พระธาตุอินทร์แขวน ไจ๊ทิโย เป็นภาษามอญ แปลว่า หินรูปหัวฤาษี พระธาตุอินทร์แขวนตั้งอยู่ที่เมืองไจ๊ก์โถ่ อำเภอสะเทิม เขตรัฐมอญ บนยอดเขา Pauang Laung เหนือระดับน้ำทะเล ๓,๖๑๕ ฟุต มีลักษณะเด่นคือเป็นก้อนหินสีทองขนาดใหญ่สูงประมาณ ๕.๕ เมตร ตั้งอยู่บนหน้าผาสูงชันดูเหมือนจะตกมิตกแหล่ พระธาตุอินทร์แขวนเป็น ๑ ใน ๕ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวพม่าต้องกระเสือกกระสนไปไหว้สักครั้งหนึ่งในชีวิต และยังเป็นพระธาตุประจำปีจอด้วย มีตำนานเล่าว่า ในสมัยพุทธกาล มีฤาษีสองคนพี่น้องเป็นลูกกษัตริย์ที่ไม่มีการเอ่ยนามว่าเป็นกษัตริย์พระองค์ใด ได้อาศัยทีทำเลแห่งนี้ปฏิบัติศาสนกิจของตน อยู่มาวันหนึ่งพระพุทธเจ้าเสด็จมาเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสุวรรณภูมิ เดินผ่านมาที่นี่ ทรงแสดงพระธรรมเทศนาโปรดฤาษีทั้งสองตลอดจนชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในบริเวณนี้ เมื่อถึงคราวที่พระองค์จะต้องเสด็จดำเนินต่อไป ฤาษีทั้งสองเกิดความอาลัย จึงขอให้พระพุทธองค์ทรงเมตตาให้สิ่งของไว้เป็นที่ระลึก พระพุทธเจ้าได้ประทานเส้นพระเกศาให้ ๔ เส้น ฤาษีผู้พี่นำเส้นูพระเกศาซ่อนไว้ในมุ่นมวยผมทั้ง ๒ เส้น แต่ฤาษีผู้น้องนำเส้นพระเกศา ๑ เส้น อธิษฐานจิตไปประดิษฐานสร้างเป็นพระเจดีย์ไว้ให้ผู้คนได้กราบไหว้บูชา ส่วนอีก ๑ เส้นยังคงเก็บรักษาไว้กับตัวเอง ต่อมาฤาษีผู้น้องป่วยใกล้ตาย จึงได้มอบเส้นพระเกศาที่เหลือ ๑ เส้นให้กับฤาษีผู้พี่ ฤาษีผู้พี่ไม่ยอมนำเส้นพระเกศามอบให้ใคร คงเก็บรักษาซ่อนไว้ที่มวยผมของตนเอง วันเวลาผ่านไป ฤาษีผู้พี่มีอายุมากขึ้น พระอินทร์จึงเกิดความกังวลว่า หากฤาษีผู้พี่ตายไป เส้นพระเกศาทั้ง ๓ ต้องสูญสลายไปตามสังขารของฤาษี จึงได้เสด็จลงมาขอเส้นพระเกศาเพื่อให้ผู้คนได้กราบไหว้บูชา ฤาษีผู้พี่บอกให้พระอินทร์ไปหาหินที่มีรูปร่างเหมือนมวยผมของตนเองมาให้ จึงจะอธิษฐานให้เส้นพระเกศาทั้งสามประดิษฐานลงในก้อนหินนั้นต่อไป พระอินทร์ได้พยายามค้นหาก้อนหินมาให้จากหลายแห่งก็ไม่เป็นที่พอใจฤาษีสักที เมื่อไม่เป็นที่พอใจ พระอินทร์ก็ขว้างก้อนหินเหล่านั้นไปยังทีต่าง ๆ ทำให้เห็นหินก้อนเล็กบ้างใหญ่บ้าง ตั้งอยู่ในลักษณะคล้าย ๆ กับที่พระธาตุอินทร์แขวนอยู่เกลื่อนในบริเวณนี้ สุดท้ายพระอินทร์ได้เสด็จลงไปยังใต้บาดาล นำหินก้อนที่คิดว่าน่าจะใช่ขึ้นมา ฤาษีเห็นแล้วถูกใจ ให้พระอินทร์นำไปแขวนไว้บนหน้าผายอดเขา เส้นพระเกศาทั้ง ๓ ก็ลอยออกมาจากมุ่นผมของฤาษีผู้พี่เสด็จเข้าประดิษฐานในหินก้อนดังกล่าว ต่อมาได้มีการสร้างพระเจดีย์ครอบไว้อย่างที่เห็นในปัจจุบัน จากตำนานนี้เอง คนไทยจึงเรียกพระธาตุนี้ว่า พระธาตุอินทร์แขวน แต่ชาวพม่าเรียกว่า ไจ๊ทิโย การเดินทางไปพระธาตุไจ๊ทิโยนี้ต้องออกเดินทางจากหงสาวดีมุ่งหน้าสู่เชิงเขาไจ้เทียว อันเป็นที่ตั้งของคินปุนแคมป์ ใช้เวลาเดินทางประมาณ ๓ ชั่วโมงครึ่ง ที่คินปุนแคมป์นี้ เป็นที่พักการเดินทาง หรือจะเรียกว่าเป็นสถานีเปลี่ยนรถเพื่อขึ้นสู่ยอดเขาก็ว่าได้ เมื่อมาถึงเห็นผู้คนเดินขวักไขว่ รถบรรทุก ๖ ล้อ ถอยหน้าถอยหลัง วุ่นวายไปหมด คณะของเราเปลี่ยนจากรถบัสเล็กอันแสนสบาย ไปใช้รถบรรทุก ๖ ล้อ ที่มีไม้กระดานยาว มีความกว้างไม่ถึงคืบ วางพาดอยู่ด้านหลังรถเป็นแถว ๆ ให้พวกเรานั่ง ไม่มีราวให้เกาะยึดเหนี่ยว เวลาจะขึ้นไปนั่ง ต้องนำบันไดมาทอดให้ปีนขึ้นไป ไม่มีหลังคารถกันแดดกันลมแต่อย่างใด และการเดินทางขึ้นไปยังยอดเขาต้องผลัดกันระหว่างขาขึ้นกับขาลง เนื่องจากถนนแคบมาก รถไม่สามารถขับสวนทางกันได้ ดังนั้น คณะของเราจึงต้องรอให้รถขาลงขับลงมาหมดเสียก่อน จึงจะห้อขึ้นไปได้ เวลาที่คณะของเราพร้อมที่จะออกเดินทางไปกับรถ ๖ ล้อนั้น เป็นเวลาประมาณบ่ายสาม แสดงแดดและอุณหภูมิร้อนได้ใจเป็นที่สุด ปอป้าต้องนำผ้าคลุมไหล่มาพันปิดหัวปิดหน้าไปตลอดทาง ระยะทางจากนี้ขึ้นไปประมาณ ๑ ชั่วโมง สารถีก็ขับอย่างไม่ปราณีปราศรัย ห้อตะบึงเดินหน้าอย่างเดียว พวกเราที่นั่งอยู่ข้างหลัง พากันกระเด้งกระดอนไปตามลักษณะของถนนที่แสนจะขรุขระและเส้นทางเลี้ยวลดหักศอกที่มีอยู่ถี่ยิบ ตั้งแต่เกิดมา เคยเดินทางขึ้นแปลงสี่ ที่ดอยแม่อุคอ แม่ฮ่องสอน เมื่อสมัยที่ยังเป็นเด็ก และถนนยังไม่มี ว่าลำบากแสนสาหัสแล้ว แต่เทียบไม่ได้กับการเดินทางขึ้นไปยังพระธาตุอินทร์แขวนนี้เลย ดังนั้น ปอป้าจึงมีข้อแนะนำส่วนตัวว่า หากท่านมีสุขภาพไม่แข็งแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นโรคริดสีดวงทวาร โปรดหลีกเลี่ยงการขึ้นพระธาตุอินทร์แขวน หาไม่แล้ว ริดสีดวงของท่านจะต้องระเบิดยิ่งว่าระเบิดเทิดเทิงเลยเชียว ความวุ่นวายที่ท่ารถ พม่าก็เป็นเมืองใช้หัวเหมือนอินตะระเดีย...นะจ๊ะ ไม้กระดานที่มีไว้ให้นั่ง มันกว้างแค่นี้...จริง ๆ แต่ที่เห็นอยู่นี้ ไม่ใช่ก้นปอป้า..นะคะ..555 นั่งก้นกระแทก ไถลไปไถลมาอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายปอป้า ต้องเปลี่ยนท่านั่งใหม่ เพราะมันไถลเสียจนไฟจะออกก้น ต้องหันมานั่งคร่อมไม้แทน สองมือเกาะขอบรั้วรถที่เป็นเหล็กสนิมเกรอะกรัง โดยมีน้องนกช่วยนำกระเป๋าสัมภาระไปอุ้มไว้ให้ พร้อมทั้งเอาเท้าน้อย ๆ ของเธอยันไม้กันปอป้ากระเด้งหล่นจากไม้นั่ง ส่วนท่านั่งของปอป้าก็ไม่ต่างไปจากลิงเกาะกิ่งไม้ ผ้าถุงก็ผ้าถุงเถอะนะ แหกขานั่งไปอย่างนั้นตลอดทาง จนเวลาผ่านไปประมาณ ๑ ชั่วโมง ก็ถึงจุดหมายปลายทาง พวกเราต่างเดินขาถ่างหุบไม่เข้า ตะกายลงจากรถกันเป็นแถว ลงมายืนตัวงอ หลังยืดไม่ได้ แล้วต่างก็มองหน้ากันไปมา หัวเราะในความทุลักทุเล แถมท้ายด้วยการเมาท์ถึงท่านั่งของแต่ละคน เป็นที่สนุกสนานกันไป ครู่หนึ่งไกด์นำกระดาษแข็งแผ่นเล็ก ๆ เป็นเบอร์คิวเสลี่ยง มามอบให้แต่ละคน พร้อมทั้งนำไปยังคิวเสลี่ยง ขอย้ำว่า คิวเสลี่ยง ไม่ใช่คิวมอร์เตอร์ไซด์ เสลี่ยงหนึ่งมีคนหาม ๔ คน หน้าสอง หลังสอง ครั้งแรกปอป้าบอกกับไกด์ว่า ขอเดินขึ้นไปเอง