... ซึ่งในที่สุด...เรื่องราวก็จบลงด้วยความสุขอย่างที่เทพนิยายทั้งหลายควรจะเป็น อ่านเพลิน ๆ ตามประสาคนรักหนังสือเด็กค่ะ หนังสือของมูลนิธิดำรงชัยธรรมเป็นหนังสือที่แม่ไก่จะหยิบมาอ่านอย่างค่อนข้างมั่นใจในเนื้อหาและคุณภาพการแปลว่า...ไม่ค่อยจะผิดหวังค่ะ หยิบมาอัพบล็อกเป็นประหนึ่งบันทึกการอ่านของตัวเองด้วย... ว่าเล่มนี้ๆ อ่านแล้วจ้า... ปกหนังสือทั้งสามเล่มค่ะ ***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ   Create Date : 03 ธันวาคม 2553     Last Update : 3 ธันวาคม 2553 12:33:30 น. Counter : 1249 Pageviews.   10 comment Share Tweet

~ ภาพผ่านกระจกหม่นมัว - Through a Glass Darkly By Yostein Gorder ภาพผ่านกระจกหม่นมัว - Through a Glass Darkly ผู้เเต่ง : โยสไตน์ กอร์เดอร์ ผู้แปล/เรียบเรียง : วนุศ สํานักพิมพ์ : มูลนิธิโกมลคีมทอง(พิมพ์ครั้งแรก เมษายน ๒๕๔๓) ปกหลัง : เอเรี่ยลหัวเราะ... "เอาเถอะ ยังไงฉันก็ไม่เข้าร่วมการเเข่งขันกับพวกนักวิชาการที่เอาจริงเอาจังอย่างนั้นหรอก พวกเขาเชื่อว่าความลับทั้งหมดของธรรมชาติ สามารถล่วงรู้ได้ด้วยกล้องจุลทรรศน์เเละกล้องดูดาว เเล้วก็เชื่อเฉพาะสิ่งที่ตวงวัดได้ เเต่พวกเขาเข้าใจเพียงเเค่ส่วนเดียว... พวกเขาไม่เข้าใจว่าพวกเขามองสิ่งต่างๆ ผ่านกระจกที่หม่นมัว เป็นไปไม่ได้ที่จะกะประมาณเทวดาสักองค์ ทั้งการเฝ้าดูผ่านเลนส์กล้องจุลทรรศน์ ก็ไม่อาจช่วยอะไรได้ สิ่งที่ได้ก็คือ เธอเพียงเเต่เห็นภาพสะท้อนของตัวเองชัดขึ้นเท่านั้น..." เนื้อหาโดยย่อ : ซีซิเลีย เด็กหญิงตัวน้อยป่วยเป็นโรคที่ไม่อาจรักษาได้ ในช่วงเดือนสุดท้ายก่อนที่เธอจะจากไป พระเจ้าได้ส่งเอเรียล เทวดาองค์น้อยให้มาอยู่เป็นเพื่อน เอเรี่ยลเป็นเทวดาขี้เล่นที่อยู่ไม่สุข เขาได้พาซีซิเลียท่องไปในโลกแห่งจินตนาการ และ ท้าทายให้เธอคิด ในเรื่องที่เธอไม่เคยคิดมาก่อน เกี่ยวกับเทวดาบนดวงจันทร์ เกี่ยวกับอาดัมและอีฟ และเด็กเกิดใหม่นับร้อยที่หลุดลอยจากแขนเสื้อของพระเจ้า ซึ่งทำให้ซีซิเลียตระหนักถึงความมหัศจรรย์และคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ แทนการมองโลกอย่างหดหู่สิ้นหวัง และดำรงอยู่อย่างไร้ความหมาย รอวันตายที่กำลังคืบใกล้เข้ามาทุกขณะ เธอได้เรียนรู้ว่า ชีวิตเป็นพรจากสวรรค์ และสวรรค์ก็เป็นสิ่งเดียวกับพระเจ้านั่นเอง การที่ผู้คนไม่สามารถมองเห็นสวรรค์หรือรู้จักกับพระผู้เป็นเจ้านั้น เป็นเพราะคนส่วนใหญ่มองโลกและสิ่งต่าง ๆ รอบตัว...ผ่านกระจกที่หม่นมัว เท่านั้น หลังอ่าน... เรื่องราวน่ารักดีค่ะ แฝงปรัชญาชีวิตที่ลึกซึ้ง แต่ไม่ยากจนเกินเข้าใจ... ชอบมาก ๆ ตรงที่เทวดาตัวน้อยเองก็อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับความรู้สึกของ"ชีวิต" ที่เป็นเนื้อหนัง ความรู้สึกร้อน-หนาว หรือรสชาติของสิ่งต่าง ๆ (เพราะเทวดาไม่มีเลือดเนื้อตัวตนเหมือนมนุษย์ จึงขาดความรู้สึกส่วนนี้ไป) เรื่องราวที่ดำเนินไปจึงเหมือนกับเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันระหว่างเด็กหญิงช่างคิดคนหนึ่งกับเทวดา(เด็ก)ที่กระตือรือล้น