ในความรู้สึกเหงา สิ่งที่มาเติมเต็มและเป็นความสุขอย่างหนึ่งของแม่น้องนิกก็คือ การได้เขียนบล๊อก ได้เข้ามาคุยกับเพื่อนๆที่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวบ้าง จากบล๊อกอื่นที่รู้จักหน้าบ้าง และไม่รู้จักหน้าบ้าง จำได้ว่าบล๊อกนี้เกิดขึ้นจากการถามของคุณโดมจากบล๊อกพ่อพเยียว่า..เมื่อไหร่จะลงมือเขียนเสียที

ความจริงก็กลัวไม่ใช่น้อย กลัวที่จะไม่มีใครเข้ามาอ่าน มาทักทาย เพราะแม่น้องนิกไม่ใช่นักเขียน แม่น้องนิกยังจำถึงความรู้สึกแรกที่เขียนบล๊อกหน้าแรก เพียงแค่คนๆหนึ่งที่แวะเข้ามา แม่น้องนิกเกิดความรู้สึกดีใจเอามากๆ เหมือนเขาหยิบยื่นน้ำใจให้

เมื่อได้ลงมือเขียนก็พบว่า บางครั้งไม่ว่างที่จะเขียน บางครั้งไม่มีเวลาจะไปทักทายเพื่อนๆที่เข้ามาเยี่ยมบล๊อกเราได้บ่อยๆ และบางครั้งก็เขียนไม่ออก เพราะชีวิตประจำวันอันยุ่งเหยิงจนความคิดสับสน

นับตั้งแต่เขียนบล๊อกมา ส่วนหนึ่งแม่น้องนิกมีความสุขที่ได้เขียนสิ่งที่ตัวเองอยากจะเขียน ที่สำคัญก็พบว่าบล๊อกนี้ทำให้แม่น้องนิกสามารถสร้างเพื่อนที่มีความน่ารักและจริงใจให้ เป็นความจริงใจที่ออกมาจากใจแล้วกลายเป็นภาษาเขียนที่แม่น้องนิกสัมผัสได้ บ้างเข้ามาเยี่ยมอย่างสม่ำเสมอ และบ้างจะเข้ามาเยี่ยมเมื่อมีเวลาว่าง

แม่น้องนิกขอน้อมรับและขอบคุณเพื่อนๆทุกคนสำหรับมิตรภาพที่มอบให้ ขอบคุณในน้ำใจที่มาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปจากความคุ้นเคยเหมือนที่เคยได้รับเช่นยามอยู่เมืองไทย ขอบคุณในน้ำใจที่มีให้คนไทยไกลบ้าน และขอบคุณที่เสียสละเวลานั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ ขอบคุณจริงๆค่ะ

Create Date : 15 สิงหาคม 2549
Last Update : 15 สิงหาคม 2549 2:23:04 น.		20 comments
Counter : 815 Pageviews.
Share Tweet