มีความสุขมากๆในวันเกิดนะคะ ขอให้มีความสุขทุกวันเลยค่ะ

น่ารักทุกรูปเลยค่ะแมว โดยเฉพาะอลีน่า ขอเก็บเอาไว้ดูนะคะ

แมวดูสดชื่นดีมากค่ะ หน้าอิ่มเอิบเชียว (ชม)
อยากให้สดชื่นอย่างนี้ตลอดไปนะคะ

พี่ชอบเฟอร์นิเจอร์แฮะ ตู้มุมขวาเป็นแบบที่โดนใจมาตลอด ที่บ้านพี่ทาสีขาวอมฟ้า คุณพ่อซื้อมานานแล้วเนื้อไม้ดีมาก นาน ๆ ก็แค่ทำสีใหม่เท่านั้นเอง พี่ยังเก็บไว้ที่บ้านเดิมไม่ได้ย้ายมาบ้านใหม่ค่ะ ที่บ้านพี่จะคู่กับกระจกที่เข้ากันค่ะ

ดูจากรูปเจ้าของวันเกิด happy น่ารักจัง (ขอชมอีกครั้ง)

เนื้อไม้เป็นไม้ต้อนเชอรี่ค่ะพี่หมิ้น จอห์นว่างั้นอ่ะ มันเป็นของๆพ่อ พอพ่อเสียก็ไปหอบเอาของพ่อมาทั้งโต๊ะกินข้าว เก้าอี้ โต๊ะที่พี่หมิ้นชอบและมีตู้โชว์อีกอย่างที่ไม่ได้ถ่ายรูปลงให้พี่ดู

ค่ารถ ค่าน้ำมัน หมดไปเกือบพันเหรียญ เพื่อไปเอาสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจของเธอมาไว้ที่บ้าน นอกจากนี้ยังมีนาฬิกาคุ๊กคู ที่มันจะส่งเสียงคุ๊กคูบอกเวลา อันนั้นเป็นของเก่าของย่าจอห์นที่ซื้อมาจากเยอรมัน จนป่านนี้มันก็ยังใช้การได้อยู่

เที่ยงคืนเมื่อไหร่มันจะคุ๊กคูขันสิบสองครั้ง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เราตื่นหรือปลุกเราใดๆทั้งสิ้นค่ะพี่ ชินกับมันแล้วค่ะ ของที่พี่เห็นอ่ะ เป็นสิ่งที่จอห์นเธอชอบ กรอบรูปเหนือโต๊ะที่พี่เห็นนั่น ก็เป็นรูปวาดสีเทียนจากญี่ปุ่น ย่าจอห์นซื้อตอนไปเที่ยวญี่ปุ่นน่ะค่ะ ภาพนั้นน่าจะหกเจ็ดสิบปีได้ละพี่หมิ้น จอห์นเค้าจะชอบเก็บหอมรอมริบ ของต่างๆของย่ายาย แอนทีคทั้งหลายจอห์นเก่งพี่หมิ้น

เล่าไม่จบค่ะพี่หมิ้น น่าแปลกว่า น้องสาวจอห์นกับพี่ชาย เขามักไม่ค่อยเห็นค่าของเก่า เขาไม่แยแสอยากได้มัน ของเก่าถ้าไม่ได้ทาสีมันก็ดูไม่งามใช่ป่ะพี่หมิ้น แต่ถ้าขัดใหม่ ทาสีซะ มันก็ดูงามได้

ที่แมวสังเกต ส่วนมากเขาจะอยากได้ของกระจอกเช่นเครื่องตัดกระดาษ ของที่อำนวยความสะดวกให้เขา มีตู้ของแม่อันนึงที่จอห์นเอาไปฝากน้องสาว แต่เธอดันขายของเราไป พี่หมิ้นดู ของดีๆเนื้อไม้ดีๆ แทนที่มันจะเก็บรักษาและรู้ค่า มันกลับขาย เอาเงินไปซื้อตู้ไม้อัด พี่หมิ้นฟังแล้วปวดใจมั๊ยคะ แมวจะไม่ว่าถ้าเขาจะเก็บไว้ซะเอง

เฟอร์นิเจอร์พวกนี้มันเต็มไปด้วยคุณค่าทางด้านจิตใจค่ะ พี่มีเก้าโอกโยกตัวหนึ่งซึ่งคุณปู่จะชอบใช้นั่งพักผ่อน อ่านหนังสือพิมพ์ เวลานี้ก็ยังอยู่ ทำสีอย่างดีค่ะ บางคนมาเห็นบอกว่าทำไมยังดูดีอยู่เลย เวลานั่งโยกกลัวหงายท้องเหมือนกัน

จอห์นตาแหลมค่ะ มองเป็นว่าอะไรมีคุณค่ามากกว่ากัน ดังนั้นการที่จอห์นได้ของพวกนี้มามีคุณค่าและน่ายินดีกว่าได้เครื่องใช้ไฟฟ้าค่ะ แต่ก็อีกนั่นแหละแมว หากคนที่ไม่ชอบ ไม่สนใจของพวกนี้เขาก็จะซุบซิบว่าเราเชย ไม่ทันสมัย รสนิยมใครก็อย่าไปตำหนิเขาเนาะ เราก็ชอบของเราแบบนี้

ฝั่งตรงข้ามสวนจตุจักรมีร้านขายเฟอร์นิเจอร์ซึ่งส่วนใหญ่เลียนแบบของเก่า พี่ไปดูเห็นเก้าอี้รูปทรงแบบโบราณเหมือนที่บ้านคุณปู่ เข้าไปถามดูราคาไม่ถูกเลยค่ะ พอพี่กลับไปบ้านบอกคุณอา ๆ บอกเออเราเก๋ากว่าเพราะนั่งกันจนเป็นรอยบุ๋มซึ่งของใหม่ไม่มี.....555

มีความสุขมากๆหนูอลีน่า พี่แมวด้วย อ้อ...
แถมพี่หมิ้นอีกคน อิอิ

พี่หมิ้นคะ เก้าอี้ที่ว่า ที่บ้านแมวเคยมีตัวนึงพี่ แต่ไม่แน่ใจว่า ยังอยู่หรือปล่าวค่ะตอนนี้

ใครเห็นจะว่าเชยก็ช่างมันเหอะพี่ หาได้แคร์ไม่ พี่หมิ้นดูคุณธารดาวเธอดิ อวยพรให้หลาน แต่ก็เกือบลืมพี่หมิ้น สงสัยนึกขึ้นได้ เลยต้องรีบอวยพรให้พี่ด้วย

เอ้าเฮหน่อยค่ะแมว....ธารดาวมาอวยพรเราสามคน....อิอิ

ธารดาวเค้ามีสิทธิที่จะลืมพี่ค่ะ แต่พี่ก็มีสิทธิที่จะไม่ลืมเค้า.....555

วันก่อนบอกจะซื้อกระบะปลูกข้าว พี่ก็เข้าใจผิดว่าจะซื้อรถกระบะเอาไปปลูกข้าว ยังนึกงง ๆ ว่าเค้าคิดอะไรของเค้าจะเอารถกระบะไปปลูกข้าว คิดไปไกลว่าสงสัยประยุกต์ใช้แทนรถไถนาเสร็จจากทำนาก็เอาไปเที่ยว เสร็จจากไปเที่ยวก็เอาไปรับจ้าง ได้ผลประโยชน์หลายต่อ

ทำไปทำมาเป็นการเข้าใจผิด ทีแรกคิดว่าพี่ทายถูก สุดท้ายกลายเป็นกระบะธรรมดาที่เป็นอุปกรณ์เป็นตัวช่วยในการทำนา....เฮ้อ (ยังไม่แก่อยู่ดี)

เก้าอี้น่าจะเป็นแบบเดียวกันใช่ไหมแมว เป็นแบบเตี้ย ๆ มีเท้าแขนโค้ง ๆ น่ะ เวลานั่งแล้วถ้าเราเอามือทาบไปตามแนวของเขาก็จะเป็นว่านิ้วเราชี้ลงดินเหมือนตอนที่เราอยู่ในท่ายืน คนที่ออกแบบคงมีปรัชญาเหมือนกันนะคะคือให้เราติดดินน่ะ...หรือไม่ก็เพื่อสุขภาพ....คิดไปได้

ตั่งไม้สักพี่ก็ชอบนะคะ เมื่อตอนเป็นเด็กเอาไว้เล่นลิเกกันในหมู่ญาติ ๆ โตมาก็เลยชอบโขน ชอบลิเกค่ะ

ตั่งไม้ของจีน แมวซื้อมือสองมาค่ะพี่หมิ้น มีเวปไซส์อันนึงคล้ายอีเบย์นี่แหละค่ะ ที่จะประกาศขายมือสอง พี่หมิ้นเห็นเก้าอี้จีนข้างๆเด็กในภาพแรกมั๊ยคะ อันนั้นจอห์นเค้าก็ซื้อมือสองมาเหมือนกันค่ะ ตัวละพันสอง เธอซื้อตอนแมวไปรักษาตัวเมืองไทย ซื้อให้ลูก ตอนแมวกลับมา บ้านเต็มไปด้วยเก้าอี้

เธอแอบซื้อตอนเมียไม่อยู่น่ะค่ะ คงสนุกที่ได้ซื้อโดยไม่ต้องคอยขออนุญาตเมีย เพราะถ้าแมวอยู่แมวคงจะไม่ให้ซื้อ

เก้าอี้ที่พี่พูดถึง น่าจะเป็นแบบเดียวกัน แมวไม่แน่ใจว่ายังมีอยู่ที่บ้านหรือปล่าว

ขำพี่หมิ้น พี่อ่ะคิดไปในแง่งามจริงๆ คิดไปไกลเชียวค่ะ ธารดาวก็งี้แหละพี่ ว่าจะโห่สามรอบซะหน่อย จู่ๆก็โผล่มา ทั้งๆที่เวลาเธอมีน้อยมาก(ให้เรา) แต่มีเยอะให้กิ๊ก ซักวันเมียคงสับเอาอ่ะพี่

เก้าอี้พี่ก็มอง ๆ อยู่เหมือนกันค่ะ แต่หากพี่พูดเรื่องเฟอร์นิเจอร์มากไปเดี๋ยวจะหาว่าไม่สนใจอลีน่ากับเพื่อน ๆ .....อิอิ

เก้าอี้และโต๊ะกลางสวยดีค่ะ ราคาก็ประมาณนี้ ถ้าเนื้อไม้ดี+ดีไซน์แจ๋วก็ไม่ต้องคิดมาก ดีนะที่แอบซื้อตอนแมวไม่อยู่ขืนซื้อตอนแมวอยู่อาจได้ไม่มากเท่าที่ต้องการก็เป็นได้เนาะ

หลังจากที่แมวกลับบ้านแล้วมีซื้อเพิ่มอีกหรือเปล่าคะ

ธารดาวเค้ามีเวลาให้เราน้อยน่ะดีแล้วค่ะแมว หากมีเวลาให้เราเยอะเดี๋ยวเรานี่แหละจะเครียดเปล่า ๆ เพราะนาน ๆ เข้าไม่รู้จะคุยอะไร เผลอ ๆ ถามคำตอบคำน่ะ สุดท้ายบอกธารดาวเพลา ๆ บ้างก็ดี ไปคุยกับกิ๊กบ้างก็ได้นะไม่ว่ากัน......555

พี่หมิ้นคะ ถึงเดี๋ยวนี้แมวอยู่ พี่แกก็ยังแอบซื้ออยู่ค่ะ จนของส่งมาถึงบ้าน พี่แกจะอ้อมแอ้มบอกว่า ผมสั่งซื้อ ส่วนมากตอนนี้พี่แกสั่งซื้อพวกเครื่องเงินช้อน ทัพพี อะไรงี้น่ะค่ะ

แมวลงรูปให้พี่หมิ้นดู ของที่ไปเอาของพ่อมา นาฬิกาคุ๊กคูนั่น มาจากเยอรมัน ย่าจอห์นซื้อตอนไปเที่ยวสมัยนู้น เนื้อไม้แฮนเมด ทีแรกแมวไม่ชอบเพราะมันขันตลอด แต่ตอนนี้ชินละ ต่อให้เสียงดังก็มิอาจบดบังการหลับนอนของวิฬารีได้ บางคนอาจจะไม่ชอบเนาะพี่หมิ้น แต่แมวดูแล้วมันขลังดีค่ะ

ตู้ที่พี่เห็นก็ไปกวาดเอามาเช่นเดียวกันพี่ พวกถ้วยชามดีๆที่พ่อสะสม มันเป็นเซ็ทน่ะค่ะ จอห์นเก็บไว้ในตู้ซ้ายขวา บนและล่าง ที่ต้องทำงั้นเพราะกลัวแผ่นดินไหวอ่ะพี่ จะเลือกเอาความสวยงาม หรือเพื่อความปลอดภัยก็ว่าไป

เก้าอี้จีนอีกตัวในรูป เป็นตัวโปรดคุณสามีเธอค่ะ ทุกครั้งที่เข้าและออกบ้าน เธอจะนั่งมันเพื่อนใส่และถอดรองเท้า มีไว้แค่นั้นจริงๆ

ภาพสุดท้าย สองพ่อลูกไปปีนเขากับค่ายลูกเสือที่มาลิบู ที่นั่นมีน้ำตกด้วยพี่ บรรยากาศทำให้คิดถึงเมืองไทยเนาะพี่หมิ้น

เที่ยวนี้จัดเต็มเลยนะคะแมว....อิอิ

เห็นแล้วชอบถูกใจหมด เป็นแบบที่พี่ชอบด้วยนะ ขนาดฉากกั้นยังใกล้เคียงกับที่มีเลยค่ะ ที่บ้านเดิมมีอยู่อันหนึ่งมีคนให้คุณปู่ตอนท่านไปรับราชการอยู่ทางเหนือเป็นฉากกั้นห้องไม้สักฉลุลาย ฝีมือชั้นครูแต่ทำความสะอาดยากหน่อยค่ะ ซอกเล็กซอกน้อยเป็นที่สะสมฝุ่น

นาฬิกาก็สวย นาฬิกาแบบนี้จะมีที่ใส่ถ่านอยู่ 2 จุด คือชุดที่ใช้สำหรับให้นาฬิกาเดิน และ ชุดที่เอาไว้สำหรับส่งเสียงปลุก หรือ ให้ลูกตุ้มส่าย แมวลองไปดูหากมีสองชุดก็เข้าล๊อคคือหากรำคาญเลียงบอกเวลาก็เอาถ่านที่ตรงจุดนี้ออกเสียก็เงียบแล้วค่ะ แต่ก็อีกนั่นแหละหากมีแต่จอห์นเขาชอบฟังก็จบ....555

อนิกโตขึ้นเยอะ สะโอดสะองดี

เห็นถังไอศรีมแล้วอยากไปนั่งแจมด้วยค่ะ

ฉากนั่นรู้สึกยายจอห์นซื้อมาจากญี่ปุ่นนะคะพี่หมิ้น จอห์นเค้าชอบ พอแม่เสียก็หอบเอามา ไม่งั้นนังน้องสาวคงขายทิ้ง เนื้อไม้มันดี ทำความสะอาดยากหน่อย แต่แมวซื้อที่ปัดฝุ่นมาก็พอไหวค่ะ

