ประสบการณ์แผ่นดินไหวครั้งแรกที่ต้อนรับการมาอยู่ในแดนปลาดิบ วันก่อนดูรายการเกมทางทีวี เห็นมีพาดพิงถึงเรื่องการปฏิบ้ัติตนยามเกิดแผ่นดินไหว ก็นึกถึงเมื่อครั้งประสบเหตุการณ์นี้เข้ากับตัวเองอย่างจังๆ เอามาเล่าสู่กันฟังดีกว่า.. วันนั้นเป็นวันที่ 20 มีนาคม 2005 เครื่องลงถึงญี่ปุ่นเวลาในช่วงเช้าที่สนามบินฟุกุโอกะ น้องเขยของลุงขับรถมารับเราสี่คนพ่อแม่ลูก ข้าวของส่วนใหญ่โดยเฉพาะของหนักๆ ส่งมาทางเรือก่อนหน้านี้แล้ว มีอะไรจะขน ขนกลับมาหมดไม่เว้นแม้แต่เปียโนเพราะเพิ่งซื้อมาใหม่ บริษัทลุงออกค่าใช้จ่ายให้เลยขนมาซะ วะฮะฮ่า.. กว่าของจะมาถึงบ้านก็ประมาณสองอาทิตย์กว่าๆ เ้ป็นวันนึงในฤดูใบไม้ผลิ ป้าโซส่งรองเท้ามาทางเรือ เหลืออีคีบหนีบๆปักเลื่อมอยู่คู่เดียว เืพื่อนชาวญี่ปุ่นที่พักอยู่แมนชั่นเดียวกัน ลงมาส่งร่ำลากันตอนกลางคืนก่อนออกเดินทาง ทักว่าไม่หนาวเท้าเรอะ..โซซัง? ไอ้เราก็หลั่นล้าสบายมากค่ะ ยังไม่ใช่ฤดูหนาว ก่อนออกเดินทางคุณสามีก็บอกว่าอากาศกำลังสบายๆ 18-19 องศา โฮะๆ ขี้ปะติ๋ว ถึงญี่ปุ่นพอเดินออกไปนอกหนามบินปุ๊บ.. เ้ย้ยยยย.. หนาวทรีนนนนน.. ถึงได้รู้ความหมายที่เพื่อนญี่ปุ่นเค้าติงมา ไอ้ตัวน่ะไม่เท่าไหร่เพราะเตรียมเสื้อคลุมมาด้วย มาญี่ปุ่นทุกครั้งคือช่วงปิดเทอมของเด็กๆในฤดูร้อน เคยเจอความหนาวช่วงใบไ้ม้ร่วงอยู่หน เป็นช่วงเริ่มต้นของฤดู แต่คนเมืองร้อนอย่างเราก็หนาวซะนั่งไม่ติด ฤดูใบไม้ผลิเป็นยังไงไม่เคยเจอเลยจิ้นไม่ออก.. บ้านเราถึงมีสี่ฤดูอย่างเขา(ตามที่พ่อป้าโซเคยบอก) แต่ก็เป็นฤดูร้อน ฤดูร้อนจังเลย ฤดูร้อนโว้ยยย และฤดูร้อนอิ๊บอ๋าย นั่งรถจากหนามบินใช้เวลาเกือบสี่สิบนาทีก็ถึงบ้าน ขนข้าวของเข้าบ้าน เิดินไปสำรวจทั่วบ้านเพราะก่อนจะย้ายมานี่ลุงสั่งรีฟอร์มบ้านใหม่ เนื่องจากก่อนหน้านี้ครอบครัวน้องสาวมาอยู่เป็นเพื่อนปู่ที่อยู่คนเดียว น้องสาวลุงเค้าเลี้ยงหมาในบ้าน ทั้้งตะกุยทั้งกัดข้างฝาปอกเปิกหมด แถมยังสิงห์รมควันทั้งน้องสาวน้องเขย เพดานจับควันบุหรี่ดำปื้ด ลุงทนไม่ไหวเลยสั่งซ่อมแซมใหม่ก่อนย้ายมาอยู่ ส่วนครอบครัวน้องสาวก็แยกไปอยู่บ้านที่เ้ค้าซื้อใหม่ที่ซะกะ ขณะยืนอยู่ชั้นสองดูห้องใหญ่ที่ปัจจุบันตีข้างฝาแบ่งเป็นสองห้อง ให้เจ้าสองคนอยู่กันคนละห้อง ก็ได้ยินเสียงคึ่กๆๆๆ อยู่ไกลๆ เสียงเหมือนรถไฟทั้งขบวนประมาณนั้น.. สถานีรถไฟอยู่ห่างจากบ้านชั่วระยะเวลาเดิน 3-4 นาที แต่มากี่ครั้งๆก็ไม่เคยได้ยินเสียงรถไฟแล่นชัดเจนใกล้ๆขนาดนี้ หรือวันนี้อากาศดีจัด.. เสียงเลยลอยตามลมมาได้ัชัดเจนกว่า ตอนนั้นลุงก็กำลังชี้ชวนให้ป้าโซดูว่าสั่งการยังไงๆไปกับบ้าน ป้าโซก็ฟังพลางสงสัยเรื่องเสียงนั่นไปพลาง คิดว่าคงเป็นเรื่องปกติน่ะเพราะลุงก็ทำเฉยๆ ไม่เห็นติงเรื่องเสียง แล้วทันใดนั้นบ้านก็สะดุ้งขึ้นทั้งหลังครั้งนึง.. ประมาณรถบรรทุกวิ่งผ่านแต่แรงกว่า