วงการเชื้อโรคตอนนี้แตกตื่นกันใหญ่ครับ... ก็เนื่องจากว่าช่วงนี้เหล่าสิ่งมีชีวิตตัวจิ๋วได้มีการประชุมกันหนักหน่วง เคร่งเครียด.... เรื่องนี้คนทั่วไปไม่ได้รับรู้อะไรหรอกนะครับ เพราะเชื้อโรคตัวจิ๋วมันเล็กเกินกว่าที่เราจะรู้ว่ามันคุยกันได้ด้วย.. แต่ในความเป็นจริงแล้ว เชื้อโรคมันมีสังคมของมันเหมือนกันนะ...
มติของที่ประชุมเชื้อโรคแจ้งประกาศเหล่าเชื้อโรคทั้งหลายว่า ต่อไปนี้เราจะไม่นับแมวในบ้านตัวนั้นเป็นสมาชิกของบ้าน.. เหตุเพราะเหล่าเชื้อโรคทั้งปวงขี้เกียจสนใจในการเดินเล่นของเจ้าแมวเหมียวตัวนั้น... องค์การเดินทางไกลของเชื้อโรคปล่อยข่าวออกไปทั่วว่า ยังไงก็ตามเราต้องเลิกนับเจ้าแมวตัวนั้นเป็นสมาชิกของบ้านหลังนี้เด็ดขาด.. ส่วนนึงเพราะแมวตัวนี้ไม่ได้เข้ามาใกล้บริเวณบ้านซักเท่าไหร่.. ยังไงเราก็คงไม่ได้ไปถึงมันได้
อีกอย่างคือถ้าเรานับเจ้าแมวตัวนั้นเป็นหนึ่งในสมาชิกของบ้านหลังนี้ เราอาจต้องนับจิ้งจก ตุ๊กแก ไส้เดือน มด ปลวก และสารพัดสรรพสิ่งอีก... ซึ่งจะทำให้เหล่าเชื้อโรคต้องปวดกระโหลกกันไป... เหล่ามวลหมู่สมาชิกเชื้อโรคต่างตกตะลึง อันนึงก็เพราะว่าบรรพบุรุษของเชื้อโรคเคยบอกว่าแมวตัวนั้นเป็นสมาชิกของบ้านหลังนี้ อันนี้เรานับกันแต่ของใหญ่ๆ ประจำบ้าน... ตอนนี้เหล่าเชื้อโรคต้องไปบอกลูกหลานต่อแล้วว่า แมวตัวนั้นมันไม่นับ.. ถือเป็นเหมือนจิ้งจก มด หนู.. ไม่ใช่สมาชิกบ้านนะ...
เชื้อโรคบางตัวก็ยังงงอยู่.. แล้วมันสำคัญเหรอครับท่าน.. อาจมีเชื้อโรคที่อยู่ไกลออกไปจากอาณาเขตบ้านหลังนี้ก็เป็นได้นะ... เชื้อโรคขี้สงสัยถาม... เหล่าเชื้อโรคผู้ไม่เคยกระโดดไปบริเวณอื่นเลยนอกจากบ้านหลังนี้แถลงว่า ไม่มีทางหรอก เราเป็นเชื้อโรคกลุ่มเดียวในจักรวาลนี้... ความรู้ของเรานั้นแสนยาวไกล เราตั้งชื่อสรรพสิ่งได้ เราก็ยกเลิกที่จะนับมันเป็นสิ่งมีชีวิตในบ้านหลังนี้ก็ได้เหมือนกัน
กลับสู่ความเป็นจริง...................โอ้ว จักรวาลนี้กว้างใหญ่นัก.. มนุษย์เพิ่งจะเดินทางไปเหยียบแค่ดวงจันทร์เท่านั้น.. เราก็ได้แต่มองดาวจากกล้องประดิษฐ์ เหมือนส่องหญิงจากระยะไกล แล้วก็วิพากษ์วิจารณ์กันยกใหญ่ว่าหล่อนเป็นคนอย่างไร นิสัยอย่างไร... โดยใช้หลักการวิทยาศาสตร์ที่ค้นพบไม่กี่สิบปี...
วันนี้เลยแตกตื่นกันใหญ่... ว่าจะนับหรือไม่นับดาวพลูโต... เอ่อ พี่ครับ... ถนนหน้าปากซอยผมนี่บรรยากาศแม่งยิ่งกว่าดาวมฤตยูเลยนะครับพี่.. แก๊สพิษเต็มไปหมด พื้นผิวฟุตบาตก็ขรุขระราวดวงจันทร์ไททั่น สภาพแบบนี้ไม่คิดจะปรับปรุง แต่ไปสนใจว่าดาวพลูโตจะถูกขับออก ทั้งที่เหล่าสิ่งมีชีวิตปัญญาสูงนอกจักรวาลยังไม่สนใจระบบสุริยะนี้ หรือแม้แต่กาแล๊กซี่ทางช้างเผือกเราก็มีความรู้อยู่แค่หางอึ่ง...
หนังสือเรียนก็ความรู้ที่เขาเล่ามาอีกทีนึง เขาจะเปลี่ยนจะปรับก็ตื่นเต้นกันไปใหญ่... รัฐบาลยังจัดตั้งไม่ได้เลย... สภาพแวดล้อมในเมืองก็แสนเน่า แต่สนใจดวงดาวที่ชาตินี้คงไม่ได้แตะต้อง...
เอาแค่ไปเหยียบดวงจันทร์ก็ลำบากแล้วละ... วันหน้าอาจเปลี่ยนมารับพลูโตเข้าบ้านเหมือนเดิมก็ได้....
รอหม่อมแม่รู้ก่อนเถิดว่า อีดาวพระศุกร์เป็นลูกผู้ดีมีสกุล.. ต่อไปชายกลางก็ต้องปล้ำมันและเอามันเข้าบ้านอยู่ดี.. ไล่มันออกไปตอนนี้มีแต่ต้องมาเสียหน้าภายหลัง...
เดี๊ยนว่าจะนับดาวพลูโตรึเปล่าและจะเอาดาวพลูโตออกจากแบบเรียนรึเปล่า ไม่ใช่เรื่องด่วนเท่าโรงเรียนไม่ได้มาตรฐาน2ใน3หรอก
พูดแล้ววัยรุ่นเซ็ง