ส่วนนาฬิกานั่น ไม่มีถ่านค่ะพี่หมิ้น นาฬิกาเรือนนี้มันใช้ลานล้วนๆ ข้างในเต็มไปด้วยลานบังคับ ตุ้มสองอันที่พี่เห็นหนักมากค่ะ อันขวาเป็นตัวบังคับเสียงนก อันซ้ายบังคับเวลา อายุหล่อนก็ราวๆสี่สิบกว่าปี ที่มันใช้การได้อยู่ เดาว่าพ่อสามีรำคาญเสียงขัน ก็เลยไม่ใช้มัน ไม่งั้นคงไม่หลงเหลือมาถึงจอห์นหรอกค่ะ แมวถึงชอบไงพี่หมิ้น เพราะมันไม่ใช่ออโต้ที่ใช้ถ่านบังคับ มันเหมือนนาฬิกาแบบไขลานถ้าตั้งเรือนไม่ตรง ตุ้มมันไม่ส่าย พอตุ้มไม่ส่ายนาฬิกาก็ไม่เดิน

ถ้าพี่หมิ้นสังเกตมุมนาฬิกาด้านบน จะเห็นยางรัดที่จอห์นพยายามตรึงมันให้ติดผนัง ส่วนด้านหลังเราก็เอาเทปสองหน้าติดยืดผนังเอาไว้อีกค่ะ ยังไงเราก็จะฟังเสียงมันให้ได้ล่ะพี่

ไว้วันไหนจอห์นเอามันลงมา แมวจะถ่ายรูปให้พี่หมิ้นดูด้านในของมันค่ะ

พี่ดูนิกมันสูงเลยไหล่พ่อไปหน่อยละ แมวก็ตัวเท่านั้นแหละพี่ นิกเค้าสูงเท่าแม่แล้วค่ะ

เมื่อวานเพื่อนโทรมาหลังลูกเลิกเรียน แมวนั่งใช้เนทอยู่และว่าจะงีบซะหน่อย เพื่อนก็โทรมา ชวนไปกินไอติม เธออยากเลี้ยงไอติมเด็กๆเนื่องในวันเกิด ก็เลยต้องหอบกันไป

เป็นอันว่านาฬิกาโบราณจริง ๆ ด้วยค่ะแมว ไม่ใช้ถ่าน พี่ย้อนขึ้นไปดูเห็นยางแล้วค่ะ แล้วเอาเทปกาวยึดไว้จะอยู่ทนหรือคะแมว หากเป็นตะปูยึดไม่ดีกว่าหรือ....เอ๊ะไปแนะนำอย่างกับบ้านตัวเอง....เฮ้อ

นิกยืนกับพ่อดูตัวเล็กเพราะจอห์นร่างใหญ่ เวลาเห็นลูกเติบโตคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ภูมิใจใช่ไหมคะแมว เวลาไปไหนกับพ่อแม่ใครเห็นใครทักโอ้โหโตเท่าพ่อ เท่าแม่แล้ว พ่อแม่ก็ยิ้มรับด้วยความยินดี

พอดีแมวพูดถึงไอศครีม วันก่อนไปช่วยญาติทำขนมหวานเตรียมบวชลูกชาย เขามีทำไอศรีมให้ทานด้วยค่ะ เขาทำแบบโบราณคือไม่ปั่นมากเป็นเม็ดทราย เอามาทานกับสาลี่ อร่อยมากค่ะแมว แต่เขาทำน้อยแค่พอทานกันตอนนั้น แต่ไอศรีมชนิดนี้เอาไปเก็บช่องแช่แข็งแล้วไม่อร่อยต้องทำแล้วทานเลยค่ะ

เราใช้ตะปูยึดอยู่ค่ะพี่หมิ้น ด้านหลังติดห่วงยึดกับตะปู แต่ความที่มันหนักไงพี่ ตุ้มมันก็ทำให้ตัวเรือนโน้มมาด้านหน้า แทนที่จะตั้งตรงติดกับผนัง เราก็เลยเอาเทปยึดติดด้านหลังบวกเข้าไป แล้วเอายางรัดเกี่ยวตะปู ประมาณว่าทำมันทุกทางให้มันตั้งตรงให้ได้ค่ะพี่

ดูแล้วมันคลาสสิกมากเลยนะคะพี่หมิ้น ทีแรกที่จอห์นเขาอวด แมวยังคิดในใจ อะไรของเค้าวะ เซ้าซี้ถามว่าจะเอาติดตรงไหนอยู่ได้ เกิดมาเพิ่งเคยเห็นนาฬิกาโบราณแบบนี้หลงเหลืออยู่อ่ะพี่ คนไม่ชอบก็จะไม่เห็นคุณค่าของมัน แต่ถ้าชอบ มองมันทีไรก็มีความสุขทุกทีค่ะ

ตอนที่นิกเค้าตัวเตี้ยกว่าแม่ เวลาลูกบ่นว่าเค้าตัวเล็ก แมวก็สงสารเค้านะพี่ เพื่อนในวัยเดียวกัน เค้าสูงเกินหน้านิกไปตั้งแต่ปอห้า พอถึงจุดนึงก็จะหยุดสูงใช่มั๊ยพี่ แต่นิกอ่ะมันยังไม่ถึงจุดหยุด ลูกก็ค่อยๆขยับสูงไปทุกปี เมื่อก่อนนิกจะไม่มีความมั่นใจเท่าไหร่เพราะเค้าตัวเล็กและผอมกว่าเพื่อน

นิกเค้าชอบคิดในด้านลบตลอดค่ะพี่หมิ้น เค้าคิดว่าเค้าตัวเล็ก ดังนั้นเค้าจะทำอะไรไม่ดี ไม่สำเร็จ เป็นอย่างนี้มาตลอด เวลาลูกทำอะไรได้ แมวก็จะย้ำว่า ไม่สำคัญว่าจะตัวเล็กหรือใหญ่ สำคัญที่ใจสู้น่ะนิก แล้วตอนนี้เห็นหรือยังว่านิกก็สูงกว่าแม่ละ

แมวสอนลูกตลอดนะคะพี่หมิ้น ว่าเราจะทำทุกอย่างได้ ถ้าเราไม่ละความพยายาม หมั่นฝึกฝน และต้องมีใจสู้ อลีนาน่ะเค้าคิดในทางบวกเพราะเค้าเห็นตัวอย่างจากพี่น่ะค่ะพี่หมิ้น แมวบอกอลีนาว่า พระเจ้าประทานสติปัญญาที่เฉลียวฉลาดมาให้หนู ไม่ว่าหนูจะตัวเล็กหรือตัวโต สิ่งที่ไม่มีใครเอามันไปจากหนูได้ คือสติปัญญาที่หนูมี อลีนาควรจะใช้สิ่งที่มีติดตัว ให้เกิดประโยชน์ต่อตัวหนูเอง ให้มากที่สุด แล้วหนูก็จะมีอนาคตที่สดใส

ทำไมคำๆเดียวกัน สอนลูกคนนึงเข้าใจ แต่สอนลูกอีกคนนึง มันช่างยากเย็นนักคะพี่

ถ้าไปแพร่ ยังมีไอศครีมแบบพี่หมิ้นเล่าขายอยู่ค่ะ เขาใช้กะทิและลอดช่องใส่ไปด้วย พี่หมิ้นว่ามั๊ยคะ ตอนเรายังเด็ก กินอะไรก็อร่อยไปหมด ไม่ว่าจะเป็นขนมจีน ก๋วยเตี๋ยว ขนมหลากชนิด ไอศครีม เขาทำถึงเครื่องจริงๆ อาจจะเป็นเพราะทุกอย่างไม่แพงอย่างเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ของทุกอย่างแพง คนขายก็เลยต้องลดปริมาณสัดส่วน ความอร่อยเลยไม่เหลือ เลยกลายเป็นว่า อยากกินของอร่อยต้องจ่ายแพง

แมวอธิบายจนพี่เห็นภาพตอนติดตั้งนาฬิกาเลยค่ะ พยายามดีมาก....อิอิ

คลาสสิกจริงค่ะ เห็นด้วย จอห์นก็พยายามให้แมวคล้อยตามแล้วตอนนี้แมวเริ่ม ๆ จะเห็นด้วยแล้วละ ของบางอย่างตอนได้มาใหม่ ๆ ก็ยังไม่เห็นคุณค่า พอนาน ๆ ไปคุณค่าเริ่มปรากฏ

เรื่องเลี้ยงลูกพี่มีความเห็นว่าแมวมาถูกทางแล้วค่ะ ทำอย่างไรก็ได้ให้ลูกเกิดความมั่นใจ เกิดพลังในการคิดทางบวก ลูกคนหนึ่งก็แบบหนึ่งเนาะ เราไม่ต้องดูที่ไหนไกลเอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับพี่น้อง ๆ ของเรา ท้องเดียวกันก็ได้ ยังแตกต่างกันบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ....อิอิ (หรือแตกต่างกันมากก็ไม่รู้)

ไอศครีมที่ว่านี้ยังมีที่แพร่หรือคะ ดีค่ะหากได้ไปเที่ยวแพร่จะลองหาทานดูค่ะ

ยังไม่ขอผ่านเรื่องไอศครีม เรื่องการลดต้นทุนของพ่อค้า

พี่ไปตลาดจตุจักรครั้งล่าสุดก็ไปแวะทานไอศครีมกะทิ (เมื่อก่อนเขาทำอร่อยเป็นที่ถูกใจ ตัวไอศครีมจะหอมกลิ่นน้ำมะพร้าวอ่อน ๆ หวานพอดี ๆ ราคาถ้วยละ 25 บาท) รสชาติวันนั้นเปลี่ยนไปมาก ๆ นอกจากจะไม่มีกลิ่นหอมแล้วยังจืดชืด ของที่ใช้โรยก็น้อยลงแต่เขาก็ขายราคาเดิม พี่ทานก็เช็ง ๆ

ทีนี้พอทานเสร็จก็จะเอาถ้วยไอศครีมทิ้งลงถังขยะ ซึ่งแต่เดิมพ่อค้าเขาจะวางไว้ด้านหน้า ลูกค้าทานเสร็จก็ทิ้งลงถังขยะได้เลย พี่ก็หาถังขยะไม่เจอ

ถามพ่อค้าเขาบอกอยู่ตรงนี้แล้วชี้ให้ดูคือมันไปแอบอยู่ใต้โต๊ะที่วางเครื่องเติม พี่ก็ถามด้วยความสงสัยว่าทำไมถึงกับต้องเอาไปไว้ตรงนั้น เอาไว้ตรงนี้ไม่ดีกว่าหรือเพราะลูกค้าทานเสร็จจะได้ทิ้งเลย

เชื่อให้แมวก็ทายไม่ถูกหรอกว่าคำตอบคืออะไร พ่อค้าบอกว่า "ผมไม่เอาไว้ตรงนั้นแล้ว มีแต่คนเอาขยะของร้านอื่นมาทิ้งไว้ที่ผม" หมายความว่าขยะที่เหลือจากร้านอื่น ๆ เขาไม่ยอมรับเขายอมรับเฉพาะขยะที่เกิดจากซื้อไอศครีมของเขาเท่านั้นค่ะ

พี่นึกในใจว่าลดคุณภาพของสินค้าแล้วไม่พอยังลดคุณค่าทางด้านจิตใจของตัวเองด้วย ใจดำจริง ๆ ออกมาจากร้านบอกตัวเองว่าตั้งแต่นี้ต่อไปแกไม่ได้เงินฉันแน่นอน แล้วพี่จะคอยดูว่าร้านนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป จะเจ๊งไหมน่ะค่ะ

ถ้าจะพูดไป ต่อให้คนอื่นเอาของมาทิ้งขยะร้านตัว อย่างน้อยๆเขาก็ทิ้งในขยะเนาะพี่หมิ้น ไม่ได้ทิ้งเรี่ยราดก็ดีเท่าไหร่ละ

เหลือเวลาอีกสองอาทิตย์ ก็จะปิดเทอมละพี่ ศุกร์หน้าเป็นวันสุดท้าย แมวรอแทบไม่ไหว อยากนอนตื่นสายอ่ะพี่

นั่นน่ะซิคะแมว ที่จริงตลาดจตุจักรเขาจัดวางถังขยะเอาไว้หลายจุดค่ะ แต่อาจจะไม่เพียงพอเพราะผู้คนมาเดินหาซื้อของกันเยอะค่ะ ถ้าเข้าไปเดินด้านในซอยบางครั้งต้องเดินเอียง ๆ นะคะแมว ไม่เช่นนั้นไม่ผ่าน....อิอิ

นับถอยหลังรอตื่นสายใช่ไหมคะ ไม่แน่นะคะคนเคยตื่นเช้า พอสายเข้าวันสองวันอาจจะกลับมาตื่นเช้าดังเดิม แมวออกกำลังอะไรบ้าง วิ่งจ๊อกกิ้งบ้างหรือเปล่า หรือไม่ก็เดินเร็ว ๆ หรือ ว่ายน้ำบ้างไหมคะ บางทีเราคิดว่าการทำงานบ้านเป็นการออกกำลังกาย แต่ถ้าเรามีเสริมบ้างเล็ก ๆ ก็จะดี พี่ก็ไปเล่นกอล์ฟ เล่นแบบสบาย ๆ อาศัยเดิน ๆๆๆๆ แค่นั้นค่ะ ไม่ต้องการอะไรมาก

ช่วงนี้ถ้าแมวได้อยู่เมืองไทยสงสัยมีความสุขเพิ่มขึ้นอีกแน่เลย เพราะได้สัมผัสฝนและกลิ่นดินทู๊กกก...วันค่ะ

อยู่โรงเรียนก็เดินทั้งวันค่ะพี่หมิ้น แมวไม่กล้าออกกำลังหักโหมค่ะ เดี๋ยวอาการเวียนหัวกำเริบอีก ถ้าแมวไม่ได้ออกกำลัง แมวก็จะไม่กินมากค่ะพี่หมิ้น ไม่เน้นพวกแป้ง น้ำตาล เน้นไปทางผักผลไม้ เพราะถ้าลูกปิดเทอมก็ไม่ได้ไปออกกำลังที่ไหน กินมากเดี๋ยวอ้วนพี่

อยากไปเมืองไทยมากเลยค่ะพี่หมิ้น ปีนี้น้ำมันขึ้นราคา ตั๋วเครื่องบินแพงโหด แต่ตอนนี้ก็ลดราคาลงมาหน่อยนึง ถ้าปีนี้ไม่ได้ไป ก็คอยดูปีหน้าค่ะพี่

อยากสูดกลิ่นดินจังพี่หมิ้น ที่บ้านแมวมักจะรดน้ำสนามหญ้าตอนเย็น กลิ่นดินหอมเตะจมูกค่ะ

