บทที่ ๒๖
วังวนแห่งโชคชะตา

แค่ไม่กี่เดือนจะครบปีที่เราอยู่ในชายคาบ้านเช่า และ
เริ่มมีความสุขขึ้น อะไร ๆ ก็น่าจะอยู่กับร่องกับรอยได้แล้ว เงิน
ทองที่เราใช้วิธีไปกด ๆ มาจากบัตรเครดิตทั้งหลาย เมื่อตอน
ซ่อมแซมบ้านก่อนเข้า ก็ทะยอยส่งต้นส่งดอกแพงมหาโหดนั้น
ไปเรื่อย ๆ หากจะต้องต่อสัญญาใหม่ อีกสักปีสองปี เราก็น่าจะ
ได้อยู่อาศัยไปอย่างสงบสุข ข้าพเจ้าคิดแต่ว่า คุณนายเจ้าของ
บ้านคงจะ เพิ่มค่าเช่าขึ้นแน่ ๆ ในปีนี้ เพราะเมื่อเราอยู่ ทำบ้าน
ช่องสะอาดสะอ้านดูดีไม่ผุพังอย่างเดิม บ้านก็ดูมีราคาน่าอยู่
ขึ้นกว่าเดิมหลายสิบเท่า ข้าพเจ้านั้นหลงผิดคิดชื่นชม อยู่ในใจ
และเปรยบ่อย ๆ เสมอว่าคุณนายแกมีวิจารณญาณอย่าง
ดี ทั้งแกก็รวยล้นเหลือเป็นประธานบริษัทรับเหมาก่อสร้าง
งานก่อสร้างให้แก่รัฐบาล ทั้งเป็นเจ้าของกิจการเสาซีเมนต์
อะไรต้อมิอะไรใหญ่โต ล่าสุดตอนนั้นได้ข่าวว่าแกซื้อสลาก
กาชาด เอาไว้เล่น ๆ ยังได้รางวัลรถเบ๊นซ์มาขี่ฟรี เสียแต่ค่า
ภาษีรางวัลชิงโชค ๕ เปอร์เซ็นต์เท่านั้นเสียอีก แกร่ำแกรวย
และ ใจบุญสุนทานนัก แกคงไม่มารีดเลือดกับปูอย่างข้าพเจ้า
เป็นแน่

วันหนึ่งหลังจากที่คุณเลขาคุณนายเจ้าของบ้าน
แวะไปหาเราที่บ้าน แล้วทำสีหน้าพึงพอใจที่บ้านดูดีไม่น่าธุเรศ
เหมือนก่อน อีกไม่กี่วันต่อมา เราก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณเลขา
คุณนายเจ้าของบ้าน เชิญให้เราไปพบที่บ้านของเธอที่หน้าหมู่
บ้านนั้น

"คุณทิกกี้คะ " คุณเลขาฯ เสิร์ฟน้ำหวานสีเขียวให้แก่
ข้าพเจ้าหนึ่งแก้ว แล้วเริ่มอารัมภบท
"เดือนหน้านี้ก็จะครบหนึ่งปีสัญญาเช่าก็จะหมดแล้วนะคะ
คุณนายท่านเลยให้ดิฉันเชิญคุณมาคุยด้วยค่ะ "
ข้าพเจ้านี้ปลื้มมาก กำลังเก็งใจว่า ปีนี้คุณนายอาจจะ
ขึ้นค่าเช่าเป็น พันห้า สองพันห้า สามพันห้า หรือ สี่พันห้ากันนะ
อยากจะรู้จริง ๆ ก็ยิ้มหน้าบานแกมกังวลใจนิดหน่อย
แต่แล้วยิ้มนั้นก็หุบลงทันควัน เมื่อคุณเลขาฯเธอกล่าว
"คุณนายไม่ต่อสัญญาค่ะ จะยกเลิกไม่ให้เช่าแล้วละค่ะ "
ขัาพเจ้าอยู่ในอาการตกตะลึงตาค้างกับสิ่งที่ได้
รับได้ฟัง นี่ละ วิธีการคิดของนายทุน เขาจะล่อเราให้ติดกับ
กับสิ่งง่าย ๆ ที่เขาทำอย่างนั้นแหละ เราก็เป็นเหยื่อติดเบ็ด
ของเขาเข้าอย่างดิ้นไม่หลุดนี่เลย

