หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
20 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่

เช้านี้..โพยการทำหน้าที่ช่วยครูอยู่ในมือของฉัน ฉันตั้งใจไว้แล้วว่าฉันจะต้องทำ
สิ่งนี้ เพื่อให้เกิดสิ่งดีๆกับลูกๆในห้องเรียน เพราะถ้าฉันไม่ลงมือ การกินแหนง
แคลงใจ ความไม่พอใจจะเกิดขึ้นในกลุ่มแม่ๆด้วยกันเอง แทนที่มิตรภาพ
จะเกิดขึ้นในหมู่พวกเรา จะกลายเป็นมองหน้ากันไม่ได้เพราะคำว่า..

ถูกเอาเปรียบ


ความยากของการเริ่มต้นคือเรื่อง..ภาษา แม่เกือบทั้งหมด ภาษาอังกฤษไม่
แข็งแรง ฉันต้องพูดกับแม่คนที่พอจะเข้าใจภาษาอังกฤษ ให้แปลมันเป็นภาษา
เสปน ให้พวกเขาฟัง..ว่าตอนนี้เราเกิดปัญหาจำนวนคนไม่พอกับจำนวนวัน
ในเดือนหน้า ฉันพยายามอธิบายให้ทุกคนเข้าใจว่า ทุกคนจะต้องทำหน้าที่นี้
และแม้ว่าทุกคนลงชื่อไปแล้ว ก็ยังมีวันที่เหลืออยู่อีก ที่ฉันอยากจะขอร้อง
ให้ช่วยกัน เพื่อลูกๆ

คนที่ไม่มีปากมีเสียง ต่างก็ลงชื่อกันคนละสองวันเป็นอย่างดี บางคนบ่นว่าให้ฉัน
ฟังว่า.."บางคนก็ไม่ทำเลยแม้แต่วันเดียว บางคนก็ทำแค่วันเดียวของเดือนนี้
แล้วทำไมเธอ(ฉัน)จะต้องทำมากกว่าคนอื่น" (ฉันเดาไม่ผิดแม้แต่นิดเดียว)ฉันพยายามอธิบายให้คนที่ไม่เข้าใจ ฟังว่า..

ก็ในเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ฉันถึงพยายามทำสิ่งนี้ขึ้นมาล่วงหน้า เพื่อจัดการ
ให้ทุกคนทำหน้าที่ ถ้ามาไม่ได้ก็ซื้อของกินมา แล้วฉันจะทำแทนเอง ทำถึงขนาดนี้
ฉันก็ยังโดนว่าๆทำไมฉันจะต้องทำ ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ของแม่คนนั้น ฉันก็อธิบาย
ว่า..เธอก็ดูเถอะ ขนาดเขาไม่ทำครูก็ไม่เห็นจะว่าอะไร ปัญหามันไม่ได้รับการแก้ไข ทางที่ดีที่สุด คือเราต้องคุยกันเอง แก้ไขปัญหากันเอง เพื่อสร้างความพอใจ
ให้กับทุกคน อย่างดีที่สุด

อาจจะดูเหมือนว่าฉันโง่ ที่เสียสละทั้งเงินทั้งเวลาของตัวเอง แต่หากฉันไม่ปฏิบัติ
ให้ทุกคนเห็น ก็อาจจะไม่มีใครทำอะไรเพื่อเด็กๆ ที่สุด..เมื่อได้รายชื่อของทุกคน
มาแล้ว ได้รับฟังการบ่นด้วยความไม่พอใจของบางคนแล้ว เราก็เข้าอกเข้าใจกัน
หันหน้าเข้าหากันเพื่อทำสิ่งดีๆให้เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้รายชื่อของทุกคนครบตาม
จำนวนเท่านั้น ฉันยังได้รายชื่อแม่เด็กบางส่วนที่จะเสียสละเวลาและเงิน ในการ
ทำหน้าที่นอกเหนือจากที่กำหนดด้วย

แต่ก็ยังมีเหลืออีกสามวัน ที่ฉันจะขอร้องให้แม่ๆประมาณสามคน ช่วยเหลือทำ
หน้าที่นอกเหนือจากที่กำหนด ซึ่งก็น่าจะมีคนที่เสียสละหลงเหลืออยู่บ้าง
ในอีกทาง..ที่คิดๆไว้ก็คือ หาคนเสียสละทำงาน แต่ฉันออกเงินค่าของกินเล่น
ให้เด็กๆ 14 คน ก็คงพอจะช่วยให้ทุกอย่างคลี่คลายไปได้ ตัวฉันเองก็ลงชื่อ
ทำอยู่หลายวัน หากไม่มีใครฉันก็คงต้องทำเอง

