หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
21 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 

เข้มแข็งกว่าที่คิด

วันนี้เป็นวันเสาร์ แต่นิกต้องไปสอบคาราเต้เพื่อเปลี่ยนสายคาด จากขาวเป็นเหลือง แม่น้องนิกไม่ได้ไปด้วย เพราะทนที่จะเห็นลูกเจ็บไม่ได้แล้วแม่ก็จะลงไปเตะลูกคนอื่นแทน การไปสอบเป็นการสอบท่าพื้นฐานและการต่อสู้ป้องกันตัวของสายที่เราครองอยู่

หลายครั้งหลายหนที่แม่น้องนิกชอบคิดแทนลูก หรือคิดห่วงลูกเกินจำเป็น กลัวโน่นห่วงนี่ ว่าลูกจะทำไม่ได้บ้าง เหมือนอย่างตอนที่นิกเข้าโรงเรียนวันแรก ทั้งพ่อและแม่พากันไปส่งที่ห้องเรียน ใจนั้นคิดไปแล้วว่า ลูกฉันต้องร้องไห้แน่ๆตอนที่แม่จะกลับ ลูกคนอื่นกอดแข้งพันขาพ่อแม่ร้องไห้กระจอแงแง น้ำตาเราแทบไหล หันมามองลูกตัวเองบ้าง เจ้านิกจ้องหน้าพ่อแม่ ผลักมือหยอยๆบอกว่า..กลับบ้านไปเถอะแม่!(ผิดคาดเลย)

ความห่วงของคนเป็นแม่บางทีก็ดูจะมากเกินไปจนกลายเป็นความจุกจิกในสายตาของลูก พ่อเจ้านิกเขามักจะเตือนแม่น้องนิกว่า " ตอนที่ผมเป็นเด็ก ผมไม่ชอบให้แม่พูดมากจ้ำจี้จ้ำไชกับผม ถ้าลูกไม่ทำอะไรผิดทางไปนัก ก็ปล่อยให้เขาได้มีอิสระที่จะทำในสิ่งที่เขาอยากทำบ้าง "

ก็จริงนะ บางทีในความห่วง แล้วชี้ทางให้ลูกเดินไปทุกก้าวตามความต้องการของคนเป็นพ่อแม่โดยคิดว่านี่คือทางที่ถูกต้อง มันก็อาจจะไม่ใช่ทางที่ลูกต้องการจะเดินเสมอไป และบางทีเขาก็อาจจะอยากเดินไปตามทางที่ถูกต้องที่เขาอยากจะเลือกด้วยตัวเอง

ถ้าคิดว่า ครั้งหนึ่งเราเคยผ่านทางที่ถูกต้องที่เราเคยได้เลือกเดินเองมาก่อน แล้วมันจะแปลกอะไรถ้าเราจะปล่อยให้ลูกได้ฝึกเลือกทางเดินที่ถูกต้องของเขาเองบ้าง โดยไม่ต้องให้คำว่า..ความห่วง..มาขวางกั้นทางนั้นเอาไว้

ตกบ่ายนิกกลับมาถึงบ้าน แม่น้องนิกรีบออกไปถามว่า " เป็นไงลูกการสอบ " เจ้านิกตอบว่า " สบายแม่ นิกสอบผ่าน แต่ตอนต่อสู้นิกโดนชกตรงจมูกจนเลือดไหล แต่เขาไม่ได้ตั้งใจหรอกแม่ มันพลาดน่ะ..แล้วนิกก็ไม่ได้ร้องไห้เลย.." ดูเถอะ ลูกเข้มแข็งกว่าที่เราคิดซะอีก(ดีที่แม่ไม่ไปด้วย เพราะถ้าแม่ไป แม่จะต้องอาฆาตเจ้าเด็กคนนั้นแน่ๆ)




 

Create Date : 21 สิงหาคม 2549
11 comments
Last Update : 21 สิงหาคม 2549 8:33:45 น.
Counter : 664 Pageviews.

 



สวัสดีตอนดึกๆ ค่ะ
ใช่เลยค่ะ เพราะว่าตอนที่เราเป็นๆ(กำลังจะโต) เจี๊ยบเองก็ไม่ให้ใครมาพูดอะไรซ้ำๆบ่อยๆ เพราะว่าคิดว่าเราทำได้ ยายเจี๊ยบพูดเสมอว่า"ไม่มีเด็กคนไหนคิดว่าตัวเองเป็นเด็ก" เพราะเขาจะพูดเสมอว่าหนูโตแล้ว แต่คนเป็นแม่นิเนาะจะไม่ให้ห่วง ให้พูดได้ไง ใช่ไหมค่ะ เข้าใจคนเป็นแม่ค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

 

โดย: น้องหยาดกับแม่ (นางฟ้า ตาโต ) 21 สิงหาคม 2549 4:18:14 น.  

 

จะบอกว่า "เป็นเด็กๆค่ะ"
เฮ้อ อีกแล้วเรา

 

โดย: นางฟ้า ตาโต 21 สิงหาคม 2549 4:21:39 น.  

 

เอ่อ....

เหมือนจะเป็นห้องแลกเปลี่ยนความคิดความเห็นเกี่ยวกับเด็กๆ เลยเนอะ...