"อ้าว ทำไมอย่างนั้นล่ะคะ เราก็เสียเงินซ่อมต่อเติม
ไปกว่าครึ่งแสนแล้วนะคะ "
" แหม คุณ ทิกกี้คะ นี่เพราะบ้านคุณซื้อบ้านเราไป
หลายหลังนะคะ ไม่อย่างนั้น คุณนายท่านคงคิดคุณเดือนละ
เจ็ดพันไปแล้วนะคะ นี่ท่านเห็นครอบครัวคุณเป็นคนดีถึงได้
ให้อยู่ไปเหมือนอยู่ฟรีมาปีหนึ่งแล้วค่ะ "

สรุปการเจรจาวันนั้น คุณนายเจ้าของบ้าน ให้โนติ๊ส
ว่าหมดสัญญาเช่าไม่ต่อสัญญา เชิญออกจากบ้านได้เมื่อครบ
หนึ่งปี หากจะอยู่ต่อไป ก็ต้องซื้อบ้าน เพราะเธอว่าจะขายแล้ว
จะไม่ปล่อยให้บ้านทิ้งไว้กับค่าเช่าราคาถูก ๆ อย่างที่เป็นอยู่
แล้วคุณเลขาเจ้าของบ้านก็ส่งซองสำเนา โฉนด สำเนาอะไร
ต่อมิอะไรที่เตรียมไว้อย่างดี ในราคาประเมินเกือบหนึ่งล้านบาท
ของบ้านหลังนั้นให้นำกลับไปดูเพื่อพิจารณาว่าจะซื้อ หรือหาก
ไม่ดำเนินการก็เชิญออกเมื่อครบกำหนดสัญญา ไปหาที่อยู่ใหม่
เอาเอง

บ้านเก่าที่พี่ชายข้าพเจ้าซื้อเมื่อเกือบสิบปีก่อนหน้านั้น
ตกอยู่ในราคาหลังละประมาณสี่ห้าแสนบาท เมื่อนับถึงปีนั้นที่
คุณนายยื่นโนติสมาว่าเกือบล้านก็นับว่าไม่แพงกับมูลค่าของ
บ้านและที่ดินซึ่งอยู่ติดถนนใหญ่ โดยปกติก็ถือว่าต้องแพงกว่า
บ้านที่อยู่หลังใน ๆ เข้าไปอยู่แล้ว แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว
เงินเท่านั้นในวันที่ไม่ได้ทำงานทำการดูเป็นวงเงินอันมหาศาล
จนตันใจไปหมด ว่าจะทำอย่างไรดี

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
: tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ค. 51 13:36:26 ]

บทที่ ๒๖
วังวนแห่งโชคชะตา( ต่อ ๑)


หากข้าพเจ้าจะไปกู้ธนาคาร ก็รู้ดีอยู่ว่าเขาต้องคำนวณ
จากเงินเดือนที่ได้รับทั้งสองคน สมัยนั้นธนาคารจะให้กู้ก็สักห้าปี
ถึงสิบปีเป็นอย่างมากในการกู้เงิน ส่วน ดอกเบี้ยนั้นพ่อเจ้าประคุณ
เอ๋ย อัตราของมัน เกินสิบห้าเปอร์เซ็นต์ต่อปี หากทำผิดกฎก็จะ
ปรับถึง ยี่สิบกว่าเปอร์เซ็นต์อะไรทำนองนั้น

ข้าพเจ้าโทรศัพท์ไปปรึกษากับ พวกผู้ตรวจสอบบัญชี
ห้างฯ ที่ข้าพเจ้าใช้บริการทำเรื่องปิดห้าง ฯ เก่าทำงบบัญชีภาษี
กันอยู่พอดี เขาก็แนะนำว่า ให้ข้าพเจ้า จัดตั้งห้างฯใหม่ขึ้นมา
อีกห้าง ฯ และ คิดทำกิจการใดที่ถนัด โดยใช้สถานที่ที่อยู่นี้แหละ
มาเป็นสถานที่จดทะเบียนธุรกิจ การนั้นจะทำให้"ดูมีภาษี" ใน
การกู้เงินธนาคาร เพราะหากคิดช่วงเวลาที่ข้าพเจ้าเคยทำงาน
ที่เดิมมาก็ประมาณ ปีเศษ ๆ ยังพอที่จะถือเป็นเครดิตให้แก่ธนาคาร
โดยอ้างอิงเงินเดือนเดิมที่ได้ทำงานมาด้วย