เสียงคึ่กๆๆๆชักดังขึ้นๆ กลายมาเป็นเหมือนเสียงเด็กวิ่งตึงๆๆๆ ป้าโซกำลังจะเดินไปที่ัหัวบันไดเพื่อจะตะโกนไปดุเจ้าพวกลิงทั้งหลายข้างล่างซึ่งมีอยู่ด้วยกัน 5 ตัว.. ลูกเรา 2 ลูกอา 3 ชายทั้งนั้นกำลังซนแหลก จะบอกให้เงียบๆกันหน่อย วิ่งซนอะไรจนบ้านกระเทือนอย่างนี้!! แ่ต่แล้วก็มีอันต้องหยุดกึ๊ก หุบปากกั๊บ เพราะเสียงลุงตะโกนจนกลายเป็นตวาด.. "หยุดอยู่ตรงนั้น!!! อย่าเดินไปไหน อยู่เฉยๆ!!!" พลางลุงก็เอามือยันข้างฝาไว้สองด้าน เวลาเดียวกันนั้นเองที่บ้านทั้งหลังเยือกอย่างแรง!!! แล้วก็สั่นพั่บๆๆๆๆ ไปทั้งหลังพร้อมด้วยเสียงคึ่กๆๆกึกก้อง "เกิดอะไรขึ้นนี่? บ้านนี้เมืองนี้เป็นไรวะ? โอยยย... มันคืออะไร บ้านจะพังมั้ยนี่?" .. หลายคำถามผุดขึ้นมาพร้อมๆกัน ป้าโซยืนตัวแข็งอยู่กับที่อย่างนั้นเพราะทำอะไรไม่ถูก เลี้ยงตัวอยู่บนพื้นที่สั่นพั่บๆๆๆ รู้สึกคล้ายคนเมาเหล้าที่ทรงตัวไม่ได้มาตรฐาน และแล้วเสียงคึ่กๆๆและการสั่นของบ้านก็ค่อยๆจางลงจนเป็นปกติในที่สุึด ในความรู้สึกที่นานแสนนานเหลือเกินของป้าโซ ที่กว่าจะเป็นปกติลงได้ ทั้งๆที่ในความเป็นจริง กินเวลาแค่เพียงไม่กี่สิบวินาที พอทุกอย่างสงบ ป้าโซก็หน้ามึนถามไปอย่างโง่ๆว่าแผ่นดินไหวเรอะ ? ลุงบอกใช่! แล้วก็เผ่นลงมาข้างล่าง ดูความเรียบร้อยในบ้านว่ามีอะไรเสียหายหรือเปล่า เด็กๆเกาะกลุ่มกันเงียบกริ๊บ แต่ละคนหน้าตาตื่นกันเลิ่กลั่ก ตอนที่บ้านสั่นนั่น น้องเขยกับปู่อยู่ข้างล่างทั้งคู่ ต่างคนต่างยึดตู้เก็บแ้ก้วชามรามไหไว้คนละตู้ ประคองไม่ให้มันล้มลงมา ลุงสำรวจหน้าต่างประตูว่าียังเิปิดปิดได้เหมือนเดิมหรือไม่ เดินออกไปนอกบ้านสำรวจดูถังแก๊สและสวิทช์ปล่อยแก๊สว่าปิดหรือเปล่า ซึ่งปกติสวิทช์นี่จะปิดไปโดยอัตโนมัติตอนแผ่นดินไหว เพื่อป้องกันการเกิดไฟไหม้ โชคดีที่ไม่มีอะไรเสียหาย ทุกอย่างอยู่รอดปลอดภัยดียกเว้นใจป้าโซที่ต้องเก็บขึ้นมาจากตาตุ่ม พิโธ่พิถัง เกิดมาจากท้องผ่อท้องแหม่ เพิ่งเคยประสบกับตัวก็หนนี้ หนำซ้ำเจออย่างแรงซะด้วย ปู่บอกว่าเกิดมาเพิ่งเคยเจอแรงมากๆก็ครั้งนี้แหละ ช่างเป็นบุญของป้าโซเหลือเกินที่ต้อนรับกันขนาดนี้ แถบป้าโซอยู่ความรุนแรงประมาณ 5 ริกเตอร์ ในตัวฟุกุโอกะ 6 ริกเตอร์กว่าๆ ถามลุงว่าทำไมต้องให้ป้าโซยืนอยู่เฉยๆ ณ ตอนนั้น เป็นวิธีควรปฏิบัติตัวยามเกิดแผ่นดินไหวหรืออย่างไร? (หรือเพื่อสภาพจะได้ไม่กระจัดกระจายง่ายต่อการเก็บและสามารถระบุได้ง่ายว่าเป็นใคร ?) ลุงบอกที่ๆป้าโซยืนอยู่ ณ เวลานั้น เป็นที่ๆปลอดภัยเพราะโครงสร้างของบ้านตรงนั้นมีคานถ่วงรับน้ำหนักหลังคาอยู่ (แต่ถ้าไหวหนักๆ จนบ้านถล่มมาทั้งหลัง จะได้โป้งเดียวจอด) แต่ที่ๆแข็งแรงที่สุด คือในห้องน้ำ เพราะสร้างอยู่ใต้บันได เอ้า..