จนเหมือนคนอยู่ไม่สุข... รู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้ไม่น่าจะเป็นวรรณกรรมเยาวชน ตรงที่มีร่องรอยของการเสียดสีมนุษย์อยู่ประปราย... (ซึ่งเมื่อเรายอมรับความจริงเสียได้ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดนัก) และแฝงแง่คิดทางปรัชญาและศาสนาไว้หลายบทหลายตอนทีเดียว เพียงแต่ดำเนินเรื่องผ่านเด็กหญิงกับเทวดาเด็กเท่านั้น...ทำให้ถูกจัดไว้ในกลุ่มหนังสือเด็ก... ส่วนตัวคิดว่า...หนังสือเล่มนี้ น่าอ่านทั้งเด็กและผู้ใหญ่เลยค่ะ เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับผู้เขียนจากวิกิพีเดียค่ะ *โยสไตน์ กอร์เดอร์ (Jostein Gaarder) เป็นนักเขียนชาวนอร์เวย์ และเป็นเจ้าของผลงานชื่อดังหลายเล่ม ทั้งนวนิยาย เรื่องสั้น และหนังสือสำหรับเด็ก กอร์เดอร์มักจะเขียนงานจากมุมมองของเด็กที่สำรวจและมองเห็นความอัศจรรย์ของโลก งานหลายชิ้นของเขาเป็นงานเขียนแบบเรื่องซ้อนเรื่อง (Metafiction) ผลงานที่มีชื่อเสียงที่สุดของกอร์เดอร์คือโลกของโซฟี ซึ่งเป็นนวนิยายเกี่ยวกับประวัติความคิดทางปรัชญา โดยงานชิ้นนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ ถึง 53 ภาษา และมียิดพิมพ์มากกว่า 30 ล้านเล่ม **หนังสือเล่มนี้อ่านตอบโจทย์ HHR ข้อที่ว่าด้วยหนังสือจากนักเขียนโปรดของเพื่อน โยสไตน์ กอร์เดอร์เป็นนักเขียนคนโปรดคุณกำจายค่ะ   Create Date : 04 สิงหาคม 2553     Last Update : 4 สิงหาคม 2553 11:18:53 น. Counter : 2293 Pageviews.   32 comment Share Tweet

~ ถึงลุงหมูที่แสนรัก - The Pigman ~ วรรณกรรมเยาวชนเก่าเก็บ โดย พอล ซินเดล(Paul Zindel) " ถึงลุงหมูที่แสนรัก - The Pigman" ผู้แต่ง พอล ซินเดล (Paul Zindel) ผู้แปล หางนกยูง สนพ.ดอกหญ้า (พ.ย. ๒๕๒๕) เรื่องราวโดยสังเขป : (จะเรียกว่าเรื่องย่อคงไม่ได้ เพราะค่อนข้างยาว...แหะ ๆ ) วรรณกรรมเยาวชนสะท้อนปัญหาสังคมวัยรุ่นอเมริกัน ดำเนินเรื่องผ่านบทบันทึกของเด็กวัยรุ่นหญิง -ชายสองคน... ลอร์เรน กับจอห์น...นักเรียนชั้นปีที่สอง(น่าจะม.5กระมัง)ของโรงเรียนไฮสคูลแห่งหนึ่ง ทั้งคู่สลับกันเล่าเรื่องราวของพวกเขาบทเว้นบท... ถึงเรื่องราวที่พวกเขาบังเอิญได้ไปรู้จักกับลุงหมู - แองเจโล พิกเนตี้ ชายชราผู้ว้าเหว่และขี้เหงาคนหนึ่งเข้า มันเริ่มต้นเมื่อพวกเขาและเพื่อน ๆ คิดเกมโทรศัพท์ขึ้น โดยสุ่มเลือกเบอร์โทรศัพท์ใครก็ได้ที่ไม่รู้จักขึ้นมาแล้วพนันกันว่า ใครจะสามารถชวนเจ้าของเบอร์นั้นคุยได้นานที่สุด แล้วลอร์เรนก็เลือกเบอร์ของลุงหมู แองเจโล พิกเนตี้... เธอแนะนำตัวกับเขาว่าเธอโทรมาจากมูลนิธิแห่งหนึ่ง ต้องการรับบริจาคเงินเพื่อการกุศล - - แน่ล่ะ เป็นเรื่องที่เธอกุขึ้น แต่การณ์กลับเป็นว่าคุณพิกเนตี้กลับชวนเธอคุยอย่างสนิทสนม แถมเล่าเรื่องตลกให้เธอฟังอย่างกระตือรือร้น และรับปากว่าจะบริจาคเงินให้กับมูลนิธิของเธอถึงสิบเหรียญ โดยนัดให้เธอไปรับเงินได้ที่บ้านของเขา ตอนแรกลอร์เรนไม่คิดจะไปรับเงินนั้นหรอก...