กลับมา(อีก)แล้ว

เมื่อวานผมไปคอมเม้นต์แสดงความอิจฉา เอ้ย! แสดงความยินดีในเฟซบุ๊กของเพื่อนบล็อกคนหนึ่งที่ได้รับรางวัล BlogGang Popular Award

เพื่อนตอบกลับมาด้วยคำถาม

เจอคำถามที่เพื่อนถามกลับถึงกลับสะอึกเลยทีเดียว

ที่สะอึกนี่เพราะกลั้นขำนะครับ

ผมแค็ปข้อความที่คุยกันหน้าเฟซมาให้ดูด้วย



ผมปกปิดชือเพื่อนเพราะแค็ปภาพมาโดยไม่ทันได้ขออนุญาต

ที่ไม่ได้ขออนุญาตก็เพราะผมรีบมาเขียนบล็อกนี่แหละครับ มันด่วนจริง ๆ

ปกปิดชื่อเพื่อนแล้ว ผมขอปกปิดชื่อตัวเองด้วยเพื่อความเท่าแท้

เท่าแท้นี่เป็นขั้นกว่าของเท่าเทียมครับ

เท่าแท้นะ ไม่ใช่เฒ่าแท้

ที่จริงผมตั้งเป้าหมายว่าจะกลับมาเขียนบล็อกอยู่นานมาก นานเกือบจะเท่ากับช่วงเวลาที่ผมหายไปเลยแหละ

ปีใหม่ทุกปีผมชอบตั้งเป้าหมาย

เสียดายที่ผมลืมง่าย ก็เลยจำไม่ค่อยได้ว่าเป้าหมายของผมมีอะไรบ้าง

มีคนแนะนำว่าให้ตั้งเป้าหมายแล้วก็จดไว้ แม้จะลืมก็ยังจำได้ในเวลาที่ได้เห็นข้อความที่จดไว้

ปีที่แล้วผมก็เลยจดเป้าหมายลงกระดาษ

แต่ดันลืมว่าจดไว้ที่ไหน

อย่างไรก็ตามผมยังพอจะจำเป้าหมายของปีที่แล้วได้ 2 อย่าง

อย่างแรกคือตั้งใจว่าจะวิ่งสะสมให้ครบ 2,020 กิโลเมตร ตามเลข ค.ศ.

ที่จริงผมชอบเลข พ.ศ. มากกว่านะ แต่เอาตามเลข ค.ศ. นั่นแหละดีแล้ว

ซึ่งเป้าหมายวิ่งสะสมให้ครบ 2,020 กิโลเมตรนี้ผมก็สามารถทำได้...

ซึ่งเป้าหมายวิ่งสะสมให้ครบ 2,020 กิโลเมตรนี้ผมก็สามารถทำได้ถึง... 20 กิโลเมตร

ปีที่แล้วเป็นปีหายนะด้านการวิ่งของผมเลยก็ว่าได้

เพราะผมแทบวิ่งไม่ได้เลยเพราพพอมีโควิด 19 เข้ามา เขาก็ประกาศปิดพื้นที่วิ่งทำให้วิ่งไม่ได้

ที่จริงผมหยุดวิ่งก่อนที่เขาจะประกาศปิดอีก

นั่นเป็นเพราะว่าผมเป็นคนทันเหตุการณ์ ไม่ใช่ขี้เกียจนะครับ

นอกจากนี้ตอนหน้าร้อนก็ร้อนจนวิ่งไม่ไหว พอหน้าฝน ฝนก็ตกวิ่งไม่ได้ พอกลางคืนก็มืดวิ่งไม่ได้เหมือนกัน เห็นมั้ยอุปสรรคโคตรเยอะ

นอกจากนี้สภาพร่างกายและจิตใจของผมก็ถดถอยลงเยอะ มันท้อแท้มาก

มันท้อแท้เลยนะ ไม่ใช่ท้อเทียม

ผมเริ่มต้นปีที่แล้วด้วยแผนการว่าจะไปวิ่งที่ชลบุรี สมัครงานวิ่งนี้ไว้ตั้งแต่ปลายปีก่อนโน้น ผมสมัครวิ่งมินิมาราธอน 10 กิโลเมตร น้องสมัครวิ่งฟันรัน 5 กิโลเมตร

นี่จะเป็นการวิ่งที่จังหวัดอื่นครั้งแรกของผม ปกติจะวิ่งแต่งานที่จัดในจังหวัดที่ผมอยู่เท่านั้น เพราะมันใกล้ เดินทางง่ายดี

บางงานเดินไปวิ่งก็มี มันใกล้ขนาดนั้น

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปครับ เพราะพอโควิด 19 มา ผู้จัดเขาก็เลื่อน

เลื่อนแล้วโควิดยังไม่ไปไหน เขาก็เลยเลิก

ผู้จัดงานส่งเสื้อกับเหรียญมาให้โดยไม่ต้องไปวิ่งให้เสียเหงื่อและค่ารถ

ผมกับน้องได้เสื้อกับเหรียญมาเหมือน ๆ กัน

แม้ค่าสมัครจะต่างกันก็ตาม

รู้งี้สมัครวิ่งฟันรันก็ดี เอ๊ะ! หรือไม่สมัครเลยจะดีกว่านะ

เป้าหมายอย่างที่สอง คือจะกลับมาเขียนบล็อก ซึ่งไม่บอกก็คงจะรู้ว่าผมทำไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว

เนื่องจากเป้าหมายของปีที่แล้วไม่สำเร็จสักอย่าง ปีนี้ผมก็เลยสบาย ไม่ต้องตั้งเป้าหมายใหม่ให้เสียเวลา เอาเป้าหมายเก่ามาใช้ได้เลย

เดือนมกราคมผ่านไปแล้ว 20 กว่าวัน ผมยังไม่ได้ออกไปวิ่งเลย

แต่ก็เริ่มเขียนบล็อกแล้วนะครับ

วันนี้กลับมาเขียนเป็นครั้งแรก ขอทักทายกันสั้น ๆ ก่อน

ขอบอกเลยว่ากลับมาคราวนี้ผมตั้งใจเต็มที่ ก่อนเขียนนี่นั่งทำภาพประกอบด้วย

ทำเสร็จแล้วค่อยมาคิดได้ว่าเนื้อหาที่เขียนเกี่ยวกับการกลับมา...

แต่ภาพที่เลือกมาใช้ดันเหมือนกำลังจะจากไป

Create Date : 23 มกราคม 2564 Last Update : 23 มกราคม 2564 16:52:44 น. Counter : 906 Pageviews.		19 comments
Share Tweet