ในความทรงจำ
เวลาว่างของครอบครัวแม่น้องนิก ต่างคนต่างทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบ แม่น้องนิกจะมีความสุขที่ได้อ่านหนังสือเงียบๆ ถ่ายรูปกับลูกๆที่บริเวณหลังบ้านบ้างตามแต่โอกาส
พ่อเจ้านิกชอบเดินวนไปเวียนมาแถวๆต้นองุ่นของเธอ
ส่วนอนิกถ้าเบื่อเล่นเลโก้ ก็จะนั่งอ่านหนังสือ หรือไม่ก็เล่นซีดีของเกรด 3
อลีนาจะวิ่งวนไปเวียนมาหาแม่บ้าง หาพ่อบ้าง หานิกบ้าง ไปรำคาญชาวบ้านจนพอใจก็ร้องว่าหิวในที่สุด
บางทีนึกถึงวันเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่ลูกๆยังแรกเกิดจนเติบโตถึงวันนี้ เราได้ผ่านอะไรมาบ้าง ก็พบว่า แม้จะทุกข์กับเหตุการณ์ใดๆก็ตาม ลูกจะไม่มีวันรู้ว่าพ่อแม่ทุกข์หรือแม้รู้ก็รู้น้อยที่สุด หรือแม้ได้รับผลกระทบก็กระทบน้อยที่สุด จะมีกินหรือไม่มีกิน ลูกก็ต้องได้กินก่อนพ่อแม่
คิดถึงวัยเด็กของตัวเองในฐานะที่เป็นลูก ชีวิตก็ราวๆนี้แหละ สุขสบายไม่เคยรู้ว่าพ่อแม่ทุกข์ด้วยเรื่องเงินทอง
กระทั่งโต ได้เรียนรู้ที่จะหาเงินด้วยตัวเอง เรียนรู้ที่จะสร้างครอบครัว เรียนรู้ที่จะยืนได้ด้วยลำแข้งของตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งพาพ่อแม่ ก็พอจะเข้าใจว่าพ่อแม่ผ่านอะไรมาบ้าง
เราจึงพยายามจะให้ความรักแก่ลูกอย่างที่ควรจะเป็น อยากให้ลูกมีความทรงจำที่ดีเพื่อในอนาคตลูกๆคงจะได้เล่าถึงพ่อแม่ ให้ลูกๆของตัวเองฟังว่า ครั้งหนึ่ง....ในวัยเด็ก ปู่ย่า..ตายาย เคยอ่านหนังสือให้พ่อและแม่ฟังก่อนนอน ไม่เคยให้ของทุกชิ้นที่พ่อแม่อยากได้เพียงเพราะร้องไห้จะเอาของ
เป็นลูกก็เป็นมาแล้ว เป็นแม่ก็เป็นมาแล้ว แต่การจะสอนให้ลูกก้าวเดินไปตามทางที่ถูกที่ควร อย่างที่พ่อแม่เราเป็น มันคงต้องใช้เวลา และแม่น้องนิกรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลย
Create Date : 07 สิงหาคม 2549 |
|
10 comments |
Last Update : 15 สิงหาคม 2549 9:21:50 น. |
Counter : 605 Pageviews. |
|
|
|