ไม่มีป้าแมว ให้กอด ให้หอม อีกแล้ว

จะมีก็แต่ความทรงจำ ที่พวกเราจะไม่มีวันลืม

ป้าแมว จากไปอย่างสงบ ที่รพ.เจริญกรุงประชารักษ์

เมื่อวันที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๓ เวลา๐๘.๑๐น.

พวกเราจะไม่ได้ยินเสียงป้าแมวอีกแล้ว

หลับให้สบายนะจ๊ะ "พี่แมวของหู้ และหลานๆ"



ช่วงนี้ป้าอาจเข้าบล๊อกบ้างไม่เข้าบ้าง

แต่ก็ขอขอบคุณเพื่อนๆชาว BlogGang

และเพื่อนๆของลูกที่ Facebookด้วยนะคะ

ขอบคุณสำหรับความห่วงใย และกำลังใจที่มอบให้ป้าค่ะ



*ติดตามเรื่องราวจากบล๊อกที่แล้วนะคะ*


***ป้าหู้ขอความกรุณานะคะ***

อย่าให้รูปมีความกว้างเกิน 350 Pixelเลยน้า
ป้าอ้วง..อยู่แว้วอ่ะ..มาง..อึก..อัก..อ่ะจ่ะ
และขอขอบพระคุณคุณ"ครูใหญ่ป้าโม๊ด"
คุณครูน้องlozocatและท่านอื่นๆ...
ดังที่ได้เคยเอ่ยนามมาแล้ว
ในหลายๆบล๊อกรวมทั้ง
//www.photobucketและ
//www.slide.comด้วยค่ะ

๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เวลา ๑๙.๐๖ น.
(วันที่เริ่มพิมพ์อ่ะจ่ะ)