หลับให้สบายเถิดนะ

ในชีวิตนี้ผมหาหมามาเลี้ยงด้วยตัวเองเพียง 2 ตัวเท่านั้น โอ๊ะโยะเป็นหมาตัวที่สอง

ตอนนั้นผมเพิ่งเข้าไปทำงานที่สำนักงานป่าไม้อำเภอใกล้ ๆ บ้านที่ต่างจังหวัด แต่ตอนนั้นเขากำลังก่อสร้างที่ว่าการอำเภอใหม่ สำนักงานป่าไม้อำเภอจึงมาอาศัยอยู่ที่หน่วยงานป่าไม้อีกแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก ด้วยระยะเวลาที่ผ่านมานานทำให้ผมจำชื่อหน่วยงานนั้นไม่ได้เสียแล้ว

แม่ของโอ๊ะโยะเป็นหมาหัวหน้าหน่วยงานนั้น เป็นหมาลูกผสมระหว่างหมาไทยหลังอานกับพันธุ์โดเบอร์แมน พอดีที่ข้าง ๆ สำนักงานแห่งนั้นมีโดเบอร์แมนเพศผู้อยู่ตัวหนึ่ง แม่ของโอ๊ะโยะจึงถูกนำมาเลี้ยงที่นั่น เพราะหวังจะให้ผสมกับโดเบอร์แมนตัวนั้น

ไม่นานความหวังก็เป็นจริง วันที่ 23 พฤษภาคม 2540 แม่ของโอ๊ะโยะก็ให้กำเนิดลูกน้อย ๆ สีดำออกมาถึง 8 ตัว ลักษณะคล้ายพันธุ์โดเบอร์แมน แต่บางตัวก็มีหลังอานด้วย

มีคนมาขอไปเลี้ยงกันหลายคน จนกระทั่งเหลืออยู่ 2 ตัวสุดท้าย ผมจึงตัดสินขอเอามาเลี้ยงด้วยความเกรงใจ สองตัวที่เหลือเป็นเพศเมียทั้งหมด ผมเลือกมาตัวหนึ่ง แล้วตั้งชื่อมันว่าโอ๊ะโยะ

โอ๊ะโยะเป็นหมาฉลาดทีเดียว ถ้าได้รับการฝึกดี ๆ น่าจะทำตามคำสั่งได้ไม่ยาก เสียดายที่มันกลายมาเป็นหมาของชาวบ้านธรรมดา ๆ จึงไม่มีการฝึกหัดใด ๆ ทั้งสิ้น

กระนั้นโอ๊ะโยะก็ยังฟังภาษาคนออกหลายคำ ที่เรามักจะโชว์ให้คนอื่นดูก็คือคำว่ามานี่กับออกไป เราเรียกโอ๊ะมานี่ โอ๊ะโยะก็จะวิ่งมาหาทันทีด้วยความเต็มใจ แต่ถ้าเราพูดว่าโอ๊ะโยะออกไป โอ๊ะโยะก็จะออกไปอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก

บางคนบอกว่าจริง ๆ แล้ว หมาฟังภาษาคนไม่ออก แต่จะจับความรู้สึกและความคุ้นเคยจากน้ำเสียง แต่ผมเคยทดลองกับโอ๊ะโย๊ะด้วยการพูดคำว่าออกไปด้วยน้ำเสียงที่แรงบ้าง นุ่มบ้าง ไม่ว่าจะพยายามพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโดยเพียงไร โอ๊ะโยะก็จะยอมออกไปทุกครั้ง

เวลาผมกลับบ้านโอ๊ะโยะจะดีใจมาก มันต้องกระโดดใส่ผมทุกครั้ง บางทีเวลาผมนอนอ่านหนังสืออยู่มันก็พยามเข้ามาเล่นด้วย ผมขี้เกียจเล่นกับมันเพราะตั้งใจอ่านหนังสืออยู่ก็เอาตีนเล่นกับมัน แค่เอาตีนลูบหัวมัน นอกจากมันจะไม่โกรธมันยังดีใจมากอีกด้วย

อาจจะฟังดูเศร้านะครับ คงไม่มีใครอีกแล้วที่ผมเอาตีนลูบหัวแล้วจะดีใจแบบนี้ แต่เวลามันเล่นกับผมมันก็เอาตีนเล่นเหมือนกัน เขาไม่ถือเรา เราก็ไม่ถือเขา มีความสุขกันดีทั้ง 2 ฝ่าย














โอ๊ะโยะอยู่กับครอบครัวเรามา 10 ปีเศษ ๆ แม่บอกว่าเมื่อหลายวันก่อนมีคนเห็นมันไปกัดกับหมาชาวบ้าน กลับมาบ้านก็นอนซมมีเลือดออกทางอวัยวะเพศ น่าเสียดายที่แถวบ้านเราไม่มีโรงพยาบาลสัตว์ จึงต้องรักษารักษาเอาเองตามมีตามเกิด

หลังจากนอนซมอยู่หลายวัน ไม่นานโอ๊ะโยะก็ลุกขึ้นเดินไปไหนมาไหนได้

แต่นั่นคงเป็นพลังเฮือกสุดท้าย

เมื่อวานแม่โทรมาบอกว่าโอ๊ะโยะตายแล้ว



เพลง : สาธุกรรแสง

Create Date : 29 สิงหาคม 2550 Last Update : 29 สิงหาคม 2550 0:00:47 น. Counter : 1851 Pageviews.		30 comments
Share Tweet