ก็เหลืออีกทางที่ข้าพเจ้าจะต้องทำ ก็คือ ปรึกษาพี่ชาย
ใหญ่และ พี่สะไภ้ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ธนาคารสองธนาคารว่าจะมี
ทางทำอะไรได้ไหม ก็ได้ข่าวดีที่น่าสนใจขึ้นมาว่า ธนาคาร
ซึ่งพี่สะไภ้ทำอยู่ กำลังมีแผนการให้กู้ซื้อบ้านพร้อมให้ค่าตกแต่ง
บ้านด้วย โอ พระเจ้าช่วยข้าพเจ้าอีกแล้ว

ดังนั้น แผนการดำเนินงานทั้งหมด ก็จัดทำสำเร็จภายใน
สองเดือนต่อมา ข้าพเจ้าก็กลายเป็นเจ้าของห้างฯ กิจการ
"ห่าสิบสามไดเรคท์" ตามความถนัดเรื่องขีดเขียนการขายพร้อม
ทั้งนโยบายการก่อสร้างร้านเล็ก ๆ หน้าบ้านเพื่อเป็นร้านขายเครื่อง
เขียนเครื่องประด้บผ้าผ่อนแพรพรรณอะไรไม่รู้ตามความฝันของ
ข้าพเจ้าขึ้นมา

: tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ค. 51 13:49:27 ]

( ต่อ ๒)


เมื่อไปปรึกษาคุณพ่อเรื่องจะต้องซื้อบ้านหลังนี้ คุณพ่อ
มองด้วยความชื่นชมโสมนัสนักว่า ดีแล้วที่จะซื้อ แต่คุณแม่นั้น
กลับ เป็นอีกอย่าง ลากตัวข้าพเจ้าเข้าไปดู บ้านหลังในหมู่บ้าน
ด้านหลังเข้าไปลึกเกือบสุดซอยสุดท้าย ราคาก็ใกล้เคียงกัน แต่
ท่านว่า ดีกว่าอย่างโน้นอย่างนี้อีกตามเคย
ทว่าเมื่อถามคุณพ่ออีกครั้งว่า หลังไหนดีคะคุณพ่อ
คุณพ่อก็ให้เหตุผลที่ดีมาก ๆ เสมือนจะรู้อนาคตว่า
" บ้านหลังนี้ดีแล้วลูก หากลูกขัดสนเงินทอง จำเป็นจะ
ต้องขาย มันจะขายง่ายเพราะอยู่ริมถนน"
นั่นเป็นคำตัดสินชีวิตข้าพเจ้าที่มีเหตุผลที่สุดแล้ว

หลังจากที่ได้ไปขอพี่สะไภ้ให้ช่วยเจรจาธนาคารเพื่อจะ
ขอกู้เงินซื้อบ้านแล้ว ทางธนาคารก็ได้นัดหมายให้ข้าพเจ้านำ
เอกสารต่าง ๆ ประกอบการกู้เงิน ตามที่คาดหมายไว้ทั้งหมด
ขอสำเนาเงินฝากเข้าธนาคาร ซึ่งเดินบัญชีทั้ง กระแสรายวัน
เดินสะพัด และ บัญชีฝากเผื่อเรียกต่าง ๆที่มีอยู่ของทั้งสองคน
ผู้สามีภรรยาที่ขอกู้

ซึ่งสำหรับข้าพเจ้านั้นมิได้เดือดร้อนอะไร ด้วยขณะนั้น
ใช้บัญชีเช็คเดินสะพัดที่สำนักงานใหญ่สีลม อยู่ ตัวเลขนั้นก็ออก
มาดูดีพอสมควร ธนาคารได้ส่งเจ้าหน้าที่มาดูบ้านที่ อยู่ในสภาพ
เก่า ๆ นั้น ขอแบบร่างที่ทางเราทำไว้ว่าจะต่อเติม จะปรับเปลี่ยน
ปรับปรุงอย่างไรทั้งหลัง