แต่จอห์นรบเร้าให้ไป เธอขัดเขาไม่ได้จึงไปที่บ้านของลุงหมู พวกเขาได้พบ ได้รู้จักและทั้งสามคนก็สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ลุงหมูมีอะไรหลายอย่างที่พ่อแม่จอห์นไม่มีให้เขา นั่นคือความอบอุ่นและความเป็นเพื่อน และเขายังมีความเข้าใจอย่างมากมายให้กับลอร์เรน...ชนิดที่เธอไม่เคยได้รับจากแม่ของเธอ ที่สำคัญ ลุงหมูมีความเป็นเด็กอยู่ในตัวอย่างเต็มเปี่ยม... และลุงหมูก็ไม่โกรธพวกเขาที่มาหลอกลวง หลอกเอาเงินจากลุงหมูด้วย... ลุงหมูอยู่บ้านตามลำพัง แกบอกพวกเขาว่าภรรยาของแกไปต่างเมือง แต่พวกเขามาค้นพบภายหลังว่าที่แท้ภรรยาของลุงหมูเสียชีวิตไปแล้ว แต่แกรับไม่ได้จึงมีพฤติกรรมแปลก ๆ และอ้างว่าภรรยาไม่อยู่บ้าน... ลุงหมูมีตุ๊กตารูปหมูสะสมไว้มากมาย และมีเรื่องเล่าตลก ๆ มีเกมเด็ด ๆ ไว้เล่นกับพวกเขา ลุงหมูชวนพวกเขาไปสวนสัตว์ด้วย และแนะนำให้พวกเขารู้จักกับเจ้าโบโบ - เจ้าลิงบาบูนที่ลุงหมูยึดเป็นเพื่อน และซื้อถั่วไปเลี้ยงมันเสมอ ๆ ............... วันหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังเล่นกันอยู่อย่างออกรส ลุงหมูก็เกิดอาการหัวใจวายกระทันหัน ดีที่พวกเขาเรียกรถพยาบาลมาช่วยไว้ทัน เด็ก ๆ ทั้งสองรู้สึกตื่นเต้นตกใจ.... ในระหว่างที่ลุงหมูยังนอนอยู่โรงพยาบาลนั้น จอห์นกับลอร์เรนก็เกิดความคิด จัดปาร์ตี้ขึ้นในบ้านของลุงหมู เขาเชิญเพื่อน ๆ วัยรุ่นมามากมาย พวกเขาสนุกกันสุดเหวี่ยง ลอร์เรนกับเพื่อนเผลอไปเอาชุดสวย ๆ ของภรรยาลุงหมูมาสวมใส่และทำมันขาด เพื่อนตัวร้ายของจอห์นก็ทำตุ๊กตารูปหมูตัวโปรดของลุงหมูแตก ................ เพื่อนบ้านทนพฤติกรรมของเด็ก ๆ พวกนี้ไม่ไหวจึงแจ้งตำรวจ จังหวะนั้นลุงหมูก็ออกจากโรงพยาบาลกลับมาพอดี...เด็ก ๆ ทั้งหมดแตกกระเจิง วันถัดมา ลอร์เรนกับจอห์นก็กล้า ๆ กลัว ๆ โทรศัพท์ไปขอโทษลุงหมู และชวนแกไปสวนสัตว์อีกครั้ง พวกเขาไม่คิดว่าแกจะรับปาก... แต่...เมื่อพวกเขาไปรออยู่ที่สวนสัตว์ ลุงหมูก็มาหาพวกเขาจริง ๆ ทุกอย่างกำลังจะเป็นไปด้วยดีอยู่แล้วเชียว... แต่เมื่อพวกเขาไปถึงกรงเจ้าโบโบและพบว่ามันหายไป เมื่อถามคนดูแลที่นั่นเขาก็ตอบอย่างไม่แยแสว่า...เจ้าบาบูนตายแล้ว ! ............. คงเดากันได้นะคะว่าลุงหมูจะเป็นยังไง...? แกช็อคและเสียชีวิตอยู่ในบ้านลิงนั่นเอง ต่อหน้าต่อตาจอห์นกับลอร์เรน...!!! ไปเจอหนังสือเก่าเก็บเล่มนี้ในลังหนังสือเก่าค่ะ อ่านคำนำคนแปลแล้วรู้สึกสนใจ จึงหยิบมาอ่านทั้งเล่ม แล้วก็บอกตัวเองว่าเจอแล้ว "เพชรในตม" เพราะถึงจะเป็นเรื่องราวที่สะท้อนปัญหาเด็กฮาร์ดรุ่นเก่า แต่ปมและประเด็นที่ผู้เขียนต้องการสื่อยังคงเป็นปมปัญหาร่วมสมัยที่คนเป็นพ่อแม่ และลูก ๆ ยังจะต้องเผชิญ และร่วมกันแก้ไขฝ่าฟันไปด้วยกัน... ด้วยความรักและเข้าใจ ชอบวิธีเล่าเรื่องมาก ๆ แสดงให้เห็นถึงความเข้าอกเข้าใจวัยรุ่นของผู้เขียนเป็นอย่างดี ขณะที่อ่านบันทึกของลอร์เรนกับจอห์นในแต่ละบท แทบจะไม่รู้สึกเลยว่าเป็นคนเดียวกันเขียน พวกเขาผลัดกันเล่าเรื่องด้วยถ้อยสำนวนและน้ำเสียงที่แตกต่างกันค่อนข้างจะสิ้นเชิง แต่ด้วยความที่มันเป็นเรื่องเดียวกัน...