ขนมจีน
หลังจากที่ใช้หม้อทอดไร้น้ำมัน
กินของทอดจนกรดไหลย้อน
ได้ใช้ยาลดกรดหลายขนานไปแล้ว
เมื่อคืนหลับตาเห็นขนมจีนน้ำยาลอยมา
ก๋วยเตี๋ยวเรือลอยไป
เช้ามาลุกมาขุดข่า กระชาย เด็ดใบมะกรูด พริก
ตะไคร้เดิมยังเหลือ ไม่ต้องขุดใหม่
ใช้ปลาะกระป๋องแทนปลาทู
แบบกระป๋องใหญ่มีหกตัว
ใช้เส้นเกาหลี ค้นเจออันที่ลวกแล้วหน้าตาน่าจะเหมือนขนมจีนมากที่สุด
ค้นในคลัง ลังเส้นของแม่
บ้านเรามีคลังเยอะมาก ก่อนนี่ก็มีตู้เย็นสามตู้
ตู้นึงเป็นแนว frozen ทั้งหมด เพิ่งทลายไปหลังโควิดระบาด
คือค้นมากิน ซึ่งของหลายอย่างก็ Freezer burn ไปแล้ว
คือเสียรสชาติไปหมดแล้ว
แต่เส้นที่ว่านี้อยู่ในลังเส้น
(วันหลังจะมาเล่าคลังแม่)
ในที่สุดเราก็ได้กินขนมจีนน้ำยา
ระหว่างรอต้มน้ำ ก็ลวกวุ้นเส้นกินก่อน
ไม่ได้ตั้งใจหรอก
ทีแรก ว่าจะเอาแต่ปลาใส่ในน้ำยาขนมจีน
แล้วเอาน้ำปลากระป๋องมาทำยำแซ่บๆ
แต่พอลวกวุ้นเส้นไปเสร็จ เราก็ยังไม่ได้เปิดปลากรป๋อง
เครื่องเตรียมหมดแล้ว
กุ้งกับเต้าหู้ก็ลวกแล้ว ก็ยำกินไปก่อนเลยคือคั่นเวลา
วันนี้มีกระเจี๊ยบลวก หั่นใส่ด้วย กรุบๆ ดี
เสร็จแล้วก็ผลิตเส้นขนมจีน
เราจับหัวไม่สวยเท่าไหร่ คราวหลังเราว่าจะเอาเส้นที่ลวกลงน้ำเย็นก่อน
เหมือนเวลาไปดูเค้าทำเส้นสด
เผื่อจะจับหัวสวยขึ้น
แต่ก็กินได้แหละ หมุนๆ เป็นหัวพอให้แบ่งหยิบได้ง่ายก็พอโอเค
สุดท้ายก็ใส่ปลากระป๋องทั้งหมดลงทำน้ำยา
แล้วก็ใส่กะทิหนักมือไปนิด
ทำเสร็จเหมือนกินแพนงกับขนมจีนเห็นจะได้
เราทำไม่ค่อยเผ็ดเพราะกลัวกรดไหลย้อนกำเริบ
แต่สีน้ำปลาประป๋องมันได้เอง
คราวหน้าไม่ใส่กะทิดีกว่า กลัวข้ามวันแล้วมันเสียเร็ว
ตอนที่ต้มเครื่องทุกอย่างหอม น้ำเดือด
กลิ่นลอยมา
คิดถึงครัวที่บ้าน ตอนเด็กๆ เวลายายทำขนมจีนเลย
มันคือกลิ่นพริกแห้งต้มผสมเครื่องเทศนี่เอง
แต่อันนี้เราไม่ได้ใส่น้ำปลาร้า พอดีไม่มี
กินเช้าเย็น
วันนี้สมใจแล้ว นอนหลับได้
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [