Group Blog
All Blog
<<< "รางวัลที่ ๑" >>>










"รางวัลที่ ๑"

ตอนนี้เราอาจจะมีปัญญากันแล้ว

แต่สิ่งที่เรายังไม่มีก็คือ "สมาธิ"

สิ่งที่เรายังมีไม่ครบก็คือ "ศีล"

สมาธิอาจจะมีบ้างแต่ยังมีไม่ครบ

เมื่อยังไม่ครบมันก็ยังไม่สมบูรณ์

ยังไม่พร้อมที่จะรับแสงสว่างแห่งธรรม

ของพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าได้

 ก็ยังบรรลุไม่ได้ ก็เลยต้องพยายามสร้างศีล

 สร้างสมาธิขึ้นมา สร้างปัญญาขึ้นมา

ถ้าได้ศีล สมาธิ ปัญญา เต็มร้อยแล้ว

 ใจก็จะบรรลุธรรมได้ ใจก็จะเป็นบัวเหนือน้ำ

บัวที่จะบานในเวลาที่ได้สัมผัสกับแสงสว่าง

ของดวงอาทิตย์ ใจที่จะบรรลุธรรม

เมื่อได้สัมผัสกับแสงแสงสว่างแห่งธรรม

นี่คือเรื่องของการปฎิบัติของสัตว์โลก

เรื่องของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

 เรื่องของพระพุทธเจ้าที่มีมาปรากฏ

ให้แก่สัตว์โลกเป็นจำนวนมาก

 แต่จะมีปรากฏขึ้นได้ในแต่ละยุคแต่ละสมัย

เพียงรูปเดียว พวกเราถ้าได้มาเกิดในยุค

 ที่มีพระพุทธศาสนาก็จะถือว่า

 เป็นผู้ที่มีโชคมีวาสนา เพราะว่า

เหมือนกับได้ถูกรางวี่รางวัลที่หนึ่ง

 มีโอกาสที่จะได้ไปขึ้นรางวัล คือพระนิพพาน

 ได้ถูกล็อตเตอรี่แล้วแต่ถ้ายังไม่ได้ไปขึ้นรางวัล

 ก็ยังไม่ได้รางวัล การมาเกิดในยุค

ที่มีพระพุทธศาสนานี้ ก็ถือว่า

ได้ถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง

ของพระพุทธศาสนา คือได้พระนิพพานแล้ว

 แต่ยังต้องไปขึ้นรางวัล การขึ้นรางวัลก็คือ

การปฏิบัติ ศีล สมาธิ ปัญญา นี้เอง.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

...........................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 07 มิถุนายน 2560
Last Update : 7 มิถุนายน 2560 5:34:24 น.
Counter : 481 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