ก็ต้องเชื่อเค้าเพราะงานของเค้านี่ พวกเขียนแบบออกแบบคำนวณโครงสร้างอะไรพวกนี้ หลังแผ่นดินไหวใหญ่ในวัีนนั้น ป้าโซมีอาการเมาแผ่นดินอยู่วันสองวัน เดินในบางครั้งจะรู้สึกพื้นมันโคลงๆ อุปาทานไปว่าแผ่นดินไหวตลอด ลุงต้องบอกให้ป้าโซสังเกตสายดึงไฟเปิดปิดกลางบ้าน (ตามบ้านที่นี่นิยมมีสายสำหรับดึงเปิดปิดไฟหย่อนลงมาเหนือหัว สามารถดึงคลิกเลือกระดับความสว่างของไฟได้นอกเหนือไปจากสวิทช์ที่ติดผนังตามปกติที่ใช้งานร่วมกัน) ปกติสายที่หย่อนลงมาจะดิ่งลงและนิ่งเฉยถ้าไม่ไปแกว่งไปจับไปขยับเพราะเป็นสแตนเลสมีน้ำหนัก ถ้าสายที่่ว่านี่มีการแกว่งตัวละก็..จะเพราะแผ่นดินไหว เป็นการสังเกตเื้บื้องต้นในกรณีสงสัย ซึ่งสามารถยืนยันความสงสัยได้จากข่าวด่วนที่จะขึ้นตัวหนังสือพาดหัวหน้าจอทีวีใน 60 วินาทีหลังการเกิดแ่ผ่นดินไหว ป้าโซเคยจับเวลาดูว่าอีตาลุงโม้หรือเปล่าเรื่องการรายงาน อะไรมันจะทันทีขนาดนั้นอย่างน้อยต้องใช้เวลากันมั่งหละ.. แต่ปรากฏว่าบวกลบไม่เกินสิบวิฯ หลังจากวันนั้นก็มีอาฟเตอร์ช็อคตามมาอีกประมาณ 3 ริกเตอร์กว่าๆ ในตอนเช้าตรู่วันหนึ่ง กำลังหลับอยู่เพลินๆ รู้สึกเหมือนพื้นที่นอนเนี่ยมันยวบเ็ป็นคลื่น เหมือนเรานอนในห่วงยางในทะเลประมาณนั้น ป้าโซลืมตาตื่นคิดว่าฝันไป หันไปดูลุงก็เห็นตื่นเหมือนกัน ลุงบอกให้นอนเฉยๆ อย่าโวยวายเดี๋ยวลูกจะตกใจตื่นเปล่าๆ เป็นอาฟเตอร์ช็อคจะไม่รุนแรงเหมือนวันก่อน เปิดทีวีดูก็เห็นข่าวด่วนพาดหัวปุ๊บเหมือนกัน ถัดจากวันนั้นสองสามวันต่อมา นึกว่าหมดแล้วยังตามมาอีกเบาๆประมาณริกเตอร์กว่าๆ ป้าโซนั่งอยู่หน้าทีวีรู้สึกพื้นมันสะดุ้งขึ้นทีนึง เหมือนรถบรรทุกวิ่งผ่าน ลุงออกจากห้องน้ำมาบอกอีกหน่อยน่ะไม่ต้องตกใจ.. แต่ป้าโซไม่หน่อยด้วยละ รีบเข้า้ห้องน้ำอาบพรวดๆๆ กลัวว่าเกิดไรขึ้นต้องแก้ผ้าวิ่งออกมาชาวบ้านร้านช่องเขาจะรับไม่ได้ พออยู่นานหลายปีเข้า เริ่มคุ้นกับ 1 ริกเตอร์ 2 ริกเตอร์ โฮะๆ เด่ะๆ และประสาทสัมผัสเรื่องแผ่นดินไหวกลับเยี่ยมกว่าลุง เพราะถึงแม้ไหวเพียงเ็ล็กน้อยป้าโซบอกลุงๆยังถามใช่เร้อ? แต่สักพักทีวีก็พาดหัวข่าวด่วน ในบางครั้งบางครา รายการทีวีก็จะนำเสนอวิธีปฏิบัติตัวยามเกิดแผ่นดินไหว เ่ช่น หลบเข้าใต้โต๊ะที่แข็งแรง ปิดสวิทช์แก๊สทันทีเพื่อป้องกันไฟไหม้บ้าน เปิดประตูหรือหน้าต่างไว้เผื่อกรณีบ้านพังลงมาแล้วทำให้กรอบประตูหน้าต่างบิดเบี้ยวจนเปิดหนีออกมาไม่ได้ และเตรียมข้าวของใช้จำเป็นใส่ถุงยังชีพติดบ้านไว้บ้าง เผื่อกรณีรุนแรงจนน้ำไฟไม่มีใช้ การเดินทางถูกตัดขาด ประสบการณ์เช่นนี้ ขออย่าได้เจอบ่อยเลยเพราะมันวูบไปทั้งใจ บล็อกนี้เขียนเสร็จก่อนบล็อกก๋วยเตี๋ยว แต่อยากอัพบล็อกก๋วยเตี๋ยวก่อนเพราะเพิ่งทำกินสดๆร้อนๆ บล็อกนี้เลยตามมาติดๆ อย่าคิดว่าป้าโซคึกจัดอัพวันละบล็อกนะคะ พรุ่งนี้เจอกันอีกบล็อกค่ะ อ้าว!!! ล้อเล่งงงง..   Create Date : 22 ธันวาคม 2553 38 comments Last Update : 22 ธันวาคม 2553 6:28:58 น. Counter : 1021 Pageviews. Share Tweet