ในที่สุดก็เคาะราคาให้กู้มาเป็นเงินทั้งสิ้น
หนึ่งล้านหนึ่งแสนกับอีกห้าหมื่นบาทถ้วน

มองดูแล้ว ธนาคารผ่านให้อย่างรวดเร็วก็ด้วยเครดิต
แข็งสุดของคุณพี่สะไภ้ มากกว่าจะเป็นเครดิตกระจุ๊กกระจิ๊กของ
ข้าพเจ้าเองและอีกอย่างหนึ่ง สถานที่ตั้งของตัวบ้านที่อยู่ริมถนน
ใหญ่มีราคาสูงพอที่ทางธนาคารจะตีราคา อย่างน้อย ๆเฉพาะ
มูลค่าที่ดินตัวบ้าน ก็ปาเข้าไปเฉียดสองล้านแล้วตอนนั้น แต่
ความที่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเรียนรู้เรื่อง การตีราคาที่ดินหรืออะไร
อื่น ๆ ข้าพเจ้ายังโง่เรื่องตัวเลข รู้แต่ว่า หน้าที่ของเราคือหาเงิน
มาให้พอค่าบ้านที่คุณนายต้องการ และ หาเงินให้พอที่จะต้อง
ซ่อมแซมบ้านให้ดูดีสุดเท่านั้น

นับเป็นการซื้อบ้านอย่างน่าสนใจที่สุด ที่ข้าพเจ้ายัง
จะต้องวิ่งไปหาเงินอีกก้อนหนึ่งเพื่อมาวางมัดจำให้คุณนาย จึง
ไปพบคุณน้า เพื่อนคุณแม่อีกครั้ง เพื่อขอทำสัญญาจำนองที่ดิน
ซอยแผ่นดินทองอีกครั้ง และ ต้องมีเงินส่วนหนึ่งไว้จ่ายค่าภาษี
ซื้อ ค่าธรรมเนียมจดจำนองที่ดินอะไรต่อมิอะไรที่ประเมินมา
คร่าว ๆ ก็ตกแสนกว่าบาท คุณนายเจ้าของที่เธอยื่นคำขาดว่า
ราคาที่เธอให้นั้นขาดตัว ข้าพเจ้าต้องจ่ายค่าธรรมเนียมทั้งหมด
เธอจะดูเฉพาะภาษีซื้อขายส่วนของเธอ คนละครึ่งกับข้าพเจ้า
เอ้า อย่างไรก็ต้องยอม เขาเรียกว่า หมูอยู่ในอวยแล้ว ได้แต่
ดิ้นขลุกขลักไปเท่านั้น
: tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ค. 51 13:51:46 ]

(มีต่อค่ะ )

บทที่ ๒๖
วังวนแห่งโชคชะตา( ต่อ ๓)


ดังนั้น ข้าพเจ้าก็เริ่มนำโฉนดที่ดินของตัวเองไปทำ
สัญญากู้เงินที่กรมที่ดินจังหวัด อีกครั้งหนึ่ง

เมื่อได้เงินมาเป็นที่เรียบร้อย ก็วางมัดจำการซื้อส่วน
หนึ่งกับคุณนาย โดยให้เธอเขียนว่ารับเต็มวงเงินมัดจำไว้ก่อน
แต่จะจ่ายให้เธอเต็มทั้งหมดในวันที่โอนชื่อกัน

พอถึงวันที่จะต้องไปทำการซื้อขายกันที่กรมที่ดิน
ข้าพเจ้าก็ฝันอีกแล้ว สด ๆ ร้อน ๆ

ข้าพเจ้ามองเห็นหนุ่มน้อยคนหนึ่ง หล่อมาก ๆ กำลัง
เดินออกไปจากบ้านเช่าหลังนั้น ข้าพเจ้าจำได้ว่า ตัวเองอยู่
ข้างบน กำลังมองด้วยมุมตานกมองลงด้านล่าง กวักมือเรียก
พ่อหนุ่มนั้นเป็นการใหญ่ว่า
"เอ้า เธอจะไปไหนล่ะนั่น "
เขาหันมากระฟัดกระเฟียด ตอบข้าพเจ้าว่า
" จะไปหาบ้านเช่าใหม่อยู่แล้ว"
" ไปทำไม อยู่ด้วยกันที่นี่แหละ " ข้าพเจ้าตะโกนเรียก
เขาที่กำลังข้ามถนนไปฝั่งเดียวกับบ้านคุณแม่
"ไม่แล้ว ไม่อยู่แล้ว "