ปีหน้าแมวอาจจะไม่ช่วยครูมากอย่างปีนี้ค่ะพี่หมิ้น เหนื่อยสาหัส ที่แมวอาสาช่วย แมวนึกว่าเขาจะให้ทำถ่าเอกสารการบ้าน ที่ไหนได้พี่ ครูเล่นบอกปากต่อปาก ว่าแมวสามารถสอนอังกฤษได้ คณิตศาสตร์ได้ งานเข้าเลยพี่ ไหนจะเตรียมการบ้านให้เด็ก ไหนจะสอนมันอีก วันๆแมวเหนื่อยเอาการค่ะ ครั้นจะทิ้งก็ไม่ได้ ดีที่เด็กปอสองสอบใหญ่เสร็จ ครูก็ไม่ต้องการความช่วยเหลืออีก ก็พอได้พัก แต่เด็กเล็กแมวก็ยังช่วยอยู่ ไปทุกวันไม่ได้ทำงานหนักหนาอะไรค่ะช่วงนี้ แต่ปวดหูที่เด็กมันเรียกชื่อเราตะแง้วๆ ศุกร์ที่แล้ว ครูเองก็เวียนหัวพอกันกับแมว เหนื่อยฟังอ่ะพี่ มีเด็กคนนึง เรียกชื่อครู ครูก็ทำเป็นไม่ได้ยิน เด็กมันก็เรียกอยู่นั่นเป็นสิบรอบ ท้ายสุดแมวกับครูขำกันสองคน เราทำเป็นไม่ได้ยิน เด็กก็คือเด็กอ่ะพี่ มันก็เรียกจนกว่าเราจะหัน

ขำ ๆ เรื่องเด็กเรียกชื่อครูแล้วครูทำเป็นไม่ได้ยิน เหตุการณ์แบบนี้เราเคยทำไหมคะแมว....อิอิ ถามพี่ ๆ ขอตอบว่าไม่นะ เรียกแล้วครูไม่หันก็ไม่เรียกซ้ำ กลัวครูบอกว่าจะเรียกไปทำไมยะ.....ผ่าน ๆ ได้แหละดี....555

บรรยากาศแบบตจว.เวลาฝนตกสุดคลาสสิกค่ะแมว ยิ่งไปเห็นท้องนาเวลาฝนตกแล้วชอบ ต้นข้าวก็จะพลิ้วไปตามแรงลม หากฝนตกมาก ๆ น้ำเจิ่งนองก็เอาเรือลำเล็ก ๆ ไปพายเล่นตามคันนา ถ้าหลังฝนตกแล้วแดดออกจะได้เห็นรุ้งกินน้ำด้วย

แต่ถ้าถึงขนาดน้ำท่วมนาแล้วชาวนาเดือดร้อนก็แย่นะคะ

บ้านเราถูกสั่งสอนให้เคารพผู้ใหญ่ไงพี่ ถ้าเรียกแล้วครูไม่หัน บ้านเราก็เลิกเรียกอ่ะ แต่เด็กฝรั่ง ครูจะหันมาฟังถ้าเด็กเรียก เด็กก็เลยไม่เรียนรู้ที่จะเคารพ วิธีการสอนมันต่างกันพี่ พี่หมิ้นพูดงี้เดี๋ยวแมวจะลองถามครูดูค่ะ แมวก็เบื่อฟังเด็กมันเรียกเหมือนกันพี่

บ้านพี่สะใภ้แมวอยู่ติดทุ่งนาเลยค่ะ ตอนเช้าจะเย็นจนหนาว บางทีมีหมอกลงในยามเช้าด้วยนะพี่

ไม่ต้องถึงกับเรียกชื่อครูแค่ว่าเดินผ่านก็ต้องก้มหัวให้ครูแล้วค่ะ ที่ก้มนี่คือหลบตาครู กลัวครูจะเรียกเราแทนเราเรียกครู

เวลาแอบเอาขนมมาทานในห้องเรียนยังเคยเผลออย่างนี้ค่ะ กำลังเรียนเรื่อง tense ครูเรียกให้ตอบคำถามบนกระดาน "What are you doing now ?" ดันไปตอบตามจริงอีกว่า "I'm eating cookies." ....เฮ้อ ตั้งแต่นั้นครูเริ่มสังเกตว่าใต้โต๊ะมีอะไรอยู่นอกจากตำราเรียน ผลคือมดขึ้นค่ะแมว.....ครูเจอมด....555

บรรยากาศบ้านพี่สะใภ้น่าอิจฉาเนอะ แมวโชคดีที่มีที่พักให้เลือกนะคะ ทั้งในเมืองนอกเมือง แต่พี่ว่านอกเมืองดีกว่ากันเยอะ

เพื่อนตปท.พี่เขาจะชอบบ้านนอกมาก เวลาจะมาเขาจะบอกว่าให้หาที่พักที่บ้านนอกมาก ๆ ให้หน่อย พี่ก็สนองความต้องการให้ไปอยู่ชนบท ไปขี่ควาย ค่ำลงให้ใช้ตะเกียง ก่อนกลับเขาบอกเงินเหลือ

เขาไปขี่ควายกันแล้วชอบบอกควายว่าง่าย พี่ไม่ได้บอกหรอกว่าถ้าควายอารมณ์บ่จอยก็ขวิดได้เหมือนกัน เขาชอบขี่ควายมากกว่าขี่ช้าง พาไปขี่ช้างที่น่าน เขาบอกกล้วตกลงมาคอหัก....อิอิ

อวยพรให้หลานอลีนาหน่อย ขอให้มีความสุขมากๆ โตขึ้นต้องเป็นคนดีของพ่อแม่และสังคม
แมว...ดูของเก่าที่บ้านแกแล้วรู้สึกขลังยังไม่รู้ว่ะ ก็ดูดีนะ ดูมีค่า ถึงแม้เป็นของเก่า
....รูปนิก จะสูงเท่าพ่อแล้ว ไว้ผมยาวซะด้วย .....

ตะก่อนเรากลัวครูกันเนาะพี่หมิ้น แต่เด็กสมัยนี้มันไม่กลัวครูซักนิดเลย วันนี้ครูที่แมวไปช่วย เขาบอกเด็กๆว่า ครูจะเลือกเด็กสี่คนที่เป็นตัวอย่างของเพื่อนๆ เด็กสี่คนนี้ไม่เคยต้องให้ครูเรียกซ้ำเพื่อทำงานให้เสร็จ และมีระเบียบวินัย แล้วครูก็ขานชื่อเด็ก มีเด็กคนนึงมันลุกขึ้นชี้หน้าครูว่า You are not fair. พี่หมิ้นดูเหอะค่ะ

บ้านพี่สะใภ้อยู่ในหมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ติดทุ่งนาน่ะค่ะ พ่อแมวไปปลูกบ้านให้พี่ชายอยู่ที่นั่น เดี๋ยวนี้เวลาไปแพร่ แมวกับพี่ชายคนโตไม่ได้ไปนอนบ้านพ่อแล้วค่ะ มันร้อนอ่ะพี่หมิ้น แต่บ้านพี่สะใภ้คนรอง อากาศเย็นดีค่ะ แล้วเราก็ให้พ่อมานอนบ้านพี่สะใภ้ช่วงที่เราไปพัก

++++++++++
แม่น้องกุ๊ก ขอบคุณมากนะที่อวยพรให้หลาน ของที่จอห์นหอบเอามาจากบ้านพ่อน่ะ โบราณทั้งนั้นแหละแก ทีแรกเราก็บ่นว่าเอามาทำไม เกะกะบ้าน แต่จอห์นก็ยอมเสียเงินเช่ารถขนของกลับมา ที่เรารักสุดก็คงเป็นนาฬิกาเรือนนี้แหละ มีอีกอันนึงที่มันสูงๆใหญ่ๆตะก่อนบ้านยายเคยมี แกจะได้มั๊ยแม่น้องกุ๊ก นั่นแหละ พ่อจอห์นก็มี จอห์นเอาลงมาด้วย แต่มันเสีย ถ้าจอห์นซ่อมได้ คงดีไม่น้อยว่ะ

ทีแรกเรานึกว่านาฬิกาคุ๊กคูเรือนนี้มันใช้ถ่าน ตอนจอห์นเซ้าซี้ถาม เราก็รำคาญว่าจะถามทำไม แต่พอเห็นเครื่องข้างในมันนะแก เราอย่างชอบเลยว่ะ เป็นบุญที่มันตกทอดมาสู่มือจอห์น หรือถ้าตกเป็นของพี่สาวเราก็ไม่ว่า เพราะสองคนนี้รักของ แต่ถ้าตกไปใส่มือพี่ชายหรือน้องสาว มันขายชัวร์

ก็ยังขำ ๆ อยู่นะคะเด็กอะไรช่างกล้าเสียจริง ลูกฝรั่งกล้าแสดงออกเนาะ

เมื่อตอนวันเกิดจอห์นแมวให้อะไรเป็นของขวัญคะ แล้วของอนิกล่ะเตรียมหรือยังคะ

พูดถึงท้องไร่ท้องนาแล้วคิดถึงว่าธารดาวเค้าโชคดีนะคะ มีนา มีบ้านดิน เบื่อจากบ้านไม้ บ้านปูน ก็ไปอยู่บ้านดิน

เห็นรายการหนึ่งเขาสอนวิธืปลูกบ้านดิน โดยใช้ฟางข้าวเป็นวัตถุดิบหลัก พอเอาฟางข้าววางเรียง ๆ กันเสร็จก็ฉาบด้วยดินที่ผสมแล้ว ดูเหมือนง่ายแต่ต้องออกแรงพอสมควรค่ะ

วันเกิดจอห์นแมวไม่ได้ให้อะไรค่ะพี่หมิ้น จอห์นเค้าอยากได้อะไร เค้าก็ซื้อเอาเอง เค้าแค่บอกว่าเค้าอยากได้พริ้นเทอร์อันใหม่ค่ะ

อลีนากับนิกอ่ะ ให้เงินพี่ มีลิมิทว่าเท่าไหร่ ปีไหนๆนิกจะได้ราวๆ 35-40 ดอล ส่วนอลีนาเธอมักน้อย ของที่เธออยากได้ไม่ค่อยแพง พ่อเธอเลยอนุญาตให้หยิบได้สองชิ้นค่ะ วันนี้เธอก็ไปช๊อปกับพ่อ เพื่อนแมวเขาให้เงินอลีนาวันเกิดค่ะ

ธารดาวเค้าเกิดมาโชคดีกว่าเราเยอะพี่ คนวาสนาดีก็งี้ค่ะ มีนา มีบ้าน ได้ทำงานที่ตัวรัก ไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร วันๆได้แต่ปั้นฝันขาย ว่างก็คุยกับกิ๊ก

ครอบครัวน่ารักค่ะแมว มีอิสระแต่ไม่หลงลืม (ที่จะบอกกันและกัน)

อลีนาก็น่ารักน่าเอ็นดูค่ะ เธอไม่รู้เหมือนใครกันนะ... เธอรู้ค่าของเงิน ใช้เงินอย่างมีเหตุผลนี่ขนาดตัวแค่เนี๊ยะ

ธารดาวมี (ต้น) วาสนาค่ะ เขาทำงานอิสระ แต่งานแบบนี้ก็ใช่ว่าจะสบายนะคะแมว ต้องใช้สมองเพื่อจินตนาการ พี่เห็นนักเขียนบางคนถึงกับต้องไปเก็บตัวเพื่อแต่งนิยาย เช่น ละครที่นำมาฉายทางช่อง 3 เขาให้แต่งเป็นชุดต่อเนื่องกันไปสี่เล่มโดยผู้เขียนสี่คน แต่งเป็นซีรีย์ซึ่งก็ประสบความสำเร็จทีเดียวค่ะ เสียดายพี่ไม่เคยดูเพียงแต่รู้ ๆ เท่านั้นว่าเป็นนิยายชุด

ธารดาว (อีกครั้ง) มีเวลาว่างมาก ๆ ก็แย่นะแมว ไม่อยากไปเยี่ยมคนเจ็บ (หัวโน) น่ะ...555

คนอื่นอาจจะไม่เป็นแบบนี้ค่ะพี่หมิ้น แต่สำหรับบ้านแมวน่ะ ถ้าเราซื้ออะไรเพื่อเซอไพรส์ แต่คนรับไม่ชอบ มันก็ได้แต่นอนแช่อยู่ที่เดิม ไม่เหมือนบอกงบ แล้วให้เขาซื้อสิ่งที่ต้องการ คนรับก็มีความสุขในวันเกิด

อลีนาไม่รู้เหมือนพ่อหรือแม่ค่ะพี่หมิ้น แต่เธอออกจะใช้เงินเป็น เงินเธอที่เก็บหอมรอบริบ เธอฝากไว้ที่พ่อ พ่อก็จะเป็นธนาคารให้ลูก แต่บางทีเธอได้เงินมา เธอก็เอาไปซื้อของที่เธอชอบก็มีค่ะ แต่โดยมากแล้วเธอเก็บมิด

เมื่อวาน เด็กเพื่อนบ้านเค้ามาขอใช้คอมเพื่อพิมพ์งานและพริ้นท์งาน เด็กอยู่เกรดเก้าละพี่ แต่เธอพิมพ์ช้า งานเธอมีสามหน้า แมวก็ว่า อย่างนี้สี่ทุ่มเธอจะได้พริ้นท์มั๊ย แมวก็เลยบอกนิกให้ช่วยพิมพ์ แต่ที่แมวสังเกตคืออลีนาค่ะ เธออยากช่วย แมวเองก็ไม่เคยสังเกตว่าอลีนาพิมพ์ได้เร็วแค่ไหน แต่ในเมื่อเธออยากช่วย แมวก็ให้เธอพิมพ์ ที่แอบชื่นใจก็คือ ศัพท์ทั้งหลายเป็นศัพท์ของเกรดเก้าอ่ะพี่ เด็กเพื่อนบ้านเป็นคนอ่านประโยค ส่วนคุณนายลูกสาวแมว เธอพิมพ์แย๊กๆ สะกดคำถูกต้องอะพี่หมิ้น

แมวก็ขำ บอกเด็กเพื่อนบ้านว่า นี่..น้องมันอยู่ปอสองนะ มันสะกดคำได้เท่าเธอเลย ซักพักนึง เด็กเพื่อนบ้านก็บอกว่า..พิมพ์ในเครื่องหมายคำพูด และปิดด้วยเครื่องหมายคำถาม อลีนาก็พิมพ์ไป "? อย่างนี้ค่ะพี่ แล้วอลีนาก็ลบแก้ไข แมวก็บอก เฮ๊ยยูบอกผิด ยูต้องใส่เครื่องหมายคำถามก่อน แล้วถึงใส่เครื่องหมายคำพูดปิดดิ เด็กมันบอก I know but I want to test her. มันไม่รู้จักอลีนาซะแล้วพี่

วันเกิดคุณแม่พี่ปีนี้ซื้อแว่นกันแดดใหม่ให้ ทีแรกพี่ก็จะซื้อให้เลยแล้วกะเซอร์ไพรส์ คิดไปคิดมาเดี๋ยวเกิดไม่ชอบรูปทรง ไม่ชอบสีเลนส์ ไม่ถูกใจไม่ใส่ขึ้นมาก็เสียดายแย่ เลยต้องจูงมือกันไปร้านแว่นค่ะ