ประสบการณ์เรื่องเเผ่นดินไหวนี่ไม่อยากเจอเลยหล่ะป้าโซ เเต่ทำไงได้เน๊อะ ดันเลือกมาอยู่ประเทศที่มีเเผ่นดินไหวซะงั้น ที่เขาทำนายว่า100ปีจะมีเเผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ไม่รู้ตัวเองจะเจอเเจ็คพอตหรือเปล่า ขออย่าได้เจอเลยสาธุ   โดย: Hana* 22 ธันวาคม 2553 7:55:16 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ ....อ่านแล้วแอบน่ากลัวเนอะ แต่คนอยู่นานคงชิน   โดย: เก่ง (keng_toshi ) 22 ธันวาคม 2553 8:53:05 น.

แวะมาทักทายค่ะป้าโซ พร้อมลงมือทำงาน พร้อมยิ้มหวานๆให้ใครก็ตามที่มาพบ ที่สำคัญ เช้านี้ มี รัก มา ฝาก ป้า โซ เพียบบบบบบบบบบ   โดย: ในความอ่อนไหว 22 ธันวาคม 2553 9:14:46 น.

สวาทดีกั้บป้าโซ ว้าว เป็นประสบการณ์ที่ผมไม่อยากเจอด้วยฮี่ ๆ มันเสียวว๊อยครับผม อิอิ   โดย: smack 22 ธันวาคม 2553 10:06:56 น.

พรุ่งนี้ค่อยมาอ่านบล็อกเรื่องใหม่นะ อิ..อิ.. เดี่ยวจะมาอ่านละเอียดอีกทีจ้ะ ขอไปกกกำนันก่อน อิ..อิ..   โดย: ลูกหมูตัวกลม 22 ธันวาคม 2553 10:34:41 น.

อะไรกัน อะไร ระริก ระร๊ เตอร์ ๆ กันเหรอ หนูไม่รู้ หนูกลัว โหย ถ้าได้ไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น ๆ บอกได้เลย วิ่งหนีจุกตูด กลัวตายมากมาย ดีที่ป้าโชเจอมาเยอะ เจ็บมาแยะ เลยรู้ว่าต้องทำเยี่ยงไร ฮิ้ววววววววว ตื่นเช้าเชียวนา แอบ หนีออกไปก่อน ตี 2 ละ 555+ ไว้คืนนี้จะมีเรี่ยวมีแรง ต่อปากต่อคำกับป้าอีกไหมน้อ ปล.. ดีโด้ ๆ หนูยังอยากได้   โดย: Rinsa Yoyolive 22 ธันวาคม 2553 11:53:17 น.