ไม่อยากให้ใครมาแบกหาม รู้สึกไม่ดีเลยที่ตัวเองนั่งสบายเป็นเจ้านางคอยาว ในขณะที่คนอีก ๔ คนต้องเหนื่อยหอบ กว่าจะเดินถึงยอดเขา ซึ่งต้องใช้เวลาไม่น้อยกว่า ๔๕ นาที มันเป็นอะไรที่ทำใจยากจริง ๆ แต่ทุกคนในคณะไม่เห็นด้วยที่ปอป้าจะเดินขึ้นไป เนื่องจากเวลานั้นอากาศร้อนจัด แดดแรงมาก ประกอบกับทางเดินขึ้นยอดเขามีลักษณะสูงชัน ถ้าเดินไม่ชำนาญทางมีหวังลื่นไถลได้ เมื่อเสียงส่วนมากคัดค้าน เราคนเดียวไม่สามารถทำใจสร้างปัญหาให้กับคณะได้ จึงจำต้องยอมให้เขาแบกหามขึ้นไป ระหว่างทางเดินขึ้นไป ได้ยินเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยของคนแบกหามทั้ง ๔ เป็นระยะ ๆ เกิดความสงสารเวทนาในชีวิตของพวกเขาเป็นอย่างมาก เนื่องจากข้อมูลที่ได้มาว่า ค่าเสลี่ยงขึ้น-ลง รวมแล้วเป็นเงิน ๗๐๐ บาท คนแบกเสลี่ยงได้คนละ ๑๐๐ เท่านั้น ที่เหลือ ๓๐๐ ต้องจ่ายให้หัวหน้าคิวก็คือบรรดาพวกลิ่วล้อของรัฐบาลท่านนายพลนั่นเอง ดังนั้น พวกนักท่องเที่ยวและไกด์ ทั้งไกด์ท้องถิ่นและไกด์ที่พานักท่องเที่ยวมา ต่างตั้งกฎว่าให้นักท่องเที่ยวทิปให้คนแบกเสลี่ยงอย่างน้อยคนละ ๑,๐๐๐ จั๊ด คิดเป็นเงินไทยแค่คนละ ๔๐ บาทเท่านั้น ส่วนใครจะมีความเมตตาให้มากกว่านี้ก็สุดแล้วแต่ความสมัครใจ ไกด์เล่าว่า ต่อมาเกิดกระบวนการเรียกร้องทิปมากขึ้น ถึงขนาดที่คนแบกเสลี่ยงแอบทำการค้ากับร้านค้าขายตามทางเดิน เนื่องจากต้องมีการแวะให้คนแบกเสลี่ยงได้พักระหว่างทางด้วย แม่ค้าก็จะเข้ามาพยายามพูดให้นักท่องเที่ยวซื้อน้ำเลี้ยงคนแบกเสลี่ยง พอซื้อให้คนแบกเสลี่ยงก็แกล้งทำเป็นดื่มกิน แต่แท้ที่จริงแล้วไม่ได้กิน เก็บไว้นำมาขายคืนให้ร้านค้านั่นเอง (เหมือนการเวียนเทียนของพระไทยบางแห่งเลยนิ..อิ อิ) เรื่องนี้ไกด์ได้เตือนไว้ก่อนเดินทางมาถึงแล้ว ในคณะของเราก็เลยไม่มีใครซื้อน้ำเลี้ยงคนแบกเสลี่ยงเลยสักคน แต่พอถึงที่หมายพวกเราให้ทิปเขามากกว่าที่กำหนดไว้ทุกคน สำหรับปอป้าเทกระเป๋าให้ทิปไปทั้งหมด ๑๔,๐๐๐ จั๊ด คิดเป็นเงินไทย ๕๖๐ บาท เหตุเพราะเงินจั๊ดหมดกระเป๋าพอดี ขึ้นไปถึงที่พัก ต้องไปขอแลกเงินใหม่อีก อยู่พม่าแลกเงินป๊อบแป๊บเดี๋ยวก็หมด ๆ เหมือนที่อินเดีย มีเท่าไรไม่พอแจก ส่วนเรื่องที่คนแบกเสลี่ยงเล่นกลกับแม่ค้านั้น ถูกบรรดาไกด์ต่าง ๆ ร้องเรียนไปยังหัวหน้าคิว ทุกวันนี้คนแบกเสลี่ยงเลยไม่กล้างอแงอีก ไม่เช่นนั้นจะต้องถูกทำโทษและห้ามแบกเสลี่ยงอีกต่อไป ซึ่งหมายความว่ารายได้ที่จะนำไปเลี้ยงครอบครัวหดหายไปด้วย ตอนนี้บรรดาแม่ค้าเองนั่นแหละที่รายได้หดหายไป เพราะความโลภนั่นเอง เดินทางถึงยอดเขา เข้าพักที่โรงแรมไจ๊ทิโย ซึ่งเป็นโรงแรมที่อยู่ใกล้พระธาตุมากที่สุด คำว่าโรงแรม คงนึกถึงความสะดวกสบาย แต่ที่โรงแรมนี้เป็นเพียงห้องเล็ก ๆ ที่สร้างเรียงกันอยู่ไม่กี่ห้อง ภายในห้องมีพัดลมเพดานเก่า ๆ ๑ เครื่อง มีหน้าต่าง ๒ บาน เตียงเล็ก ๆ วางอยู่ชิดฝาผนังข้างละ ๑ เตียง สะอาดพอใช้ได้ ห้องน้ำเล็ก ๆ มีน้ำร้อนน้ำเย็นให้ใช้ แต่ไม่มีน้ำอุ่น เพราะเมื่อเปิดน้ำออกมา เย็นก็คือเย็นเจี๊ยบเหมือนน้ำในช่องฟรีซที่ใกล้จะเป็นวุ้นน้ำแข็ง ส่วนน้ำอุ่นไม่มี เพราะเมื่อปรับไปที่น้ำร้อนแค่ร้อนน้อยที่สุดแล้ว ออกมาร้อนเหมือนน้ำต้มเดือด ปอป้าไปถึงอยากอาบน้ำสระผม เพราะคืนนี้ต้องเข้ากรรมฐานปฏิบัติบูชา เปิดน้ำอุ่นสระผม โอ๊ะโอ๋ว..