พอไปถึงร้านก็ทำทีไปหยิบแว่นอันที่เรามอง ๆ ไว้แล้วให้คุณแม่ลอง ยังไม่ทันไรคุณแม่บอกหาอันอื่นดีกว่า แบบนี้ไม่ชอบมันดูไม่เหมาะกับท่าน จากนั้นก็ลองอันอื่น ทางร้านเขาก็ดีมาก พาลูกค้า (คุณแม่) ออกไปหน้าห้าง พกแว่นไปหลายอันเผื่อเลือก ไปทดสอบกับแสงแดดสัมผัสบรรยากาศจริง ๆ จนได้อันที่ต้องการค่ะ อันที่ซื้อราคาแพงกว่าที่พี่มอง ๆ ไว้อีกค่ะแมว....555

อลีนาฉลาดน่ะแมว พี่ถึงบอกว่าแมวโชคดีมาก คนเรานี่ไม่ต้องอะไรมาก มีครอบครัวดีมีสุขภาพดี ความสุขจะมาเองโดยเราไม่ต้องไปควานหาให้เหนื่อยค่ะ เมื่อเรามีต้นทุนที่ดีแล้วสิ่งประกอบอื่น ๆ ก็ค่อย ๆ หาเอามาเสริมให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น

มีรุ่นน้องคนหนึ่งเขามาปรึกษาปัญหาการทำงาน เขาทำงานบริษัทเอกชน มีการเก่งแย่งชิงดี ชิงเด่นต่าง ๆ นา ๆ พี่ก็ให้คำปรึกษาเรื่องงานเสร็จก็เสริมธรรมะไปนิดหน่อย

พี่บอกเขาว่าเราไปทำงานวันหนึ่ง 8 ชั่วโมง ให้เราคิดดี ทำดีซะวันละชั่วโมงสองชั่วโมงเป็นอย่างน้อย คิดเรื่องต่าง ๆ ไปในทางที่ดี ไม่ว่าเรื่องงาน หรือเพื่อนร่วมงาน เพื่อสะสมความดีไปวันละเล็กละน้อยเป็นต้นทุนชีวิต

ทิ้งไว้สักระยะหนึ่งเดี๋ยวจะไปติดตามว่าเขาทำได้หรือเปล่าค่ะ

จริงนะพี่หมิ้น แมวไม่ชอบอะไรเซอไพรส์เลยค่ะ แต่ส่วนมากถ้าเพื่อนจะซื้อของให้โดยไม่บอกกล่าวกันเนี่ย เขาจะพากันซื้อเครื่องครัวให้ค่ะพี่หมิ้น น่ากลัวว่า หน้าแมวมันมีโลโก้ติดอยู่

วันนี้แมวก็ทำเทอริยากิไก่ให้เพื่อนที่โรงเรียน แมวทำไปกินที่โรงเรียน แล้วก็แบ่งให้เขาชิม เขาบอกอร่อย เขาขอสูตรแมวว่าจะไปทำ แมวจะให้สูตรยังไงล่ะพี่ เพราะอาหารที่แมวทำ แมวกะๆเอาทั้งนั้น แล้วก็ชิม ไม่เคยมีสูตรว่าเท่าไหร่ เห็นเธออยากนักแมวก็เลยบอก ฉันไปซื้อไก่มาหมักให้เธอป่ะ แล้วเธอจ่ายค่าไก่ฉันละกัน ซื้อสะโพกไก่มาแพ๊คใหญ่ เกือบสิบห้าชิ้น ต้องหั่นกระดูก ไขมันออกให้ด้วยนะพี่ แล้วถึงได้หมัก ป่านนี้หล่อนมิอบกินแล้วรึน่ะ

ทุกวันนี้ที่ไปช่วยที่โรงเรียน บางทีเบื่อคนถาม เขาคงเห็นเราทำงานไปทั่วมั๊งพี่ ทั้งวันแมวช่วยครูทำงานด้วย สอนเด็กด้วย พอช่วงพักแมวก็ไปช่วยเขาเอาอาหารกลางวันใส่ถาดให้เด็กเล็กกิน หลายคนมองว่ามันมาทำบ้าอะไร เงินก็ไม่ได้ หลายคนถามว่า ทำไมยูไม่สมัครทำงานเพื่อเงิน

เบื่อจะตอบจนกลายเป็นรำคาญค่ะ แมวก็ไม่รู้ว่าเขาจะอยากรู้ไปทำไม

เมืองฝรั่งก็ไม่ต่างจากเมืองไทยหรอกพี่หมิ้น สังคมนี้มีแบบแหล แบบเลียนายด้วยพี่ แมวคงรับเงินค่าจ้างไม่ได้หรอกค่ะ เพราะแมวไม่ชอบอยู่ใต้คำสั่งใคร หรือจะต้องไปเอาใจเจ้านายเพื่อความอยู่รอด สู้อยู่เป็นไท ง่ายกว่าเยอะ สามีเลี้ยง มีอะไรมั๊ย..ประมาณนั้นแหละพี่

เราชอบเครื่องครัวเหมือนกันค่ะแมว

เวลาไปตามห้างจะชอบไปในส่วนของเครื่องครัว เดินไปเดินมาดูพัฒนาการไปด้วยว่าเขาคิดค้นอุปกรณ์อะไรใหม่ ๆ มาบ้าง พี่สามารถอยู่ในส่วนนี้ได้นาน ๆ จนบางคนบอกขอไปนั่งรอร้านกาแฟดีกว่า....อิอิ

บางห้างมีของกระจุกกระจิกเยอะ แต่โดยรวมแล้วสู้ที่บ้านแมวไม่ได้ ห้างที่อเมริกาของเยอะจริง ๆ มีเงินเท่าไหร่จึงจะพอนะ

บางอย่างพี่ชอบซื้อกลับมาเช่นแผ่นหอมใส่เครื่องอบผ้าที่เคยคุยกันน่ะแมว ซื้อมาทีละเยอะ ๆ เพราะเมืองไทยมีขายไม่กี่แห่ง หาซื้อยากหน่อย

แมวนี่ช่างทำอาหารคาวหวานนะคะ ถ้าเป็นเมืองไทยน่าจะเปิดร้านอาหารได้ ถ้าไม่ถึงกับเปิดร้านอาหารก็ทำตามสั่ง ใครสั่งก็ทำให้ นี่ขนาดออกเงินซื้อวัตถุดิบให้ก่อนยังได้....555

พี่ฟังเรื่องเล่าของญาติเกี่ยวกับพฤติกรรมอิจฉาริษยาของฝรั่งที่ทำงานก็เห็นด้วยกับแมวค่ะ กระทั่งว่าอายุมากแล้วยังมาอิจฉาเด็ก กลั่นแกล้งเด็กได้อีก ถ้าเป็นบ้านเราจะบอกว่า แก่แล้วแก่เลย ไม่ปลงซะบ้าง...ฯลฯ

แมวชอบเครื่องครัว แต่ไม่ชอบมีเยอะเกินจำเป็นค่ะพี่หมิ้น ของบางอย่างมันผลิตออกมาเพื่อความสะดวกก็จริง แต่ใช้ประโยชน์สู้มีดกับสองมือไม่ได้ มันใช้การได้ช้าน่ะพี่ แมวชอบอะไรที่รวดเร็ว อย่างเครื่องล้างจานจนป่านนี้ที่บ้านก็ยังไม่มี เพราะกว่าจะกินจนจานเต็มเครื่องคงใช้เวลาสองวันนู่นมั๊งพี่ แมวไม่ชอบทิ้งจานที่ไม่ได้ล้างค้างคืนค่ะ สู้กินแล้วล้างเลย เร็วกว่าและประหยัดถ้วยจานด้วย

วันนี้แมวจะทำเค็กกล้วยหอม สูตรคุณป้าเพื่อนบ้านให้มา เด็กๆชอบกิน วันนี้เด็กขอให้ทำกินอีก แมวซื้อกล้วยหอมงอมๆที่ตลาดไทย ที่มันมีจุดดำๆอ่ะพี่ นั่นน่ะขายแพงไม่ได้ เขาก็เอามาใส่ถุงขายถูกๆ เสร็จเราเลย

แผ่นอบผ้าหอม แมวซื้อแบบสองร้อยชิ้นมาใช้ ป่านนี้ก็ยังใช้ไม่หมดเลยพี่หมิ้น นานมากค่ะ แล้วจอห์นไปเอาของพ่อที่ไม่ได้ใช้กลับมาอีก ของที่พ่อซื้อมามีสี่ร้อยชิ้น ไม่รู้ไปไหนจะใช้หมดนะนี่พี่

จะว่าไป เดี๋ยวนี้บ้านเราจะกินและใช้ของฝรั่งมากขึ้นนะพี่หมิ้น แล้วถ้าต้องอิมพอร์ทของ ราคามันก็จะแพงกว่าอเมริกา ของกินของใช้บางอย่างแมวเห็นแพงกว่าที่อเมริกาซะอีก

แมวชอบทำอาหาร ชอบทำอะไรหลายๆอย่าง รู้สึกเหมือนอยู่เฉยๆไม่เป็นอ่ะพี่หมิ้น บางทีแมวยังสงสัยตัวเองเลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรต้องทำจริงๆ แมวก็จะหาหนังสืออ่าน อารมณ์บรรเจิดนักก็ถักกระเป๋าสารพัดตามแต่ไอเดียที่อยากทำ นี่ปิดเทอมยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร แมวยังบอกธารดาวว่า เดี๋ยวฉันเขียนนิยายแข่งขึ้นมา เธอตกงานไม่รู้ด้วยนะ

เมื่อวานจอห์นเค้าเล่าว่า เค้าฝันเห็นพ่อ แล้วคิดถึงพ่อ แมวบอกว่า..จำได้มั๊ย แมวเคยบอกให้ทำดีกับเค้า โทรหาพ่อไปเหอะ อภัยได้ก็อภัยไป ถ้าทำได้ใจเราก็เป็นสุขเพราะนั่นคือพ่อ อีกอย่างนิสัยบางอย่างเราแก้ไขพ่อไม่ได้ (แบบแก่แล้วแก่เลยอย่างพี่บอกแหละค่ะ)ในเมื่อแก้ไม่ได้ ที่ทำได้คือเราต้องแก้ไขที่ตัวเราเองที่จะยอมรับว่าพ่อแก้ไขได้ยากซะ ถ้าทำใจตรงนี้ได้ เค้าคงไม่ต้องมาคิดถึงพ่อเวลานี้หรอกค่ะ ที่ผ่านมาเธอปล่อยให้ความโกรธเอาเวลาที่ควรจะทำให้พ่อไปซะหมด

โอ้โหอ่านเรื่องของแมววันนี้ได้อะไรหลาย ๆ อย่างค่ะ ดีมาก

อย่างแรก....เครื่องครัวที่บางครั้งก็ทำให้คนเรานี้ขี้เกียจ คนผลิตก็บอกว่าเพื่อให้แม่บ้านเบาแรง เช่น พี่ไปเดินที่ห้างนำเข้าสินค้าของญี่ปุ่นเป็นหลัก ก็อย่างที่รู้ ๆ กันว่าคนญี่ปุ่นนี่อาโนเนะ น่ารัก ทำอะไรน่ารัก ๆ ออกมาได้ดี

ไปเจอที่แกะเม็ดข้าวโพด พี่ก็เอามาดู ๆ อ่านวิธีใช้ เขาบอกเสร็จว่าให้เอานิ้วไหนไว้ตรงไหนถึงจะแกะข้าวโพดออกมาเป็นเม็ด ๆ ได้ ของไทยส่วนใหญ่จะไม่ค่อยบอก ให้ไปเรียนรู้เอาเอง หรือไม่ก็มีมาแต่ดั้งเดิมก็สอน ๆ กันมาเรื่อย ๆ เพื่อนตปท.เห็นครกในห้างครั้งแรกถามเอาไว้ทำอะไร พี่ยังบอกเอาไว้ตำของให้แหลก เขาบอกเป็นของคู่กันใช่ไหม....555

ยังมีอีกหลายอย่างที่น่าสนใจค่ะ ที่ปอกกระเทียมก็มี เขาให้เอากระเทียมใส่หลอดยางนิ่ม ๆ แล้วบี้ไปบี้มา.....ของพวกนี้ดีนะไม่ซื้อติดมือมาถ้าซื้อมามีหวังโดน......(หาว่าขี้เกียจ)

อย่างที่สอง เรื่องเค๊กกล้วยหอม พี่ก็ชอบทานค่ะ แต่ไม่เคยทำเอง ถ้าหัดทำเค๊กได้แค่เค๊กธรรมดา ๆ เพราะน้องป้อจายช่างทำคนหนึ่งเขาประสิทธิ์ประสาทวิชาให้

อย่างที่สาม แผ่นอบผ้าพี่ทุ่มทุนสร้างค่ะ ตะบี้ตะบันใส่เข้าไปให้หอม ๆ ไม่กลัวเปลืองเพราะขนมาเยอะ กว่าจะหมดเดี๋ยวไปอีก หรือ พี่สาวมาอีก.....นี่อีกไม่กี่วันเค้าก็มาแล้วค่ะ....อิอิ

อย่างที่สี่ สำคัญมากสำหรับการพูดคุยกันวันนี้
เพราะเป็นเรื่องใกล้ตัวที่สุด เป็นเรื่องของพ่อแม่เรา พี่สรุปว่าแมวเป็นลูกที่ดีมาก ๆ แมวช่วยเป็นกำลังใจให้จอห์นด้วย เวลาคนเราคิดถึงเรื่องเก่า ๆ ที่ทำให้เศร้าใจหากมีคนคอยปลอบ คอยให้กำลังใจจะช่วยผ่อนคลายได้เยอะ

อย่างที่ห้า ถ้าแมวคิดจะเขียนนิยายพี่ว่าทำได้นะคะ แต่อย่าไปแข่งกับธารดาวเค้าเลย ปล่อยเขาดังไปเถอะ แต่บนฟ้าถ้ามีดาวสุกสว่างหลาย ๆ ดวงพร้อมกันก็ดีเนอะ โลกจะได้สดใส นักเขียนนี่เกิดก่อน เกิดหลังดังได้ทั้งนั้น

เวลามันโฆษณา มันก็อวดสรรพคุณไปทั่วแหละพี่ ซื้อมาแล้ว สู้สองมือไม่ได้ อย่างเครื่องดูดฝุ่น มันหลากสี หลากแบบ ท้ายสุดก็สู้ไม้กวาดไม่ได้ค่ะพี่ เข้าถึงทุกซอกทุกมุม และประหยัดค่าไฟด้วย

เค๊กกล้วยหอม แมวทำเยอะพี่ แต่ลูกทานเกือบหมด โดยเฉพาะนิกเค้าชอบกิน ตกบ่ายแมวไปซื้อแป้งพัพสำเร็จรูปมาห่อฮอทดอกอบ นิกชอบอีกแหละค่ะ ถามว่า ทำไมแม่ไม่เคยทำก่อนหน้านี้ แมวบอก ก็แม่ไม่รู้จะไปซื้อแป้งสำเร็จรูปได้ที่ไหนอ่ะสิ

