หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
14 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)

จู่ๆ..ฉันก็นึกถึงคำนี้ขึ้นมา นั่นเป็นเพราะว่าในแต่ละวัน
แต่ละคืน ฉันสังเกตว่า..ลูกของฉัน..ที่ยังไงก็ยังเป็นเด็ก
ในความรู้สึกของแม่ กำลังโตเป็นหนุ่มและมี
พัฒนาการทางความคิด ฉันยังจำได้ตอนที่ลูกเรียน
ชั้นปอ. 1 ตอนเช้าฉันจะเดินไปส่งลูกที่โรงเรียนทุกวัน
และเป็นทุกเช้าที่ฉันใช้เวลานั้น อบรมสั่งสอนให้ลูกตั้งใจ
เล่าเรียน ตกบ่ายที่ต้องไปรับลูกที่โรงเรียนก็จะเป็นเวลา
ที่ลูกจะเล่าถึงเรื่องโรงเรียนให้แม่ฟัง และตั้งคำถามมาก
มายให้ฉันต้องตอบ

เมื่อลูกเรียนชั้นปอ. 2 และ ปอ.3 จากทุกเช้าที่แม่เป็นคน
พร่ำสอนกลับกลายเป็นลูกที่มีเรื่องเล่ามากมายไม่ว่าจะเป็น
เรื่องเพื่อน สิ่งที่เรียนมาและอยากเล่าให้แม่รู้ พร้อมๆกับ
ถามไปด้วยว่า..แม่เข้าใจมั๊ยความหมายของคำๆนี้ และ
พยายามอธิบายถึงความหมายหากแม่ไม่เข้าใจ ไม่เพียง
แต่เราใช้ระยะเวลาที่เดินไป-กลับ ศึกษาซึ่งกันและกัน
เท่านั้น ในทุกกลางคืนก่อนนอนลูกมักจะเล่าถึงวิชาที่ลูก
ชอบเรียนให้ฉันฟัง พร้อมๆกับตั้งคำถามที่ย้ำเตือนความ
ทรงจำในวัยเด็กของฉันให้เกิดขึ้นเสมอ นั่นคือคำถามที่
ลูกถามว่า..ในวัยเด็กของแม่นั้นเป็นอย่างไร

วันนี้เป็นวันแม่ เพื่อนบ้านหลายคนต่างไปฉลองวันแม่
ส่วนฉัน..ไม่รู้จะไปฉลองอะไรที่ไหน เพราะทุกวันนั้น
เป็นวันแม่ของฉันเสมอ ลูกชายฉันเขียนเรียงความ
มอบให้กับฉัน..สิ่งหนึ่งที่ลูกเขียนและทำให้ฉันประทับใจ
ก็คือ..ลูกเขียนว่า..

ผมชอบที่แม่เล่าเกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็กของแม่ให้ผม
ฟัง ผมไม่อยากให้แม่เปลี่ยนไปเลย เพราะผมรักแม่อย่าง
ที่แม่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และแม่เป็นแม่ที่ดีที่สุดของผม


ฉันเก็บทุกๆการ์ด ทุกๆความทรงจำที่ลูกทำให้ หลายความ
ทรงจำที่ฉันอยากจะเล่าผ่านบล๊อกนี้ เพราะมันเป็นความ
ประทับใจของฉันที่มีต่อลูก มันทำให้ฉันได้ย้อนกลับไป
คิดถึงตัวเองในวัยเด็กในบางครั้ง เพื่อที่จะเล่าเรื่องของฉัน
ให้ลูกฟัง อย่างน้อยๆชีวิตของฉันในวัยเด็กที่ถือว่าดี แต่
ทว่ามันก็ยังน้อยเมื่อเทียบกับลูกของฉันในวันนี้ บางเรื่อง
ฉันเล่าให้ลูกฟัง เพราะอยากให้ลูกได้เข้าใจว่า ไม่มีอะไร
ที่ได้มาง่ายๆ แต่หากเมื่อเรามีสิ่งนั้นอยู่ในมือก็จงพยายาม
ทำมันให้ดีที่สุด

แล้วฉันจะเล่าให้ฟังตอนต่อไป!!!!




Create Date : 14 พฤษภาคม 2550
Last Update : 14 พฤษภาคม 2550 9:19:08 น. 13 comments
Counter : 638 Pageviews.

