Group Blog
All Blog
<<< สติ กับ ปัญญา >>>










"สติกับปัญญา"

มรรค มีสองตัวคือ สติ กับ ปัญญา

 ถ้าสติก็หยุดความอยากได้ชั่วคราว

 เวลาที่เราพุทโธสติก็หายไป

 พอเราเผลอไม่พุทโธ

เดี๋ยวมันก็คิดถึงของอยากได้ขึ้นมา

แต่ถ้าใช้ปัญญาพอมันเห็นว่าเป็นทุกข์

ต่อไปมันก็ไม่คิดอยากจะได้

 เพราะคิดว่าถ้าได้มาแล้วทุกข์ เอามาทำไม

 ตอนต้นเราคิดว่า

ได้มาแล้วสุขอย่างเดียว ใช่ไหม

 แต่เราไม่คิดว่ามันมีทุกข์ตามมาด้วย

 เวลาที่มันหมดไป เวลาที่มันจากเราไป

เวลาที่มันเสียไป

 ความสุขก็กลายเป็นความทุกข์ขึ้นมา

 อย่างซื้อรถมาใหม่ๆ ดีใจ

เดี๋ยวขับสองวันเสียขึ้นมา ปวดหัวแล้ว

 แล้วยิ่งส่งไปอู่ซ่อม

ซ่อมเท่าไหร่ยิ่งไม่หายอีก

 ซ่อมได้สองวันกลับมาเสียอีกแล้ว

 ซ่อมแล้วเสียอีก ทีนี้ก็อยากจะคืนเขาแล้ว

 ไม่อยากจะได้คันนี้แล้ว

รู้อย่างนี้ไม่ซื้อดีกว่าใช่ไหม

แต่มันสายเสียแล้ว ไปซื้อมาซะก่อน

แต่ถ้าเรามีปัญญา เราก็จะไม่ซื้อ

 เช่ารถดีกว่า ขึ้นแท็กซี่ดีกว่า

 แล้วไม่ต้องมาห่วงมัน ไม่ต้องมาซ่อม

ไม่ต้องมาอะไร อันนี้คือปัญญา

 ถ้ารู้แล้วว่ามันเป็นทุกข์

ก็จะไม่เอามันอีกเด็ดขาด

 จะคิดถึงมันกี่ ร้อยครั้ง

ก็ไม่เอามันอีกเด็ดขาด

 เพราะคิดทีไรก็รู้ว่ามันทุกข์ทุกที.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

............................

สนทนาธรรมมะบนเขา

วันที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๖๐






ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 18 มีนาคม 2560
Last Update : 18 มีนาคม 2560 9:01:43 น.
Counter : 861 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