|
สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวBG.ทุกท่าน และสวัสดีจ่ะ เวปbgที่ป้าจะไม่มีวันลืมเลย เพราะwww.bloggangนี่แหละ ที่ทำให้ป้ารู้สึกว่าตัวเองก็ มีความสามารถเหมือนกันน้า! แหะ แหะ ยอตัวเองก้ได้เนอะ...
ตั้งแต่ ๑๓ ธ.ค. ๒๕๕๔ ที่ป้าอัพบล๊อกเป็นวันสุดท้าย ไม่ไหวๆ ใช้ไม่ได้เลย เหลวไหลมักมากก... ที่จริงมีเรื่องราวเยอะแยะ แต่ยังไม่เล่าตอนนี้อ่ะนะ เพราะมันไม่ค่อยรื่นเริงเท่าไร... เอาเรื่องที่หนุกหนานดีกว่าน้า ********* ******* ***** *** * เริ่มปีใหม่ก็ด้วยการไป กราบ คุณแม่ซ๊ะมีก่อน เพราะตอนนี้ป้าเป็นลูกกำพร้าแว้ว คุงแม่เล่าเรื่อการใส่บาตรทำบุญ ท่านว่าสมัยก่อนที่ท่านยังแข็งแรงกว่านี้ พอท่านใส่บาตรเสร็จแล้วท่าน จะตรวจน้ำ เป็นแบบคำกลอน คล้องจองมาก ป้าได้ถ่ายคริปไว้ แต่ตอนนำมาลงคอม ป้าดั้นไปกดลบอันที่ที่ท่าน ว่าไว้ถุกต้อง เฮ้อ! ป้านี่แย่จริงๆ ไว้คราวหน้าถ้าไม่ลืม ป้าจะให้ท่านท่องให้ใม่ วันนี้ฟังแบบไม่สมบูรณ์ไปก่อนและกานน้า
ต่อมา ก็ต้องขอขอบคุณน้องอุ้ม ที่น่ารัก น้องได้ส่งของขวัญปีใหม่ให้ป้า คือ "ยาหม่อง"...ดีมากเลยจ่ะ เพราะช่วงนั้นน่ะ ป้าเป็นตะคริวที่ขา และเท้าบ่อยมาก บางทีก็บวมเป่งเลย ขอบคุณน้องอุ้มมากๆนะจ๊ะ...
ส่วนภาพข้างล่างนี่ ไปฉลองปีใหม่ที่ บ้านป้าหนิม เรียก"ป้า"ตามลูก
กว่าจะกลับบ้านก็เกือบ๓ทุ่ม ขับรถกลับกะลูกชาย พ่อลูกชายตัวดี ก็ถ่ายภาพท้ายรถtaxiคันนึงได้ ดูภาพซีคะ หลอนมะเนียะ...
และพอประมาณ ต้นเดือนกุมภาพันธ์ บรรดา สี่สาว...น้อยๆ(ที่เหลือ!) ก็พากันไปแอ่ว"เมียงเหนีย"กัลล์ กะเจ้า...
ก็มีป้าหู้,ป้าหนิม,ป้าอุษาและป้าหนู งานนี้ป้าหนูหนักหน่อย ขับคนเดียวเลย เพราะป้าหู้ไม่ค่อยมั่นใจ ในตัวเองเท่าไร ช่วงที่ไปเนียะ ก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยดีนัก เกรงใจเพื่อนๆอ่ะจ่ะ เพื่อนๆอยากให้ไปเที่ยว กลับมา...งอมม!เลยละจ่ะ แต่ไม่เจียมน้า... ชมภาพข้างล่างเลยละกันน้า...
