TAG : ความลับที่ถูกดอง

ผมก้าวเข้าสู่ปีใหม่ด้วยด้วยสภาพไม่ค่อยดีนัก เพราะสภาพร่างกายเสียสมดุลนิดหน่อย ช่วงนี้จึงไม่ค่อยอยากจะทำอะไรเท่าไหร่

ช่วงที่ผมห่าง ๆ บล็อกแก็งก็ปั่นป่วนเพราะถูกโจมตีจากไวรัส tag ใครที่ไม่โดน tag ดูจะเชย ๆ เหมือนไม่มีใครคบ (เวอร์ไปหน่อย ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ)

ใครบางคนอาศัยช่วงที่ผมป่วยไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้รุม tag ผม

ใครบางคนบอกว่าถ้าโดนใคร tag 1 ครั้ง จะต้องเปิดเผยความลับของตนเอง 5 ข้อ ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องเล่าความลับของตัวเอง 25 ข้อ

ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าตัวเองมีความลับเยอะขนาดนั้น

ขอบคุณทุกท่านที่ tag มา ถือว่ามีความระลึกถึงกันครับ












ต่อไปนี้คือความลับ 5 ข้อของผมครับ

1. นักเขียนจดหมาย

---

ผมเคยชอบเขียนจดหมายมาก เขียนจดหมายยาว 5 หน้ากระดาษ A4 แบบไม่เว้นบรรทัดก็เคยเขียนมาแล้ว (แม้ว่ากระดาษ A4 จะไม่มีบรรทัดก็ตาม) โดยไม่ได้คำนึงถึงแม้แต่น้อยว่าคนอ่านเขาจะอ่านไหวไหม

เวลาเขียนจดหมาย ถ้าเป็นช่วงที่ผมอารมณ์ดี ๆ และรู้สึกสนุกกับการเขียน ผมจะเขียนจดหมายได้ตลกมาก อันนี้ได้รับการยืนยันจากเพื่อนหลาย ๆ คน มีอยู่ 2-3 คนที่เอาจดหมายของผมไปไปให้เพื่อน ๆ ในห้องอ่านด้วย

คนหนึ่งเป็นสาวเทคนิคบอกผมว่า
“พี่ หนูเอาจดหมายพี่ไปให้เพื่อนอ่านด้วยนะ”
“อ้าว เอาไปให้เขาอ่านทำไมล่ะ”
“ก็เวลาหนูอ่าน แล้วเพื่อนมันชอบคิดว่าหนูบ้า นั่งอ่านอะไรหัวเราะอยู่คนเดียว ก็เลยต้องเอาให้มันอ่านด้วย ตอนนี้มันก็เลยบ้าเหมือนกัน อ้อ เพื่อนหนูฝากบอกพี่ว่าให้เขียนจดหมายถึงหนูบ่อย ๆ มันอยากอ่าน”

อีกคนบ้านอยู่อุบล แต่ไปเรียนที่ ม. มหาสารคาม บอกผมว่า
“พี่เขียนจดหมายตลกดี หนูทนขำคนเดียวไม่ได้ก็เลยเอาไปให้เพื่อนอ่านด้วย เพื่อนหนูบอกว่าพี่มึน”
“มึน?”
“ก็มึนไงพี่ มึนภาษาอีสานแปลว่าตลก”
จนบัดนี้ผมก็ยังไม่รู้นะว่า คำว่ามึนในภาษาอีสานนี่แปลว่าตลกจริงหรือเปล่า

จนกระทั่งเพื่อนคนนี้เรียนจบกลับไปนอนตกงานอยู่ที่บ้าน ผมแกล้งถามไปว่า
“ตอนนี้คงไม่ได้เอาจดหมายพี่ไปให้เพื่อนอ่านแล้วใช่มั้ย”
“ก็ยังให้เพื่อนอ่านอยู่ ตอนนี้หนูเอาจดหมายพี่ไปถ่ายเอกสารแล้วส่งไปให้เพื่อน”
“”

2. แอบรักเพื่อนสนิท

---

คุณเคยแอบรักเพื่อนสนิทมั้ย
ผมเคย
ช่วงที่เรียนปริญญาตรี ผมแอบรักเพื่อนร่วมห้องเรียน แต่ไม่ได้ไปแอบขุดแปลงปลูกดอกไม้ให้ (กรุณาอ่านเรื่อง "ดอกไม้บานในฤดูหนาว" ประกอบ) เพราะลำพังตัวเองก็เอาไม่รอด

แต่ความรักของผมไม่ได้สมหวังอะไรหรอกครับ เมื่อผมรู้ว่าเพื่อนอีก 2 คนชอบเธออยู่เหมือนกัน ผมจึงเลือกที่จะเดินจากมา

ประมาณปี 2 ปีที่แล้ว ผมได้คุยกับเธออีกครั้ง เธอมักพูดจาชมเชยว่าผมเป็นคนนิสัยดี เป็นผู้ชายที่หน้าตาดี อะไรประมาณนั้น ผมจึงถามเธอว่า
“ในเมื่อเรานิสัยดี หน้าตาก็ดี ทำไมตอนนั้นเธอไม่เป็นแฟนเรา”
“เอ้า! แล้วเธอเคยจีบเราหรือเปล่าเล่า” เธอตอบ
เออว่ะ