ขอเวลาไปหาเด็กเป็นของตัวเองก่อนนะ

แต่เอ...จะไปหาทางไหนหว่า


จะไปรับเด็กมาเลี้ยงก็ไม่มั่นใจจะเลี้ยงเขาได้ดี

ครั้นจะหาคนมาช่วยสร้างเด็ก ก็ดูจะหายากกว่าหาเด็กอีก

คิคิคิ

 

โดย: sunny-low (sunny-low ) 21 สิงหาคม 2549 4:54:13 น.  

 


น้องนิกเป็นเด็กดีจัง

มีความอดทนแล้วก็มีน้ำใจเป็นนักกีฬาด้วย

อ่ะ..รับรางวัลหนูน้อยเด็กดีไป 5 ดาวเลยค่ะ

 

โดย: random-4 21 สิงหาคม 2549 5:25:54 น.  

 

นางฟ้าตาโต

ไม่มีเด็กคนไหนคิดว่าตัวเองเป็นเด็ก คุณยายคิดเก่งจัง นิกก็คงเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ

คุณอิ๋ว อย่าไปหาเลี้ยงเล๊ยเด็กน่ะ
เราน่ะเลี้ยงให้ดีได้ แต่เลี้ยงแล้วเขา
จะคิดดีเหมือนเราหรือปล่าวใครจะรู้ล่ะ ยิ่งสังคมสมัยนี้มันทำลายเด็กขึ้นทุกวัน

มันก็เป็นความเสี่ยงทั้งการหาเด็กมาเลี้ยง และหาพ่อของเด็กแหละค่ะคุณอิ๋ว..ฮู๊ย..ทำเหมือนไม่รู้อีกละ

คุณแรนดอมโฟร์

ก็มีวันนี้แหละค่ะที่เขาอดทน

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.126 21 สิงหาคม 2549 6:12:25 น.  

 

เรื่องนี้แม่ปุ๊ก็พยายามฝึกตัวเองอยู่เป็นประจำตั้งแต่ตอนนี้ค่ะ อย่างลูกวัยนี้หัดคลานหัดเดินก็จะล้มบ่อย ๆ แม่ปุ๊ต้องคอยห้ามใจตัวเองไม่ให้ร้องวี๊ดว้ายตกใจแทนลูกแล้วก็ทำหน้าเฉย ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น (แต่ในใจสงสารลูกมากเลย) ถ้าลูกเจ็บไม่มากก็จะทำเป็นขำ ๆ ชวนเล่นต่อไปเลย แต่ถ้าเจ็บมากถึงค่อยเข้าไปกอดไปอุ้มค่ะ ยิ่งลูกเป็นเด็กผู้ชายแม่ปุ๊ว่าเรื่องฝึกให้ลูกเข้มแข็งเป็นสิ่งจำเป็นมาก ๆ ค่ะ

 

โดย: Lauderdale By The Sea 21 สิงหาคม 2549 7:11:04 น.  

 

แม่ปุ๊เชื่อมั๊ยว่า ความห่วงลูกของแม่น้องนิกคือ ห้ามไปทุกเรื่องตอนที่เขายังเล็ก เพราะกลัวลูกเจ็บ

จนถึงวันที่เขาเรียนหนังสือ ครูเรียก
แม่น้องนิกไปพบ เพราะลูกไม่กล้าแม้แต่จะเล่นกระโดดเชือก(ถึงต้องพาไปเรียนคาราเต้)

มาถึงลูกสาว คราวนี้เลิกห้าม อลีนาก็เลยเหมือนเด็กผู้ชาย ที่ไม่กลัวอะไรเลย

 

โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 21 สิงหาคม 2549 8:38:30 น.  

 

สวัสดีครับแม่น้องนิก ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมอินทุกๆวันที่ไม่อยู่ครับ
-----------------------------
แม่ขวัญเองก็กังวลเรื่องน้องอินเช่นกันคะ ห่วงใยไปเสียทุกเรื่องแต่ระยะหลังมานี่ค่อนข้างทำใจได้มากขึ้นคะ แทนที่จะห่วงใยแล้วห้ามก็เปลี่ยนมาคอยดูแลใกล้แต่ไม่ไปรบกวนน้องอินแทนคะ และพอทำได้รู้สึกว่าเค้าดีขึ้นคะ ไม่งอแงมากนัก

 

โดย: miz u so much 21 สิงหาคม 2549 11:43:49 น.  

 

เพราะว่าคุณพ่อน้องนิกเป็นผู้ชายจึงพูดอย่างนั้นแต่ใจจริงกลับเป็นห่วงน้องนิกพอๆกับแม่นั้นแหละประมาณว่า ดูห่างๆอย่างห่วงๆ

 

โดย: เด็กตลาดเหนือ IP: 124.121.56.62 21 สิงหาคม 2549 13:53:18 น.  

 

เด็กตลาดเหนือ

ผู้ชายย่อมเข้าใจจิตใจกัน..ใช่หรือไม่..แม่น้องนิกไม่ทันคิดอย่างเด็กตลาดเหนือบอกค่ะ แต่ก็ขอบคุณมากที่มองผู้ชายด้วยกันออก

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.122 22 สิงหาคม 2549 2:41:59 น.  

 

มาเก็บข้อมูลจากคุณแม่ค่ะ ถ้ามีลูกชายคงจะพยายามฝึกให้เขาเข้มแข็ง ถ้าเขาไม่กล้าจะจับไปเรียนคาราเต้เหมือนกันจะได้บอกให้พ่อแม่กลับบ้านได้ สบายใจหายห่วง

 

โดย: สร้อยสายรุ้ง 22 สิงหาคม 2549 3:28:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Mommy and me
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.