สิ่งที่เกิดขึ้น..ทำให้ฉันได้เรียนรู้น้ำใจของคนบางคนมากขึ้น ฉันไม่อยากตำหนิ
ใคร เพราะบางคนก็มีข้อจำกัดในตัวเองที่มาช่วยไม่ได้และไม่รู้จะพูดอย่างไร
ให้คนอื่นเข้าใจความจำเป็นนั้น ลูกเขาๆก็อยากให้เรียนหนังสือ หากตัดประเด็น
ของคำว่า เอาเปรียบ ออกไป เข้าใจถึงความจำเป็นนั้น และเพื่อให้เด็กๆได้เรียน
ฉันถึงต้องหาทางสายกลางเพื่อสร้างความพอใจให้กับทุกคน


Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 4:51:29 น. 4 comments
Counter : 626 Pageviews.

 
อื้อ บางคนไม่อยากมาเพราะเห็นแก่ตัว แต่บางคนไม่อยากมาเพราะเงื่อนไขส่วนตัวที่เราเองอาจจะไม่รู้ อาจจะเป็นเรื่องของเวลาที่จำกัด ต้องทำงาน หรือว่าไม่มีเงิน หรืออะไรอีกสารพัดแยะเลย


เราก็คิดเสียว่าเราทำไปอย่างน้อยก็เพื่อลูกของเราอ่ะนะ โนะๆ


โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.24 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:13:48 น.  

 
แกต้องช่วยเขามากกว่าเพื่อนว่ะ....ยอมเสียสละอีกแล้ว....เหมือนเราเลย....
เราอัพแล้วนะ...ไปดูซิ...


โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.188 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:23:42 น.  

 
คนเราทุกคนส่วนใหญ่แล้วก็มีความเห็นแก่ตัวด้วยกันทั้งนั้น
ขึ้นอยู่ว่าแต่ละคนจะมีมากน้อยแค่ไหน

หมูคิดว่าเราพยายามทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอคะ
ใครไม่ทำก็ช่างมัน พูดไปก็เหนื่อยป่าว

สวัสดีวันพุธค่ะ


โดย: หมูอ้วน (pigarea ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:27:07 น.  

 
อาร์ต

พี่ก็บอกแม่ๆทุกคนให้รับทราบนะว่า
ตั้งแต่เดือนหน้า จนกระทั่งปิดเทอม
จำนวนวันมันมากกว่าจำนวนคน
พี่ถึงได้ขอร้องให้เราช่วยกันทำหน้าที่
เพื่อลูกๆ ซึ่งทุกคนต้องทำ และมีบางคน
ที่อยากเสียสละทำมากกว่าก็ขอให้ทำ
พี่รำคาญการเกี่ยงกันไปมา ถ้าเขาพูด
ให้พี่จับความรู้สึกได้ พี่จะไม่พูดซ้ำนะ

หน้าที่อะไรของพี่ก็ไม่ใช่ แต่ด้วยสำนึก
ว่าถ้าไม่ทำอะไรลงไป ก็จะไม่มีใคร
ช่วยดูแลเด็กๆในห้องเรียน มันก็ดีกว่าเรา
นิ่งเฉยนะอาร์ต

พี่รู้ไงว่า ใครทำงานหรือไม่ทำงาน
ใครช่วยได้หรือไม่ได้ แต่การกลัว
เสียเปรียบนี่แหละ ทำให้เขาไม่เสียสละ
บางคนก็ช่วยอย่างน่ารักมาก จนพี่เกรงใจ
ที่จะขอร้องให้เขาเพิ่มเวลาอ่ะ

+++++++++++++
แม่น้องกุ๊ก

ช่างมันเหอะ อีกไม่กี่เดือนก็ไม่ต้องช่วยละ
เราอาจจะคาดหวังกับพวกเขามากไปก็ได้
ถ้ามันไม่มีใครเสียสละเพราะกลัวเสียเงิน
เราก็ว่า เราจะซื้อขนมให้ แล้วขอให้เขา
เอาแรงมาช่วยที่ห้องเรียนว่ะ

ที่จริงเราทำเองหมดก็ได้ แต่ไม่อยาก
ให้คนมันหมั่นใส้ ขนาดว่าทำฟรี
คนมันก็หมั่นใส้เป็นนะแก
ประเภทเห็นใครดีกว่าตัวเป็นไม่ได้ไง

+++++++++++++

คุณหมู

ขอบคุณที่แวะมาที่บล๊อกค่ะ


โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.78.75 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:3:34:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mommy and me
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.