ผมเกือบร่วงหมดหัว ยิ่งผมน้อย ๆ อยู่ด้วย เกือบสุก เป็นสเต๊ก well done ไปเลย..อิ อิ โรงแรมที่คณะของเราเข้าพัก ดูภายนอกบรรยากาศดีมาก ทางเดินขึ้นสู่บริเวณพระธาตุ เตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว ชวนน้องนกเดินขึ้นไปนมัสการพระมหาธาตุ พร้อมทั้งชมทัศนียภาพรอบ ๆ ซึ่งเป็นเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้าพอดี อากาศบนนี้เย็นพอสมควร แต่ไม่หนาวมากเกินไป มองไปข้างหน้าเห็นผู้คนชาวพม่าพากันขึ้นมานมัสการพระธาตุเป็นจำนวนมาก น้องนกเคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่ง เล่าว่าถ้ามาช่วงปีใหม่หรือเทศกาลทางพระศาสนา ไม่ต้องเดินเองเพราะเดินไม่ได้ ยืนเฉย ๆ ปล่อยตัวให้ไหลไปตามคลื่นมนุษย์ ขนาดนั้นเลย วันนี้นับว่าคนน้อยมาก แม้แต่ไกด์ท้องถิ่นยังเอ่ยปากว่าคนน้อยมากจริง ๆ ไม่อนุญาตให้ผู้หญิงเข้าใกล้หรือสัมผัสพระธาตุ ก็เลยต้องฝากคุณผู้ชายปิดทองให้...เฮ้ออ.. และแล้วคืนนี้คุณป่วนก็มาปรากฏกาย รังแกปอป้าเสียสาหัส อวัยวะภายในระบบทางเดินหายใจบวมมากจนสามารถแลเห็นได้จากใบหน้าและดวงตาที่บวมเป่ง หายใจไม่ออก ปวดศีรษะและปวดข้อตามร่างกายมาก นอนไม่ได้ตลอดคืน ต้องอัพยาเข้าไป (แหม..พูดเหมือนสิงโคเคนเลย..นิ) พร้อมทั้งอธิษฐานขอให้ตัวเองหายในเช้าวันรุ่งขึ้น ด้วยไม่ต้องการเป็นภาระให้กับคณะ หากอยู่เมืองไทยแล้วมีอาการอย่างนี้ ทางเดียวที่ทำได้คือต้องรีบไปโรงพยาบาลเพื่อให้หมอช่วยปฐมพยาบาลอย่างเร่งด่วน ด้วยการให้อ๊อกซิเย่นและให้ยาทางเส้นเลือด แต่เดินทางมาอย่างนี้ จะปล่อยให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นไม่ได้เด็ดขาด เพราะจะต้องเกิดความวุ่นวายกับคณะแน่นอน ประมาณตี ๓ นอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย พอตี ๔ เจ้าหน้าที่มาปลุกให้ลุกขึ้นไปใส่บาตร ตัดสินใจบอกให้น้องนกออกไปทำกิจนี้ร่วมกับคนอื่น ๆ เพราะตัวเองไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ จนกระทั่งเวลาประมาณ ๗ โมงเช้า น้องนกมาตามไปทานข้าวต้มร้อน ๆ ปรากฏว่าอาการบวมภายในค่อยทุเลาไปมากแล้ว คงเหลือร่องรอยความบวมที่รอบตาและใบหน้าเล็กน้อย สุดท้ายก็เดินทางกลับลงมาได้อย่างปลอดภัย เชื่อว่าด้วยพระบารมีแห่งองค์พระบรมศาสดาและครูอาจารย์ที่ช่วยให้ปอป้ารอดพ้นจากทุกขโรคในครั้งนี้ และสามารถเดินทางแสวงบุญได้ต่อไปตลอดทริป (กลับมา เดี้ยงต่อที่เมืองไทย..อิ อิ) เพลง นางครวญ   Create Date : 13 มีนาคม 2553 51 comments Last Update : 14 สิงหาคม 2558 22:40:29 น. Counter : 2249 Pageviews. Share Tweet

