นานๆ จะมีอารมณ์อยากเขียนอะไรซักหน่อย พอดีช่วงนี้หมดอารมณ์จริงๆ เลยนะครับสำหรับการเขียนบล๊อกเนี่ย
ช่วงนี้ยามว่างๆ เวลาเดินทางไกลๆ ก็จะมีกิจกรรมการละเล่นอย่างนึงที่มักจะพกพาเอาไว้เล่นแก้เบื่อเสมอ
เกมที่ว่านี้ก็คือ
Sudoku นั่นเองครับ
เกม sudoku นี่เป็นเกมที่เกี่ยวกับตัวเลขครับ พอดีผมได้รับการเผยแพร่มาจากเพื่อนที่ทำงานคนนึง หล่อนติดเกมนี้และมีหนังสือเล่มหนาที่มีแต่ตารางเกมนี้อยู่.. ผมได้เห็นมันอยู่ปีนึงและลองเล่นแบบลองใส่ตัวเลขตามความน่าจะเป็นลงไป ซึ่งก็ทำให้รู้สึกว่ามันยากจังและไม่ได้สนใจมันไป...
หลังจากนั้นก็ได้ลองหยิบมาเล่นใหม่ ลองศึกษาดูกลวิธีการเล่น ซึ่งก็มีหลักการที่ช่วยในการคิด และทำให้การเล่นง่ายขึ้น และสนุกขึ้น
หลักการของมันก็คือ หาตัวเลขในช่องว่าง ซึ่งในกระดานจะประกอบไปด้วยช่องตารางขนาด 3 X 3 อยู่ 9 ช่อง แต่ละกลุ่มจะต้องมีตัวเลขไม่ซ้ำกันคือ 1 - 9 และพอเรียงกันเป็นแถวที่ช่องตารางนี้ต่อกันในแนวนอนและแนวตั้งก็จะต้องมีตัวเลข 1 9 ไม่ซ้ำกันด้วย...
ฟังดูอาจรู้สึกลำบาก แต่พอได้เล่นแล้วก็จะรู้สึกสนุกและเพลิดเพลินดี... ผมมักจะพกพาไปเล่นในห้องประชุมหรือกิจกรรมที่น่าเบื่อ ซึ่งมันช่วยฆ่าเวลาได้ดีจริงๆ... ตอนนี้ก็ได้เผยแพร่ไปให้เพื่อนๆ อีกหลายคนได้ติดเกมนี้กันไป..
แต่เกม sudoku นี่พอเราเล่นเสร็จแล้ว มันก็ไร้คุณค่าไปทันที... คือพอเราใส่ตัวเลขจนเต็มแล้ว มันก็ไม่ได้มีคุณค่าขนาดที่จะเอาไปโชว์ใครได้ มันไม่เหมือนพวกภาพจิ๊กซอที่พอต่อเสร็จก็จะเป็นภาพสวยงาม หรือเหมือนลูบิคที่พอหมุนจนกลายเป็นลูกบาตรเรียงสีถูกต้องแล้วก็จะภูมิใจได้
กระดานซูโดกุที่ถูกเล่นแล้ว มันจึงดูไร้ค่า... ดูๆ ไปจะเอาไปเปรียบเทียบกับผู้แพ้ที่ถูกยัดเยียดความปราชัยแล้วดูหมดคุณค่าไม่น่าสนใจ ไม่ใช่ถ้วยรางวัลอะไร เป็นเพียงสนามรบที่ไม่น่าจดจำเท่าเมืองหลวงที่ยึดได้หลังผ่านสมรภูมิรบนั้นๆ...
กระดานซูโดกุที่ถูกพิชิตแล้วจึงเป็นเพียงทางผ่าน ที่เมื่อเดินผ่านแล้วก็ไม่ได้ต้องจดจำอะไรกับมันอีก- มีแต่ความรู้สึกแห่งการพิชิตที่เกิดขึ้นในจิตใจ
- หลักการคิดแห่งความเป็นไปได้และความน่าจะเป็น
- การเข้าถึงหลักแห่งตัวเลข ภาษาสากลแห่งจักรวาล ซึ่งคือความจริงแท้ที่ไม่ผิดเพี้ยน
- และรอยหยักในสมองที่อาจเพิ่มมากขึ้นเท่านั้นที่ซูโดกุให้กับเรา
ลองเล่นกันดูได้นะครับ link ข้างขวาของ blog นี้ก็มีเวปของไทยอยู่ เล่นกันได้สนุกๆ แล้วอาจติดเหมือนที่ผมติดมันอยู่ทุกวันนี้