ประกาศก๊าบบบบบบบบบ ป้าโซอยู่หนายยยยย คิดถึงจะแย่แล้วววว บ่ายนี้แย่จังเลย ง่วง งุน ซึม เศร้า เหงา ขาดรักฉับพลันนนน ป้าโซจ่า มาเติมรักให้ขวัญหน่อย จะร้องไห้แล้ววววววว ถ้าคิดถึงทนไม่ไหว อาจทำอะไรซักอย่าง อย่างที่โดนดุเมื่อวานก็ด้ายยยยยยยย   โดย: ในความอ่อนไหว 22 ธันวาคม 2553 15:11:23 น.

หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ... แอบมานั่งพัก เด็กๆกำลังสอบกันอยู่ ประสบการณ์ปัฐพีเคลื่อนเนี่ย น่าหวาดเฉียวไม่น้อยเนาะ ยิ่งเจอครั้งแรกๆหยั่งป้าว่า...ต้องรีบหยิบหัวใจมาไว้ที่เดิม แต่ถ้าคุ้นๆไป คงบอกว่า หวายด้ายหวายปาย ช้านชินแร่ว ผมว่าที่ญี่ปุ่นนี่คงไหวกันบ่อย ทำให้คนไม่กลัวตาย...เพราะมันตายกันง่ายๆอยู่แล้ว อับอายก็ตายดีฝ่า...ทำเซ็บปุคุ ปกป้องชาติก็ทำคามิกาเซะ พวกซามูไรฆ่าชาวนากรรมกรกันแบบไม่รู้สึกรู้สา แค่อยากลองดูว่าดาบคมมั้ยก็ฟันฉัวะลงกลางลำตัว อ้อ..ขาดกลาง ดาบกรูคมดีฟร่ะ อันนี้ผมอ่านมาจากประวัติศาสตร์ชาวบูชิโดเรย ม่ายรุโม้อ๊ะป่าวนะ (อิเอยะสึลองดาบฟันคนขายน้ำมัน เลยตั้งชื่อดาบซามูไรเล่มนั้นว่า "คนขายน้ำมัน") ตอนที่โกเบถล่มเมื่อ 16 ปีก่อน ผมเคยส่งทีมจากเมืองไทยไปช่วยนะครับ เสร็จงานก็กลับมานอนบนเรือลอยอยู่ในอ่าว ยังงัยๆก็ขออย่าให้ได้เจออีกเรยนะครับ ซ้าธุ ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆก๊อขอให้เจอไหวน้อยๆนานน้านทีพอหายเหงาละกัน ไปแระ...โชคดีนะคับปร้า   โดย: Dingtech 22 ธันวาคม 2553 15:22:58 น.

เอ...บอกไปแล้วยังน้า ว่ามาโหวตให้บล๊อกป้าแล้วนะ สาขาอะรัยไม่บอก แต่กรอกไป 2 ขา น่าจะเดาตัวเองได้เนาะว่าเหมาะกับขาไหน 5555+   โดย: Dingtech 22 ธันวาคม 2553 15:37:56 น.

เฮ้ออออออออออออออ ฉะบายจัยยยยยยยยย จังเยยยยยยยยยยย อิอิ รักป้าโซค่ะ   โดย: ในความอ่อนไหว 22 ธันวาคม 2553 15:49:20 น.

ผมเคยเจอเรื่องแผ่นดินไหวสมัยอยู่ที่จีน ตอนปี 2008 โชคดีที่ไม่ได้อยู่เฉิงตู ไม่งั้นอาจไม่ได้กลับไทย อาจเป็นผลกระทบจากแผ่นดินไหวมั้งทำให้รู้สึกเวียนหัว พอกลับถึงที่พักเปิดทีวีดู ปรากฎว่าข่าวแผ่นดินไหวมาก่อนเลย เรื่องแผ่นดินไหวเคยเป็นประเด็นสัมนาในห้องด้วยเหมือนกัน รู้สึกว่าที่ญี่ปุ่นจะเตรียมพร้อมเรื่องนี้มาก ผิดกับของจีนที่ไม่พร้อมเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 ธันวาคม 2553 15:55:56 น.

คืนนี้ อีกมั้ย ง่วงได้ใจเหลือเกิน   โดย: Rinsa Yoyolive 22 ธันวาคม 2553 16:20:44 น.

หลับ ๆ อยู่ทีไร เป็นได้ตื่นทุกทีเลย..   โดย: fahtsuki 22 ธันวาคม 2553 16:27:28 น.