เรื่องราวจึงต่อเนื่องและสอดคล้องกันไป... ในสองมุมมอง ท้ายเล่มมีบทสัมภาษณ์ผู้เขียนถึงแรงบันดาลใจในการเขียนหนังสือเล่มนี้ เขาบอกว่าอารมณ์และความรู้สึกของตัวละครในเรื่องส่วนใหญ่เขาก็ได้มาจากตัวเองนั่นเอง ... "...นิยายมันก็เหมือนกับความฝันนั่นแหละครับ...สิ่งที่น่าพิศวงที่สุดที่คุณเรียนรู้เกี่ยวกับความฝันก็คือ คนแต่ละคนหรือของแต่ละสิ่งในความฝันของคุณนั้นก็คือการขยายตัวทางอารมณ์ของตัวคุณนั่นเอง... ในฝันนั้น เราเป็นผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก สัตว์ สิ่งของ..." **หนังสือเล่มนี้อ่านเพื่อตอบโจทย์ HHR ข้อ 15-7 เพชรในตม: หนังสือที่อ่านแล้วคิดว่าดีเลิศหรือปลาบปลื้มมากๆ แต่ไม่เป็นที่รู้จักหรือไม่ค่อยมีคนพูดถึงค่ะ   Create Date : 30 กรกฎาคม 2553     Last Update : 30 กรกฎาคม 2553 12:59:43 น. Counter : 1525 Pageviews.   12 comment Share Tweet

เก็บตกจาก RRR & WWR (หนังสือเด็ก) จขบ.เป็นคนชอบอ่านหนังสือเด็ก...(สงสัยวัยกลับ ) ในการร่วมเล่นเกมทั้ง RRR และ WWR ที่ผ่านไป หนังสือที่เลือกตอบโจทย์จึงจะเป็นหนังสือเด็กเสียเป็นส่วนใหญ่ บล็อกนี้ขอรวบรวมหนังสือเด็กที่อ่าน ๆ ไปมาไว้ในที่เดียวกันซักสี่ซ้าห้าเล่มแล้วกันค่ะ เริ่มที่เล่มแรกเลย... เล่มนี้ย้อนกลับไปตั้งแต่เกมซีซั่นแรก RRR ค่ะ ตอบโจทย์หนังสือผลงาน(แปลหรือเขียน)ของบล็อกเกอร์ในบล็อกแก็งค์ Hoot - ปฏิบัติการพิทักษ์ฮูก ผู้เขียน คาร์ล ไฮยาซัน (Carl Hiaasen) ผู้แปล มณฑารัตน์ ทรงเผ่า จัดพิมพ์โดย สนพ.มติชน (ก.ย. ๒๕๔๖) เรื่องย่อ (จากคำนำสนพ.) : เพราะเด็กผู้ไม่ใส่รองเท้า และวิ่งเร็วปานลมกรดคนนั้นที่ "รอย" บังเอิญมองเห็นจากหน้าต่างรถรับส่งของโรงเรียนในเช้าวันหนึ่ง กระตุกความกระหายใคร่รู้ของเด็กบ้านนอกจากมอนทานาซึ่งเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในฟลอริด้าไม่นาน ความพยายามที่จะไขปริศนาของเด็กนักวิ่งผู้ไม่ใส่รองเท้าและไม่มีเป้สะพายหลัง นำพารอยเข้าไปพัวพันกับเหตุการณ์สลับซับซ้อนน่าพิศวง และการผจญภัยตื่นเต้นสนุกสนาน... ในขณะเดียวกันกับที่มิตรภาพจากน้ำใจอันดีงามก็ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นทีละน้อย โปรยปกหลัง เรื่องราวเชิงเสียดสี สนุกสนานจาก Carl Hiaasen เมื่อเด็กใหม่อย่างรอยตัดสินใจผนึกกำลังกับบีทริซยอดอึด และเด็กชายลึกลับฉายามุลเล็ต ฟิงเกอร์ส เพื่อร่วมปฏิบัติการกำจัดและขัดขวางบริษัทอันธพาลจอมละโมบ... โดยมีเป้าหมายคือการพิทักษ์ไว้ซึ่งอาณาจักรของเหล่านกฮูกโพรง... รับประกันความสนุกสนานด้วยรางวัล Newbery Medal ระดับ Honour Book ประจำปี ๒๐๐๓ จากสมาคมห้องสมุดอเมริกัน ************ เป็นวรรณกรรมเยาวชนค่ะ แต่มีกลิ่นอายของการประชดประชันเสียดสีอยู่เต็มไปหมด ส่วนตัวยังไม่เคยอ่านงานเขียนของนักเขียนคนนี้มาก่อน แต่เท่าที่ดูจากประวัติย่อ ๆ ในหนังสือเขาบอกว่าไฮยาซันเคยเป็นนักข่าวและเขียนนิยายแนวเสียดสีสังคมมาก่อน (ทำเอาอยากอ่านเล่มอื่น