Bloggang.com : weblog for you and your gang
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
เรื่องเล่าจาก Mommy and me
เรื่องเล่า..ในวันที่ลูกเรียน
<<
ตุลาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
14 ตุลาคม 2551
ความอยากของคน
All Blogs
รูปล่าสุด
ได้กินจนได้
บ้าน
โอเรกอน
Thanksgiving
ไม้เลี้ยง
อั๊พเดท
ของที่ทำขาย
กุยช่าย
วันเกิด
ฤดูใหม่
โลว์ขวด
เปลี่ยนภาพ
อั๊พเดทรูป
ปีใหม่
นึกว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ที่เมืองไทย
พาชมสวนหลังบ้าน
คำถามนี้..ต้องตอบ
หยุดสามวัน
เด็กๆในห้องเรียน
ใครไม่รู้ แต่ฉันรู้แก่ใจ
ฝึกเด็กให้อ่านเป็น
แม่แบบนี้..ก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า....
เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลาย
เรื่องของเมื่อวาน
สิ่งที่เห็นและเป็นไป
เดินหน้าต่อไป
หิมะ..ทางที่ไม่คิดจะไป
สีสรรชีวิต
ไวโอลิน
หมอก
ส่งความสุขรับปีใหม่
ความอยากของคน
ถนนสายนี้
43 ปีที่ผ่านมา
ถามใจตัวเอง
ไม่ง่ายอย่างที่คิด
จันทร์เจ้าเอย
ฤดูร้อนเวียนมาอีกครั้ง
เปลี่ยนห้องเรียนใหม่
ฉลองปิดเทอม
วันเกิดของหนู
ใกล้เวลาปิดเทอม
ความรู้สึกดีๆ จากใจ
แรงฮึด
ความตั้งใจที่ไม่เท่ากัน
ช่วงนี้...เฮ่ออออ
พิซซ่า..สูตรของฉัน
เก่า..ใหม่..มาเจอกัน
มูลนิธิ นักเล่าเรื่อง
สมาชิกใหม่..บีชู..กินนี่พิก
มีแต่เรื่องชวนเศร้า
ลูกฉัน..ลูกเธอ
ทุกสิ่ง..ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
ตามอลีนา..ไปเรียนภาษาอังกฤษ
โอกาสที่ได้มา
ชีวิตประจำวัน
เวลา..เป็นเครื่องทดสอบ
สังคมเล็กๆที่ฉันอยู่
สละเวลา..เพื่อลูก
เพียงเราเท่านั้น
จากใส้อั่ว..ถึงหมี่กรอบ
ที่มา..กับความเชื่อ
นึกว่าวางแผนไว้ดีแล้วเชียว!
ของขวัญที่ติดค้าง
ทำไมต้องเป็นเหมือนใคร
อั๊พเดทครอบครัว
เสน่ห์ปลายจวัก
สิ่งที่หวังไว้ในปีหน้า
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง
คริสมาสต์ของหนู
คนบ้านเดียวกัน
หายแซ๊บ..หายสอย
วันหยุด..การรอคอยคำตอบ
เรื่องดีๆ
เสมือนหนึ่ง นักจิตวิทยา
ยังไม่นิ่งพอ
ใช่เพียงเรา..ที่มีปัญหา
ไปช่วยคุณครู
หวงแหน..ความเป็นส่วนตัว
ไม่มีอะไรเป็นสาระ
ต่างคน..ต่างเรียน(รู้)
เหา..ที่เรากลัว!!
เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เจ็ดปีกับบ้านหลังนี้
เจ้าหมา..ยัมยัม
ได้เวลาของหนูแล้ว
หลายวันที่ผ่านมา
คุยกันเรื่องลูก
เปิดเรียนวันแรก
ดีกว่าปีที่ผ่านมา
วันเกิด
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!
Follow your heart
ห้ามขาย
ของเล่นในยุคปัจจุบัน
จิตตก
ของฟรี..
ยุง
เพื่อนเล่นของนิก
มิตรภาพที่ยั่งยืน
น้ำเน่าแบบเด็กๆ
บางภาคของชีวิตคู่
แล้วแต่ใจที่อยากจะอ่าน
ภาพไปเที่ยว..
เหลือแต่ใจที่ใช้เดินทาง
น้ำใจมนุษย์
มิตรภาพในโลกอินเทอเนท
จากข้าวเหนียวถึงสาคูใส้หมู
นินเทนโด้ DS
วันงานของมาเรีย
วันแห่งความสุขของมาเรีย
ได้เวลาเที่ยวจนได้
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (6)
ต้นไม้..สวนครัว...ให้อะไร
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (5)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (4)
สิ่งที่นับว่าเป็นความสุข
9 มิถุนายน เมื่อสี่ปีที่แล้ว
ทุกชีวิต มีบททดสอบ
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (3)
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (2)
ห่างไกล ไม่ห่างกัน
หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก (1)
ความตั้งใจดี..ที่เริ่มถอย
ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี
บนความน้อยใจ..
ตัดออกจากกองมรดกใจ
ระลึกถึงผ่านโปสการ์ด
เรียนรู้..ผ่านตัวอักษร
ระหว่างฝัน..กับความเป็นจริง
หรือชีวิตมีค่าเพียงเท่านี้
น้ำใจที่ไม่ต้องซื้อหา
รักให้เป็น
พาลูกเที่ยวสวนสัตว์
เหตุผลแบบแม่..กับคำถามที่ไม่เข้าใจ
เพียงช่วงเวลานึง คิดถึงเพื่อนๆจริงๆ
รู้จัก-รักษา-สัญญา
ไม่ใช่ทุกคน ที่จะให้อภัย
จริงหรือ..ที่ความสุขนั้น น่าเบื่อ
ต่างเหตุผล - ต่างความคิด
ต้นไม้ของแฟร้งคลิ่น
กฏของฉัน
เวรกรรมน่ะมีจริง
ฉันเป็นของฉันอย่างนี้
แฉความรู้สึกบ้างดีกว่า
พี่ผัวตัวร้าย กับ น้องสะใภ้ตัวแสบ
ฉันจะพยายาม
นี่แหละชีวิตจริง
ความพอใจในชีวิต
สวัสดีปีใหม่ด้วยภาพ
ของขวัญปีใหม่..จากพี่คนหนึ่ง
ความงดงามในยามสุข
วันนี้..ที่ลมพัดแรง
ของที่มีความใส่ใจกับการให้ส่งเดช
ป้าจูดี้
ลูกพร้อมแม่ก็พร้อม
วันที่ใบไม้เปลี่ยนสี
ความสุขในแต่ละวัน
ปิดเทอมก็ควรจะหยุดเรียน
ความรู้สึกเหงา
งานที่ต้องเร่งทำ
Thanksgiving
เล่าสู่กันฟัง
คิดเองไม่เป็น
Back to normal
สองวันที่รอคอย
อึดอัดใจ..
หลังตู้เย็น...กับคำว่าคุณค่า
เมื่อลูกทะเลาะกัน
คุณเลือกคบเพื่อนจากอะไร
รู้จักรับผิดชอบ
ความรู้สึกที่ไร้ตัวตน
แรงขับ..เปลี่ยนแปลงชีวิต
สอนให้ลูกรักการอ่าน
คำถามที่ต้องตอบ
เมื่อรัก..ต้องปรับ..เพื่อความสุข
รูปครอบครัวที่ไม่เคยมี
ชีวิตที่ยึดติด
คุณค่าในมิตรภาพ
ของขวัญที่อยากได้
Angel Child,Dragon Child
เรื่องของภูมิ(ภาคต่อ)
ความแตกต่างระหว่างคำว่า..เพื่อน
เข้มแข็งกว่าที่คิด
เมื่อห้ามไม่ได้
ขอบคุณจากใจจริง
น้ำใจและการตอบแทน
ในความทรงจำ
รอเก็บเกี่ยว
เล่าถึงรัฐOregon
เหมือนไม่ใช่ญาติ
น้ำใจที่ได้รับ
วันเดินทางกลับ
ก่อนจะหนีไปเที่ยว
เมื่อคุณคิดว่าฉันไม่เคยใส่ใจ
บทลงท้ายของภูมิ
โชคร้ายของภูมิ
เมืองนี้น่าอยู่มั๊ย
วันที่เฝ้าคอย
ภาพแห่งความสงบ
วันเกิดอนิก
ชีวิตที่ถูกกระทำ
วันคล้ายวันเกิด(Alina's birthday)
ห้องเรียนของนิก
ของกินเมืองนอก
ในวันที่อากาศร้อน
ปัญหา..ที่หนีไม่พ้น
คนต่างด้าว