ป้าโซ อัพบล็อกเกือบทุกวัน น้องตามทักทายไม่ทันอ่ะ เพราะกลัวเข้าไม่ถูกบล็อก เรื่องแผ่นดินไหวได้ยินบ่อยๆจ้ะ ใกล้สุดยกเว้นญี่ปุ่น ก็เป็นแถวๆแคลิฟอร์เนียมั้งไม่แน่ใจ แต่ยังไงก็ตาม ขอให้ทุกๆคนที่อยู่ในแถบนั้นปลอดภัยก็พอ เน้อ ที่นี่หน๊าว หนาวววว ทุกทีเคยออกไปเดินเล่นรอบๆ นานเป็นชั่วโมง แต่ตั้งแต่หน้าหนาวมัันครอบงำ ไม่เคยออกไปไหนไกลๆเลย ว่าจะทำสปอนจ์เค้ก แต่ยังไม่ได้ลงมือเลย เพราะแค่ "ว่าจะ ว่าจะ"​หลายรอบแล้ว อ้อ แวะไปชมก๋วยเตี๋ยวแล้วนะ พร้อมสั่งอีกสองชามพิเศษ เนีี่ย ยังไม่เห็นมาส่งเลยอ่ะป้า ไม่รู้ว่ายูพีเอสงดส่งของร้อนๆ อิอิ รักษาสุขภาพด้วยเน้อ   โดย: aArMel 22 ธันวาคม 2553 20:37:20 น.

ตามคุณขิมมาอ่านประสบการณ์ระทึกขวัญแผ่นดินไหวของป้าโซค่ะ ครั้งแรกก็น่าตื่นเต้น มีอุปาทานตามจริงๆ เป็นแอ๋น ก็คงเวียนหัวเป็น motion sickness อยู่หลายวันเลย 5 ริกเตอร์เป็นขนาดนี้ แล้วที่ชาวบ้านเจอ 7-8 ริกเตอร์จะขนาดไหนเนี่ย อื๋ยย.. ชอบที่ป้าโซเอ่ยถึง 4 ฤดูของบ้านเรา "ฤดูร้อน ฤดูร้อนจังเลย ฤดูร้อนโว้ยยย และฤดูร้อนอิ๊บอ๋าย" ถูกใจ ฮากลิ้งเลย   โดย: anigia 22 ธันวาคม 2553 21:40:20 น.

รับผมเป็นน้องบุญธรรมไหมครับ อยากไปญี่ปุ่นเจอแผ่นดินไหวบ้างครับ 5555+ อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 23 ธันวาคม 2553 8:22:12 น.

อ่านแล้วได้ความรู้ดี ครับป้า นั่งอ่านตั้งแต่เช้าแล้ว เพิ่งจะจบเนี๊ยะ งานเข้าตลออด เดี๋ยวคนนั้นมาให้ทำโน้น คนนี้มาให้ทำนี่ เห็นกรู่ เก่งนักรึงัย รึว่า กรูว่าง 555   โดย: อสูรกายไทฟอน 23 ธันวาคม 2553 10:18:05 น.

ไม่อยากจะบอกเลยค่ะป้าโซ รู้ตัวว่าโดนดุอีกแน่ๆ แต่ขวัญโงหัวไม่ขึ้นเลย ยังนอนติดที่นอนอยู่เลย งานการไม่มีแรงไปทำ วันนี้ขอวันนึงนะคะ พรุ่งนี้ค่อยลุยต่อ คิดถึงป้าโซเหมือนเดิมค่ะ   โดย: ในความอ่อนไหว 23 ธันวาคม 2553 11:25:18 น.

คืนวานใครหนีหายไปก่อนนะ อดจะต่อปากต่อคำกะป้าโซเลย แต่เวลานี้ อาการง่วงนอนมาอีกแล้วอะป้า   โดย: Rinsa Yoyolive 23 ธันวาคม 2553 11:40:26 น.

คนไม่เคยเจอ นึกไม่ออก จำได้คล้ายๆ ว่าจะเจอที่เชียงใหม่ แต่เบาเหลือเกิน ขนาดบ้านไหวเยือก น่ากลัวจริง   โดย: kim_tiger 23 ธันวาคม 2553 12:53:00 น.

ตะกี้เม้นท์ไปแล้วรอบนึง เน็ตมันตัดซะงั้น จะบอกว่า เป็นการต้อนรับสไตล์ญี่ปุ่นที่น่าประทับใจมากมาย มีควันหลงตามมาอีกสองสามวันแน่ะ ไม่ซาบซึ้งคราวนี้ก็ไม่รู้จะยังไงแล้วเนอะ ส่วนตัวจำได้ตอนเด็ก ๆ เคยเจอครั้งสองครั้ง เบาขนาดแก้วน้ำไหว หรืออะไร ยังไม่ทันรู้เรื่องเลย สงบไปซะและ ตอนโตมา เจออีกทีวันที่ 24 ธันวาเมื่อหกปีที่แล้วที่ภูเก็ต มันไหวประมาณสิบวิได้ ตอนนั้นตื่นสาย ยังอยู่บนเตียงดูทีวีไป อะไรไป หลังจากนั้นถึงมาเห็นข่าวว่ามันเป็นสึนามิ เศร้ามากวันนั้น แถมไม่รู้ชะตาตัวเองด้วยว่า วันจันทร์ไปทำงาน จะมีงานให้ทำรึป่าว   โดย: Oops! a daisy 23 ธันวาคม 2553 14:34:05 น.

