Kiss of Death กลิ่นอายรัก / Inn  จำนวน 498 หน้า

พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2550

สนพ.ฟิสิกส์เซ็นเตอร์  ราคา 275 บาท

"เธอจะต้องอยู่กับฉันที่นี่" 

"ไม่...ฉันไม่เอาด้วยหรอก ส่งฉันกลับบ้านฉันอยากกลับบ้าน"

"เลือกเอาระหว่างเป็นคนใช้กับนางบำเรอ"

"ฉันจะแจ้งตำรวจ" "ก็เอาสิ น้ำเสียงราบเรียบกลับตอบกลับสั้น ๆ"

"คุณจะมาจับฉันขังไว้อย่างนี้ไม่ได้นะ เพลินเถียงเสียงแข็ง"

 "ทำไมจะไม่ได้หรือเธอมีอย่างอื่นมาแลกเปลี่ยน"

 "ไม่เอา...ไม่เป็นอะไรทั้งนั้น หญิงสาวส่ายหน้ารั่ว"

"ต้องเลือหากเลือกมากนักอาจจะไม่ได้เป็นอะไรสักอย่าง"

"............... "

"ไม่พูดอย่างนั้นถือว่า..."

"คนใช้ฉันจะเป็นคนใช้คุณเข้าใจรึเปล่า คุณพอใจหรือยัง"

"ก็ดี!"

ความรู้สึกหลังอ่าน... (มีสปอยล์!!!)

ได้ยินชื่อนิยายเรื่องนี้ผ่านทางเพื่อนๆใน blog นี้ล่ะค่ะ แต่มันพิมพ์ตั้งแต่ปี 2550 คือนานมากแล้ว และกลายเป็นนิยายหายากไปแล้วจึงทำให้หาซื้อยากมากกกกกก  แต่ก็พยายามนะ กว่าจะได้มาก็แสนยากลำบากจริงๆๆๆๆๆ  

ตอนอ่านโปรยปกหลัง ทำให้คิดว่าเรื่องนี้มันสนุกจริงหรอ ดูมันก็คล้ายๆกับนิยายมาเฟียธรรมดาๆๆ แต่เมื่ออ่านจบก็เปลี่ยนความคิดและเข้าใจว่าทำไมมันหายากในตลาดมือสองนัก  เพราะคนอ่านคงจะอ่านแล้วชอบแล้วเก็บไว้ไม่ได้เอามาขายต่อ แถมยังพิมพ์น้อยด้วยเพราะพิมพ์ครั้งเดียวเอง

ผู้เขียนใช้เทคนิคทิ้งสาร ทิ้งปมไว้ในช่วงต้นๆ ตอนอ่านช่วงแรกๆเราก็แอบงงนะ เพราะลักษณะจะเป็นการใส่ความคิดของตัวละครหรือคำพูดบางคำบางประโยค ที่ไม่ได้มีที่มาที่ไปให้เข้าใจ แต่ก็อ่านไปเรื่อยๆและก็จะเริ่มโยงสารนั้นได้ การค่อยๆแบไต๋ของเรื่อง ไม่ปล่อยโพล่งออกมาทีเดียวเป็นเทคนิคของนักเขียนที่เราชอบมากกกก เพราะมันจะทำให้เราได้คาดเดา ได้ลุ้นตามเหตุการณ์นั้นไปด้วย (แต่ถ้าใครโยงเรื่องไม่ดีก็ตกมาตายอะนะ แฮ่ๆๆๆๆ) พล็อตเรื่องดี จริงๆปมของเรื่องไม่ซับซ้อนเลย แต่รายละเอียดข้างในผู้เขียนทำให้มันสนุก ทุกอย่างมันโยงใยเข้าด้วยกันหมดเลย อ่านแล้วฟินมากกก ชอบมากกก สนุกมากกก  (อาจเพราะอ่านช่วงต้นเราไม่ค่อยคาดหวังด้วยมั๊ง ความคาดหวังนี่มีผลต่อการอ่านนิยายมาเลยนะคะ 555555)

 พระเอก "หยางเซินหลง" เป็นมาเฟียที่หล่อ รวย หยิ่งผยอง เอาแต่ใจและไม่เคยคำนึงถึงใคร แถมยังมีปมที่ว่าเขาถูกเลี้ยงดูมาอย่างขาดแคลนความรัก เซินหลงเคยมีคู่หมั้น ผู้หญิงที่สวยเก่งและเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่เพียงแค่คู่หมั้นขอให้เขาช่วยพยุงกิจการของครอบครัวเธอ .... เซินหลงก็ทิ้งเธอไปทันที ... จริงๆคนรักกันจะช่วยเหลือด้านการเงินก็คงไม่แปลก แต่เป็นเพราะเซินหลงมีความระแวงในความรักมากเหลือเกิน ใครสักคนจะมารักเขา จะต้องไม่เป็นเพราะเงิน บารมี และอำนาจที่เขามี แต่ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาก็ต้องการสิ่งนั้นไม่ใช่หรือ 

นางเอกเรื่องนี้ "เพลิน ติการกุล" เป็นหญิงสาวที่โชคร้ายและโดนจับมาเป็นเหยื่อโดยไม่รู้ตัว เพียงเพราะนางแบบตัวหลักใส่ชุดฟินาเล่ไม่ได้ และเธอเป็นคนเดินแทน ทำให้เซินหลงสนใจเธอและซื้อเธอมา เพลินโดนขายให้กับมาเฟียโดยไม่รู้ตัว สิ่งที่เพลินไม่รู้แต่เซินหลงรู้!!! นั่นคือเพลินคือนางนกต่อที่ถูกส่งมาล่อเขา