นู๋ดาว นู๋ดาวนู๋ดาว นู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาว นู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาว นู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาว นู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาวนู๋ดาว นู๋ดาวคนซน ขอเจิมบล็อก ปอป้า พรหมญาณี ค่ะ   โดย: นู๋ดาว..คนซน..คนน่ารักของปอป้า (พรหมญาณี ) 13 มีนาคม 2553 16:11:00 น.

สวัสดี...ค่ะ อากาศร้อน...บรรยากาศร้อน...แต่เราไม่ร้อนตาม..นะคะ สุข หรือ ทุกข์ ล้วนอยู่ที่ใจของเรา ไม่มีใครบังคับเราได้ อยู่ที่ตัวเรา ว่าจะเลือกรับเอาความสุข หรือความทุกข์ ไว้กับตัวเอง โชคดี มีความสุข...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 13 มีนาคม 2553 16:16:23 น.

โฮ้วววววว ปอป้าครับ น่่าทึ่งอึ้งสุดๆนะครับ น่าไปชมด้วยตาตัวเองจริงๆ   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 13 มีนาคม 2553 17:42:37 น.

อยากมีโอกาสไปเที่ยวแบบนี้บ้างจังเลยค่ะปอป้า พระธาตุอินทร์แขวน ถ้าได้ไปสักการะสักครั้ง คงเป็นบุญไม่น้อย เคยดูสารคดีพระธาตุอินทร์แขวนในทีวี เห็นแล้ว ก็อึ้ง ๆ เกรงว่าจะหล่นลงมา ปอป้าโชคดีมากๆ ที่ได้ไปเห็นของจริงค่ะ   โดย: I_sabai 13 มีนาคม 2553 18:40:31 น.

สวัสดียามเย็นค่ะคุณปอป้า เห็นด้วยค่ะ หยุดโลกร้อนด้วย ใจอย่าร้อนตาม เท่าที่เป็นอยู่ ก็ร้อนทั้งภายในและภายนอกอยู่แล้ว ไจ๊ทิโย เป็นอะไรที่อยากไปมากกค่ะ ตั้งแต่อ่านหนังสือเมียงมองเมืองหม่อง ของนักเขียนในดวงใจ ก็ตกหลุมรัก ทุ่งเจดีย์สีทอง ลุ่มแม่น้ำอิระวดี กลับไจ๊ทิโยทันที รอโอกาส ที่จะมีบุญได้ไปอยู่ค่ะ อิอิ ประจบกับอ่านนวนิยาย ผู้ชนะสิบทิศแล้วชอบมากพอๆ กับ เพชรพระอุมาเลย ประเทศพม่า เลยเป็นประเทศที่โหยหาไปสัมผัสตลอด ขอบคุณนะคะที่เอารูปมาฝาก พร้อมเรื่องราวที่อ่านแล้ว ยิ่งอยากไปมากขึ้นค่ะ   โดย: JinnyTent 13 มีนาคม 2553 18:55:03 น.

ปอป้าค้าาา .. สวัสดีค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่หายไปนาน ขอบคุณคุณปอป้ามากๆที่ยังระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ ^^ พักนี้ .. จะหนีออกนอกกรุงเทพแล้วนะคะ ปิดเทอมแล้วได้เวลากลับบ้านต่างจังหวัดเสียที แถมบ้านพักที่กรุงเทพอยู่แถวๆ สามเหลี่ยมดินแดงเลย หุๆๆ   โดย: บุษบาแต้เตี้ยม 13 มีนาคม 2553 20:30:09 น.

..ปอป้าคะ.. มีธรรมะข้อไหน..ช่วยประเทศไทย..ให้คนไทยรักกันคะ..   โดย: อ๋อซ่าส์ 13 มีนาคม 2553 21:49:37 น.

glitter-graphics.com ดับร้อนจ่ะปอ...ป้า...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 13 มีนาคม 2553 22:15:28 น.

สวัสดีค่ะปอป้า ปอป้ามีภาพสวยๆ สาระดีๆไปฝากทุกวัน ขอบพระคุณหลายๆค่ะ ต่างจังหวัดบ้านเราก็เทินของบนหัวแบบนี้เหมือนกันค่ะปอป้า ตอนป้ากุ๊กเล็กๆก็เคยเทินแบบนี้ แต่ป้าไม่ค่อยกล้าปล่อยมือเพราะกลัวร่วง และต้องมีผ้าม้วนๆวางใต้ถาดด้วยค่ะ ปอป้าเคยไหมคะ โชคดีแท้ๆที่ได้เกิดเป็นคนไทยไม่ได้เป็นคนพม่า ฟังปอป้าเล่าแล้วเห็นใจเค้าจัง   โดย: ร่มไม้เย็น 13 มีนาคม 2553 22:30:30 น.

สวัสดีนะขอรับปอป้า อิอิ แวะมาสวัสดีนะขอรับ ช่วงนี้ทำแต่งานไม่ได้เข้าบล็อคเลย ไปนอนที่ออฟฟิศมาง่ะ พึ่งจะกลับบ้านนี่แหละขอรับ แล้วก็คงต้องไปนอนอีก เพื่อทำงาน ทำงาน ทำงาน แว๊กกกก....อยากจะเอาหัวโหม่งงานให้สลบไปเลย ไม่รู้จักเสร็จสิ้นเสียที และคงอีกหลายวันนะขอรับ จะแวะมาสวัสดีทักทายปอป้าใหม่นะขอรับ แวะเข้ามาก็ได้ความรู้และได้เที่ยวด้วย ปอป้าก็รักษาสุขภาพด้วยนะขอรับ อากาศมันก็ปั่นป่วนซ้า   โดย: มังกรบินจอมซน..กับคนช่างฝัน 13 มีนาคม 2553 23:42:24 น.

คำว่า “ ปริญญา “ ทางธรรม หมายถึง การกำหนดรู้, การทำความเข้าใจโดยครบถ้วน มี ๓ คือ ๑. ญาตปริญญา คือ กำหนดรู้ขั้นรู้จัก ๒. ตีรณปริญญา คือ กำหนดรู้ขั้นพิจารณา ๓. ปหานปริญญา คือ กำหนดรู้ถึงขั้นละได้ ขอให้ทุกท่านถึงพร้อมด้วยองค์ปริญญา เพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ตลอดไป..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 15 มีนาคม 2553 10:27:13 น.

วันพระสวัสดีค่ะ ปอป้า พระธรรมนำทาง สุขภาพแข็งแรงนะคะ ปอป้า คิดถึงเสมอค่ะ   โดย: พ่อระนาด 15 มีนาคม 2553 12:56:52 น.

takecare naka.......   โดย: หนึ่งลมหายใจ 15 มีนาคม 2553 14:53:30 น.

ขอบคุณปอป้าครับ อย่างนี้เรียกรักกันจริงเน้อ ฮิๆๆ   โดย: คนบ้า ฆ่าก็ไม่ตาย เอาไม้เขี่ยก็ไม่ไป...นี่ไง.. (เป็ดสวรรค์ ) 15 มีนาคม 2553 16:23:45 น.

ปอป้า มิเมล์แจ้งทีมงานให้ดูให้อีกทีแล้วค่ะ ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเข้ายาก สคิปก็ไม่มีแล้วน่ะค่ะ เด๋วได้เรื่องยังไงมิจะแจ้งมาให้ทราบนะคะ ส่วนที่นี่ มิอยากไปมากเลยค่ะ แต่มิเป็นคนกลัวพม่าค่ะ สงสัยเด๋วต้องหลังไมค์ขอความรู้เรื่องไปเที่ยวพม่าหน่อยนะคะ   โดย: nompiaw.kongnoo 15 มีนาคม 2553 16:51:49 น.

ดีจังเลยค่ะ ปอป้า ไำด้เดินสายไหว้พระบ่อยจังค่ะ เป็นอีกความฝันเลยนะคะ ไหว้พระที่พม่า จีน กับอินเดีย เนปาล ด้วยค่ะ งกจริงๆ ประเทศไทยยังไปไม่ทั่วเลยค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 15 มีนาคม 2553 17:07:42 น.

สาธุ..อยากตามรอยไปด้วยจัง ไว้โอกาศหน้า เห็น อจ. คธา ชินบัญชร ลงโฆษณาใน ทีวี มีเดินทาง เดือนมีค.และ พค. ด้วยค่ะ ไป 9 วัดเลย..น่าสนใจจัง ++++++++++++++++++ มาแล้วค่ะ..โครงการถนนสายนี้..มีตะพาบ ครั้งที่3 ชื่อเรื่อง" รักแร้รมควัน จั๊กจั่นลงรู ออกแนว Avatar ภาคผนวกค่ะ ขำมั๊ยไม่รู้..เชิญลองอ่านดูนะคะ ขอบคุณภาพประกอบ จากคุณ"ทุเรียนกวน ป่วนรัก" ผู้ชื่นชอบและรักการเขียนการ์ตูน ความดีความสนุกสนานประกายไอเดียทั้งหมดทั้งปวง มอบให้เธอค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 15 มีนาคม 2553 20:10:22 น.

เพลงเพราะจังเลยจ่ะปอป้า... ป้าแมวเกิดวันพุธอ่ะจ่ะ...ป้าหู้เลยใช้สีเขียวอ่ะจ่ะ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 15 มีนาคม 2553 20:36:45 น.

ปอป้าขา ช่วงนี้หมูรูน he ฮอทหลายๆนะคะนี่ โขกได้โขกดี โขกจนหัวเถิกหมดแล้วคร่า 5555+ ฝันดีนะคร้า ปอป้า   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 15 มีนาคม 2553 22:39:23 น.

สวัสดีครับ ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ เพลงเพราะมาก   โดย: น้ำเปรี้ยวsp 15 มีนาคม 2553 22:52:14 น.

สวัสดีคร้ามามี้ สาธุ สาธุ มากราบสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กับการบูชาอานุโมนาบุญด้วยน๊าคร้ามามี้ ขอบคุณคำสั่งสอนของมามี้ด้วยทุกอย่างเรย คราวต่อไปจะไม่ดื้อแล้ว คิคิ จะเชื่อฟังมามี้น๊า จุ๊ฟๆๆๆฝันดีนะคร้า   โดย: mastana 15 มีนาคม 2553 23:38:00 น.

แวะมาขอบคุณค่ะคุณป้าที่แวะไปให้กำลังใจและสวดมนต์ให้คุณพ่อแป๊วตลอดเลย ตอนนี้แค่เห็นเค้่าอาการดูดีขึ้น แม้จะดูทรงๆก็ดีใจแล้วค่ะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นอย่างที่หมอคาดเอาไว้หรือเปล่า ไม่อยากจะคิดเลยค่ะ   โดย: แม่น้องแปงแปง IP: 183.89.107.159 15 มีนาคม 2553 23:51:30 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ปอป้า   โดย: กะว่าก๋า 16 มีนาคม 2553 7:30:18 น.

พระธาตุงดงามมากค่ะ คุณปอป้า ขำภาพก้น..คราย ค่ะ ช่วงนี้ กทม.ร้อนมาก ๆ ร้อนจนเหมือนสมองจะระเบิดเลยค่ะ เพิ่งโผล่ออกมาจากหลุมค่ะ อุอุ มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: อิ่ม_Aim 16 มีนาคม 2553 8:49:23 น.

ช่วงชีวิตหนึ่งของสรรพสัตว์ในโลกนี้...สั้นนัก ทุกสิ่งในโลก ล้วนเป็นสิ่งสมมติ...มาแล้วก็ไป ช้าหรือเร็ว ก็ต้องไป หนีไม่พ้น...กฏแห่งวัฏฏะ จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยความเข้าใจในธรรมชาติอย่างมีความสุขตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 16 มีนาคม 2553 10:45:36 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะมามี้ วันนี้งานอบรมมะมีอ่ะ อยากถามว่าเวลาคนทำบุญ แล้วใบหน้าจะเปี่ยมด้วยสุขจิงป่ะค่ะ มีความสุขด้วยสุขๆๆทุกวันนะค่ะ   โดย: mastana 16 มีนาคม 2553 11:25:10 น.

สวัสดีค่ะ ปอป้า มาำทำงานได้ตามปกติค่ะ แบบว่ารถโล่งมากกกเลยค่ะ ไม่ลำบากมากมายนัก แต่ตอนกลับลุ้นหน่อย เพราะรถน้อยค่ะ มีความสุขกับวันสีชมพูนะคะปอป้า คิดถึงปอป้าค่ะ   โดย: พ่อระนาด 16 มีนาคม 2553 11:51:01 น.

สวัสดีค่ะคุณน้าฯ อ่านแล้วก็นึกภาพท่านั่งออกค่ะ ต้องเที่ยวแบบนี้ถึงจะไม่ลืม คงสนุกสนานนะคะ   โดย: ไผ่สวนตาล 16 มีนาคม 2553 13:48:25 น.

สวัสดีครับ คุณปอป้า ปีแอร์ ผมดกมากครับ ฮิๆๆ   โดย: ต๊ายตาย..นี่มัน... (เป็ดสวรรค์ ) 16 มีนาคม 2553 13:57:10 น.

สวัสดีในวันสีชมพู ครับ ปอป้า รู้จักมานานนะ พระเจดีย์อินทร์แขวน...รู้จักจาก ยาผงแดง กับ ยาหม่อง...เพิ่งรู้จักจริง ๆ คราวนี้เอง มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพนะครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 16 มีนาคม 2553 15:05:24 น.

เรื่องของพระธาตุเคยอ่านมาบ้าง แต่ไม่ค่อยอ่านละเอียด บล็อกวันนี้ ก็อ่านผ่านตาครับปอป้า เป็นคนที่ยังไม่คิดจะเดินทางไปเที่ยว อินเดีย พม่า อยากไปเที่ยวจีนมากกว่าครับ   โดย: yyswim 16 มีนาคม 2553 15:44:42 น.

ณ อณูกรู่เข้า.................เมียงดาย เวียนเนิ่นเสมือนกราย......เหยียบว้าง นภาดั่งลืมสาย...............แสงจัด มีแค่ฟากมืดกว้าง...........หลั่นค้ำแสงไหล ไฟอาดูรจากห้วง............โรมรัน พาสื่อสอดสัมพันธ์..........กับใบ้ นานบรรพ์สิ่งสำคัญ.........ในใฝ่ ลบหนึ่งเคยมอบไว้..........ปลอบเศร้าแซมเผา เกลาวายลายเร่ารู้............คมคอย บอกบ่อยจะเบนปรอย.......ไล่อ้อน ไยพรายพร่างเผลอผล็อย...นอนหลับ พาภาควิเวกช้อน...............ห่อหุ้มทวนโหย สวัสดีค่ะคุณปอป้าวันเย็นๆแต่อ่อนใจ ฮือๆๆๆ   โดย: ญามี่ 16 มีนาคม 2553 16:41:01 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะ ปอป้า... สรรหามาจากไหนคะเนี่ย แต่ละคำแต่ละประโยค โหย...ซาบซึ้งกินใจค่ะ ชอบค่ะ ชอบ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 16 มีนาคม 2553 18:16:12 น.

มาแว๊วววว..วันนี้มารอบค่ำค่ะ 55 อ่านเรื่องราวอันทุลักทุเลแล้วน่าสนุกสนานยิ่งนัก เสียดายที่ปอป้าคงได้แต่นั่งเอามือเกาะราวเหล็กที่เป็นสนิม เลยไม่ได้ถ่ายรูปทีเผลอของแต่ละท่านยามนั่งรถนะคะ... คริคริ **** อาการป่วยของปอป้าน่าลัวจังเลยยย... แต่นู๋ดาวก็ดีใจที่ผ่านมาได้ค่ะ ... คิดถึงเสมอค่ะ   โดย: satineesh 16 มีนาคม 2553 18:26:03 น.

แค่ขอเข้ามากอดคุณป้าแน่นๆๆๆ และขอกอดนานๆๆๆๆนะคะ (^___^)   โดย: Suessapple 16 มีนาคม 2553 18:32:03 น.

ยาผงแดง... คือ ยาหอมชนิดหนึ่ง มั้งครับ...ไม่แน่ใจนะ เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ จะได้ยินโฆษณาทางสถานีวิทยุบ่อยมาก... "ยาผงแดงอินทร์แขวน ตราพระเจดีย์อินทร์แขวน" น่ะครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 16 มีนาคม 2553 20:45:15 น.

..มาเยี่ยมค่ะ ความทุกข์มีไว้สอนใจ.. ความหวัง มีไว้ ให้ฝัน ความสุข มีไว้ แบ่งปัน.. ใจ นั้น มีไว้ ให้ดู..   โดย: อ๋อซ่าส์ 16 มีนาคม 2553 20:50:45 น.

แปลกใจว่าทำไม เค้าไม่ผู้หญิงเข้าใกล้ ไจ๊ทิโย เหมือนพระอุโบสถบ้านเรา ที่ไม่ให้ผู้หญิงเข้ารึเปล่าค่ะ แต่จะว่าไปนึกถึงเวลาแม่ชี ที่นิโรธสมาบัติ ที่ใช้อุโบสถ หรือพระวิหารแทนคะ อ่านคู่สร้างคู่สมเล่มปัจจุบัน เห็นผู้หญิงที่เมืองไทยไม่สามารถ บวชพระได้ ต้องไปบวชที่เมืองนอก ถึงจะบวชได้ พุทธศาสนา บางทีพระวินัย ก็มีอะไรให้กังขา แต่ช่างเถอะ เราอยู่แบบฆาราวาส ทำจิตใจให้ผ่องใสก็พอเนอะ คืนนี้ทานอิ่มนอนหลับ และก็ฝันนะคะ คุณปอป้า   โดย: JinnyTent 16 มีนาคม 2553 21:08:21 น.