ๆ ของเขาขึ้นมาติดหมัดทีเดียว) เล่มนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนเล่มแรกของเขา ซึ่งประเด็นที่เขาต้องการจะสื่อและย้ำก็คือการปลูกฝังเรื่องของจิตสำนึกเกี่ยวกับการการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม... ที่ดีที่สุดควรจะเริ่มต้นที่เด็ก ๆ นั่นเอง อ่านสนุกค่ะ คนแปลแปลด้วยสำนวนที่ลื่นไหล ได้อารมณ์ขำ ๆ คัน ๆ ดี เล่มที่สอง... "ลินลาน่ารัก" ผู้แต่ง : ว.วินิจฉัยกุล ผู้พิมพ์(เล่มนี้) : สนพ.ต้นอ้อ (พิมพ์ครั้งที่ ๓) (อีกเล่มที่ตกค้างมาตั้งแต่ RRR เล่มนี้ใช้ตอบโจทย์ว่าด้วยนิยายที่เสริมสร้างทัศนคติ สร้างครอบครัวให้อบอุ่นค่ะ) "ลินลาน่ารัก" วรรณกรรมเยาวชนจากปลายปากกาของว.วินิจฉัยกุล ได้รับรางวัลดีเด่นประเภทหนังสือบันเทิงคดีสำหรับเด็กก่อนวัยรุ่น จากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ ประจำปี ๒๕๓๕ และยังเป็นวรรณกรรมที่ประทับใจผู้อ่านทุกวัยอยู่จนกระทั่งปัจจุบัน เรื่องย่อ (ย่อเอง) เมื่อพ่อกับแม่ของลินลาเสียชีวิตลง เด็กหญิงจึงต้องเข้ามาอยู่ในการปกครองของคุณน้าสุมาลิน น้องสาวคนเดียวของคุณวิมาลา - -แม่ของเธอ โดยที่ในตอนแรกนั้น คุณน้าสุมาลินมีท่าทีราวกับว่าต้องจำใจรับอุปการะเด็กหญิง ด้วยเห็นว่าเป็นภาระ และเจ้าหล่อนอาจจะเข้ามาทำลายความสงบเงียบในชีวิตของเธอเข้า ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของลินลาเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมาก และเช่นเดียวกับชีวิตของคุณน้าสุมาลิน ลินลาได้นำมาซึ่งความร่าเริงสดใสให้กับทุกๆ คนรอบข้าง แต่ความเปลี่ยนแปลงใดๆ ก็ไม่มหัศจรรย์เท่ากับการที่ คุณน้าผู้เคร่งครัด เข้มงวด ทั้งยังเก็บตัวไม่สุงสิงสมาคมกับผู้ใด กลายเป็นหญิงสาว ใจดีมีเมตตา และรักเด็ก... โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลานสาวคนเดียวของเธอ... ที่สำคัญที่สุด ลินลายังกลายเป็นผู้มาเปิดดวงตาดวงใจของน้าสาว ช่วยทลายกำแพงที่เธอได้ก่อขึ้นล้อมรอบตัวเอง...จนสามารถประสานรอยร้าวและความบาดหมางในใจที่เธอเฝ้าเก็บงำมาเนิ่นนาน... ก่อเกิดเป็นความรักความเข้าใจที่เบ่งบานขึ้นแทน แต่ทว่า...ชีวิตคือความไม่แน่นอน ลินลาต้องประสบเคราะห์กรรมอันเลวร้ายอย่างไม่คาดฝัน...แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังคงยืดมั่นในคำสอนของผู้เป็นบิดา โดยพยายามมองสิ่งต่าง ๆ ในแง่มุมที่ดีอยู่เสมอ...และยิ้มรับกับปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างชื่นบาน "เกมดีใจ"ของเธอดูเหมือนจะสัมฤทธิ์ผลทุกครั้งที่เธอนำมันมาใช้ ************ น่ารักดีค่ะ อ่านแล้วได้กลิ่นอายของ "เจ้าหญิงน้อย" ของฟรานเซส ฮอดจ์สันเบอร์เน็ตต์อยู่กรุ่น ๆ แต่ก็ได้อารมณ์แบบไทย ๆ ตรงที่มีเรื่องรักโรแมนติกนิด ๆ ระหว่างคุณน้าผู้เย็นชา กับคุณลุงเชาวน์ผู้ใจดีแทรกแซมเข้ามาให้ได้รู้สึกว่าไม่เด็กจนเกินไป ขออนุญาตคัดตอนหนึ่งในหนังสือเพื่อจะตอบโจทย์ว่านิยายเด็กเรื่องนี้เสริมสร้างทัศนคติได้อย่างไรค่ะ "...