เรื่องครอบครัวจอห์น บางทีแมวก็เหนื่อยนะพี่ แมวก็เพิ่งเห็นครอบครัวที่ไม่รักกัน ถ้ามีใครตายก็คงสมใจกันค่ะ แต่แมวอ่ะ ถ้าไม่รักกันก็ขอให้อยู่ห่างๆฉันไว้ มันจะว่าอะไรลับหลังก็เรื่องของมัน คำพูดทำอะไรแมวไม่ได้หรอกค่ะถ้าเราไม่ทำตัวเราให้เป็นไปแบบนั้นซะอย่าง ต่อให้ว่าเราไปในทางเสียหาย มันก็แค่คำพูดเน่าๆอ่ะพี่หมิ้น ถ้าเราเก็บเอาทุกคำพูดมาใส่ใจ ชีวิตมันจะไปมีความสุขได้ไงพี่ วันๆต้องมานั่งแคร์คำมันเหรอ ชีวิตเรามีอะไรให้ทำตั้งเยอะแยะที่เป็นประโยชน์

วันก่อน เพื่อนแมวเค้าก็ปรับทุกข์ว่า พี่เขยเค้าเอาเค้าไปพูดกับพี่สะใภ้ไปในทางเสียหาย เพื่อนแมวบอกว่า นี่ถ้าน้องพูดความจริง รับรองมันเลิกกันแน่ แมวก็บอกว่า ใครเลิกกับใครยะ ต่อให้เธอพูดความจริง เขาก็ไม่เลิกกันหรอกย่ะ เผลอๆเขาจะว่าเธอนั่นแหละให้ท่าผัวเขา ใครมันจะไปยอมรับความจริงที่น่าอายได้ อีกอย่างผัวเขาหาเลี้ยงเขาขนาดนั้น เขามีชีวิตที่สุขสบาย มันคงไม่ทิ้งชีวิตสุขสบายของมันหรอก ใช่ว่ามันไม่รู้สันดานผัว รู้อยู่เต็มอกแหละ แล้วเธอเคยเห็นมันเลิกกันมั๊ยล่ะ คนแบบนี้มักจะโยนความผิดให้คนอื่นและไม่เคยโทษตัวเองหรอก

แมวบอกเพื่อนว่า สะใจเธอมั๊ยล่ะที่ทนเก็บความรู้สึกอัดอั้นมาตั้งนาน นี่ดีนะพี่หมิ้นที่มันคอยเล่าให้แมวฟัง แมวก็ใช่จะยอมคนอ่ะ ยิ่งกับฝรั่งด้วยแล้ว อย่าได้ยอมให้มันเอาเปรียบ แมวสอนเพื่อนว่า ถ้าเธอไม่สวนมันกลับนะ เธอก็ต้องทนยอมฟังมันไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเธอลุกขึ้นสู้แม้เพียงครั้งเดียว มันจะไม่กล้ากับเธออีกเลย

คนบางคนมันจิตใจต่ำไงพี่ เห็นเราเวทนาว่าเป็นคนแก่ ฟังๆไปเหอะ มันกลับเข้าข้างตัวเองว่า เราชอบฟังเรื่องลามก แบบนี้มาเจอแมวนี่ สวนให้หน้าหงาย แมวบอกเพื่อนว่า เขาเคยคิดว่าเธอมีศักดิ์ศรีมั๊ยล่ะ เขาเคยให้เกียรติเธอมั๊ยล่ะ ถ้าไม่ เธอจะเก็บมันไว้ทำพ่อทำไม

พี่น้องจอห์นถ้าไม่ให้เกียรติแมวนะพี่ แมวไม่เก็บไว้หรอกค่ะ ยังไงจอห์นเค้าก็อยู่ข้างแมวอยู่แล้ว เค้ารู้ว่าถ้าแมวไม่เหลืออด แมวไม่ทำใครก่อน

แมวเป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองค่ะ และไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบง่าย ๆ คนที่คิดจะมาเอาเปรียบคงต้องชั่งใจก่อน

พี่น้องที่ไม่ค่อยถูกกันนี่ก็ลำบากเราเหมือนกันนะคะ ดีที่จอห์นเป็นกลางหรือค่อนมาทางแมว ทำให้มั่นใจได้ว่าแมวไม่ถูกรังแก แต่จนป่านนี้แล้วน่าจะเปลี่ยนใจเปลี่ยนความคิดกันบ้างนะคะ เพราะอายุก็มากขึ้นเรื่อย ๆ วันเวลาที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกันประสาพี่ ๆ น้อง ๆ ก็ลดลงไปเรื่อย ๆ น่ะค่ะ

แต่ถ้าไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมาก็อีกเรื่องหนึ่งน่ะแมว

มั่นใจนั่นก็ประการหนึ่งค่ะพี่ แต่ประสบการณ์มันสอนให้เราลุกขึ้นสู้ ความใจดีแบบไทยๆบางครั้งใช้กับคนเห็นแก่ตัวไม่ได้ค่ะ ปกติแมวก็ไม่ทำใครหรอกพี่

วันนี้ครูเก่าของลูกสาว ที่แมวไปช่วย เธอบอกแมวว่าเธอจะย้ายไปสอนอีกโรงเรียนหนึ่ง เธอรู้สึกว่าเธอlonely ที่โรงเรียนนี้ แมวก็คุยกัน ปีหน้านี้แมวคงได้ช่วยสอนเด็กปอหนึ่งนั่นแหละค่ะ มีครูหลายคนที่ทักทายและเชิญชวนให้แมวไปช่วย แต่ดูก่อนพี่ พอใจใครก็ไปทำกับคนนั้นแหละค่ะ

เรื่องพี่น้องน่ะ แมวก็ถึงว่าอยู่พี่ แก่ๆกันแล้ว ลดอีโก้กันลงบ้างเหอะ ที่ผ่านมาแมวถือว่าแมวพูดมามากละ ก็คิดกันไม่ได้อยู่ดีพี่ ท้ายสุดแมวบอกทุกคนว่า..ตามใจ สิทธิของยูที่จะทำอะไรตามแต่อารมณ์ของยูละกัน แต่ไอขอบายละกัน เหนื่อยใจ

จริงนะพี่ ถ้าแมวรัก ต่อให้ทำยังไงกับเราๆก็ยังทนฟัง วันนึงที่มันถึงจุดอิ่ม แมวไม่ใยดีอะไรเลยพี่ ตัวใครตัวมันละกัน

24 มิถุนายน อวยพรวันเกิดอนิกค่ะ ขอให้อนิกเป็นเด็กดี ฉลาด สุขภาพดีแข็งแรง และมีความกตัญญูต่อพ่อแม่นะคะ

คิดจะพาเด็กไปเที่ยวไหนฉลองปิดเทอมคะแมว อยู่ตรงไหนก็ขอให้มีความสุขกันทั้งครอบครัวค่ะ

ดีใจที่แมวบอกว่า "ปกติแมวก็ไม่ทำใครหรอกพี่" แต่บางครั้งเราก็ต้องมีศักดิ์ศรี มาคิดไม่ดี ทำไม่ดีกับเราก็ต้องมีตอบโต้บ้าง แต่อย่าใช้ความรุนแรงเป็นเครื่องตัดสินเป็นใช้ได้ค่ะ อันนี้พูดไปอย่างนั้นแหละ รู้ว่าแมวไม่เป็นอย่างหลังหรอก

แมวเป็นที่ต้องการตัวไปช่วยน่าดีใจว่าใคร ๆ ก็เห็นคุณค่าของแมว แมวได้กุศล ได้อะไรหลาย ๆ อย่างจากการไปช่วยเหลือคนอื่น

ช่วงนี้พี่อาจจะไม่ค่อยว่างมากนักเพราะพี่สาวมา เค้าชวนเพื่อน ๆ มาด้วยหลายคน ก็ต้องดูแลเอาใจใส่หน่อยค่ะ แต่เค้าแพลนมาล่วงหน้ากันแล้วว่าจะทำอะไรบ้าง

ฝรั่งนี่ดีนะต้องแพลนล่วงหน้า ต้องวางแผนไว้ก่อนว่าจะทำอะไร พี่สาวบอกว่าทีแรกบอกไปดูเอาที่เมืองไทย พวกเพื่อน ๆ เขาบอกคิดไปก่อนดีกว่า ทำให้ต้องลิสไปให้เขาดูเป็นทางเลือก พี่ก็แบบนั่งหลับตานึกเอาไม่ต้องไปเซอร์เวย์ค่ะ....อิอิ

แมวก็ชินที่จะต้องแพลนก่อนเสมอค่ะ ว่าต้องทำอะไร คนที่อยู่อเมริกาหรือคนอเมริกัน จะติดคิดวางแผนล่วงหน้าเสมอพี่ มันเร็ว สะดวกและจะได้จัดสรรเงินให้พอไงคะพี่ อยากไปไหนก็กะๆเอาว่าค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไหร่

พี่หมิ้นดูแลพี่สาวเถอะค่ะ แมวรอได้พี่ เพราะลูกปิดเทอมละ ทีนี้ก็ว่างตลอด

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้นิกค่ะพี่ แมวเองก็ลืมวันเกิดนิก อลีนาเค้าจำวันเกิดพี่ได้ เค้าบอกนิกว่า แฮ๊ปปี้เบิร์ทเดย์ แมวถึงได้รู้ น่าเศร้า แม่จำวันเกิดลูกชายไม่ได้ซะนี่ มันมัวแต่ยุ่งกับกิจกรรมตอนใกล้ปิดเทอมจนลืมวันลืมคืนน่ะค่ะ

คำว่า..ปกติแมวไม่ทำใครก่อน..ปกติแมวไม่ไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับใครค่ะ ไม่ชอบใครมานินทาอะไรให้ฟังด้วยพี่ คนเราถ้าไม่รักกันก็น่าจะต่างคนต่างอยู่ ไม่ใช่คอยจับผิด คอยหาเรื่องกันน่ะพี่ แมวมีความอดทนสูงนะพี่หมิ้น แต่ถ้ามันเหลือจะอด แมวก็จะโกรธ เวลาโกรธแมวไม่ไปด่า..ไปทำอะไรใครหรอกค่ะ แต่แมวจำแม่นและรอวันเอาคืน มันต้องมีซักวันที่มีโอกาสดีๆ ได้เอาคืนในทางใดทางหนึ่งค่ะ

แมวไม่ด่าใครนะพี่หมิ้น ส่วนมากแมวพูดดีๆแต่ฟังแล้วแสบอ่ะพี่ พูดไปยิ้มไปนะคะ ไอ้เรื่องด่าเสียงดังนี่ มิใช่แมวค่ะ จอห์นอ่ะอย่างกลัวเวลาแมวโกรธเลยนะพี่หมิ้น เพราะแมวจะบ่นและว่าสับๆได้เป็นอาทิตย์

ตอกย้ำเข้าไปไงพี่ คิดได้ตอนไหน แม่ก็บ่นเอาตอนนั้น จอห์นงี้เข็ดเพราะไม่อยากจะฟัง เธอถึงไม่เสี่ยงที่จะทำให้เมียโกรธ อย่างที่แมวบอกพี่หมิ้นว่า ปกติแมวไม่ค่อยจะโกรธ แต่ถ้าทำให้โกรธ เธอต้องทนฟังฉันบ่น ผู้ชายไม่ชอบฟังเมียบ่นหรอกพี่

อ๊าววว....คุณแม่คนดีลืมวันเกิดลูกซะงั้น....อิอิ

นี่ถ้าแมวมีลูกสักหนึ่งโหลแบบคนโบราณสงสัยต้องจดไว้ที่ข้างฝาบ้านว่าใครเกิดวันที่เท่าไหร่....555

พี่เข้าใจแมวค่ะ พี่คิดว่าแมวก็คล้าย ๆ กันกับพี่ในบางเรื่องนะคะ พี่ก็ไม่ชอบพูดพร่ำเพรื่อ เวลาบอกลูกน้องก็จะบอกว่า ไม่พูดซ้ำ ๆ นะ ถ้าไม่เข้าใจหรือมีปัญหาอะไรถามเลย ทำนองนี้ค่ะ แต่ก็อีกนั่นแหละค่ะแมว คนบางคนก็ต้องดูด้วยว่าเขาเป็นอย่างไร

พี่ไม่ถึงกับห่างหายไป เวลาคุยกันก็เป็นธรรมชาติที่ต้องการการโต้ตอบ การสนทนาควรจะมีการโต้ตอบกัน ถ้าฝ่ายหนึ่งพูด ๆๆๆๆ แล้วอีกฝ่ายหนึ่งเงียบ ก็ต้องมาพิจารณาเหตุผลว่าทำไมถึงไม่อยากคุย ไม่อยากพูด เบื้องต้นก็พิจารณาตัวเองก่อน ๆ ที่จะไปพิจารณาคู่สนทนา

ฝรั่งช่างวางแผนจริงอย่างแมวบอก กระทั่งว่าค่าขนส่งซึ่งเขาเป็นแขกมาเราต้องรับรองอยู่แล้วก็ยังถามแน่ะ.....พอบอกให้ฟัง เขาบอกจะเอาอย่างเวลาพวกเราไปเที่ยวบ้านเขา แต่พี่สาวกระซิบว่าค่าทิปนี่ไม่ต้องไปบอก เอาเงินให้น้อง ๆ ที่ให้บริการ แต่เขารู้ค่าของเงินไทย เขาดูสีบนแบงค์.....555

คนไทยมีน้ำใจเช่นนี้แหละพี่ ใครมาบ้านเราๆรับรองแข็งขัน แต่ถ้าไปบ้านฝรั่งเราต้องช่วยเขาออกเงินอ่ะพี่หมิ้น ฝรั่งถึงได้รักคนไทยเพราะน้ำใจอันนี้ อย่างแมวช่วยครู ถ้านับเป็นรายได้ ปีๆนึงแมวบริจาคไปเท่าไหร่(อันนี้เพื่อนแมวพูดนะคะ) แต่แมวไม่ได้คิดตรงนี้ไงพี่ ให้ก็คือให้ จะได้หรือไม่ได้อะไรก็ไม่เป็นไร แมวไม่ได้ทำอะไรเพื่อเงินไปเสียทุกเรื่อง แมวทำอาหารไปกิน เวลาเรากินเขาก็มอง เป็นธรรมดาคนไทยต้องชวนกินใช่มั๊ยพี่ แต่ธรรมเนียมฝรั่ง เราต้องขอมันกิน

พอชวนเขาก็กิน เราก็ไม่อิ่ม แมวก็เลยทำเผื่อๆไป ใครอยากก็กินด้วยกัน ใครจะคิดอย่างไรแมวก็ไม่แคร์ค่ะ ทำทานกันไป อยากก็กิน แต่อย่ากินให้ผอ.เห็น เดี๋ยวแมวพาลซวยไปด้วย เพราะแมวกินได้ไงพี่ แต่เจ้าหน้าที่ถ้าไม่ใช่เวลาพัก เขาไม่มีสิทธิจะกิน

มีเรื่องปรับทุกข์กับพี่หมิ้นหน่อยค่ะ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียน ครูจะต้องให้ใบแสดงผลการเรียนของเดือนสุดท้ายพร้อมกับหมายเลขห้องที่จะเรียนในชั้นปีหน้าด้วย

ตอนไปรับลูก เด็กๆก็ยืนร้องไห้กันหน้าห้องเรียน แมวก็ใจแป้วและเดาว่าเด็กๆคงถูกจับแยกชั้นเรียน และลูกแมวก็คงเสียใจที่ไม่ได้เรียนห้องเดียวกับเพื่อนสนิทของเธอเป็นแน่