ดีค่ะปอป้า พักนี้ไม่มีเวลาอัพหรือเข้าบล๊อกเลยค่ะ แต่ยังระลึกถึงปอป้าเสมอค่ะ อิอิ อยากไปพม่ามานานแร้วค่ะ แต่ยังไม่ได้ไปสักที   โดย: ย่าชอบเล่า 17 มีนาคม 2553 3:14:59 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ปอป้า   โดย: กะว่าก๋า 17 มีนาคม 2553 7:47:07 น.

...ปักหลักสร้างความสำเร็จ หากสร้างเป็นย่อมสำเร็จ และเหนื่อยน้อย.... สวัสดีเช้าวันพุธค่ะปอป้า ไปเที่ยวพม่านี้มีลุ้นกับชีวิตเสมอนะค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 17 มีนาคม 2553 7:51:30 น.

ทิฏฐิวิสุทธิ แปลว่า ความหมดจดแห่งความเห็น คือ เกิดความรู้ความเข้าใจ มองเห็นนามรูปตามสภาวะที่เป็นจริง คลายความหลงผิดว่าเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน ลงได้ ชีวิตจะมีความสุขได้ เมื่อเราเข้าใจสภาวะแห่งความเป็นจริงทั้งหลาย เรียนรู้ในทุกสิ่งรอบกายอย่างมีสติ ทิฏฐิวิสุทธิ ไม่ยากเกินกว่าจะหมายได้ ขอความสุขกาย เย็นใจ จงมีแด่ทุกท่านตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 17 มีนาคม 2553 9:47:24 น.

ขอบคุณพี่ปอป้าด้วยครับ ทั้งกำลังใจที่มอบให้ตลอดมา ผมรู้สึกเลยว่างานวันั้นเป็นมากกว่างาเนปิดตัวหนังสือครับ เป็นเหมือนงานรวมพลคนรักบล็อกเลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 17 มีนาคม 2553 10:55:31 น.

โดย: nompiaw.kongnoo 17 มีนาคม 2553 11:22:21 น.

หวัดดีคะปอป้า แดดร้อน ฝนตกด้วย ระวังสุขภาพด้วยนะคะ เหตุการณ์เยอะแยะมากมายก็ขอให้สุขภาพจิตมั่นคงนะคะ   โดย: gymstek 17 มีนาคม 2553 11:56:49 น.

ดีจร้าปอป้าขา.. นู๋ไอ สบายดีเจ้า... แต่พักนี้งานยุ่งไปหน่อยจ้า ว่างแย้วว...มาเม้าส์ได้แระ ขอบคุณปอป้าสำหรับความห่วงใยนะคะ   โดย: I_sabai 17 มีนาคม 2553 12:23:25 น.

สวัสดีค่ะคุณปอป้า อ่านเรืองราวที่คุณปอป้าเขียนมาให้ทราบแล้ว ทำให้คิดถึงสุขภาพของตัวเอง เพราะ สว. ค่ะ จะไปไหนแต่ละครั้ง ต้องดูกำลังของตัวเองด้วย ดีที่คุณป่วนยังไม่ปั่นป่วนมากกว่านี้นะคะ ทำให้คุณปอป้า มีแรงที่จะผจญการนั่งรถกลับลงมาอีกจนได้ หวังว่าบุญที่ได้ไปกราบพระธาตุครั้งนี้จะทำให้คุณปอป้า แข็งแรงขึ้นนะคะ เป้นกำลังใจให้ค่ะ ปอลิง.เข้าไปอ่านคำแนะนำที่คุณปอป้าไปทิ้งไว้ที่บล็อกคุณหมูแล้วนะคะ ลอง test เนต ดูแล้ว ที่บ้านก็ใช้ ทรู 3 เม็กเหมือนกัน แต่ทำไมบางครั้งก็ยังช้าอยู่ วางเม้นท์ไม่ได้ เป็นบางบล็อกค่ะ   โดย: addsiripun 17 มีนาคม 2553 12:37:19 น.

สวัสดีวันสีเขียวที่มีฝนโปรยปรายมาแต่เช้า คุณน้าฯ ต้องระวังสุขภาพดีๆนะคะ   โดย: ไผ่สวนตาล 17 มีนาคม 2553 12:42:31 น.

สวัสดีค่ะป้า.. ใครคิดถึงหรือไม่คิดถึงใครไม่รุ๊ เเต่เลิฟคิดถึงป้านะคะ..อิอิ   โดย: อาลีอา 17 มีนาคม 2553 12:47:10 น.

อ่านสนุกมากค่ะปอป้า ที่นั่งเป็นไม้แค่นั้น...นักล่าฯคงไม่สามารถแน่ๆ แต่ก็ยังดีอยู่อย่าง ที่ไม่ได้เป็นริดสีดวงทวาร โห...เกร็ดความรู้อันนี้ ปอป้าแนะนำดีมากนะ หนังสือเล่มไหนๆก็ไม่เคยบอก ฮ่าๆ... ปอป้าฯต้องเที่ยวไปอัพยาไปเหรอคะ อิอิ...ช่างทนทรหด แต่ก็ดีนะคะที่ไม่เป็นอะไรมากกว่านั้น คิดถึงค่า...   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 203.144.144.164 17 มีนาคม 2553 12:59:09 น.

ยากดูภาพมากกว่านี้ ลงเพิ่มได้หรือเปล่าคะ   โดย: มิงกะลาบา IP: 180.180.195.21 7 เมษายน 2553 14:35:05 น.