ความทุกข์สอนให้เราอดทน เข้มแข็ง แล้ววันหนึ่งเมื่อเราพ้นจากความทุกข์นั้นไปได้ เราก็จะเกิดสติปัญญามองเห็นความผิดพลาดของเรา หรือไม่ก็เป็นช่องทางให้เราเห็นอกเห็นใจคนอื่น..." ชวนอ่านค่ะและวคุณจะพบคำตอบว่า ทำไม ลินลาจึงน่ารัก! เล่มที่สาม... "แล้วเราก็เป็นเพื่อนกัน" วรรณกรรมเยาวชนแปลจากเรื่อง Jennifer, Hecate, Macbeth, William Mckinley, and Me, Elizabeth ผู้เขียน อี.แอล.โคนิกสเบิร์ก (E.L.Konigsberg) ผู้แปล คีรินทร์ ผู้พิมพ์ : แพรวเยาวชน(ครั้งแรก ก.พ. ๒๕๔๔) เรื่องย่อ : เอลิซาเบธและเจนนิเฟอร์ชอบเล่นคนเดียว เดินไปโรงเรียนคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว แต่ลึก ๆ แล้วทั้งคู่ต่างต้องการเพื่อน... เมื่อได้มาเจอกัน ทั้งคู่ต่างพยายามทำให้อีกฝ่ายยอมรับตนเป็นเพื่อน... เจนนิเฟอร์ใช้เวทมนตร์คาถาของแม่มด เพื่อจะได้อยู่เหนือกว่า และที่สำคัญ เพื่อให้เอลิซาเบ็ธยอมรับเป็นเพื่อน ขณะที่เอลิซาเบ็ธใช้วิธียอมอ่อนข้อให้ทุกประการ ไม่ว่าเจนนิเฟอร์จะให้ทำอะไร แปลก พิสดารขนาดไหน เอลิซาเบ็ธก็ทำให้ทุกอย่าง เพื่อจะได้เป็นแม่มดฝึกหัดกับเขาบ้าง และที่สำคัญ เพื่อจะได้มีเพื่อนอย่างเจนนิเฟอร์อยู่เคียงข้าง แต่ในที่สุดทั้งคู่ก็ได้เรียนรู้ว่า ไม่มีเวทมนตร์ใดสามารถเสกเพื่อนได้ มีแต่การยอมรับตัวตนของกันและกัน และลดทิฐิในตัวเองลงมาเท่านั้น... *********** เรื่องราวน่ารัก ๆ ของเด็กหญิงสองคน...ที่ "หิวเพื่อน"มากกว่าคุ้กกี้... การดำเนินเรื่องผ่านการบอกเล่าของ "หนู" หรือเอลิซาเบธ ที่ปิ๊งเจนนิเฟอร์ทันทีที่ได้พบ.... แม้ฝ่ายนั้นจะมีพฤติกรรมที่แสนจะแปลกประหลาดพิสดาร และมักจะทำตัวแปลกแยกจากนักเรียนคนอื่น ๆ ในโรงเรียนขนาดไหนก็ตาม... โดยเฉพาะเมื่อเจ้าหล่อนประกาศตัวว่าตัวเองเป็นแม่มด...เอลิซาเบธก็เชื่อ และพร้อมจะปฏิบัติตามคำแนะนำของเจนนิเฟอร์เพื่อเป็นแม่มดฝึกหัดกับเขาบ้าง.... เป็นวรรณกรรมว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่เกิดขึ้นได้จริงในชีวิตของเด็กๆ หลายๆ ปัญหาอาจตรงกับที่เด็กๆ กำลังประสบอยู่ ตัวอย่างและวิธีการแก้ปัญหาของเด็กๆ ในเรื่องอาจช่วยให้เด็กๆ มองเห็นทางออก และเข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเอง โดยมีอารมณ์ขันที่แทรกไว้ตลอดเรื่อง ทำให้รู้สึกว่าปัญหาเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหาที่ร้ายแรง อ้อ...เล่มนี้ใช้ตอบโจทย์ WWR ข้อ 5-9.หนังสือที่มีเนื้อหาสื่อถึงมิตรภาพระหว่างเพื่อน (จะเป็นคนกับคน สัตว์กับสัตว์ หรือคนกับสัตว์ก็ได้)ค่ะ เล่มที่สี่... "ก็ราโมนาซะอย่าง ตอน ปฏิบัติการช่วยพ่อ" Ramona and Her Father ผู้เขียน บีเวอร์ลี่ เคลียร์รี่ - Beverly Cleary ผู้แปล "หนินอู" สนพ.สายไหม(พ.ค. 2530) โปรยปกหลัง ราโมนาอายุ 7 ขวบ ยังคงวุ่นวายยุ่งเหยิง แต่ก็ไม่ใช่จะไร้ความคิด ผู้ใหญ่ไม่รู้หรอกว่า เด็ก ๆ ก็เป็นห่วงบ่วงใยผู้ใหญ่เหมือนกัน **** เรื่องราวของสาวน้อยราโมนาในเล่มนี้.... (เป็นเล่มที่สี่ของทั้งชุดซึ่งมีอยู่ประมาณ 9 เล่ม ...