 
ขอบคุณที่ไปส่งข่าวเรื่องโปสการ์ดค่ะ ดีใจที่น้องนิกได้รับแล้ว คุณแม่ทำดีแล้วค่ะ ไว้รอให้เค๊าอยากเขียนเองดีกว่า (พี่วิคจะคอย ค๊อย คอยนะคะ เผื่ออีกหน่อยจะได้ไปโม้ว่าเคยได้โปสการ์ดจากพระเอกหนังรูปหล่อที่เมืองไทย)

ตายแล้ว น้องนิก sweet ตั้งแต่เด็กเลยเหรอคะ น่ารักจริงๆ อย่างงี้คุณแม่ปลื้มแย่เลย รอฟังเรื่องเล่าตอนต่อไปนะคะ



โดย: the Vicky วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:37:05 น.  

 
ปลื้มแทนพี่แมวจังค่ะ ไม่รู้ว่าเวลาที่เคนเนธเขียนหนังสือเป็นแล้วจะเขียนอะไรซึ้ง ๆ แบบนี้ให้แม่ปุ๊บ้างมั้ยน๊อ

แม่ปุ๊ก็ชอบฟังเรื่องสมัยคุณพ่อคุณแม่ยังเด็กค่ะ


โดย: Lauderdale By The Sea วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:06:12 น.  

 
พี่วิคกี้

หลายบทหลายตอนเลยล่ะที่เจ้านิก sweet
ไม่อยากจะคิดถึงตอนเป็นหนุ่มเลยล่ะ
พี่วิคกี้ อัธยาศัยเขาดีเพื่อนๆเยอะ
จนแม่รำคาญ

+++++++++++
แม่ปุ๊

ไว้เคนเนธเขียนหนังสือได้
ก็คงจะเขียนถึงคุณแม่ เพียงแต่
วันเวลาที่แตกต่างกัน ความรู้สึก
และความคิดของลูกมันก็จะเปลี่ยน
แปลงไป ตอนเด็กเขาก็จะเขียนตาม
ครูบอก โตขึ้นอีกหน่อยเขาก็เขียน
ด้วยความรู้สึกของเขาได้เอง
เคนเนธก็คงไม่ต่างกันหรอก
แม่ปุ๊รอหน่อยนะ


โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:28:10 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งจังเลยคะ (อยากร้องไห้ด้วยอ่ะคะ)


โดย: มรรคณิชา วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:33:57 น.  

 
ขอบคุณค่ะแม่หนูมรรคที่อ่านแล้ว
บอกว่าอยากร้องไห้
วันนึงหนูมรรคต้องเรียนให้คุณแม่ร้องไห้แน่ๆ


โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.51 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:11:21 น.  

 
โห..นิกเขียนดีมาก และแสดงถึงความผูกพันที่เขามีต่อแม่จริงๆ
ทุกวันนี้พี่นอนกอดลูกสาวทุกคืนจนเขาหลับ
บอกเขาว่าแม่รักลูกมากที่สุดในโลก
อ่านนิทานก่อนนอนเสมอ
ไม่เคยเว้น ไม่อยากให้วันเวลาผ่านไปโดยไม่กอดลูก
เพราะรู้ว่าช่วงเวลาเช่นนี้เหลืออีกไม่มาก
ในที่สุดเขาก็จะเป็นลูกนกที่จากอกแม่
บินไปตามวิถีของเขาเอง
ใช้ช่วงเวลาต้นชีวิตของเขาที่เขายังเห็นเราเป็นหนึ่ง
มอบความรักความอบอุ่น
ทำให้เขามีความสุขมากที่สุดในวัยเด็ก
และที่ปฏิเสธไม่ได้คือ เราเองก็สุขด้วย
ถ้าพ้นไปแล้ว ชีวิตนี้คงหาช่วงเวลาแบบนี้ไม่ได้อีก

ตอนนี้น่ะลูกพูดอะไรก็รีบฟังๆไว้
เพราะนั่นคือความจริง เด็กใสซื่อไม่โกหก
อีกหน่อยพอสัก20 25 ถ้าลูกมาบอกว่ารักแม่มากเลย
ให้คิดไว้ก่อนว่าจะโดนไถเงิน..ฮ่าๆๆ
รู้ทันเพราะเคยทำมาก่อน...
สาธุ...กงกรรมกงเกวียน...


โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.212 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:53:44 น.  