ตื่นเต้นเลยอ่ะป้า เคยตอนเด็กๆแผ่นดินไหว มันเวียนหัวบอกไม่ถูก มึนๆงงๆ แต่อยากไปไหวที่ญี่ปุ่นมั่ง อิๆๆๆ   โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 115.67.218.240 23 ธันวาคม 2553 21:22:39 น.

ตื่นเต้นๆ กับการต้อนรับป้่่าโซ อย่างนี่เรียกว่าของจริง โชคดีนะเนี่ยะ ที่ลุงเป็นวิศวะ เลยรู้ว่าตรงไหนปลอดภัย คานใหญ่แข็งแรง เป็นลูกหมูต้องขออ้อน ออกเสียงกรี๊ดเสียหน่อย อิ..อิ..ล้อเล่นน่ะ ปกติไม่ใช่คนกรี๊ดเท่าไร มีแต่เฮ้ย..อะไรน่ะ วันนี้ืืืืทำไรกิน หลังจากกินราเมงไปหนึ่งมื้อ เหมือนกันเลยนะ ถ้าพี่กำนันไม่อยู่บ้านลูกหมููไม่ทำหรอกกับข้าว ชอบของเหม็นๆ ที่มีอยู่ ยอมรับเลยว่าอยู่ที่นี่มันจำเป็นต้องทำ อยากกินปลาร้าทอก ซื้อเค้าก็ไม่อร่อย เค็มซะ จัดการทำมันเองซะ แล้วแอบทอดเวลาตะแกไม่อยู่เพราะเกรงใจอ่ะ อย่างไรก็ตามกลิ่นติดเป็น 2-3 วัน แต่อร่อยจินๆ ช่วงนี้ว่างและไม่ว่างจ้ะ วันนี้ครอบครัวกำนันมาืเตรียมทำกับข้าวสำหรับคริสต์มาสอีฟ ตอนแรกว่าจะไม่จัดเพราะกำนันแกต่อต้านเรื่องของขวัญ ที่ต้องให้แก่กัน แกมีปํญหากับครอบครัวมาก่อน เพราะเค้ามีการไม่พอใจของขวัญที่พ่อกำนันให้ ต่อว่ากัน แกเลยบอกจบ ไม่มีการให้ของใครทั้งนั้น และไม่ต้องให้แกด้วย และไม่จัดงานที่บ้านมาหลายปีแล้ว ก่อนกำเหนิดลูกหมูโน่นแนะ แต่ตอนนี้เค้าขอมา แกเลยบอกโอ..เค เพราะเลี้ยงรับน้องสาวที่เพิ่งหายป่วยกลับบ้านมา และน้องสาวจะไม่ไปบ้านใคร ถ้าไม่ใช่บ้านนี้ วันคริสต์มาสจริงลูกหมู ต้องเป็นแม่งานให้เพื่อนโสดกำนันที่อยากจัดงาน แต่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง แม่ลูกหมูคงทั้งจัดบ้านทั้งทำกับข้างล่ะ งานนี้ เชื่อไหม ตอนเค้าย้ายบ้านใหม่ เพื่อนกำนันขอให้ลูกหมูจัดครัว จัดห้องนอนให้ ลูกหมูบอกกำนันว่า บ็อบจะต้องโืีทรฯ มาหาลูกหมูว่าของอยู่ตรงไหน และก็จริงจ้ะ หาเข็มขัดไม่เจอ..บ้าง ไทด์ ไม่เจอบ้าง เป็นอยู่เป็นอาทิตย์ เฮ้อ..... ไปล่ะ เสียงกำนันถามหานางต้นห้องแล้ว   โดย: ลูกหมูตัวกลม 24 ธันวาคม 2553 0:32:55 น.

ขอให้คุณน้องป้าโซ ลุง และสองหลาน มีความสุขสดชื่น สุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดสมปรารถนาตลอดไปนะครับ   โดย: Dingtech 24 ธันวาคม 2553 6:21:19 น.

ป้าโซอยู่ไหน ได้ยินไหมใครมากู่... กู่..เรียกหาป้าอยู่..อยู่ หนใดไม่มา.. วันนี้แหย่แค่นี่ล่ะ ไปล่ะ   โดย: ลูกหมูตัวกลม 24 ธันวาคม 2553 13:48:39 น.

เอามือยันข้างฝาไว้ อ่ะ ๆ เอาไม่อยู่ป้าโซ ใช้มือฝรั่งแล้ว เห็นนะจ๊ะ เป็นห่วงนะครับ   โดย: xv IP: 202.183.235.3 24 ธันวาคม 2553 14:30:59 น.

มาจิง กา เบล จิง กา เบล บ้านนี้บ้าง ขอให้ได้ของขวัญเยอะๆ นะคะป้าโซ   โดย: Rinsa Yoyolive 24 ธันวาคม 2553 16:18:08 น.