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ทาชาเน
โบสถ์..กับการดับทุกข์
พี่ชายกับน้องสาว
ทางที่เลือกเดิน
รอยมือน้อยๆ
ความตั้งใจของเด็กคนหนึ่ง
เหตุที่เกิดในโรงเรียน
ยุน ผู้จบชีวิตลูก
แอนโทนี่
Gifted child
คิดถึงความหลัง
เทพีหาบเงิน
ตาแก่ข้างบ้าน
เด็กชายณัฐภูมิ
ความหลังที่มาพร้อมกับสายฝน
เพียงเพราะเธอไม่ใช่คนขาว
ความอยากของคน
พูดถึงเรื่องความอยาก..วันนี้นึกอยากหาสูตรทำแกงเหลืองกิน เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อน เพื่อนรุ่นน้องพาไปกินแกงเหลืองที่ร้านอาหาร รสจัดจ้านเชียวล่ะ น่ากลัวเจ้าของร้านคงเป็นคนใต้ เพราะถาดอาหารพร้อมตักมันเต็มไปด้วยอาหารใต้ทั้งนั้น
คนเรานี่ก็แปลก..เพียงนึกอยากขึ้นมา จินตนาการและความพร้อมมันบรรเจิดและผลักดันให้เกิดความต้องการในการกระทำเพื่อให้มันเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาทันที เพื่อสนองต่อคำว่า..อยาก..แค่นั้น อาทิตย์ก่อนอีกเหมือนกันที่นั่งดูไทยทีวี รายการนั้นมีคุณแอ้..กรรณิการ์ ธรรมเกษร ที่เคยจัดรายการโต้คารม มาออกรายการเล่าเรื่องราวชีวิตของเธอ และเธอเล่าเรื่องการผ่าตัดกระเพาะอาหารซึ่งต้องสอดสายยางลงไปในกระเพาะ ช่วงที่นำสายยางออกมานั้น เศษอาหารที่ย่อยสลายในกระเพาะที่ติดค้างอยู่ในสายยาง ได้หยดลงในลำคอของเธอในขณะที่ดึงสายยางผ่าน กลิ่นของมันทำให้เธอมองเห็นสัจธรรมของชีวิตว่า.....
ไม่ว่าคุณจะกินอาหารแพงแสนแพงแค่ไหน เมื่อตกลงท้องและย่อยสลายไป มันก็เน่าเหมือนกันหมด เธอบอกว่า..เธอจึงกินเพื่ออยู่ และกินพออิ่ม
เมื่อหันมามองตัวเองบ้าง หลายต่อหลายครั้งที่ฉันกินเพื่ออยาก ทั้งๆที่ไม่หิวมาก อายุก็ขึ้นเลขสี่ กินมากๆมันก็สะสม พาลจะอ้วนเอา ความว่าง..บางทีมันทำให้เราคิดอยากไปได้สารพัดอยู่เหมือนกัน
เมื่อวาน..ไฟไหม้ห่างออกไป ป่านนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ลมก็พัดแรงเชียว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ยามใดที่ลมพัดแรง มันจะต้องเกิดไฟไหม้ป่า แล้วหอบเอาควันไฟและเถ้ามากับสายลมที่พัดแรงตกถึงในเมือง ตั้งแต่เช้ายันเย็นอากาศเต็มไปด้วยควัน โรงเรียนบางแห่งต้องหยุดเพราะควันหนา เราสามคนเดินไปโรงเรียน สูดควันกันถ้วนหน้า นึกเสียดาย..ว่าทำไมโรงเรียนไม่หยุด เราจะได้นอนตื่นสาย ดูเถอะ..นี่ก็เป็นความอยาก
ชีวิตคนเรา คงหนีไม่พ้นความอยาก ครั้นจะขจัดให้หมดฉันก็ไม่ใช่พระเจ้า ค่อยๆอ่านตัวเองไปเรื่อยๆ ค่อยๆลำดับขึ้นตอนขจัดความอยากไปทีละขั้น ก็ดูจะง่ายกว่า เพราะถ้าอยากมากไป กลัวว่าชีวิตมันจะล้มเหลวเอา
Create Date : 14 ตุลาคม 2551
Last Update : 14 ตุลาคม 2551 7:15:19 น.
8 comments
Counter : 635 Pageviews.
Share
Tweet
ความอยากส่งเรามาเกิด
ผลที่ได้กลับเป็นความทุกข์
น่าเศร้าใจ
โดย:
อัสติสะ
วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:8:47:21 น.