'เป็นความสมัครใจหรือความบังเอิญ

ที่ชักนำให้เธอเป็นไส้ศึกเพื่อมาล่อเขา'

 เรื่องนี้วางพล็อตไว้เก๋ดีค่ะ เพราะคนร้ายใช้น้ำหอม น้ำหอมที่ใส่สารเสพติดซึ่งเชื่อว่าจะทำให้เป้าหมายหลงรักเมื่อได้กลิ่นน้ำห้อมนี้! เซินหลงรู้ดีในความจริงข้อนั้น และก็ผยองเกินกว่าจะเชื่อเรื่องพวกนี้ แต่เขาก็อยากลองที่จะเล่นเกมนี้ดู เซินหลงไม่เชื่อในความรัก ความรักเป็นจุดอ่อนและมันจะไม่มีวันเกิดขึ้น

เซินหลงพาเพลินมาอยู่ที่บ้านตัวเอง ไม่บังคับข่มขืนใจ (ตามโปรยปกเลยค่ะ) และเพลินก็เลือกที่จะขอเป็นคนรับใช้ที่บ้านพระเอก ซึ่งโดยปกติแล้วเซินหลงไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาอยู่ที่บ้านได้นาน มันอาจจะเป็นเพราะเล่ห์กลมนตราของน้ำหอมที่ทำให้เขาหลงรัก หรือเพราะตัวเธอกันแน่ เขายินดีที่จะเสี่ยงในเกมนี้ พร้อมกับใช้เธอแก้แค้นพ่อตัวเอง สิ่งที่เซินหลงไม่รู้ก็คือ เกมนี้ใช้ใจเป็นเดิมพัน และจุดอ่อนของเขาก็คือหัวใจ เขาจะต้องทุ่มสุดตัว จะต้องเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตที่มีหากติดกับดักนี้!! เพราะเพลินเองก็เป็นเพียงเบี้ยในกระดานที่อาจรอแต่วันตาย! โดยที่เซินหลงไม่สามารถช่วยเหลือเธอได้

"ใครส่งเธอมา" เสียงต่ำกระซิบถาม

"คุณพูดอะไร ฉันไม่เข้าใจ"

"คงมีคนวางแผนให้เธอกับฉันพบกัน"

เพลินเงยหน้าขึ้นอีกหน แต่เซินหลงไม่ได้ก้มลงมา

"มีของที่ทำให้คนเข้าใกล้กันคลั่งไคล้แบบนั้นด้วยหรือ ฉันเพิ่งรู้"

เนื้อเรื่องเน้นอารมณ์ด้านความรักและความผูกพัน ตอนอ่านก็ลุ้นว่าตกลงพระเอกจะรักนางเอกเพราะน้ำหอมหรือรักที่เธอเป็นเธอ บางช่วงมีมุมเข้าใจผิดของพระเอกที่ทำให้นางเอกเจ็บช้ำ เราอ่านก็เจ็บและหน่วงหัวใจไปด้วย ส่วนพระเอกเองก็มีมุมเจ็บปวดให้เห็นเด่นชัด ทั้งในเรื่องครอบครัวและเรื่องของนางเอก นางเอกเรื่องนี้เป็นเหยื่อ ตอนอ่านนี่ลุ้นมากว่าสุดท้ายนางเอกจะตายไหม 

 ยิ่งดำเนินเรื่องไปมากเท่าไรก็ยิ่งบีบอารมณ์ เพราะพระเอกนี่กำลังติดกับดักของผู้ร้ายไปแล้ว แต่จุดพีคของเรื่องผู้เขียนมีแอบใบ้นิดนึง ทำให้จุดพีคสุดไม่พีคมากเท่าที่ควรจะเป็น แต่โดยรวมก็สนุกมากๆๆๆๆค่ะ เรียกว่าไม่เสียดายที่อุตสาห์ตามหา เนื้อเรื่องดำเนินได้รวดเร็ว กระชับ (แอบมียืดๆบ้างช่วงท้ายๆค่ะ) สำนวนภาษาดี อ่านแล้วไม่น่าเบื่อ เข้าถึงอารมณ์ รัก และเจ็บปวดได้เป็นอย่างดี 

แนะนำให้ตีพิมพ์ใหม่นะคะ หลายปีมากๆแล้ว และกลายเป็นนิยายหายากแล้ว ถ้าตีพิมพ์ใหม่ต้องขายดิบขายดีแน่ๆเลยค่ะ พิมพ์ใหม่เลยค่ะ เชียร์ๆๆๆๆๆ   แต่แอบขำนิดนึงว่าพล็อตเก่า แต่ทันยุคสมัยนี้มาก เพราะเดี๋ยวนี้เขามีน้ำหอมผสมฟีโรโมนมาขายแล้ว เป็นที่นิยมเสียด้วย แต่เราก็ไม่เคยใช้นะคะ ไม่รู้ว่าได้ผลหรือเปล่า  แต่จริงๆแล้วในความคิด คนเรารักกันจากภายในนั้นยืนยาวกว่ารูปโฉมกลิ่นหอมปรุงแต่งอันนี้แน่แท้กว่าค่ะ ^^