บิลเกตส์-โควิด-เสือ-พอเพียง
No missiles, but microbes.
เพิ่งได้ฟัง บิลล์ เกตส์ พูดในเทดทอล์ค
เรื่องราวของการเตรียมพร้อมของสาธารณสุข
เป็นเรื่องสำคัญ
ในวันที่ตอนนี้ประเทศไทยมีการปิดสถานบริการ
หลายแห่งในกรุงเทพฯ
ด้วยเหตุจากไวรัส
คงมีหลายคนตกงาน
จะหางานใหม่ช่วงนี้คงไม่ใช่ง่ายๆ
ปิดไม่กี่วันก็เสียรายได้เสียแล้ว
การท่องเที่ยวและสายการบินต่างๆ อีก
เมื่อถึงเวลาของเศรษฐกิจซับซ้อน
มีรายได้ที่มากมายจากการท่องเที่ยว
กลับกลายเป็นติดลบ
ทำให้เราอดนึกถึงในหลวงรัชกาลที่เก้าไม่ได้
เมื่อในหลวงสอนให้มีเศรษฐกิจพอเพียง
การสนับสนุนในวงเล็กๆ
แม้จะทำให้เราดูกระจอก
ไม่เป็นเสือซะที
แต่ว่าพอในชีวิตจริง
มันช่วยชีวิตคนธรรมดาได้มาก
เมื่อเศรษฐกิจพอเพียงคือการยึดปัจจัยสี่
และใช้วงสังคมขนาดเล็กในการยันการดำรงชีพ
ความจริง เราจะเป็นเสือพร้อมความพอเพียงได้ไหม
ด้วยทรัพยากรของไทย
สมมติทุกคนมีที่นาและมีชุมชนขนาดเล็ก
พอตกงาน ก็กลับบ้านไปอยู่ในไร่พอเพียง
ได้แบบนี้จะดี ทุกคนมีที่ไป ไม่ใช่ล้มกันเสียหมด
(สังคมเมืองกับไม่เมือง ไม่มีทางปนกันละมั้ง)
เมื่อคิดถึงตัวเองว่าจะช่วยคนอื่นยังไง
ก็คิดได้แค่ว่า ให้รักษาระเบียบของชุมชน
และดูแลตัวเองไม่ให้ป่วยก่อน
ได้เท่านี้ก่อนละกัน
ขอปิดท้ายด้วยพระราชดำรัสรัชกาลที่ ๙
เนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๔ ธันวาคม ๒๕๔๐
"
การจะเป็นเสือนั้นไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่เรามีเศรษฐกิจแบบพอมีพอกิน แบบพอมีพอกินนั้นหมายความว่าอุ้มชูตัวเองได้ ให้มีพอเพียงกับตัวเอง อันนี้ก็เคยบอกว่า ความพอเพียงนี้ไม่ได้หมายความว่า ทุกครอบครัวจะต้องผลิตอาหารของตัว จะต้องทอผ้าใส่เอง อย่างนั้นมันเกินไป แต่ว่าในหมู่บ้านหรือในอำเภอ จะต้องมีความพอเพียงพอสมควร บางสิ่งบางอย่างที่ผลิตได้มากกว่าความต้องการ ก็ขายได้ แต่ขายในที่ไม่ห่างไกลเท่าไหร่ ไม่ต้องเสียค่าขนส่งมากนัก
"
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [