Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
มีนาคม 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
16 มีนาคม 2549
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
ทริสซี่กับฉันเป็นเพื่อนบ้านกัน หล่อนเป็นคนผิวดำ เรารู้จักกันเพราะลูกเราเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน ทุกเช้าเราต่างเดินส่งลูกไปโรงเรียน ขากลับก็เดินกลับบ้านด้วยกัน เพื่อความปลอดภัยของเราทั้งสองคน นั่นเป็นเพราะว่า มีอาชญากรรมเกิดขึ้นบ้างในถิ่นที่เราอาศัยอยู่ เช่นเดียวกับในตอนบ่ายเราต่าง
ก็เดินไปรับลูก และเดินกลับบ้านพร้อมกัน
ทริสซี่อายุยังน้อย ส่วนฉันอายุพอๆกันกับแม่ของหล่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันแก่
นะ เพียงแค่ว่าแม่ทริสซี่มีหล่อนเมื่ออายุยังน้อย เท่านั้นเอง ความที่ทริสซี่อายุยังน้อยหล่อนจึงมีความรักสวยรักงามตามวัย แรกๆที่หล่อนโทรหาฉัน ถามว่า จะออกไปรับลูกกันหรือยัง ฉันนึกงงว่า โทรถามทำไม ทำไม
ไม่เจอกันที่โรงเรียนซะเลยล่ะ แต่ต่อมาฉันก็เข้าใจ เพราะว่า วันไหนทริสซี่โทรถึง หมายถึงว่า วันนั้นหล่อนจะต้องแต่งตัวด้วยเสื้อสายเดี่ยวบ้าง กระโปรงสั้นบ้าง ด้วยน้ำ หนัก ตัวสองเท่าครึ่งของฉัน สีเสื้อผ้าก็ตัดผิวสีของหล่อนได้อย่างเฉียบขาด ชมพูแปร๊ดบ้าง ขาวบ้างแต่หล่อนก็ใส่ได้อย่างมั่นใจอย่างที่ฉันเองก็ยังทำไม่ได้เลย
วันไหนนึกจะสวยทริสซี่ต้องมีฉันเดินเคียงข้าง เพราะไม่งั้นหล่อนจะถูกผู้ชายถามซื้อตัวหล่อนอยู่ไม่ขาด หล่อนโกรธทุกครั้งที่
ถูกกระทำอย่างนั้น บางวันที่ไม่มีฉันเดิน
ไปด้วย หล่อนก็โชคร้ายโดนตำรวจเรียกให้
หยุดซักถามราวกับหล่อนเป็นอาชญากร
ด้วยซ้ำไป
ฉันนึกสงสารทริสซี่ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์
อย่างนั้นขึ้นกับหล่อน คนทุกผิวสีมีทั้งคนดี
และเลวปะปนกันไป ไม่ใช่เฉพาะผิวสีดำ
เท่านั้น ฉันไม่แคร์ว่าคนที่ฉันเลือกเป็นเพื่อนจะมีผิวสีอะไร ฉันขอเพียงให้คนๆนั้น
เป็นคนดี มีน้ำใจ และไม่เอาเปรียบเพื่อนด้วยกัน เท่านั้นก็เพียงพอสำหรับความเป็น
เพื่อนสำหรับฉัน ซึ่งทริสซี่มีสิ่งเหล่านั้นอยู่อย่างครบถ้วน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว เธอจึงถูกสังคม
กำหนดไว้ในทางที่ไม่ค่อยจะดีนัก แต่สำหรับฉันแล้ว สีดำหรือขาวไม่ใช่ส่งบ่งชี้
ถึงความเป็นคนดี จิตใจที่ดีต่างหากที่คนเหล่านั้นมองข้ามมันไป
Create Date : 16 มีนาคม 2549
Last Update : 18 มีนาคม 2549 22:13:21 น.
5 comments
Counter : 626 Pageviews.
Share
Tweet
เห็นชื่อน่าสนใจ เนื้อเรื่องยิ่งน่าสนใจมากกว่า เห็นด้วยค่ะ ดำหรือขาว ไม่สามารถบ่งบอกถึงจิตใจที่สวยงาม หรือ ชั่วร้ายข้างในได้
ฝากให้กำลังใจทริสซี่ด้วยนะคะ
โดย:
นางกอแบกเป้
วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:5:38:11 น.
ดูที่ใจ มากกว่าผิว ค่ะ
โดย:
jaa_aey
วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:5:52:59 น.
ฮะแอ้ม !
"ทริสซี่อายุยังน้อย ส่วนฉันอายุพอๆกันกับแม่ของหล่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันแก่นะ เพียงแค่ว่าแม่ทริสซี่มีหล่อนเมื่ออายุยังน้อย เท่านั้นเอง"
อ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้
คุณแมวไม่แก่หรอกครับ
ยืนยัน..
อ่านแล้วนึกถึงหนังเรื่อง "crash" ที่เพิ่งได้ดูเมื่อเร็วๆนี้
คุณแมวดูหนังเรื่องนี้หรือยัง เป็นหนังที่สะท้อนเรื่องผิวสีได้มาก -- น่าจะเป็นเรื่องที่ได้ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมรางวัลออสการ์ปีนี้แหละครับ (หวังว่าคงจำไม่ผิด) เพราะไม่ได้ติดตามข่าว
ป.ล. ขอบคุณสำหรับกางเกงยีนส์อีกครั้ง
สองตัวที่ผมใส่ไม่ได้นั้นผมได้มอบให้คนที่ใส่ได้ไปแล้ว
แต่เชื่อไหมครับ ตัวที่ใส่ได้และผมไม่รู้จักยี่ห้อด้วยนั้น เพราะป้ายมันเขียนแบบหวัดๆเลยไม่รู้ว่ามีตัวอะไรบ้าง
ผมไม่เคยใส่ทรงนี้ (คล้ายๆขาม้า) เมื่อใส่แล้วปรากฏว่าเมียชม และเนื้อผ้าก็ใส่สบายดี ผมใส่บ่อยและทรวดทรงถูกใจเลยไปซื้อยี่ห้ออื่นทรงเดียวกันนี้อีกตัวแล้วครับ
ขอบคุณคุณแมวที่ทำให้ผมได้พบทรงกางเกงที่ผมไม่เคยคิดจะซื้อใส่มาก่อน
โดย: พ่อพเยีย IP: 58.10.234.126 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:7:39:23 น.
ขอบคุณ นางกอแบกเป้ และคุณ Jaa aey ที่แวะมาอ่านนะคะ
สวัสดีค่ะพ่อพะเยีย
ขอบคุณสำหรับคำชม แอบอมยิ้มกับคำชมอีกจนได้ ก็เราไม่แก่จริงๆนี่นา
แมวยังไม่ได้ดูหนังเรื่องที่พ่อพะเยียพูดถึงเลย ดีใจที่พ่อพะเยียชอบกางเกงที่ให้ หาก
มีเวลาว่างอีก จะไปหาให้อีกนะคะ พอจะ
เดาๆได้แล้วว่า พ่อพะเยียชอบกางเกง
แบบไหน ยี่ห้อที่ซื้อไปให้ เมืองไทยไม่มี
ขายหรอกค่ะ
โดย: Mommy and me IP: 4.232.144.56 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:8:34:45 น.
ชอบการเขียน ออกมาจากอารมณ์หมดเลย
คนเราหากไม่มีการจริงใจแล้วเรื่องผิวนี่ไม่ต้องไปดูเลยละ
โดย: บ้านโคกโจด (
my_oom
) วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:8:50:25 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากให้กำลังใจทริสซี่ด้วยนะคะ