สวัสดีค่ะแม่น้องนิก,
แกงเหลืองคงคล้ายๆ กับแกงส้มของทางภาคกลางใช่ไหมคะ ลองทำแล้วให้สุดที่รักลองชิม ดูซิจะพูดว่าอย่างไร
สถานการณ์ลมหอบควันคงเบาบางลงบ้างแล้วนะคะ
เดินออกกำลังกายกันทุกวันแบบนี้ รับรองว่าไม่อ้วนเพราะไขมันไม่เกาะพุงหรอกค่ะ มันละลายหมด
อ๊าว..อายุขึ้นเลขสี่แล้วหรือ...นึกว่ายังวัยสะรุ่นอยู่...อิอิ
โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.121.82 วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:16:34:21 น.
ปี้ปี้แมวเจ้า สูมาเต๊อะเจ้า ตี้บ่ได้แวะมาแจ้งข่าว เพราะว่ายุ่งขนาดหนักเจ้า
วีซ่าเก๋เพิ่งผ่าน ผ้อมสองอาทิตย์ตี้แล้วเจ้า ต๋อนไปยื่นมันฮ้องเอกสารเพิ่มเติม
ก่อเลยล่าช้าไปแหม เก๋จะบินวันศุกร์นี้เจ้าปี้
หว่างนี้เลยยุ่งๆหลายอย่างเลยเจ้า แฟนบินมาฮับเจ้า นี่ก็เลยจัดๆกระเป๋าบ่หื้อ
น้ำหนักมันเกินอยู่เจ้า
หว่างนี้เลยบ่ได้โผล่หน้าเข้าเนตเลย อาทิตย์ก่อน ก็เป็นสะเบิ้งสะเจิ้ง
ลืมกระเป๋าเดินทางไว้ตี้กทม ต้องหื้อเพื่อนส่งมาตางรถทัวร์แหมม ฮ่าๆๆ
สะเปิ้งสะเจิ้งขนาดเจ้า มันฮิดเจ้า หลายเรื่องเหมือนกัน
ต้องได้เจอกั๋นก่อนจะเล่าหื้อฟังเน้อเจ้า
หวังว่างปี้แมวสบายดีเน้อเจ้า ฮักษาสุขภาพเจ้า
โดย: กิ๊บเก๋ IP: 61.19.65.66 วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:18:13:36 น.
คนที่ปลงได้...ก็ดีไปอ่ะพี่ แต่ผมเองไม่คิดปลงขนาดนั้น ถามว่ากินเพื่ออยู่ หรืออยู่เพื่อกิน สำหรับผม ก็ควบทั้งสองอย่างแหละ คือกินเพื่ออยู่ไปวัน ๆ เพราะบางทีก็คิดไม่ออกว่าอยากกินอะไร...ไม่รู้ว่าจะกินอะไรดี แต่ก็ต้องกินเพราะท้องหิว...ส่วนอยู่เพื่อกิน ก็พวกขนมนี่แหละ หรือบางทีอยากกินอะไรพิเศษ ๆ บ้างก็ไปกิน อันนั้นนี่คืออยู่เพื่อกิน
จะกินเพื่ออยู่...หรืออยู่เพื่อกิน ถ้าการกินของเราไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน (ตัวเองเดือดร้อนได้แต่อย่ามากนัก) ก็กินไปเถอะ...จะทรยศกับความต้องการของตัวเองไปทำไมล่ะ...จริงไหม
โดย:
DarthTrowa
วันที่: 16 ตุลาคม 2551 เวลา:2:13:09 น.
ตอนนี้อยากกินห่อนึ่งไก่ ตกลงกะปิไม่ต้องถึง 3 ช้อนโต๊ะหรอกโนะ
โดย: แม่อวบ IP: 58.10.128.61 วันที่: 16 ตุลาคม 2551 เวลา:10:27:49 น.
ขอโทษทีค่ะ พี่แมว ที่แวะมาหาช้า (อีกแล้ว)
นั่งดูข่าว เห็นว่า ไฟไหม้ป่าแถวแอลเอ
ที่บ้านพี่ และหลานๆ เป็นอย่างไรบ้างคะ
คงลำบากแย่ เพราะไหนจะควันไฟ ฝุ่นเถ้า
ต้องทำความสะอาดกันหลายรอบแน่ๆ กว่าจะหมด
ช่วงนี้ไม่ค่อยแวะมาบล็อคแกงค์เลยค่ะ
บอกตรงๆ ต้องขอโทษอย่างแรง
ไอ้เรื่องแกงเหลืองเนี่ย พี่ เคยทำแล้วกินไม่ไม่ได้เลย อ่อนขมิ้น เลยไม่ถึงใจ
แถวนี้มันไม่มีอะ ขมิ้นสด
บ้านบีเรียก "ขี้หมิ้น" เคยเอาผงแกงเหลืองมาจากไทย เออ มันไม่ได้ใจอะ เลยพาลไม่แกง
โดย:
Kala_mydog
วันที่: 17 ตุลาคม 2551 เวลา:22:04:38 น.