3. เรียนไม่จบ

---

ตอนนนี้ผมได้รับปริญญาตรีมาแล้ว 3 ใบ
แต่ครั้งหนึ่งผมเคยเรียนไม่จบ ทุกอย่างพังทลาย ต้องมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่เหลืออีกเพียงวิชาเดียวเท่านั้น
...วิชาที่ชื่อว่า “ปัญหาพิเศษ”
ผมจึงมักต้องคอยตอบถามผู้คนที่รู้ข่าวเสมอ
“ทำไมถึงเรียนไม่จบ”
“ไม่ได้ทำปัญหาพิเศษ” ผมตอบ
“อ้าว! ทำไมล่ะ”
“ชื่อวิชาไม่เป็นมงคล เพราะแค่ปัญหาธรรมดา ๆ ผมก็แย่แล้ว นี่ปัญหาพิเศษ ผมรับมือกับมันไม่ไหว”

4. ผมเกลียดจัมโบ้เอ

---

เคยดูหนังทีวีเรื่องจัมโบ้เอไหมครับ
เท่าที่จำได้ ผมคิดว่าผมไม่เคยดูหรอก
แต่ผมเกลียดจัมโบ้เอ
เพราะด้วยความที่ผมชื่อเอ ตอนเด็ก ๆ ญาติ ๆ จึงแกล้งเรียกผมว่าจัมโบ้เอ ผมไม่รู้ว่าจัมโบ้เอคือตัวอะไร จึงรู้สึกไม่ชอบ และเกลียดจัมโบ้เอมาตั้งแต่นั้น ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เลยว่าจัมโบ้เอหน้าตามันเป็นยังไง

แต่ผมก็มีชื่อที่ผมชอบเหมือนกันนะ
ผมเกิดในสมัยที่จอมพลถนอมเป็นนายกรัฐมนตรี ยายผมจึงเรียกชอบเรียกผมว่าหนอม ผมชอบชื่อนี้มาก ยิ้มทุกครั้งที่ยายเรียกชื่อนี้

พอโตขึ้นผมรู้สึกเฉย ๆ กับจัมโบ้เอ และรู้สึกว่าโชคดีจังที่ไม่ได้ชื่อถนอม

5. เกลียดเธอ รักเธอ กรุงเทพฯ

---

เคยมีคนหลายคนถามผมว่า ผมจะอยู่กรุงเทพฯอีกนานไหม ทำไมผมไม่กลับไปอยู่บ้าน
ผมตอบไม่ถูกหรอกครับ

เมื่อก่อนผมเดินทางขึ้นล่องระหว่างบ้านผมที่ราชบุรีกับเชียงใหม่บ่อย ๆ ทุกครั้งที่เดินทางจะต้องผ่านกรุงเทพฯ แม้ผมจะไม่ได้รู้สึกเกลียดกรุงเทพฯอย่างรุนแรง แต่ผมก็ไม่ชอบบรรยากาศอย่างที่กรุงเทพฯเป็น ไม่ชอบรถติด ไม่ชอบควันพิษ ไม่ชอบความอับทึบ ไม่ชอบ...ฯลฯ

ผมชอบเชียงใหม่ เชียงใหม่บรรยากาศดี อากาศเย็น คนเชียงใหม่พูดจาน่ารัก (โดยเฉพาะสาว ๆ) ประเพณีก็งดงาม ดอกไม้สวย ฯลฯ

ผมอยากอยู่เชียงใหม่ อยากทำงานที่เชียงใหม่ แต่ถ้าไม่ได้อยู่เชียงใหม่ก็ไม่เป็นไร ผมอยู่ที่ไหนก็ได้แต่ต้องไม่ใช่กรุงเทพฯ

ทุกครั้งที่ผมนั่งรถเมล์ผ่านกรุงเทพฯ ผมตั้งปณิธานเอาไว้เลยว่า ผมอยู่จังหวัดไหนก็ได้ แต่ไม่ขออยู่กรุงเทพฯเด็ดขาด

เขาว่ากันว่าคนเราเกลียดสิ่งไหนมักจะได้สิ่งนั้น ทุกวันนี้ผมจึงต้องอยู่ที่นี่...กรุงเทพฯ

เล่ามาถึงตรงนี้ ผมพบว่าผมเกลียดอะไรตั้งหลายอย่าง โดยเฉพาะผู้หญิงที่สวย รวย เก่ง ฉลาด นิสัยดี การศึกษาสูง

---

ตามธรรมเนียมเมื่อได้รับ tag มา ก็ต้อง tag ต่อไปอีก 5 คน แต่เนื่องจากผมดองไว้หลายวัน จนแทบจะไม่เหลือใครให้ผม tag อีกแล้ว

ผมนึกชื่อคนที่ยังไม่โดน tag ไม่ค่อยออก ที่นึกออกก็แอบโดน tag ไปแล้ว ประกอบกับช่วงที่ผ่านมาไม่ค่อยได้เข้าบล็อกชาวบ้านชาวช่องเขาเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าใครยังไม่โดน Tag

เอาเท่าที่นึกออกก็แล้วกันนะครับ

1. หนูกิ่งเจ้า
2. DAN_KRAB
3. ..
4. ..
5. ..
ยังนึกไม่ออก

ปล. กำลังอัพบล้อกอยู่นี่ก็ไม่เว้นโดนอีก ต้องเพิ่มเป็น 30 ข้อมั้ยเนี่ย ถ้าใครอยากอ่านอีกก็แจ้งความจำนงพร้อมส่งธนาณัติ 199 บาทมาที่ผมนะครับ

Create Date : 14 มกราคม 2550 Last Update : 15 มกราคม 2550 12:59:33 น. Counter : 1531 Pageviews.		81 comments
Share Tweet