 
ดีครับ, เป็นความสุขของแม่ล่ะครับ ที่ลูกคิดได้อย่างนี้เนาะ



ผมชอบที่แม่เล่าเกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็กของแม่ให้ผม
ฟัง ผมไม่อยากให้แม่เปลี่ยนไปเลย เพราะผมรักแม่อย่าง
ที่แม่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และแม่เป็นแม่ที่ดีที่สุดของผม


โดย: pu_chiangdao วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:38:32 น.  

 
หือ...พี่ตะเบบูญ่าขา
บอกซะน้องใจแป้วเลยนะเนี่ย
จะจารจำเอาไว้เลยว่า..ช่วงนี้
ถ้าลูกบอกรัก นั่นเป็นคำพูดที่ใสซื่อ
และจงมั่นใจกับคำพูดเหล่านั้น
ใช่มั๊ยคะ?

แมวว่า..คงไม่ต้องรอจนอายุ 20
หรอกค่ะพี่ 20 นี่คงเป็นช่วงอายุ
ของเด็กไทย นิกโตกับสังคมฝรั่ง
แมวกะซัก 17 นี่ คงเชื่อไม่ได้ละ
สาวคงเกรียวแล้วล่ะพี่ ถ้าบอกรักแม่
ต้องสงสัยไว้ก่อน

พูดเล่นค่ะพี่..นิกน่ะไม่กล้าหือแม่หรอก
เขากลัวแม่เสียใจ เพราะเราคอย
ตอกย้ำให้ลูกสำนึกเสมอว่า ทำอะไรลงไป
ต้องแคร์ความรู้สึกของพ่อแม่ด้วย

+++++++++++++

คุณภู

ขอบคุณค่ะคุณภูที่แวะมา
เดี๋ยวพี่แวะไปที่บล๊อกคุณภูนะ


โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.43 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:56:37 น.  

 
แม่น้องนิก เราอัพบล๊อคแล้วเข้าไปซิ่
เมื่อวานแผ่นดินไหวด้วยล่ะ แต่เมืองแพร่มีนิดหน่อย เราไม่รู้สึกหรอก เพราะกำลังเดินลงจากตึกเพื่อออกไปรับลูกพอดี แต่พรรคพวกบอก จอเครื่องคอมสั่น แล้วเหมือนกับตึกโครงเครง นิดเดียว เราอยู่ชั้น 3 ไง ก็แป๊บเดียวไม่น่ากลัวเหมือนเชียงใหม่ เชียงราย คนกลัวกัน รีบลงจากตึกสูงๆ
เออ....ตาเลื่อน บอกว่า ท๊อป ออกไปเช่าหออยู่ในเมืองแล้ว อยู่ใกล้กับโรงเรียนนะ เพื่อที่จะเรียนพิเศษ เวลาเลิกค่ำ จะได้ไม่ต้องกลับบ้าน บ้านมันไกล ม.6แล้ว ก็ต้องเรียนพิเศษหนักหน่อย ปกติสำหรับเด็กที่นี่อยู่แล้ว


โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 203.146.201.1 วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:51:53 น.  

 
เข้าไปอ่านคอมเม้นท์ของเราใหม่ซิ เราบรรยายในนั้น


โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 203.146.201.1 วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:14:42 น.  

 
แวะมาทักทายพี่แมวค่ะ คิดถึงนะคะ


โดย: Lauderdale By The Sea วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:41:18 น.  

 
แวะมาเยี่ยมน้องนิกกับคุณแม่ค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:36:43 น.  

 
พี่แมว
ขวัญยังไม่หายอกหักที่น้องอินหนีไปรักครูเลยเนี๊ย555
จริงๆแล้วอาการขวัญดีขึ้นแล้วล่ะแบบว่าไม่ชินมั้งคะ
จันทร์นี้จะไปเรียนขับรถด้วยจะได้ไปรับลูกได้สะดวกหน่อย

อ่านเรื่องน้องนิกตรงที่ว่า
"ผมชอบที่แม่เล่าเกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็กของแม่ให้ผม
ฟัง ผมไม่อยากให้แม่เปลี่ยนไปเลย เพราะผมรักแม่อย่าง
ที่แม่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และแม่เป็นแม่ที่ดีที่สุดของผม"
อ่านแล้วน้ำตาซึมนี่ถ้าน้องอินเขียนให้ขวัญแบบนี้ขวัญคงน้ำตาไหลแน่ๆเลยแบบว่าซึ้งมาก

พี่แมวต้องไปช่วยคุณครูด้วยดีจัง
อยากไปแบบนั้นบ้างแต่เค้าไม่ให้ไปคะ


โดย: miz u so much วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:46:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mommy and me
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.