พี่หมิ้นคะ..ถึงจะอายุเลยเลข 4 แต่ใจมันยังไม่สี่นี่นา..พี่ก็
ช่วงนี้หนูเหนื่อยค่ะพี่ คิดว่าไปช่วยครูนิดๆหน่อยๆ กลับกลายเป็นว่า..เค้าใช้งานเราหนัก หนูก็ไม่รู้เค้าคิดยังไงนะที่เค้าเอางานของครูอีกคนมาให้เราช่วยทำด้วย เมื่อแรกคิดว่า ช่วยครูคนเดียวแป๊บแล้วเรากลับบ้าน ก็กลายเป็นต่อเนื่องจนสายอ่ะพี่
++++++++++++
กิ๊บเก๋เจ้า..มาถึง พักผ่อนหายเจ็ทแล๊ก
แล้วเอิ้นหาปี้เน้อเจ้า
ท่าจะดีใจ๋วีซ่าผ่าน สะเบิ้งสะเจิ้งจ๋นปอลืม
กระเป๋าก้า เหมือนอย่างปี้ได้มา กลับบ้านอย่างใดยังบ่ฮู้คิงเลยอ่ะ
+++++++++++
อือ..เอ็ม ตอนนี้ก็คิดงี้แหละ
คือ..จะไม่ทรยศต่อความรู้สึกของตัวเอง
แล้วทุกวันนี้ ที่ไม่ทรยศนั่นน่ะ มีความสุข
บ้างมั๊ยล่ะ..คนเราบางทีมันก็ต้องคำนึงถึงเหตุและผล..มากกว่าที่จะคล้อยไปตามอารมณ์ย่ะ
เออนะ..พูดเรื่องกิน ไหงไพล่ไปถึงอีกเรื่อง
มันก็คล้ายๆกันแหละว้า..จริงมั๊ย?
+++++++++++
แม่อวบๆๆ..งั้นลองทำสองรอบดิ
รอบแรก ใส่กะปิสามช้อน อีกรอบใส่กะปิครึ่งช้อน แล้วลองชิมดู
ทำอาหารน่ะ เค้ากะๆเอาหรอก ไม่ใช่ลุยไปตามสูตร มันต้องดูส่วนผสมดิ
+++++++++
บี..ไม่ว่างๆนี่ ยังมีเวลาแวะมาหาจนได้นะ
ไง..ไว้กิ๊บเก๋มาถึงเมกาเมื่อไหร่ อยู่ใกล้กันคงเม้ากันมันส์แน่เลย บีก็รับเป็นพี่เลี้ยงให้กิ๋บเก๋ไปพลางๆก่อนก็ได้นะ..พี่ว่า
โดย: แม่น้องนิก IP: 216.175.77.55 วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:22:42:33 น.
ตอนนี้พยายามห้ามใจเวลาจะซื้อหยังมากิน
"กิ๋นบ่เสี้ยง ห้ามซื้อ"
นิสัยกินเกิ่งขว้างเกิ่งแก้บ่หาย เบื่อตั๋วเก่า
เวลาหันคนที่บ่มีหยังจะกิ๋นแล้วจะชิงชังตัวเองทุกครั้ง
แก๋งเหลืองปักษ์ใต้ก็ยังเป็นของโปรดอยู่
ใส่ถ้วยพ๊าดติกหรือเมลามีนบ่ได้นะ ข้าวมิ่นมันจ้างติด ล้างยาก
อมม ไปนั่งสมาธิวัดไหนมา หยังมาปลดปลงความอยากได้ดีแต้ว่า
คริคริ
โดย: อวน IP: 119.42.78.2 วันที่: 19 ตุลาคม 2551 เวลา:11:33:15 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Mommy and me
Location :
California United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อพเยีย
กากีซ่าส์
วีดวาด
แม่น้องกุ๊ก
pu_chiangdao
DarthTrowa
สัญจร ดาวส่องทาง
กวิสรา
pantamuang
แม่เฮือน
Webmaster - BlogGang
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
pijika
ไทยรัฐ
อิคุณน้อง
ผู้จัดการ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ผลที่ได้กลับเป็นความทุกข์
น่าเศร้าใจ