พ่อเจ้าประคุณเดินลิ่วหายไป ทำให้ข้าพเจ้าตกใจตื่น
ขึ้นมา ยังยิ้มขำค้างอยู่ ที่จะกลัวนั้นไม่ได้กลัวอะไรเลย




แล้วก็ได้เวลาต้องไปกรมที่ดิน มีเจ้าพนักงานธนาคาร ซึ่ง
ถือเช็คเงินสดลงชื่อผู้รับอย่างข้าพเจ้ามาอย่างเรียบร้อย มีเจ้าหน้าที่
บริษัทฯ ของคุณนายและ ทนายความของเธอที่ได้รับมอบ
หมายมา แต่แล้ว เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เจ้าพนักงาน
กล่าวว่า กฎหมายใหม่ เจ้าของที่ดินอายุมากเกิน หกสิบปี ต้อง
ให้เจ้าตัวมาทำการเซ็นชื่อโอนเองเท่านั้นคนอื่นจะมาไม่ได้
ทางเจ้าหน้าที่ของเธอ ก็ได้ติดตามคุณนายเป็นการด่วนแต่เนื่อง
จากสมัยนั้นอะไรก็ช้า ไม่ทันใจอย่างสมัยนี้ เรื่องจึงจะต้องเป็น
วันรุ่งขึ้นถึงจะทำการได้ และ คุณนายก็นัดสิบโมงเช้าวันรุ่งขึ้น
แทน


ข้าพเจ้าขับรถออกมาจากกรมที่ดินนนท์ อย่างงุนงงว่าเกิดอะไร
ขึ้น...ผ่านร้านขายเครื่องสังฆทานจึงแวะซื้อติดมือไปหนึ่งถัง
แล้วก็ มีคนมาขายล็อตเตอรี่พอดี จึงซื้อเบอร์ท้ายของเลขบ้าน
คือ เบอร์ ๕๓ กับเขาสักหน

เกิดมาไม่เคยถูกล็อตเตอรี่เลย ไหนลองซื้อมันดูสักทีเผื่อจะ
ได้ชื่อว่าถูกล็อตเตอรี่กับเขาบ้าง



ไปแวะวัดเลียบราษฎร์บำรุงทางกลับบ้านเสียหน่อย
ขึ้นกุฎิท่านอาจารย์ ส. แบบเพลียหงอยเลย ยกถังสังฆทาน
ถวายท่านเสร็จสรรพ กรวดน้ำไปให้ทุกคนรวมเจ้าที่เจ้าทาง
แล้วก็กล้บขึ้นไปบอกท่านพระอาจารย์ว่า
" อาจารย์คะ เมื่อคืน ฝันเห็นหนุ่มเดินออกจากบ้าน
บอกจะไปอยู่บ้านอื่นแล้วค่ะ "
"เฮ่ย ไปก็ดีแล้วไง"
"อ๊าว อาจารย์คะ หนูตะโกนบอกเขาว่าจะไปไหนล่ะ
อยู่ด้วยกันที่นี่ "

คราวนี้ ท่านพระอาจารย์ หัวเราะฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่าง
อารมณ์ดี
" ไปเรียกมันกลับมาทำไมเล่า...ไปก็ดีแล้ว จะได้
อยู่เป็นสุขกับเขาบ้างไงล่ะเรา "
" อ่อ อาจารย์คะ ที่มาเนี่ยเพราะวันนี้จะไปโอนบ้านนะคะ
มันโอนไม่ได้ ค่ะ ขอกู้แบ๊งค์แล้ว แบ๊งค์อนุมัติแล้วติดเรื่องที่ดิน
นนท์นั้นจะ ต้องให้คุณนายเจ้าของบ้านไปเซ็นชื่อเองค่ะ "
" เออ ไม่เป็นไรหรอก พรุ่งนี้ก็สำเร็จ วันนี้มันวันโลกาวินาศ
โอนกันเข้าไปได้ไง พรุ่งนี้ฤกษ์ดียามดี ก็โอนสำเร็จละ"
อีกแล้ว ข้าพเจ้านั่งเหวออีกตามเคย อาจารย์ท่านรู้ดี
ไปหมด

(ยังมีต่อ )

จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ค. 51 13:52:26 ]

บทที่ ๒๖
วังวนแห่งโชคชะตา( ต่อ ๔)

แล้วในที่สุดวันรุ่งขึ้นก็มาถึง ข้าพเจ้าเคยไปพบคุณนาย
เจ้าของบ้านมาครั้งหนึ่งแล้ว ตอนที่ไปเซ็นสัญญาเช่าบ้าน ครั้งนี้
คุณนายแต่งกายเต็มยศพราวพริ้งเหมือนเดิม มาถึงกรมที่ดินก็
บ่นให้ได้ยินว่า
"จะโอนกี่ที่ กี่ที่ ก็ไม่เคยต้องมาเลย โอนกันเป็นร้อยล้าน
พันล้านฉันก็ไม่ต้องมา ทำไมที่นี้ต้องมาด้วย "
" ก็นั่นสิคะ หนูก็ไม่ทราบระเบียบวิธีอะไรของเขาหรอกค่ะ"

ในที่สุด คุณนายก็ได้เซ็นชื่อในฐานะผู้ขายจนเสร็จเรียบร้อย
ทนายและผู้ติดตามคุณนายเซ็นชื่อในฐานะพยาน ข้าพเจ้าก็เซ็น
จดจำนองกับธนาคารต่อในทันที และ รับเช็คเงินสด มาถือไว้ จาก
นั้นก็เดินทางไปธนาคาร นำเช็คเข้าแบงก์ แล้วเซ็นเช็คเงินสดเช่น
กันจากบัญชีเดินสะพัดธนาคารกรุงเทพฯสำนักงานใหญ่สีลมของ
ข้าพเจ้าให้แก่คุณนาย ตามจำนวนที่หักกลบลบค่าธรรมเนียมค่า
ภาษีอะไรกันแล้วเรียบร้อย

เมื่อเรากลับถึงบ้านในวันนั้น ข้าพเจ้ามองเลข ๕๓ ที่
หน้าบ้าน และ รู้สึกรักบ้านนั้นขึ้นมาจับใจ ไม่เคยคิดว่าจะได้เป็น
เจ้าของบ้านหลังใหญ่หลังนี้มาก่อน และ ถึงแม้จะได้เพราะธนาคาร
ให้กู้ เป็นหนี้กันก้อนใหญ่ แต่ก็สมค่าสมราคาของเขาที่ได้มาแล้ว
ถือสัญญาทั้งหมดจากกรมที่ดินขึ้นไปบนบ้าน นั่งอ่าน
ชื่อเสียงเรียงนาม สามีคุณเจ้าของบ้าน สำเนาใบมรณะบัตรและ
สำเนาการร้องศาลขอเป็นผู้จัดการมรดกของคุณนาย แว่บหนึ่ง
นึกถึงคำทำนายในอดีตของพระอาจารย์ ส. ณ วัดชนะสงคราม
บางลำพูที่ท่านเคยดูดวงข้าพเจ้าไว้ว่า
" จะได้ที่ดินแต่ละแปลง บ้านแต่ละหลัง มันก็ต้องเกี่ยว
กับมรดกละเราน่ะ มันต้องเป็นที่เก่าบ้านเก่า ไอ้ใหม่ ๆ อย่าไป
หวังซื้อ หวังได้เลยนะ "
มองไปยังเอกสารทั้งหมด แล้วก็เก็บเข้าลิ้นชักอย่างดี
เดินไปทั่วบ้านด้วยอีกความรู้สึกหนึ่ง เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก
อีกครั้ง ถึงแม้จะต้องเป็นหนี้ธนาคารจะต้องจ่ายเพิ่มอีกเดือนละ
หมื่นกว่าบาทก็ตาม.. ถึงแม้จะมีค่าใช้จ่ายมากมายอันรออยู่ข้างหน้า
แต่ก็จะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้มีอาชีพมาเลี้ยงตัวเพื่อจะได้
ผ่อนธนาคารให้ได้ละนะ

ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเย็นวันนั้นแหละ ที่ข้าพเจ้าเพิ่งได้รู้ว่า
ตัวเองถูกล็อตเตอรี่ เลขบ้าน ๕๓ ซึ่งคุยมายี่สิบปีก็ยังไม่เลิกคุย

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
: tiki_ทิกิ - [ 8 พ.ค. 51 21:17:11 ]

( ต่อ ๕)

เมื่อคิดคำนวณรายจ่ายประจำเดือนในเย็นวันนั้น ข้าพเจ้า
ก็ตาค้างไปกับสิ่งที่เห็น เพราะนอกจากจะมีค่าผ่อนบ้าน ก็จะมี
ค่าผ่อนรถ มีค่าเงินต้นและดอกเบี้ยเงินดาวน์ที่จะต้องส่งให้คุณน้า
ค่าที่ดินซอยแผ่นดินทอง -เอาอีกแล้ว- มีค่าเงินคืนบัตรเครดิตที่
ต้องชำระเต็มยอดทุกเดือนพร้อมดอกเบี้ยในฐานะไปกดเงินเขา
มาใช้ และ อื่น ๆ อีกจิปาถะ
นั่งดูตัวเลขในธนาคารที่กำลังโอนเข้า และ ตัวเลขจ่าย
เช็คให้คุณนายที่กำลังโอนออก มีส่วนเหลื่อมอยู่สักหมื่นกว่าบาท
นิด ๆ ส่วนค่าปรับปรุงตกแต่งบ้านดังแบบตจะจ้ายเป็นสามส่วน ซึ่ง
เมื่อเสร็จช่วงไหนก็ต้องไปรายงานธนาคารแล้วเจ้าหน้าที่จะโอน
ส่วนที่เราร้องขอมาให้

ข้าพเจ้าจำไม่ได้แล้วว่าทำอย่างไรบ้าง รู้แต่ว่า มีช่างไม้
ช่างปูน มาถมดินทรายในบ้านตรงส่วนที่เป็นไม้ปาร์เก้ต์ด้านล่าง
ทำเป็นยกพื้นสูงขึ้นด้านในบ้าน และ ส่วนพื้นที่ต่ำลงหน้าบ้าน
ห้องครัวก็ปรับสูงขึ้น พื้นในบ้าน ปูกระเบื้องหินเผาสีแดงลำปาง
พื้นในครัวปูกระเบื้องธรรมดา ห้องน้ำบนล่าง ปรับเปลี่ยนโถสุข
ภัณฑ์ ปูกระเบื้องใหม่ ใส่ประตูไม้สักที่มีช่องลม ล้วนแต่ของดี
ของแพงตามแบบไปหมดทุกอย่าง
เมื่อเสร็จสิ้นนั้น ข้าพเจ้าก็น่าจะเหลือเงินหลังจากที่
รับธนาคารค่าตกแต่งงวดสุดท้าย พอค่าใช้จ่ายเดือนนั้นแบบ
เฉียดฉิวพอดี

และบ้านก็เสร็จแล้วสวยงามจริง ๆ สมใจ หน้าบ้านปรับ
จากผนังเรียบธรรมดา กลายเป็น ครึ่งวงแปดเหลี่ยม ใส่กระจกใส
ทั้งบนล่างแทนอิฐ มองจากในบ้านออกไป เห็นสวนเล็ก ๆที่ข้าพเจ้า
ทำไว้ด้านหน้าบ้าน มีแนวบ่อน้อย ๆ เลี้ยงปลาเล็ก ๆพวกหางนกยูง
ปลูกบัวน้อย ไว้ที่นั่น
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

บทที่ ๒๖
วังวนแห่งโชคชะตา( ต่อ ๖)