ก่อนหน้านี้แมวก็พอจะทราบเรื่องการจัดสรรเด็กลงเรียนว่า มีห้องแอ๊ดวานซ์สองห้อง เด็กที่ผลการเรียนดี จะถูกคัดไปไว้สองห้องนี้ แต่การเรียนอ่อนจะถูกปัดไปเรียนห้องธรรมดา สุดแล้วแต่เกรดจะแย่แค่ไหน แต่ที่แน่ๆคือ ลูกแมวต้องได้อยู่ห้องแอดวานซ์ เพราะผลการเรียนเขาดีมาก

ปกติที่เคยทำมา เด็กที่ผ่านไอคิวจะได้เรียนห้องหมายเลขเจ็ด ซึ่งเป็นครูเก่าของนิก แกเจ้าระเบียบ เข้มงวด เด็กไหนไม่ตั้งใจแกก็ไม่เอาใจใส่อ่ะพี่ แมวเคยช่วยเขาทำงาน แมวค่อนข้างจะอึดอัด เย็บกระดาษยังต้องเย็บให้ตรงกันเป๊ะ ใจแมวอ่ะไม่อยากจะให้ลูกเรียนห้องครูคนนี้ เพราะแมวไม่อยากทำงานให้เขา อีกอย่างอลีนาสอบไม่ผ่านไอคิว อลีนาจะต้องตั้งใจเรียนให้หนัก ทำเกรดให้ดี ไม่งั้นแกตบออกจากระบบทันที

มันเหมือนเป็นหางเสืออ่ะพี่ ส่วนเด็กที่ผ่านไอคิว บางคนทำเกรดแย่กว่าอลีนาแต่ครูไม่มีสิทธิตบออกจากระบบ แมวก็พูดกับครูอลีนาว่า แมวอยากให้ลูกเรียนห้องแอ๊ดวานซ์อีกห้องนึงซึ่งคือห้อง 11 แต่พอแมวคุยกับเพื่อนๆเขาก็ว่า ทำไมแมวถึงใช้ความรู้สึกของตัวเอง เป็นตัวตัดสินอนาคตของลูก แมวก็เลยกลับไปที่ออฟฟิศ รีเควสว่า..ถ้าลูกแมวเกรดดีพอ แมวอยากขอให้เขาได้เรียนห้องหมายเลข 7 เจ้าหน้าที่ๆจัดเด็กเขาก็บอกว่า เดี๋ยวดูก่อนว่าผลมันจะออกมาเป็นอย่างไร แต่ห้องแอ๊ดวานซ์มันมีสองห้องด้วยกัน ครูก็ทำงานร่วมกัน ไว้ผลที่ผอ.จัดสรรออกมาซะก่อน หากแมวไม่พอใจ เขาจะเปลี่ยนให้

ฟังแล้วดูเหมือนเขาไม่รับปากนะพี่ เหมือนลูกเราจะได้ไปอยู่ห้อง 11 แมวบอกตัวเองว่า..ถือว่าแม่ได้ทำเพื่อหนูแล้ว ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร แม่จะยอมรับผลนั้น

แมวคิดว่าผอ.จะต้องเอาเด็กเก่งๆเพื่อนสนิทอลีนาที่สอบผ่านไอคิว ไปไว้ห้องเจ็ด ที่ไหนได้พี่ วันนี้ผลออกมา เพื่อนสนิทอลีนาถูกคัดไปไว้ห้อง 11 ส่วนตัวเหลือขอทั้งหลาย ดันถูกคัดไปไว้ห้อง 7 รวมถึงลูกแมวด้วย คิดแล้วกลุ้มเลยพี่ ครั้นจะไปขออีกรอบก็กระไรอยู่ เดี๋ยวมันด่าเอา

แมวก็มานั่งนึก ไล่โทรถามเพื่อนๆอลีนาที่เรียนเก่งพอกันว่าใครเรียนห้องไหน โดยรวมเด็กที่เรียนดี.. เรียนเก่ง.. ความประพฤติดี ถูกส่งไปเรียนห้อง 11 แต่เด็กบางส่วนที่แค่เรียนดี หรือเก่งสุดโต่งในบางวิชาและไม่ค่อยตั้งใจเรียน ถูกส่งไปเรียนห้องอลีนาค่ะพี่

ถ้าคิดว่า พระเจ้าส่งเธอไปอยู่ห้องนั้นซะก็สบายใจไปค่ะ เพราะครูเก่าอลีนาบอกแมวว่า ไม่ว่าอลีนาจะไปอยู่ห้องไหน ครูทุกคนจะรักเธอ

เข้าไปดูบล๊อคเราซิ ได้ตะกร้าจ่ายตลาดมาอีกใบแล้ว...

สวัสดีค่ะแมว

นับนิ้วตัวเองแล้วต๊กกะใจ...หายไปหลายวันนะนี่ (โหลหนึ่งพอดี....อิอิ)

เมื่อเย็นวานนี้ส่งทีมงานกลับบ้านไปหมดแล้วค่ะ พี่สาวมาตอนแรกดีใจบอกว่าได้มาเลือกตั้งในบ้านเกิดตัวเอง แต่ขากลับบอกผิดหวังอย่างแร๊งงงงง ก็ได้แต่คุยกันว่า บ้านเมืองเราไม่สิ้นคนดีหรอก

อ่านเม้นท์ 40 แล้วเห็นใจค่ะแมว แต่เคยได้ยินไหมที่บอกว่า เพชรก็ย่อมเป็นเพชร ถึงอยู่ในตมก็ยังเป็นเพชร ถ้าเราคิดว่าลูกเราเป็นเพชรเราก็ต้องเจียระไนลูกเราให้คนเห็นว่าเป็นเพชร ให้ความเป็นเพชรมันเปล่งรัศมีออกมา พี่เชื่อว่าแมวทำได้ และ ทำได้ดีด้วย

ช่วงนี้ลูกปิดเทอมอยู่หรือเปล่าคะแมว แล้วทำกิจกรรมอะไรกันบ้าง

ช่วงที่พี่สาวมามีคนไทยเคยอยู่อเมริกาพาไปเพื่อเลี้ยงอาหารกลางวันที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ที่โรงแรมนี้มีหินแปลก ๆ สวย ๆ งามๆ ให้ดูหลากหลายมากทั้งที่เกิดเองตามธรรมชาติ และที่ตกแต่งขึ้นมา และมีห้องรับพลัง ทำเป็นห้องมืดสองห้อง ทำเป็นจักรวาล พี่ยังเข้าไปรับพลังมา จนท.เขาบอกทำแล้วดีก็ทำ

ก่อนเข้าไปและหลังจากรับพลังเสร็จพี่รู้สึกว่าไม่มีอะไรแตกต่าง แต่ได้ทำความดีคือ ข้างในห้องจะมีบ่อเงินบ่อทองและจนท.บอกว่าจะนำเงินที่ได้รับจากการบริจาคไปมอบให้เด็กกำพร้า พี่รับพลังเสร็จก็บริจาคเงินลงในบ่อนี้ จนท.แนะนำว่าพอบริจาคเงินแล้วให้ทำท่าเอามือกอบ ๆ เงินแล้วใส่กระเป๋ากางเกงหรือกระเป๋าถือ พี่ก็ทำตาม ยังกลัวจะเผลอหยิบของจริงขึ้นมาอ่ะ.....จนท.พอแนะนำเสร็จก็ออกจากห้องไป ปล่อยให้อยู่ลำพังซะด้วย......ต้องซื่อสัตย์จริง ๆ ......555

พาไปกินไปเที่ยวหลายที่ส่วนใหญ่เป็นแบบไทย ๆ ดูวัวดูควายเพลิน ๆ .....ดีนะที่ไม่ให้ไปเกี่ยวข้าว

ไปออกรอบตัวดำปี๋กลับบ้านสบายใจ พวกเพื่อน ๆ พี่สาวบอกดีมาก ๆๆๆ (ตัวดำนี่นะ)

ช่วงนี้พี่ขอออกกำลังในฟิตเนสไปพลาง ๆ ก่อนเพื่อถนอมผิวค่ะแมว

แมวและครอบครัวสบายดีนะคะ

แมวสบายดีค่ะพี่หมิ้น ช่วงนี้ต้องไปส่งลูกสาวเข้าคอร์สว่ายน้ำที่โรงเรียนทุกวันค่ะ คิดถึงพี่หมิ้นตั้งหลายวันแน่ะ

แมวเองก็ผิดหวังเรื่องการเลือกตั้ง มันเหมือนประเทศเราสิ้นไร้ซึ่งคนดีที่เก่งอ่ะพี่ ประเทศเรามีไว้ให้คนมีเงินเป็นใหญ่ ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีการผลัดเปลี่ยนโอนตำแหน่งกันในระหว่างครอบครัวอีกด้วย น่าขำอ่ะพี่ พูดแบบไม่เลือกข้างเลยนะคะ มันเป็นอย่างนี้จริงๆ ผู้นำประเทศไทยเป็นแบบนี้ สมควรแหละที่ฝรั่งมันไม่ค่อยให้ราคา ถึงจะบอกว่าไม่แคร์มันก็เหอะ

เมื่อวานแมวก็เมลคุยกับครูเก่าของอลีนา ครูเขาก็บอกให้ไปถามขอเปลี่ยนอลีนาอีก แมวก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง คิดไปคิดมา อย่างพี่หมิ้นว่าแหละค่ะ เพชรมันก็คือเพชร ครูเองก็บอกว่า อลีนาน่ะเรียนห้องไหนก็ได้ทั้งนั้น เพราะเขามีความรับผิดชอบ เผื่อปีหน้าเขาจะกลับมาเรียนร่วมกันอีกเนาะพี่

เท่าที่แมวดู เด็กที่เรียนห้อง 7 ส่วนมากจะเก่งเลขอย่างเดียว ลูกแมวก็เก่งทั้งสองวิชา แต่ค่อนไปทางเลขซะเยอะ เพราะเขาตีโจทย์เก่ง แล้วไมมันไม่เอาลูกเราไปว้า ดันมาตบไว้กับพวกไบร้ท์แต่นิสัยไม่ได้เรื่อง ไม่ใช่เด็กพวกนั้นมันไม่เก่งนะพี่หมิ้น เก่งค่ะ แต่ไม่มีความรับผิดชอบเท่าไหร่

ช่วงนี้อากาศที่แอลเอร้อนมากค่ะ พี่สาวพี่กลับมาคงร้อนน่าดู ปีนี้แมวไม่ไปเมืองไทยนะคะ คสม.มัวแต่รอ จนตั๋วแพง พอจะถูกลงหน่อยก็อ้างว่าอยากให้ลูกไปซักสองเดือน ถึงตอนนี้เวลาก็ไม่พอละ คือพี่แกไม่พร้อมน่ะพี่หมิ้น ไม่พร้อมที่จะวางแผนหรือกระทำการใดๆให้เรา เธอว่าไว้รอปีหน้า วางแผนไว้แต่เนิ่นๆ แมวก็คิดในใจ ฉันวางแผนไว้เนิ่นมาก มีแต่ยูน่ะแหละ ไม่ลงมือร่วมกัน แล้วมาทำพูดเอาใจ ว่าปีนี้ไม่ได้ไป ปีหน้าต้องได้ไป เค้าทำอะไรเพื่อแมวอยู่แล้ว..ฟังแล้วหมั่นใส้มั๊ยพี่หมิ้น รักตายแหละ มีเงินแต่ไม่ดำเนินการให้ เราไม่ใช่คนจ่ายอ่ะพี่ ได้แต่ทวง ทำไปทำมาพอเมียไม่พูดมาก ก็มาพูดว่า ที่จริงผมมีเงินให้ไปนะ แมวอย่าโกรธผมล่ะ

ไม่ต้องมายกเหตุผลร้อยแปดเลยพี่ คนอย่างแมวบอกมาสองคำ ให้ไป หรือไม่ให้ไป จบไปเลย ถ้าไม่ให้ไปก็ไม่ต้องมายกเหตุผลแสนล้าน ท้ายสุดมันก็จบที่คำว่า ไม่ แล้วจะฟังไปทำไม จริงมั๊ยพี่หมิ้น ฟังมากก็หมั่นใส้กันปล่าวๆ

ความรู้สึกคล้าย ๆ กันค่ะแมว บางทีพี่ก็เหงา ๆ เหมือนกัน (ไม่มีเพื่อนคุยทางบล็อก) ยิ่งเดี๋ยวนี้มีคุยกันแค่เราสองคนก็ต้องรักกันไว้.....อิอิ

อยากให้กำลังใจแมวอีกครั้งเรื่องอลีนา พี่คิดว่าเหตุผลที่ถูกคัดเข้ามาห้องนี้อาจจะเพื่อดึงเรทติ้งของห้องให้น่าสนใจมากขึ้น เพราะถ้าหากผู้ปกครองคนไหนคอมเม้นท์ว่าไม่ดีก็พูดได้ว่า นี่ไงเด็กดี ๆ เก่ง ๆ อย่าง......(อาจมีหลายคน) ก็มีอย่าไปคิดมากอะไรทำนองนี้ หรือไม่ก็ให้เด็กดี ๆ เป็นคนผลักดันให้เด็กคนอื่น ๆ เอาเป็นเยี่ยงอย่าง

แมวเห็นไหมเวลาคนจะหาเพชรยังต้องไปขุดไปเสาะแสวงหา เพชรไม่ได้อยู่ทั่วไปที่ใคร ๆ ก็มาหยิบไปได้ง่าย ๆ ขนาดลึกลงไปใต้บาดาลยังต้องทำเหมืองขุดหา นี่คิดอย่างนี้แล้วสบายใจ ตั้งหน้าตั้งตาปั้นลูกเราดีกว่า ส่วนที่ว่าจะได้กลับไปห้องสิบหรือไม่มาตอนนี้ไม่ใช่ประเด็นแล้วอ่ะ ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเนอะ

การเมืองไม่อยากพูดถึงเลยค่ะแมว ไม่ถึงกับผิดหวังเพราะก่อนหน้าเลือกตั้งก็ไม่ได้ตั้งความหวังอะไรมากนัก บางทีการรู้อะไรมากไปก็ไม่ดี รู้นิด ๆ หน่อย ๆ แล้วสบายใจกว่าค่ะ

อากาศกทม.สองสามวันนี้ร้อนอบอ้าวค่ะแมว อาทิตย์ที่แล้วพาทัวร์ฝนก็ตกสม่ำเสมอ วันนี้ตอนเช้าตื่นมาอากาศคล้าย ๆ จะเข้าหน้าหนาว นี่เดือนก.ค.ถ้าตามฤดูกาลจริง ๆ ก็ยังเป็นหน้าฝนอยู่

เรื่องมาเมืองไทยอ่านแล้วไม่เข้าข้างใครดีกว่า.....อิอิ จอห์นคงคิดว่ารอให้แมวแข็งแรงกว่านี้หรือเปล่า คิดไปในทางที่เค้าเป็นห่วงสุขภาพของแมวไม่อยากให้เดินทางไกล ส่วนลูก ๆ ยังมีโอกาสอีกมากที่จะมาเที่ยวเมืองไทย พร้อมเมื่อไหร่ก็มาเมื่อนั้น

