ซื้อเตารีดใหม่...รีดใจให้เรียบ

วันก่อนผมรีดเสื้อผ้าก่อนที่จะไปทำงาน แต่พระเจ้าช่วย....คุณพระช่วย...พ่อแก้วแม่แก้วช่วย...(แต่สุดท้ายไม่มีใครช่วย) เตารีดที่เคยทำงานด้วยกันมาเป็นแรมปี มาวันนี้กลับทรยศเรา เสียบปลั๊กแล้วไฟไม่ติด ทำตัวเป็นเตารีดไม่รู้ร้อนขึ้นมาซะเฉย ๆ อารามรีบร้อนก็เลยรีบเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า (เตรียมตัวไปอยู่เวรที่ทำงานครับ) พลางฮัมเพลง... "แต่งตัวสบายตามสไตล์หลวม ๆ หากดูรวม ๆ มันก็ดูยับ ๆ...")

นึกช้ำใจที่โดนเตารีดทรยศหักหลัง ทั้งที่อุตส่าห์ใช้งานแบบถ้อยที่ถ้อยอาศัย ให้รีดผ้าแค่ครั้งละ 2 ตัว ไม่เคยใช้งานหนักเกินตัวเลยสักครั้ง ผมเป็นคนดีครับปกติจะรีดผ้าแค่ทีละชุดตอนเช้าก่อนที่จะไปทำงานเท่านั้น ไม่ชอบทำอะไรเกินความจำเป็น อย่างการสะสมผ้าเรียบจนเต็มตู้นั้นไม่เคยทำ

รุ่งขึ้นผมกลับบ้านในทิศทางตรงกันข้ามกับที่เคยกลับ คือรถเมล์สาย 147 วิ่งเป็นวงกลม (จริง ๆ แล้วก็ไม่เคยวัดว่ามันกลมจริงหรือว่าเบี้ยว ๆ แต่คิดว่ามันน่าจะเบี้ยว ๆ แล้วมาบอกเราว่าวิ่งเป็นวงกลม) กลับทางไหนก็ถึงบ้านผมอยู่ดีแหละ แต่วันนี้ผมตั้งใจว่าจะไปที่เซ็นทรัลพระราม 2 เพื่อซื้อเตารีด เพราะไม่อยากใส่เสื้อยับเกินไปไปทำงาน และอีกจุดประสงค์หนึ่งคือไปเดินเที่ยวงาน "มหกรรมส่งเสริมสินค้าเกษตรไทย รายได้สู่เกษตรกร" (ตั้งชื่อให้ยาว ๆ ไว้ก่อน กลัวคนจำได้) ที่จัดขึ้นบริเวณสวนด้านหลังห้างเซ็นทรัล

ด้านตรงข้ามเซ็นทรัลพระราม 2 คือบิ๊กซี (ไม่บอกก็คงรู้ว่าเป็นสาขาพระราม 2 เหมือนกัน) ผมมองผ่านหน้าต่างรถเมล์ออกไปเห็นป้ายบิ๊กซีเด่นเป็นสง่าแต่ไกล พอดีผมนั่งอยู่ด้านในริมหน้าต่างก็เลยคิดว่าน่าจะรีบลุกออกไปเตรียมตัวให้พร้อมที่จะลงรถน่าจะดีกว่า พอรถจอดจะได้รีบลงรถอย่างรวดเร็ว ทำให้คนขับรถเมล์และกระเป๋ารถเมล์ไม่เสียอารมณ์ คิดได้ดังนั้นผมไม่รอช้ารีบทำตามความคิดของตัวเองทันที (ก่อนที่คนอื่นจะมาแย่งทำ)

ผมเดินมาทางประตูด้านหน้า พอเดินมาถึงประตูรถก็จอดและเปิดประตูให้ลงทันที ผมจึงรีบลงรถทางประตูด้านหน้าอย่างงง ๆ ในขณะที่มีผู้ชายอีกคนเดินทางประตูด้านหลัง

ผมลงมาเหยียบพื้นได้ประมาณ 9 วินาที ผมรู้สึกโกรธผู้ชายคนที่ลงประตูหลังขึ้นมาตะหงิด ๆ