พวกเราไปเยี่ยมเพื่อนที่ลำปางก่อน แล้วเราก็ไปไหว้พระกัน จากนั้น ก็ไปงานพืชสวนโลก และก็กลับมาพักที่ลำปาง ต่อจากนั้นเราก็ตรงกลับกทม.แต่พวกเรา ไปแวะพักที่เขาค้อ บ้านป้าหนิมอีก๑คืน แล้วจึงตรงกลับกทม.เลยจ่ะสนุกมากก... แต่ป้างอมเลยจ่ะ กลับมาขาบวมถึงเท้าเลยละ! มีภาพมาฝากอีกแล้ว
อย่างที่บอกละจ่ะ จากที่งอมนิดๆ ป้าก็ได้กลับมาพักฟื้นที่บ้าน ได้สักระยะ ก็เกือบเดือนละจ่ะ ...ป้าไปลั้นลา อิกแว้ว ครั้งนี้ไปลาว ไปกะป้าวิ งานนี้สมบุกสมบันอีกแล้ว รวมทั้งครั้งนี้ มีเหตุระทึกขวัญด้วย บลื๋ออ! ยางรถทัวว์ระเบิด แถมเป็นตอนกลางคืนอีก
ข้างทาง มืดตึ๊ดตื๋อเลย เหมือนผ่านวัดด้วย เพราะเห็งเงามืดๆ เป็นยอดแหลมๆ ทีแรกป้าตกใจ คิดว่าใครว้างระเบิด เข้ามาในรถ ฝุ่นควันโขมงเลย จนรุ่งเช้าถึงได้รู้ว่ายางระเบิด เฮ้อ! โล่งอก ไปครั้งนี้ ยิ่งงอมหนักกว่าไป"แอ่วเหนีย"อีกจ่ะ มาชมภาพกันเลยนะจ๊ะ
อ้อ!...มีอีกเรื่องนึงค่ะ ตื่งงเต้งง!!! เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้เอง วันอาทิตย์ที่ ๑๘ เวลาประมาณ๒-๓ทุ่มได้ ที่บ้านป้าได้รับโทรศัพท์ จากเพื่อนบ้านว่า ขอให้ป้าช่วย... ติดต่อตำหนวด เอ้ย หรวดให้ที (ยังจะมีอารมณ์เล่นอิก) ป้าก็ถามไปว่ามีอารายเหรอคะ พี่เค้าบอกว่า... ขณะนี้ได้มี"งู"ตัวเบ้อเริ่มเลย อยู่ที่เสาไปข้างบ้าน
ป้าจึงรีบโทรหา หน่วยกู้ภัย ของดับเพลิงยานนาวา ให้มาช่วย พาน้อง"งู" ไปอยู่ในที่ปลอดภัยที คุณตำหรวจน่ารักมาก บอกขอเวลา๑๕นาที รวบรวมพลก่อนนะครับ ได๋คร่ะ... และไม่ถึง๑๕นาทีท่านก็มา ดีน้า...ถ้าเกิน๑๕นาที เราจาได้กิน น้อง"งู"ฟรีอย่างพิซ่าป่าวหว่า... ...แหะ...ป้าล้อเล่งงง... เอ้า!...ดูคริป จับ"นุ้งงู"ได้เลยคร่า
เอาละน้าวันนี้...ป้ารู้สึกเหนื่อยมากแล้ว ไว้หายเหนื่อ พอมีเรี่ยวแรงป้าจะมาเล่า เรื่องราวสนุกบ้าง ตื่นเต้นบ้างกันอีก ในโอกาศต่อๆไปน้า ขอให้เพื่อนๆทุกคน มีความสุข ที่สำคัญ ให้มีสุขภาพแข็งแรง รักนะจู๊ฟ...จู๊ฟ...ทุกคนเลยจ่ะ...
แถมให้อีกซะภาพและกาน อิ...อิ...
***ป้าหู้ขอความกรุณานะคะ***อย่าให้รูปมีความกว้างเกิน 350 Pixelเลยน้า ป้าอ้วง..อยู่แว้วอ่ะ..มาง..อึก..อัก..อ่ะจ่ะ
และขอขอบพระคุณ"คุณครูทุกๆท่าน" ดังที่ได้คยเอ่ยนามมาแล้วในหลายๆบล๊อก บล๊อกนี้กรอบจากน้องกุ้ง(KungGuenter)ค่ะ รวมทั้งwww.youtube ,www.slideshow , //www.photobucket.comและ... //www.googleด้วยนะคะ
๒๑ มีนาคม ๒๕๕๕ เวลา ๒๒.๓๐ น. (วันที่เริ่มพิมพ์อ่ะจ่ะ)
| |
เจิมๆๆๆ
เห็นชื่อก็รีบแวะเข้ามาเยี่ยมมา say hello กับป้าหู้ด้วยความคิดถึงค่ะ