อาเจ้านิก
ช่วงที่นิกปิดเทอม และแม่น้องนิกมีโอกาสได้พาลูกๆไปเยี่ยมปู่นิกที่รัฐโอเรกอน นอกเหนือจากการได้พบพี่สาวและครอบครัวที่บินมาจากลอนดอนแล้ว ยังต้องได้พบกับน้องสาวพ่อเจ้านิกด้วย น้องสาวพ่อเจ้านิกเธอเป็นลูกรักของพ่อ ที่เธอเป็นลูกรักเพราะพ่อบอกว่าเธอขาดอุปนิสัยด้านดีๆที่พ่อเจ้านิกและพี่สาวมี ทำให้เป็นคนที่น่าสงสารที่พ่อต้องให้ความรักมากกว่าลูกคนอื่น
แม่น้องนิกไม่อยากจะพบปะอาเจ้านิกนัก เพราะเข็ด อาเจ้านิกก็ใช่อยากจะพบปะเรานัก เราทั้งหมดต่างคนต่างรู้ดีว่าความสัมพันธ์ฉันพี่น้องนั้นไม่ราบรื่น แต่ไม่ได้ถึงกับเกลียดกันจนมองหน้ากันไม่ได้ แต่ก็ต้องทำเพื่อพ่อ เสแสร้งรักกันต่อหน้าพ่อ เพื่อไม่ให้พ่อเสียใจว่าลูกไม่ปรองดองกัน
เวลาที่พักที่บ้านชายทะเลแม่น้องนิกกับป้าเจ้านิกจะกลมเกลียวกัน อาจเป็นเพราะเราต่างมีครอบครัวเราจึงรู้จักการให้ และช่วยกันดูแลเด็กๆยามที่ใครไม่ว่าง ช่วยกันทำอาหาร ช่วยกันในกิจกรรมต่างๆ ส่วนอาเจ้านิกเขามาอย่างแขก ทุกครั้งที่มาเธอจะมากินอาหารเย็นฟรี ไม่ช่วยจ่ายไม่เป็นไร แต่ไม่เคยช่วยแม้แต่เก็บจาน เคยไปนอนบ้านเธอตอนแม่ผัวตาย ไม่ได้นอนอย่างแขกค่ะ ต้องซื้ออาหารใส่ตู้เย็นให้เธอ ต้องทำสิ่งที่เธอเขียนบอกเอาไว้ก็คืองานบ้านน่ะแหละ ต้องทำอาหารสามมื้อให้เธอกิน ก็คืออยู่แล้วต้องจ่ายให้เธอ แม่น้องนิกเลยเข็ด ไม่ได้เข็ดที่จะไปอยู่บ้านเธอ แต่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนที่มีเธอแม่น้องนิกเข็ดที่จะเป็นคนใช้ เธอไม่ได้ทำให้แม่น้องนิกรู้สึกว่าเราคือญาติ
เธอใช้ความฉลาดของเธอในการทำให้ตัวเองดูดีหลายๆครั้ง เช่นเธอบอกว่า วันนี้ไม่ต้องทำอาหารหรอก ให้แม่น้องนิกได้พัก ซื้อพิซซ่ามากินกันเถอะ แต่ขออภัย ต้องหารค่ะ บางครั้งเธอเชื้อเชิญว่า ไปกินข้าวนอกบ้านเถอะแม่น้องนิกจะได้พัก เธอมีคูปองกินฟรี แต่เธอสั่งอาหารให้ตัวเธอเองเท่าราคาคูปองที่เธอมีน่ะแหละ ไม่เพียงเท่านั้นเธอยังเชิญญาติมากินอีกด้วย ที่เหลือเกินคูปองพ่อเจ้านิกจ่าย
จริงๆแล้วการจ่ายเงินนั้นไม่ใช่ปัญหาอะไร แต่ถ้าต้องถูกจ่ายด้วยเล่ห์เหลี่ยม ก็คงไม่น่าปรารถนานัก แม่น้องนิกอาจจะรู้สึกผิดหวังนิดๆตรงที่เธอเป็นน้องพ่อเจ้านิกนี่แหละ แต่เราก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันนัก เธออาจจะชอบที่แม่น้องนิกไม่ปริปากบ่นว่าอะไรแต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย เธอบอกแม่น้องนิกว่า เราน่าจะอีเมลถีงกันมากกว่านี้ แต่แม่น้องนิกขออยู่ห่างๆดีกว่า แม้เธอจะเป็นน้องสามี แต่แม่น้องนิกก็ไม่ได้รู้สึกถึงความรักที่เธอมีให้ ก็เลยคิดว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะเสแสร้งทำเป็นว่ารักเธอ
ปีหน้าก็คงจะต้องไปคนใช้เธออีก แล้วจะให้แม่น้องนิกดูดายก็ทำไม่เป็นอีก คิดง่ายๆแบบไม่ต้องทำร้ายความรู้สึกของตัวเองนักว่า ช่างมันเถอะ บริการปีละครั้งเท่านั้นไม่ได้หนักหนาอะไร อย่างน้อยก็ทำเพื่อความสบายใจของคนแก่ พ่อผัวตายเมื่อไหร่ภาระหน้าที่ทั้งหลายก็คงจะหมดลง เลิกแล้วต่อกันไป
Create Date : 01 สิงหาคม 2549 |
Last Update : 1 สิงหาคม 2549 7:03:36 น. |
|
8 comments
|
Counter : 614 Pageviews. |
|