นี่ถ้าไม่มีผู้ชายคนนั้นผมคงไม่ลงรถก่อนถึงจุดหมาย 1 ป้ายหรอก เฮ้อ...สงสัยอยู่แล้วเชียวว่าเห็นอยู่ไกล ๆ ทำไมมันถึงไวจัง

ผมเดินต่อไปอีก 1 ป้าย วันนี้แดดแรง อากาศร้อนไม่ใช่เล่น นับว่านิมิตรหมายอันดี บ่งบอกว่าเตารีดที่ผมจะซื้อนั้นคงจะให้ความร้อนดี ผมแอบกระหยิ่มในใจ

แต่ช้าก่อน...ความร้อนไม่ใช่เป้าหมายของเตารีด เป้าหมายของเรารีดคือรีดผ้าเรียบต่างหาก ความร้อนเป็นเพียงผลข้างเคียงของกระบวนการที่ทำให้ผ้าเรียบเท่านั้น ในอนาคตหากมีคนคิดค้นเตารีดที่รีดผ้าให้เรียบได้ด้วยพลังความเย็น (เพราะมันปลอดภัยกว่า) ความร้อนของเตารีดก็จะไร้ความหมายโดยสินเชิง

เพราะฉะนั้นอย่ามัวมากระหยิ่มกับนิมิตรหมายไร้สาระนี้เลย

อืม...ผมก็เขียนไปงั้นแหละ ใครจะมากระหยิ่มกับเรื่องอากาศร้อนแดดแรงกันล่ะ

ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะซื้อเตารีดที่ธรรมดา แบบราคาถูก ๆ หนัก ๆ ที่เคยใช้สมัยวัยรุ่น เพราะตัวล่าสุดที่เพิ่งพังไปเป็นแบบที่เบา ๆ รู้สักว่ามันรีดไม่ค่อยเรียบเลย (เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจที่ผมสวมเสื้อผ้าไม่เรียบมาหลายปี)



แต่ทำไปทำมาผมกลับได้เตารีดไอน้ำกลับมาบ้านซะนี่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าจะไม่ใช้เตารีดชนิดนี้ เพราะเคยมีพี่คนนึงซื้อมาใช้แล้วบอกว่ามันจะเกิดตะกรันทำให้ท่อไอน้ำอุดตันได้ง่าย "ไม่ได้เรื่อง เธออย่าซื้อมาใช้นะ" พี่คนนั้นบอก

" เตารีดสมัยใหม่มันไม่อุดตันง่ายหรอกพี่ พี่แค่ทำความสะอาดมันโดยการกดปุ่ม..." พนักงานขายบอก ปุ่มไหนก็ไม่รู้ ผมไม่ได้ดู แต่ก็รู้สึกว่ามันง่ายจังเลยนะ ชีวิตกดปุ่มเนี่ย

"พี่ใช้แบบไม่มีไอน้ำก็ได้ แค่เลื่อนปุ่มนี้มาที่เลขศูนย์" พนักงานขายชี้แจงจนผมเริ่มคล้อยตาม ถ้าผมซื้อเตารีดไอน้ำไปผมสามารถใช้มันแบบเตารีดธรรมดาได้ แต่ถ้าผมซื้อเตารีดธรรมดาไป ผมไม่สามารถใช้มันแบบเตารีดไอน้ำได้

ผมจึงตัดสินใจเพิ่มเงินซื้อเตารีดไอน้ำมาใช้เป็นครั้งแรกในชีวิต ผมคิดว่าผมคงมีความสุขกับการรีดผ้ามากขึ้น ถึงแม้ต่อไปช่องไอน้ำจะอุดตันแต่ผมก็สามารถใช้มันอย่างเตารีดธรรมดาได้ และผมคิดว่ามันก็คงจะมีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตอย่างเตารีดธรรมดาที่มีรูปร่าง ราคาและกินไฟมากเหมือนเตารีดไอน้ำ

--------------

เมื่อผมกลับมาถึงบ้าน ผมได้พบความจริงว่าเตารีดตัวเก่าของผมไม่ได้เสีย แต่สิ่งที่เสียคือปลั้๊กไฟ

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2554 Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2554 7:27:47 น. Counter : 9802 Pageviews.		16 comments
Share Tweet