"เค้าทำอะไรเพื่อแมวอยู่แล้ว" ประโยคนี้ไม่น่าหมั่นไส้เค้านะแมว น่ารักดีออก หรือถ้าไม่แน่ใจว่าจะออกมาจากใจจริงหรือเปล่า ก็ให้ลองใหม่แล้วดูแววตาซิ ถ้าแววตาออกแนวซึ้ง ๆ ละก็ใช่เล๊ยยยย......(รักเธอเสมอ)

ห้องที่อลีนากำลังจะเข้าไปเรียนนี่ ขึ้นชื่อว่าเป็นครูที่เก่งที่สุดค่ะพี่หมิ้น เธอจบโท ประสบการณ์การสอนเยอะ ผู้ปกครองเป็นอันรู้กันว่า ถ้าเด็กคนไหนเรียนห้องป้าคนนี้ ถือว่าเก่ง ผู้ปกครองที่ลูกเรียนเก่งๆอยากให้ลูกเรียนห้องคุณป้าคนนี้แหละค่ะ แมวถึงไม่เข้าใจไงพี่ ว่าทำไมมันถึงเอาเพื่อนอลีนาไปไว้อีกห้องนึง ทำไมไม่เอาไว้ด้วยกั๊นนนน คนอื่นเขาอยากให้ลูกเราเรียนห้องป้าคนนี้ แต่ดันไม่ได้ ไอ้เราไม่อยากให้ได้ ก็ดันจะได้ซะ ครั้นจะไปขอย้ายก็จะโดนว่าอ่ะพี่ ว่าลูกเธอเรียนห้องนี้ ถือว่าสุดยอดแล้ว เธอจะขอย้ายไปทำไม

เฮ้อ..พี่

พี่หมิ้นอย่าไปเชื่อคารมผู้ชายนักค่ะ ต่อให้พูดหวานไง ก็เชื่อยาก เมื่อเช้าแมวเอาสตอร์เบอรี่ที่อลีนากินเหลือชิ้นสุดท้าย เข้าไปให้พี่แก เสียดายของถ้าจะทิ้ง พอยื่นให้แมวก็บอกว่า..อ่ะ..ชิ้นสุดท้าย ได้เมียสวย เธอย้อนกว่า ไม่ต้องกินก็ได้ ทุกวันนี้เมียผมสวยอยู่แล้ว..แมวว่าเป็นพี่หมิ้นนี่ คงยิ้มหน้าบานแน่ๆ แต่แมวอ่ะสวนพี่แกว่า..ปากเหรอน่ะ หมั่นใส้จริงๆพี่ หวานซะเลี่ยน

นั่นน่ะซิคะแมว.....เฮ้อ!

ฮั่นแน่รู้อีกว่าพี่จะต้องยิ้มหน้าบานเมื่อมีคนชม ที่จริงก็ดีเหมือนกันค่ะแมวเราหลอกตัวเองได้ชั่วคราวว่า "สวย" นี่ถ้าแมวยิ้มรับคำชมของจอห์นสงสัยคุณเธอคงแปลกใจไม่น้อย คงคิดว่าแมวเปี๋ยนไป๋.....555

เป็นผู้หญิงบางคน คงจะหวานกลับ ถ้าได้ยินสามีพูดอย่างนี้ แต่นิสัยแมวไม่หวานอ่ะพี่หมิ้น ครั้นจะเปลี่ยนตัวเองก็ยากละ ไม้มันแก่แต่เร้าใจอยู่นะพี่นะ..อิๆ

เมื่อวานแมวคุยกับเพื่อน เค้าไม่ได้กลับไปหาลูกเมียที่เชียงใหม่ แต่จะไปหาพ่อแม่ แมวบอกเพื่อนว่า ฝากความระลึกถึงๆพี่ชาย พี่สะใภ้และพ่อแม่เพื่อนด้วย (เพราะตอนเรียน เราไปสุมหัวกันกินเหล้า แล้วนอนที่นั่นซะเหมือนบ้านตัวเอง)

เพื่อนมันตอบว่า..เค้าคงจำกันไม่ได้แล้วมั๊ง แมวก็ถามว่า..ทำไมล่ะ(เราก็คิดของเราว่า เขาต้องจำเราได้สิ เพื่อนแกมีอยู่ไม่กี่คน)เพื่อนแมวตอบ..ก็เป็นบุคคลที่ไม่น่าจดจำไง จะให้เขาจำได้ไปทำไม..

ไอ้เพื่อนทรยศ ปากนี่เชือดเฉือนกันได้ทุกรอบไป

แมวชอบฤดูฝนมากค่ะพี่หมิ้น ชอบแบบที่เมืองไทย แต่เสียดายที่ๆแมวอยู่ ฝนมันตกในฤดูหนาวซะงั้น หนาวยังไม่พอ ฝนดันกระหน่ำซ้ำลงมาให้หนาวหนักเข้าไปอีก ถ้าฝนตกในฤดูร้อนคงดีนะคะพี่ ร้อนๆแล้วฝนตกมานี่ หอมกลิ่นดินค่ะ

แมวเราเข้าข้างตัวเองไว้แล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะค่ะ ดีนะลองทำหวาน ๆ บ้างเปลี่ยนบรรยากาศเผลอ ๆ ด้วยความงง ๆ นี่แหละจอห์นอาจชวนกันไปดินเน่อร์ใต้แสงเทียนก็เป็นได้นิ (ลูกไม่เกี่ยวเพราะลูกมาทีหลังแม่ แม่ต้องมาก่อน ไม่มีแม่ก็ไม่มีลูกใช่ไหม?)

คำว่า "เร้าใจ" ทำเอาพี่หน้าแตกมาหลายครั้งค่ะแมว พี่เคยพูดแซว ๆ กันเพื่อนป้อจายทั้งหลาย เขาบอกถ้าผู้หญิงพูดคำว่า "เร้าใจ" เมื่อไหร่ต้องมีดีจะอวด เขาบอกให้พี่ไปทำจิตใจให้สงบดีกว่า....นี่ไม่รู้ว่าเพื่อนพี่หรือเพื่อนแมวใครปากร้ายกว่ากัน.....555

ฤดูฝนที่จริงมันก็ดีค่ะแมว แต่พี่ขอให้ตกหลังจากกลับถึงบ้านก่อน หากตกระหว่างอยู่บนถนนสุดจะเซ็งค่ะ เพราะรถจะติดทันทีแล้วการเดินทางจะมีปัญหามาก กะเวลาไม่ได้ แต่พี่ยังไม่ถึงกับต้องลงจากรถแล้วไปต่อมอเตอร์ไซค์รับจ้างแบบที่เขานำเสนอกัน เขาบอกมอเตอร์ไซค์รับจ้างไม่มีปัญหาสามารถซอก ๆ แซก ๆ ไปได้ ถึงจุดหมายได้ตามกำหนด

กลิ่นดินนี่เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้เรามา เหมือนเราตากผ้าถ้าได้ตากแดดผ้าจะหอม ๆ

เรื่องดิน ๆ นี่ต้องคิดถึงธารดาว อยู่บ้านดินได้กลิ่นดินทั้งวันทั้งคืน (เบื่อหรือเปล่าก็ไม่รู้...ไม่ยอมบอก) นี่บอกว่าจะมีหนังสือรวมเล่มไม่รู้ว่าไปถึงไหนแล้ว กะจะซื้อมาเก็บไว้เป็นที่ระลึก หรือ ว่าเราจะรอให้เขาส่งมาให้ดีล่ะแมว.....อิอิ

ไม่นะคิดได้ยังไง กินข้าวฟรีแล้วยังจะขอหนังสืออ่านฟรีอีก สิ่งที่คิดไว้คงจะเป็นจริงเร็ว ๆ นี้ (เลิกคบ)

เอ๊า..พี่หมิ้น ถ้าเพื่อนพูดว่า เธอต้องมีดีจะอวด แมวก็จะย้อนว่า..เธอรู้ได้ไงว่าฉันไม่มีดีให้อวด ถ้าไม่แน่จริง ผู้ชายคนนี้ก็ไม่ตกบ่วงฉันหรอก..(หรือไม่จริงพี่)

วันก่อนคุยกับธารดาว เธอพูดแบบสบายๆว่า ไว้เดี๋ยวผมทำบ้านดินอีกหลังก่อน พี่ค่อยมาเที่ยว แมวก็ถามว่า แล้วบ้านดินที่อยู่ทุกวันนี้มันไม่สมบูรณ์แบบหรือไง พี่ถึงไปไม่ได้ เธอก็เลื้อยตอบไปว่า เธออยากทำโฮมสเตย์ อลังการไปใหญ่เลยค่ะพี่หมิ้น น้องเราท่าจะร่ำรวยกันไปใหญ่ละพี่หมิ้นงานนี้

เมื่อเช้านี้ไปบวชพระมารูปหนึ่งค่ะแมว คนที่บวชช่วงนี้คงต้องอยู่ยาวเพราะใกล้เข้าพรรษาแล้ว พี่ว่าดีนะคะไหน ๆ จะบวชเรียนก็ให้ได้สักพรรษาหนึ่ง

เห็นคนที่บวชแล้วสึกออกมาที่เรียกกันว่า "ทิด" มีหลายคนที่ดูดีกว่าตอนก่อนบวช บางคนเป็นผู้ใหญ่ขึ้น และ บางคนก็ใจเย็นขึ้น เรียกว่าการบวชได้ให้อะไรหลาย ๆ อย่างนอกเหนือจากได้บุญ ได้กุศล

นึกถึงใครรู้ไหมแมว นึกถึงอนิก หากอยู่เมืองไทยพอถึงเวลาก็คงได้บวชให้พ่อให้แม่ได้ชื่นใจ แมวก็ได้ถือพานไตรผ้าเหลืองเดินวนรอบโบสถ์ ส่วนจอห์นก็สะพายย่ามพ่อนาคอีกมือหนึ่งก็ถือตาลปัตร นึกภาพอย่างนี้แล้วชื่นใจเนอะแมว

ความดีที่จะอวดใครต่อใครนี้บางครั้งก็อาจจะทำให้คนหมั่นไส้ค่ะ ผู้ฟังกับผู้พูดบางทีคิดไปคนละเรื่อง แต่พี่ก็มีบอกเพื่อนพวกปากหาเรื่องพวกนี้เสมอว่าให้ไปถามเพื่อนเขยแกดูเอาเองเถอะว่าฉันมีดีตรงไหน.....555 (ไปเช็คดูไม่มีใครมาถาม)

จำไม่ได้ว่าเคยแนะนำธารดาวหรือเปล่าว่าให้ทำบ้านดินเป็นโฮมสเตย์ ให้เขาทำเยอะ ๆ ทำเป็นบ้านดินแบบเดี่ยว หรือ แบบแถวก็ได้ รับรองมีคนมาขอเช่า เพราะด้วยบรรยากาศและด้วยความแปลก (แต่ไม่ใหม่เพราะมีคนทำกันเยอะแล้วในหลายพื้นที่) แต่การให้บริการต้องดีและประทับใจด้วย เช่น การต้อนรับ การดูแลลูกค้า อาหารการกิน และ อื่น ๆ

กรณีธารดาวถ้าจะเป็นเถ้าแก่บ้านดินพี่ไม่แปลกใจเพราะเขามีคุณสมบัติ (เกือบ) ครบค่ะ หวังว่าถ้าเขาทำเป็นธุรกิจจริง ๆ ขอให้เขาประสบความสำเร็จแบบอาชีพนักเขียน (อิสระ) ก็แล้วกัน

มื้อกลางวันนี้พี่ได้ก๋วยจั๊บมาจากคนที่ไปงานบวชเขาเอามาฝาก (รอดตัวไปอีกมื้อ) เป็นอันว่าไม่ต้องทำอะไรค่ะแมว หม่ำ ๆ อย่างเดียว....อิอิ

แมวว่าการบวช บางครั้งทำให้คนเปลี่ยนก็ตรงที่ ในช่วงเวลาที่จำพรรษา พระต้องปลีกวิเวก เรียกงั้นป่ะพี่ จำต้องอยู่กับตัวเองมากที่สุด ไม่มีสิ่งใดล่อใจ อย่างน้อยๆจิตก็ต้องรู้คิดขึ้นมาแหละค่ะ

พูดถึงเรื่องนี้นะพี่หมิ้น แมวก็ออกจะทุกข์ใจเรื่องลูกชายอยู่ บางครั้งเหนื่อยใจที่เขาซับเอาสังคมอเมริกันมากไป ในเรื่องความเคารพต่อผู้อื่น ความเกรงใจ ความอดทน เชื่อฟัง มันมีน้อยมากอ่ะพี่หมิ้น ยิ่งความเกรงใจฝรั่งมันไม่มีอยู่แล้ว อย่างเรื่องการเชื่อฟัง เด็กไทยสมัยเราๆ ต่อให้พ่อแม่ผิด ลูกก็ต้องฟังไว้ก่อน แล้วพี่หมิ้นคิดดูเด็กอเมริกัน มันเถียงถ้ามันไม่ผิด และไม่รู้จักฟังเราให้จบ

แมวก็ว่าแมวสอนลูกอย่างไทยมากที่สุดแล้วพี่ แต่บางทีมันก็เสียใจอยู่ลึกๆ ว่าทำไมเขาไม่เก็ทสิ่งที่เรากำลังจะสอน หรือสังคมนอกบ้านที่เขาเจอทุกวัน ได้ซึมซับเข้าสู่ใจลูกเยอะ แล้วมันอยากให้แมวพาเขาไปเมืองไทย ให้ได้ไปเห็นสังคมไทย ที่มีความเคารพผู้ใหญ่ ถ้าผู้ใหญ่พูดเด็กสอดไม่ได้ เวลาผู้ใหญ่พูดเด็กต้องฟัง สงสัยแมวต้องสอนลูกใหม่ละพี่หมิ้น ไม่รู้ผิดพลาดตรงไหน มันเป็นอเมริกันมากไปน่ะค่ะ

ถ้าธารดาวทำโฮมสเตย์ งานนี้คงได้ถอยรถใหม่ป้ายแดงออกมากันแน่ๆพี่ งานเขียน..เลิก เพราะเธอจะเป็นเถ้าแก่น้อย ไม่ว่างเขียนอีกต่อไป ทีนี้ก็เดินรับส่งข้าวปลาอาหารทั้งวัน

เรื่องลูก แมวไม่คาดหวังหรอกพี่ ทำได้แค่ไหนเอาแค่นั้น ทำทุกวันให้ดีที่สุด ทุกวันนี้สอนภาษาไทยเค้ายังไม่ค่อยจะใส่ใจเลยพี่ ถ้าว่าไปถึงบวชมันจะท่องคำขานได้หรือ แต่แม่ลูกสาวนี่ นับวันยิ่งเก่งขึ้นไปเรื่อยๆค่ะ ไม่เกินปีหน้า อลีนาต้องพูดไทยได้พอๆกับอังกฤษเลยพี่ เพราะเธอใช้พูดน่ะค่ะ ส่วนนิกอ่ะ เข้าใจนะพี่ แต่ไม่ยอมใช้พูดกับพ่อแม่

