ค่ำวันพุธ วันเริ่มต้นการทำงานหลังจากหยุดพักร้อนมาได้หลายวันอยู่.. เหมือน back to school เพราะได้กลับไปเจอเพื่อนร่วมงานหน้าเดิมๆ อีกครั้ง... บรรยากาศในวงสนทนาช่วงนี้คงไม่มีอะไรร้อนแรงไปกว่าเรื่องผ่าทางตันการเมืองไทย.. ทางตันนี้ดูจะตันขนานแท้ ค่ายกลดูแน่นหนา ยากที่จะตีฝ่าให้แตกได้ อ่านวิเคราะห์การเมืองช่วงนี้ราวกับอ่านสามก๊กทีเดียวเชียว ดุเด็ดเผ็ดมัน ชิงไหวพริบและกลอุบายซับซ้อนสารพัดกุศโลบาย
พูดถึงเรื่องทางตันแล้ว หลายวันนี้ผมก็หมดไอเดียร์ที่จะเขียนอะไรลงมาในพื้นที่นี้เหมือนกัน จริงอยู่ว่าการเขียนบล็อกมันไม่ได้สร้างรายได้อะไรเลย แต่ก็ถือเป็นกิจกรรมที่เสริมทักษะในการบรรยายและการเขียนได้ดีทีเดียว และการได้แลกเปลี่ยนทัศนะต่างๆ กับเพื่อนๆ ก็สนุกดีใช่น้อย.. ช่วงนี้เลยไม่รู้เป็นอะไร เหมือนการเขียนบล๊อกต้องมีการผ่าทางตันเยี่ยงการเมือง
พูดถึงเรื่องความตันนี่ บางทีมันก็ดี บางทีมันก็แย่นะ.. (ไม่งั้นทำไมต้องผ่า....)
-ถ้าเป็นทางตัน บางทีก็ไม่มีทางออก บ้านที่อยู่ใกล้ทางตัน-เขาว่าฮวงจุ้ยไม่ดี ไม่เหมาะกับการค้า.. แต่หลายคนชอบซื้อบ้านใกล้ทางตัน เขาว่ามันได้ความเป็นส่วนตัวดี
-รถกระบะส่วนใหญ่ก็มีน้ำหนักประมาณ 1 ตัน.. น้ำหนักนี้คงจะพอดีเหมาะสม
-ผู้หญิงตันๆ.. ฟังดูน่ารักน่าชัง.. เนื้อเธอคงจะแน่นราวกับอาหารชนิดแท่ง..
-หนุ่มรูปร่างตันๆ.. ท่าทางว่าจะตัวไม่สูงนัก และบรรจุไปด้วยกล้ามเนื้อ บางทีก็ไขมัน แน่นหนา ตันไปทุกจุด
-คนแซ่ตัน... คาดว่าต้นตระกูลมาจากเมืองจีน หลายคนยิ่งใหญ่ในการเมือง ฉายาตี๋กร่างนี่ก็ใช่
-หมูป่าเขี้ยวตัน.. ท่าทางเหมือนจะน่ารัก แต่ดุอย่างกับหมา..
-เหล็กตัน.. แข็งแกร่ง ฟาดหัวที สมองอาจไหลเหมือนท๊อปปิ้งไอติมหรู
-ไข่ตัน.. อาการไม่สบายชนิดหนึ่ง มักเกิดกับไข่
-รักตัน... คล้ายๆ รักกัน แต่คนเขียนแต่งเอง
-อุดตัน.. ไม่มีรูระบาย เหมือนโดนอะไรอุดไว้จนมันทึบ
-ทึบตัน.. คล้ายๆ อุดตันนั่นแหละ
-รูตัน.. รูที่ไม่มีช่อง... มันเลยตันไง
-ไตตัน.. ชื่อดวงจันทร์บริวารของดาวพฤหัส (มั้ง)
-ตีบตัน... ช่องทางแคบๆ.. ถ้าแคบมากอาจต้องไปหาหมอ
-อเมริตัน.. ญาติสนิทของอเมริกันชน
-โอวินตัน... คำผวนของโอวันติน
-ไอเดียร์ตัน.. พยายามไหลไปเรื่อยอยู่นี่แหละ
เห็นทีจะต้องชิ่งหนีก่อนละ.. ทางตีบตันเข้าไปทุกที.. แม้พยายามผ่าทางตันเท่าไร แต่ทางตันก็ยิ่งดูทึกตันเข้าไปมากขึ้นเรื่อยๆ... อาจต้องลอง เว้นวรรค เพิ่มมากขึ้นเวลาเขียนอะไร จะได้เปลืองเนื้อที่.. หรือเว้นวรรคเขียนให้น้อยลง...
เวรกรรม.. เขียนยาวเกินไปอีกแล้ว... ไว้พบกันใหม่ยามสมองหายตันครับพี่น้อง..