ไม่แน่ใจนัก) เป็นตอนที่เธอเพิ่งเรียนหนังสืออยู่แค่ชั้นประถมสองเอง แต่เธอก็มีปัญหาหนักอกที่ต้องแก้ไขเสียแล้ว เริ่มตั้งแต่พ่อของเธอต้องตกงาน ทำให้บรรยากาศวันรับเงินเดือนของพ่อที่เคยมีความสุขต้องเซ็งไปถนัด... ราโมนาอยากช่วยพ่อกับแม่หาเงิน...เธอมีโครงการมากมายอยู่ในหัว อย่างงานถ่ายโฆษณาก็น่าจะมีรายได้ดี... เธอต้องฝึกฝนอย่างหนักและต้องทำตัวให้เป็นจุดเด่นเผื่อจะมีแมวมองมาสะดุดตามั่ง.... แถมเมื่อพ่อเครียดพ่อก็สูบบุหรี่จัดมากจนเธอกับบีซัส พี่สาวคนเดียวของเธอต้องช่วยกันรณรงค์ต่อต้านการสูบบุหรี่ในบ้าน เป็นเหตุให้พ่อเคือง...หาว่าเธอทำตัวจุ้นจ้านไม่เข้าเรื่อง มันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย...ก็เธอไม่อยากให้ปอดของพ่อดำ และไม่สบายไปนี่นา... แล้วไหนจะงานวันคริสต์มาสที่โรงเรียนที่บีซัสจะได้เล่นละครเป็นมารี... แต่เธอไม่ได้รับบทบาทอะไรเลย... ได้ไงล่ะ......... *********** เรื่องราวน่ารัก ๆ ของราโมนา ควิมบี้ตอนนี้เป็นตอนที่เพิ่งได้อ่านค่ะ หลังจากคุ้ยหาหนังสือมานาน เพิ่งไปเจอซุกอยู่ในกล่องหนังสือเก่าเก็บ ในตอนนี้ดูเหมือนราโมนาจะโตขึ้นมาก แต่ยังคงช่างคิดช่างฝันช่างจินตนาการเหมือนเดิม... อ่านแล้วอมยิ้ม สบายใจ เล่มนี้อ่านตอบโจทย์ 10-13. เสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราเป็นวันเด็กแห่งชาติ มารับฟังเสียงของเด็ก ๆ บ้างดีไหม อ่านหนังสือ 1 เล่มที่เขียนโดยเด็กอายุต่ำกว่า 18 ค่ะ เล่มที่ห้า... "ซองดรีน" อูแกตต์ การีแยร์ (ฝรั่งเศส) วรรณประไพ /แปล สนพ.เรจีนา (มี.ค. 2531) เรื่องเล่าของเด็กหญิงตัวน้อย ที่แสนบริสุทธิ์และสดใส... การแสดงออกของเด็ก ๆ นั้นเป็นไปด้วยความจริงใจ ไม่เสแสร้ง ซองดรีนเป็นเด็กช่างคิดช่างฝัน ช่างเปรียบเทียบ... ดูแต่เวลาที่เธอพูดถึงพ่อของเธอสิ... "บางวันพ่อเป็นสีฟ้า ฟ้าครามเหมือนทะเลในฤดูร้อน หากแต่สงบเงียบ พ่อจะอุ้มซองดรีนให้นั่งอยู่บนตัก วันที่คุณพ่อเป็นสีดำล้วน เราจะเดาได้ทุกอย่างเมื่อได้ยินเสียงพ่อมาถึง "โครม" เสียงกระแทกของประตูรถ... หลังจากนั้นเกือบทุกวันพ่อจะเป็นสีชมพู พ่อจะกอดทุก ๆ คน พ่อเล่าเรื่องตลกมากมาย... ยิ่งกว่านี้พ่อยังมีสีอื่นอีกมาก... สีเขียวเมื่ออากาศแจ่มใสพ่อจะสมัครใจวุ่นอยู่กับงานตกแต่งสวน... เมื่อพ่อเป็นสีส้ม พ่อจะหัวเราะเสียงดังมาก ๆ พ่อทำทุกอย่างเสียงดัง... เมื่อพ่อกลายเป็นสีขาว เป็นสีที่น่ารังเกียจที่สุด พ่อจะเดินผ่านผู้คนเหมือนมองไม่เห็นใครเลย บางครั้งพ่อก็กลายเป็นสีม่วงเมื่อพ่อรู้สึกโศกเศร้านิดหน่อย..." ซองดรีนน่ารักไหมล่ะ เล่มที่หก... "ส้มสีม่วง" ผู้เขียน : ดาวกระจาย (อีกนามปากกาหนึ่งของ"ดวงตะวัน") สำนักพิมพ์ : อมรินทร์บุ๊คเซ็นเตอร์ฯ (รางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544) จากสำนักพิมพ์: "ส้มสีม่วง" เป็นวรรณกรรมที่ทำให้ผู้อ่านตระหนักในคุณค่าของจินตนาการความฝันว่าหากปราศจากความฝันแล้วไซร้ ชีวิตมนุษย์จะแห้งแล้วหยาบกระด้าง ไร้สีสัน ไร้จุดหมาย ไร้อารมณ์ และไร้สุขเพียงใด ลุงเทิด จ้อย และแก้ม