|
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
เช้านี้..โพยการทำหน้าที่ช่วยครูอยู่ในมือของฉัน ฉันตั้งใจไว้แล้วว่าฉันจะต้องทำ สิ่งนี้ เพื่อให้เกิดสิ่งดีๆกับลูกๆในห้องเรียน เพราะถ้าฉันไม่ลงมือ การกินแหนง แคลงใจ ความไม่พอใจจะเกิดขึ้นในกลุ่มแม่ๆด้วยกันเอง แทนที่มิตรภาพ จะเกิดขึ้นในหมู่พวกเรา จะกลายเป็นมองหน้ากันไม่ได้เพราะคำว่า..
ถูกเอาเปรียบ
ความยากของการเริ่มต้นคือเรื่อง..ภาษา แม่เกือบทั้งหมด ภาษาอังกฤษไม่ แข็งแรง ฉันต้องพูดกับแม่คนที่พอจะเข้าใจภาษาอังกฤษ ให้แปลมันเป็นภาษา เสปน ให้พวกเขาฟัง..ว่าตอนนี้เราเกิดปัญหาจำนวนคนไม่พอกับจำนวนวัน ในเดือนหน้า ฉันพยายามอธิบายให้ทุกคนเข้าใจว่า ทุกคนจะต้องทำหน้าที่นี้ และแม้ว่าทุกคนลงชื่อไปแล้ว ก็ยังมีวันที่เหลืออยู่อีก ที่ฉันอยากจะขอร้อง ให้ช่วยกัน เพื่อลูกๆ
คนที่ไม่มีปากมีเสียง ต่างก็ลงชื่อกันคนละสองวันเป็นอย่างดี บางคนบ่นว่าให้ฉัน ฟังว่า.."บางคนก็ไม่ทำเลยแม้แต่วันเดียว บางคนก็ทำแค่วันเดียวของเดือนนี้ แล้วทำไมเธอ(ฉัน)จะต้องทำมากกว่าคนอื่น" (ฉันเดาไม่ผิดแม้แต่นิดเดียว)ฉันพยายามอธิบายให้คนที่ไม่เข้าใจ ฟังว่า..
ก็ในเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ฉันถึงพยายามทำสิ่งนี้ขึ้นมาล่วงหน้า เพื่อจัดการ ให้ทุกคนทำหน้าที่ ถ้ามาไม่ได้ก็ซื้อของกินมา แล้วฉันจะทำแทนเอง ทำถึงขนาดนี้ ฉันก็ยังโดนว่าๆทำไมฉันจะต้องทำ ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ของแม่คนนั้น ฉันก็อธิบาย ว่า..เธอก็ดูเถอะ ขนาดเขาไม่ทำครูก็ไม่เห็นจะว่าอะไร ปัญหามันไม่ได้รับการแก้ไข ทางที่ดีที่สุด คือเราต้องคุยกันเอง แก้ไขปัญหากันเอง เพื่อสร้างความพอใจ ให้กับทุกคน อย่างดีที่สุด
อาจจะดูเหมือนว่าฉันโง่ ที่เสียสละทั้งเงินทั้งเวลาของตัวเอง แต่หากฉันไม่ปฏิบัติ ให้ทุกคนเห็น ก็อาจจะไม่มีใครทำอะไรเพื่อเด็กๆ ที่สุด..เมื่อได้รายชื่อของทุกคน มาแล้ว ได้รับฟังการบ่นด้วยความไม่พอใจของบางคนแล้ว เราก็เข้าอกเข้าใจกัน หันหน้าเข้าหากันเพื่อทำสิ่งดีๆให้เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้รายชื่อของทุกคนครบตาม จำนวนเท่านั้น ฉันยังได้รายชื่อแม่เด็กบางส่วนที่จะเสียสละเวลาและเงิน ในการ ทำหน้าที่นอกเหนือจากที่กำหนดด้วย
แต่ก็ยังมีเหลืออีกสามวัน ที่ฉันจะขอร้องให้แม่ๆประมาณสามคน ช่วยเหลือทำ หน้าที่นอกเหนือจากที่กำหนด ซึ่งก็น่าจะมีคนที่เสียสละหลงเหลืออยู่บ้าง ในอีกทาง..ที่คิดๆไว้ก็คือ หาคนเสียสละทำงาน แต่ฉันออกเงินค่าของกินเล่น ให้เด็กๆ 14 คน ก็คงพอจะช่วยให้ทุกอย่างคลี่คลายไปได้ ตัวฉันเองก็ลงชื่อ ทำอยู่หลายวัน หากไม่มีใครฉันก็คงต้องทำเอง
สิ่งที่เกิดขึ้น..ทำให้ฉันได้เรียนรู้น้ำใจของคนบางคนมากขึ้น ฉันไม่อยากตำหนิ ใคร เพราะบางคนก็มีข้อจำกัดในตัวเองที่มาช่วยไม่ได้และไม่รู้จะพูดอย่างไร ให้คนอื่นเข้าใจความจำเป็นนั้น ลูกเขาๆก็อยากให้เรียนหนังสือ หากตัดประเด็น ของคำว่า เอาเปรียบ ออกไป เข้าใจถึงความจำเป็นนั้น และเพื่อให้เด็กๆได้เรียน ฉันถึงต้องหาทางสายกลางเพื่อสร้างความพอใจให้กับทุกคน
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551 |
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 4:51:29 น. |
|
4 comments
|
Counter : 626 Pageviews. |
|
|
|
โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.24 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:13:48 น. |
|
|
|
โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 210.246.146.188 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:23:42 น. |
|
|
|
โดย: หมูอ้วน (pigarea ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:27:07 น. |
|
|
|
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.78.75 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:3:34:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เราก็คิดเสียว่าเราทำไปอย่างน้อยก็เพื่อลูกของเราอ่ะนะ โนะๆ