สวัสดีครับเมื่อวานวันเกิดสมเด็จพระจักรพรรดิอะกิฮิโตะ ได้หยุดมั้ยครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 ธันวาคม 2553 16:32:51 น.

We wish you a Merry Christmas, We wish you a Merry Christmas, We wish you a Merry Christmas, And a Happy New Year ! แวะมาร้องเพลงบ้านป้าโซค่ะ   โดย: jamaica 24 ธันวาคม 2553 16:46:29 น.

ตามมาส่งความสุขช่วงคริสต์มาสให้ป้าโซที่นี่อีกรอบ แบบว่าบ้าเห่อตามเจ้าสตีเว่นน่ะ อิๆๆ แล้วจะแวะมาอ่านอีกรอบจ้ะป้าจ๋า   โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย 24 ธันวาคม 2553 19:05:17 น.

ดีจังไปอยู่ปุ๊บก็มีเรื่องได้ตื่นเต้ลลลปั๊บเลย เมืองไทยก็มีนะแผ่นดินไหวน่ะ ปีที่แล้วในกรุงเทพฯ ยังมีเลย แต่เรากลับถึงบ้านดูข่าวถึงรู้ว่ามันมีแผ่นดินไหว ตอนนั้นตึกที่ทำงานสูงตึก 7-8 ชั้น เลยไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลย อิอิ   โดย: รุ่นป้าหน้าใส 24 ธันวาคม 2553 21:16:09 น.

Merry Christmas and a happy new year naka. อ่วมอรทัยมาจากที่ทำงาน เด๋วพรุ่งนี้มาอ่านต่อนะคะ คิดถึงป้าโซที่สุดในโลกเรย คนไรรู้ใจไปหมด อิ อิ   โดย: apple.007 24 ธันวาคม 2553 22:04:54 น.

คงไม่ไปไหนครับ นอนอยู่บ้านดีที่สุด ไม่อยากไปแย่งกันกิน แย่งกันเที่ยว   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 ธันวาคม 2553 22:48:57 น.

อ่านแล้วพลอยตื่นเต้ลไปด้วย..เพื่อนเคยทำงานยี่ปุ่ง วิ่งหนีลงกะไดขาแพลงไปเรย ท้ายสุดขอย้ายกลับบ้าน 555 คนมันไม่เคยอะนะ เพิ่งดูหนังจีน Aftershock ทำได้ดีทีเดียว ดูแล้วเป็นอุทาหรณ์ให้สำนึกในภัยธรรมชาติ มันมาเมื่อไรก็ไม่รู้ สาธู เมืองไทยยังคลาดแคล้ว คริสมาสต์ไปฉลองที่ไหนปะ? ปีใหม่มีโปรแกรมไปเที่ยวหรือป่าวจ๊ะ? ขอให้ปลอดแผ่นดินไหวตลอดปี 2011   โดย: พี่หมี (Bkkbear ) 24 ธันวาคม 2553 22:59:54 น.

กว่าจะใส่การ์ดเป็ง..   โดย: พี่หมี (Bkkbear ) 24 ธันวาคม 2553 23:11:23 น.

ป้าโซ รู้จักคุณฮานะด้วย คุณฮานะ อยู่ห่างกับป้าโซ มากไหม? วันนี้ ขอเข้ามาโหวตให้ป้าโซ Merry Christmas ขอให้สมหวังและมีความสุขทั้งบ้านนะครับ   โดย: yyswim 24 ธันวาคม 2553 23:53:42 น.

ป้าโซ ไหนจะแผ่นดินไหว ไหนจะพายุ ไหนจะหนาวววว..... แล้วยังมาเจอน้อง(สาว)สามีแบบนี้อีก ครบสูตรหมดเลย อยากกลับบ้านแล้วอ่ะ (ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าหนูไฟฟ้าแสนดี กลับจริงๆด้วย)   โดย: โดรามี (น. กล้วยไม้ ) 25 ธันวาคม 2553 10:15:52 น.

ที่ญี่ปุ่นแผ่นดินไหวบ่อย จนผู้คนที่นั่นชิน ??? แต่มันก็ไหวไม่นานไม่เกินนาที น้านู๋เอง อยู่ในเมืองโตเกียว ยังต้องเตรียมพร้อมเลยอ่ะพวกไฟฉาย อุปกรณ์ต่าง ๆ แล้ก็เตาปิกนิคพร้อมเลยอ่ะ -*-" ตอนนี้น้านู๋บินกลับเมืองไทยก่อนแผ่นดินไหว 1 อาิทิตย์ ((เหมือนจะรู้งั้นแหล่ะ))   โดย: เด็กน้อยตัวแสบ 20 มีนาคม 2554 10:06:53 น.