อลีนาเค้าบอกให้แมวสอนเค้าอ่านภาษาไทย แต่แมวก็บอกลูกว่า หนูฟังแม่ให้เข้าใจก่อน พอเข้าใจ แล้วฝึกพูด พูดได้เราก็จะฝึกอ่าน ตอนนี้แมวก็แค่ให้เค้าเขียนชื่อเป็นภาษาไทยไปก่อนค่ะ

แมวเรื่องลูกนี่ต้องยอมรับความจริงว่าเด็กอยู่ในสภาพแวดล้อม ในสังคมแบบอเมริกันก็ต้องซึมซับวัฒนธรรมแบบเขามา ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ผู้ปกครองว่าจะสามารถนำเอาวัฒนธรรมประเพณีของพ่อหรือแม่ที่ต่างเผ่าพันธุ์มาหล่อหลอมลูกได้มากน้อยแค่ไหน

เดี๋ยวนี้พี่เห็นมีขบวนการมีเครื่องมือที่จะให้ลูกหลานของเราที่อยู่ต่างแดนได้เรียนรู้วัฒนธรรมประเพณีดั้งเดิมของพ่อหรือแม่มากขึ้น เช่น โครงการแลกเปลี่ยนด้านวัฒนธรรมให้กับกลุ่มเยาวชน หลาย ๆ โครงการซึ่งมีวัตถุประสงค์เป้าหมายทำนองนี้ค่ะ

เรื่องอนิกจากการเป็นตัวของตัวเองก็ถูกใช่เลยค่ะ สังคมฝรั่งมักจะเป็นแบบนี้ หลานของพี่ที่เป็นลูกญาติเป็นลูกครึ่งอเมริกัน อายุประมาณ 4 ขวบพอเห็นพวกเราคุยกันมาก ๆ ยังบอกให้เงียบเลยเธอว่าหนวกหูซะงั้น ดูดู้นี่ถ้าเป็นเด็กไทยแท้ ๆ จะพูดอย่างนี้หรือแมว แต่พ่อ(ฝรั่ง) เขาก็แค่ให้เหตุผลว่าทำไมจึงไม่ควรพูด ส่วนแม่ (หลาน) อยากจะตีลูกเพราะทำเอาแม่ขายหน้า แต่พวกเราก็บอกว่าไม่เป็นไรค่อย ๆ สอนไป

โรงเรียนสองภาษาในเมืองไทยเดี๋ยวนี้ฮิตค่ะแมว เปิดกันเป็นดอกเห็ดแต่ราคาค่าเล่าเรียนก็แพงมาก เด็กที่ไปเรียนโรงเรียนประเภทนี้มักจะพูดภาษาที่สองได้ดี

เรื่องบวชอนิกพี่ก็มโนภาพไปอย่างนั้นแหละค่ะ คงยากหน่อยแต่ก็ไม่แน่นะคะ

โอกาสที่ธารดาวจะเป็นเถ้าแก่โฮมสเตย์มีมากค่ะ เพราะจังหวัดที่ธารดาวอยู่เดี๋ยวนี้เป็นที่สนใจขนาดเพื่อนพี่สาวที่มาจากอเมริกายังถามเลยว่าไกลมากไหมน่ะค่ะ

ถึงว่า..ธารดาวคิดการณ์ใหญ่ไปถึงขั้นโฮมสเตย์ เป็นเพราะจังหวัดเขาบูมนี่เอง

เรื่องลูกแมวก็สอนนะคะพี่หมิ้น หลายอย่างแมวบอกลูกว่า ถ้าอยู่ในสังคมไทย หนูทำอย่างนี้ไม่ได้ สอนตลอด ถ้าสอนก็โอเคเค้าจำได้ แต่มันก็มีอะไรใหม่ๆเกิดขึ้นเรื่อยๆให้ชวนหงุดหงิดใจ กว่าเด็กจะโต แมวท่าจะหัวหงอกก่อนวัยละพี่หมิ้น บางทีโมโหแมวบอก พวกเธอยากให้แม่ตายใช่มั๊ย เจ้าสองตัวรีบบอก..No!

มีวันนึง อินิกเดินข้ามตัวแม่ไปเฉยเลยพี่ แมวก็เฮ๊ย..อะไร..กลับมานี่เลย แล้วก็สอนเค้า จากนั้นก็ไปสอนตัวพ่อด้วยค่ะ ว่าถ้าเขาทำงี้ ยูก็ต้องสอนลูกด้วย สังคมของพวกยู จับหัวตบหัว ข้ามตัวกันเป็นว่าเล่น แต่ของไทย หัวถือว่าเป็นของสูงนะเว๊ย ขืนพ่อปล่อยผ่านเราก็แย่ดิพี่ เดี๋ยวมันไปขายหน้าเราที่เมืองไทย อย่างญาติพี่แหละค่ะ

วันนี้แมวทำขนมจีบ ขนมเปี๊ยะ พรุ่งนี้ว่าจะทำกุยช่ายกิน ครั้งที่แล้วทำไม่สำเร็จ เพราะไม่เข้าใจวิธีการทำ แต่ครั้งนี้จะลองดูอีกทีค่ะพี่หมิ้น ได้การไง เดี๋ยวเล่าให้ฟังค่ะ

อ้อ..ที่พี่แนะนำเรื่องโครงการแลกเปลี่ยนนั่น บ้านแมวอยู่ใกล้วัดไทยพี่ แต่แมวไม่ชอบไปสังคมกับคนไทยที่นั่นน่ะค่ะพี่ ก็เลยไม่เคยพาลูกไป เคยไปกับเพื่อนหนนึง แม่ก็เม้าท์อวดร่ำอวดรวย ลูกข้าดีเหนือใคร ฟังแล้วหืดจะจับค่ะ ก็เลยไม่อยากไป แมวไม่มีอะไรจะไปอวดเขาอ่ะพี่หมิ้น งานก็ไม่ได้ทำ แล้วเรื่องเงินทองนี่ มีไม่มีแมวก็ไม่ชอบพูดถึงมัน ไม่เพียงเท่านี้นะพี่..ยังมีแบบขับรถอะไร อยู่บ้านหรืออยู่อพาร์ทเม้นท์ ซักไปหมดทุกเรื่อง

แมวไม่ชอบอวดรวยค่ะ เดี๋ยวจมไม่ลง และโดยปกติ แมวก็ไม่ชอบไปสังสรรค์กับใครที่ไหน เบื่อฟังค่ะพี่ อยู่บ้านอ่านหนังสือ ทำอาหารสนุกๆดีกว่า ลูกเปิดเรียนเราก็ไปทำประโยชน์ให้สังคม มีเพื่อนที่นั่นบ้าง แมวก็พอใจละ จอห์นเค้ารู้จักคนเยอะกว่าแมวอีกพี่ เพื่อนบ้านน่ะค่ะ แมวไม่เท่าไหร่ บางทียังถามเค้าเลยว่า ยูไม่เบื่อฟังเค้าพูดบ้างเหรอ เป็นแมวล่ะเดินหนีนะนั่น ฝรั่งพี่หมิ้นรู้อยู่ พูดเยอะพูดไม่จบ เอ็นเทอเทนเก่งจะตาย

โฮแมวลูกเล่นเดินข้ามตัวแม่เลยหรือ แต่เราอย่าไปโกรธเพราะลูกไม่รู้ นี่เป็นโอกาสที่เราจะได้สั่งสอนลูกเพราะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นจริง

จะว่าไปแล้วแมวพูดตรงกับที่พี่สาวพูดคือวัดไทยไม่น่าไปเท่าไหร่ เหตุผลก็ตรงกับที่แมวบอก ไม่รู้ว่าจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมาที่อวดร่ำ อวดรวยนี่ เวลาพี่ได้ยินก็เงียบ ๆ ขำ ๆ ในใจ ไม่โต้ตอบ แต่ถ้ามาก ๆ หนัก ๆ เข้าทนไม่ได้ก็จะบอกว่า รวยมากก็ไปคุยที่อื่นไป๊ ตรงนี้คนจน ๆ เขาจะคุยกัน.....555

ดังนั้นการที่แมวไม่คบหาสมาคมกับคนไทยพี่ไม่ตำหนิค่ะ บางครั้งมันก็ไม่จำเป็นกับชีวิตเรามากนัก ใครจะบอกว่าอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแล้วต้องสมาคมกันไว้บ้าง แต่ถ้าคบไปแล้วเซ็ง ไม่จริงใจก็ป่วยการเสียเวลาเปล่า ๆ

แมวจะทำอาหารกินเอง ขนมจีบ ขนมเปี๊ยะ ไม่ค่อยเท่าไหร่ หากพูดถึงขนมกุยช่ายพี่น้ำลายไหล (ย้อย) เลยค่ะแมว เป็นอะไรที่ชอบมาก ๆ พี่จะไม่ชอบแบบทอด ชอบแบบนึ่ง กินมาตั้งแต่เด็ก ๆ (มีเจ้าประจำถีบจักรยานมารอคำสั่งซื้อถึงหน้าบ้าน)

พอเข้ามัธยมมีเพื่อนอยู่ตลาดพลู งานเข้า(เพื่อน)เลยค่ะ ฝากซื้อทุกวันเอามากินกันเพราะมีเจ้าดังอร่อยสุด ๆ อยู่แถวบ้านเขาพอดี กินจนเรียนจบ เรียกว่ากุยช่ายเจ้านี้ซึมเข้าไปในสายเลือด

อีกอย่างที่อร่อยคือ อั่งก๋วยท้อ คล้าย ๆ กันแต่เขาทำเป็นรูปท้อสีชมพู แป้งบาง ใส้เพียบค่ะ

หากทำช่วยถ่ายรูปเอามาให้ดูกันบ้างนะคะ
พี่ขอทุกไส้เลยนะคะ......อิอิ

หิวซะแย๊ววววว......

แมวชอบใส้กุยช่ายอย่างเดียวเลยค่ะพี่หมิ้น ใส้อื่นๆน่ะไม่ชอบค่ะ ไปเมืองไทยกี่รอบแมวก็จะต้องไปหากินมันทุกที โชคดีตลาดเช้าข้างคอนโดเขามีกุยช่ายขาย

แมวก็สงสัยมันอยู่ทุกวันนี้ ว่าทำไมคนไทยที่นี่ชอบที่จะเป็นแบบนี้ คนรวยจริงเขาไม่พูดอวดอ่ะพี่หมิ้น เขาทำให้เห็นในเรื่องไลฟ์สไตล์ ชีวิตความเป็นอยู่ กิริยา มรรยาทต่างๆ คนฉลาดดูก็จะรู้

เพื่อนจอห์นคนนึงเขารวยอ่ะพี่หมิ้น เราคบหากันมาตั้งแต่ลูกยังไม่เกิด เขาไม่เคยอวดรวย เมื่อก่อนเป็นยังไง เดี๋ยวนี้ก็เป็นอย่างนั้นค่ะ เดี๋ยวนี้ยิ่งรวยกว่าเก่า เขาก็ไม่เคยทิ้งเพื่อนซะที แมวได้เห็นคนมีจริงๆเขาใช้ชีวิตอ่ะพี่ แม้ทุกวันนี้เพื่อนจอห์นทั้งสามีและภรรยา เขาก็ไม่ได้ทำงานกันเลยนะพี่ แค่กินดอกเบี้ยแต่ละเดือน เขาก็อยู่กันได้สบายกับลูกอีกสอง

ตะก่อนแมวก็กระเสือกกระสนอยากจะมีกับเขาแหละพี่ อิจฉาวาสนาเขาด้วยซ้ำไป แต่ความที่เขาดีกับเรามาตลอด ให้เรามาบ่อยครั้ง ไม่เคยอวดอะไร ก็ทำให้แมวได้คิดว่า เพื่อนดีๆมันมีอยู่ไม่มาก คนเราถ้าแข่งกันรวยได้ แข่งวาสนากันได้ เราก็คงรวยไปนานละ แต่ในเมื่อแข่งวาสนากันไม่ได้ เราทำไมไม่ยินดีกับสิ่งที่เพื่อนมีและเป็น คิดได้อย่างนี้มันมีความสุขเลยนะพี่หมิ้น เราเองก็ไม่ได้ลำบากอะไรตรงไหนเหมือนกัน

อิจฉาพี่หมิ้น ได้กินกุยช่ายอร่อยๆ อยากกินก็มีคนขายมาจ่อหน้าบ้าน แมวดิ..ลำบาก แต่ถ้าอยู่เมืองไทย ก็จะอ้วนให้จริงๆนะพี่

แมวน่ารักมากค่ะที่มีความคิดในเรื่องการแข่งขันวาสนาบารมีหรือแม้แต่เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ไปในทางที่เป็นคุณประโยชน์กับตัวแมวเอง

คิดอย่างนี้ชีวิตเราจะมีความสุข ไม่เครียดด้วย และบางครั้งเราก็อาจจะยินดีไปกับคนที่เรารักไม่ว่าคนจะเป็นความรักแบบใด ส่วนคนที่ตรงกันข้ามเราก็ตัด ๆ ไปเลยไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวให้เขาปลื้มกับวาสนากับเงินทองของเขาไป

มีแม่ค้าขายผลไม้เจ้าประจำสองคนผัวเมีย ที่จริงเขามีเรือกสวนไร่นาอยู่บ้านนอก แต่ลูกเขามาเรียนหนังสืออยู่กทม. เขาเช่าบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่กันครอบครัว เขาบอกว่ารอให้ลูกเรียนจบทำงานแล้วจึงจะกลับภูมิลำเนากัน

เขาเอารูปที่ลูกชายบวชมาให้ดู (ที่จริงเขาสองคนก็เชิญพี่แต่ไม่ได้ไปเพราะไกล) พี่เห็นบ้านเขาแล้วอึ้ง เป็นเรือนไทยแบบโบราณสวยมาก มีใต้ถุนโล่ง จุดที่เขาทำขวัญนาคดูที่ผนังและพื้นเป็นไม้สักเลยนะแมว....เฮ้อ นี่เขารวยจริงแต่ไม่แสดงออก ไม่มีใครรู้ความจริงข้อนี้ พี่ถามว่าทำไมไม่ซื้อบ้านให้ลูกอยู่ซะเลยล่ะ เขาบอกไม่เอาหรอกจะให้ลูกไปทำมาหากินที่บ้านนอก ไม่อยากผูกพันกับกทม.แสงสีสิ่งล่อใจ (ไปในทางไม่ดี) มันเยอะ

กุยช่ายอร่อยเนอะแมว หากจะซื้อพี่จะยืนดูให้แน่ใจก่อน ดูปุ๊บจะรู้ว่าเจ้านี้อร่อยหรือไม่อร่อย เพราะแป้งมันจะบอก ยิ่งถ้าแป้งเนียน ๆ ใส ๆ นะอร่อยแน่......อิอิ

ในห้างบางแห่งขายแพงอ่ะแมว ที่จริงพี่คำนวณดูต้นทุนก็ไม่น่าแพงเท่าไหร่ น่าจะไปบวกค่าเช่าที่ด้วยละมั๊ง

ถ้าพี่คิดจะขายของนะอันดับแรกคงเป็น ข้าวเกรียบปากหม้อ และ กุยช่าย นี่แหละค่ะ.....555