จึงผนึกกำลังร่วมกันต่อสู้กับ "กองทัพปราบฝัน" จนเอาชนะได้ในที่สุด แม้ไม่ใช่ชัยชนะเบ็ดเสร็จ เพราะภารกิจของนักเขียนในการสร้างฝันเพื่อสู้กับ "กองทัพปราบฝัน" ยังคงต้องดำเนินต่อไปอีกตราบนานเท่านาน การใช้ลีลาการเขียนแบบแฟนตาซีทำให้วรรณกรรมเยาวชนเรื่องนี้มีตัวละครและเหตุการณ์มหัศจรรย์ไกลเกินจริงอย่างสนุกสนาน ผู้เขียนพาผู้อ่านทะลุขอบโลกแห่งความจริงออกไปสู่อาณาจักรความฝันที่เวิ้งว้างไร้ขอบเขต แต่กลับเป็นการผจญภัยที่กระตุ้นประสบการณ์ทางอารมณ์ของผู้อ่านได้ไม่สิ้นสุด แม้จะปิดหน้าสุดท้ายของหนังสือลงไปแล้ว ********** ชอบค่ะ... ผู้เขียนเข้าใจสร้างสรรค์ตัวละครที่ทำให้คนอ่านคล้อยตาม อย่างบรรดากองทัพปราบฝันทั้งหลายนั่น... ส่วนตัวเจอมาเพียบ และสู้มันไม่ได้เอาเสียเลย อย่าง... นายพลขี้เกียจ ตัวเป็นขน...ท่านผู้เฒ่า อย่าเสี่ยง ไม่เปลี่ยนแปลง ...นายช่าง ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร...เหล่านักรบ ผัดวัน ประกันพรุ่ง, หงุดหงิด งุ่นง่าน...ฯลฯ ก็ได้แต่ภาวนาให้เด็ก ๆ (รุ่นหลัง) ทั้งในเรื่องและนอกเรื่องปราบบรรดากองทัพปราบฝันข้างบนนั้นให้สำเร็จด้วยเถิ้ด... เล่มที่เจ็ด...(เล่มสุดท้ายในเซ็ทนี้) "เรื่องเล่าจากดาวพิลึก" ผู้เขียน : แอนดรี สไน แมกนาซัน (ไอซ์แลนด์) ผู้แปล เจนจิรา เสรีโยธิน มูลนิธิดำรงชัยธรรม(มี.ค. 2546) โปรยปกหลัง: (เรื่องย่อ) บนอวกาศอันไกลโพ้น...มีดาวพิลึกดวงหนึ่งซึ่งมีแต่ประชากรเด็ก ๆ เป็นโลกที่ไม่มีกฏเกณฑ์ใด ๆ เด็กทุกคนอยากเล่นเวลาไหนก็เล่น อยากนอนเวลาไหนก็นอน . แต่แล้ววันหนึ่ง กู้ดเดย์ - ผู้ใหญ่เจ้าเล่ห์ปรากฏตัวขึ้น เขาสอนให้เด็ก ๆ บินไปในป่าลึกและท้องฟ้ากว้างใหญ่ เป็นการผจญภัยที่สนุกสนาน และอันตรายเกินกว่าที่เด็กคนใดจะคาดถึง ซึ่งทุกอย่างที่ว่ามานั้น... ต้องแลกด้วยวัยเยาว์ของเด็ก ๆ ********* เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่สอดแทรกแนวคิดเรื่องของการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมไว้ในเรื่องอย่างกลมกลืน ผ่านจินตนาการที่สร้างสรรค์ในเชิงเทพนิยาย... ให้แง่คิดในเรื่องของความแตกต่างระหว่างเด็ก -ผู้ใหญ่ ความดี - ความชั่ว ความจริงใจและความหลอกลวง ความสว่งสดใสและความมืดมน .... ซึ่งในที่สุด...เรื่องราวก็จบลงด้วยความสุขอย่างที่เทพนิยายทั้งหลายควรจะเป็น อ่านเพลิน ๆ ตามประสาคนรักหนังสือเด็กค่ะ สามเล่มหลังนี้อ่านตอบโจทย์หนังสือสามสัญชาติค่ะ ข้อ 20-5. อ่านหนังสือรวม 3 เล่ม จากคนละประเทศ นับจากสัญชาติคนแต่ง จะเป็นฉบับแปลหรือไม่แปลก็ได้ รวมเบ็ดเสร็จเจ็ดเล่ม แต่ยังไม่หมดค่ะ มีบางเล่มบางเรื่องที่อยากจะเขียนถึงเยอะ ๆ ก็เลยยังไม่นำมารวมไว้ตรงนี้ โปรดสังเกตว่าหนังสือที่จขบ.เลือกอ่าน...ที่ถึงแม้จะเป็นหนังสือเด็ก...ล้วนแต่มีอายุอานาม น่าจะพอ ๆ กับคนอ่านเลย แหะ ๆ ... เล่นง่ายเสียจริง-จริ๊ง !   Create Date : 03 มีนาคม 2553     Last Update : 4 มีนาคม 2553 10:09:52 น. Counter : 2135 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com