ช่วงแห่งการมีชีวิตเริ่มต้นที่บ้านนั้น ชีวิตของข้าพเจ้าก็
ดำเนินไปสู่วิถีการประหยัดรัดเข็มขัดให้ไส้กิ่วกันอีกครั้ง เวลาสอน
ลูกให้รู้ค่าเงิน ใช้วิธีให้ค่าขนมไปโรงเรียน เท่าจำนวนอายุลูก
ลูกอายุ แปด ขวบ ก็ให้ ๘ บาท ลูกอายุสี่ขวบ ก็ให้ ๔ บาท และ
ให้เขาคอยวันที่จะมีของขวัญให้อยู่สี่วันในหนึ่งปี คือ วันเกิด
ตัวเขาเอง วันคริสต์มาส วันปีใหม่ และ วันเด็ก ที่เขามีสิทธิ์จะ
ไปดูของเล่นที่อยากได้ตามห้าง ฯ แต่ดูเท่านั้นไม่มีสิทธิ์ร้องจะซื้อ
จะได้ของเล่นแน่นอน ก็ปีละสี่วันที่ข้าพเจ้าจะสรรหาให้พวกเขา

ลูกสาวโตแล้ว เริ่มถามเรื่องนามสกุล.
"แม่ ทำไมแซนดี้ นามสกุลคนละนามสกุลกับแม่พ่อและน้อง
แชมป์"
ข้าพเจ้ารอเวลานี้มานาน เพื่อจะบอกเธออย่างเรียบง่ายที่สุด
ราวกับไม่มีอะไรแปลก
" วันที่พ่อไปอเมริกา พ่อไม่รู้ว่าแม่ท้อง "
ข้าพเจ้าตอบลูกเรียบ ๆ ให้เธอรู้ว่า.
".'คุณพ่ออยู่อเมริกา' เป็นรัฐไหน ไกลมาก ไม่ทราบ ไปแล้ว
ก็ไม่ได้กลับมา แล้วพ่อนิคก็มาแต่งงานกับแม่แล้วรักลูก ช่วยแม่
เลี้ยงลูกจนโต จึงมีน้องแช้มป์มาเป็นน้องลูกอีกคนค่ะ "
ข้าพเจ้าไม่ซ้ำเติมชีวิตวัยเด็กของลูก เท่านั้น ชีวิตเธอก็
น่าสงสาร น่าเห็นใจมากอยู่แล้ว ขอให้เธอมีความสุขกับความฝัน
อันเลือนลางและหล่นหายไปในกาลเวลาเหล่านั้น วันหนึ่งเธอ
คงจะลืมไม่สนใจว่าอะไรเป็นอะไร ตราบเท่าที่เธอยังมีแม่คนนี้
ยืนเคียงข้างเธอ


ลูกสาวต้องมีวิชาเขียนเรียงความที่โรงเรียนว่า เด็กน้อย
เห็นแม่ครั้งไร หากไม่เย็บผ้าม่าน ก็เย็บผ้าคลุมเตียง หรือปลอก
หมอนหรือเย็บเสื้อผ้า ลูกสาวหัดเขียนเรียงความว่าแม่ เป็น
ช่างเย็บผ้า!!

ช่วงเวลารอคอยให้บ้านตกแต่งใหม่เสร็จนั้น มันก็ปาเข้า
ไปสามสี่ห้าเดือนเข้าไปแล้ว...จากนั้นก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างแก่
ข้าพเจ้าที่ทำให้แทบจะหมดแรงในชีวิตไปอีกอย่างหนึ่ง...

(จบบทที่ ๒๖)

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
: tiki_ทิกิ - [ 9 พ.ค. 51 16:00:59 ]

เพื่อจะขอให้ผุ้อ่านมีความสุขในชีวิตสักช่วงหนึ่ง
ก่อนที่จะขึ้นบทใหม่ต่อไป จึงขอให้ท่านได้เบรค ได้หยุด
ทบทวนเรื่องเก่า ๆ ตอน เก่า ๆ สมัยวัยเยาว์ยังสดใสน่ารัก
เหล่านั้นไว้กับใจของท่านให้นานที่สุด เท่าที่จะนานได้
: tiki_ทิกิ - [ 9 พ.ค. 51 16:03:36



Hello Kitty Glitters

เข้ามาคั่นโฆษณาให้แม้ไม่ได้อยู่ลีโอ อิอิ

ต้าชอบอ่านค่ะ พี่ทิกิ
ได้ความรู้สึกของนักสู้ลูกผู้หญิงเลยค่ะ

แวะมาแก้ไข link ค่ะ ขอบคุณ คุณ เตติญญ่า ที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

บท ๓๔
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=tiki&date=08-06-2008&group=7&gblog=29