รักของสองเรา ในบั้นปลายชีวิต
คุณๆคิดถึงปลายทางของชีวิตไว้อย่างไรบ้างคะเมื่อยามแก่เฒ่า หลายๆคนคงนึกถึงช่วงวันเวลาที่ลูกหลานล้อมหน้าล้อมหลัง ได้ใชัชีวิตอย่างสงบสุข เก็บเกี่ยวเอาผลจากการมานะบากบั่นในวัยหนุ่มสาว เพื่อสบายในบั้นปลายชีวิต
รินกลับบลูเองก็เคยคุยกันถึงเรื่องบั้นปลายชีวิตไว้ค่ะว่าเราสองคนจะไปในทางไหนดี เรื่องที่จะมีลูกหลานสิบต่อวงศ์ตระกูลก็คงยากส์นิดนึง ในชีวิตรักของคนอย่างรินกับบลู สิ่งที่เป็นปลายทางของบั้นปลายชีวิตคงจะเป็นการได้ครองคู่กันไปเรื่อยๆ และในยามที่หมดกำลังจะทำงานได้อย่างหนุ่มสาว กำลังมีฐานะมั่นคงพอที่จะดูแลตนเองได้โดยไม่ดือดร้อนใคร
บางทีการใช้ชีวิตในแบบเลส อาจจะทำให้รินและบลูไม่ประมาทกับการดำเนินชีวิตมากนักโดยเฉพาุเรื่องเงินๆทองๆ ที่จะต้องวางแผนให้ดี เผื่อในอนาคตที่จะมาถึง เพราะการมีลูกหลานดูแลคงจะเป็นไปไม่ได้
บลูกับรินเคยอยากมีลูกะคะ ยังมานั่งคุยกันขำๆเลยค่ะว่าถ้าเราสองคนมีลูกได้ จะเหมือนใครดีนะ รินบอกว่าอยากให้เหมือนบลูตรงเก่ง แต่ไม่เอายิ้มยากแบบบลู แหมถ้ามีลูกแล้วยิ้มง่ายแบบรินก็ดีนะคะ แต่ก็นั่นแหละค่ะ การที่้เราสองคนจะมีลูกด้วยกันนั้นคงจะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
เราสองคนเคยคุยกันว่า เมื่อบลูเรียนจบและเข้าทำงานเรียบร้อยแล้ว ความมั่งคงทางการเงินของเราก็จะมีมากขึ้น ถึงตอนนั้นเราสองคนอยากที่จะอุปการะเด็กกับพร้าซักกลุ่มหนึ่ง ให้ทุนเพื่อการศึกษากับเขา โดยรินกับบลูจะไม่ตั้งกฏเกณฑ์ว่าเขาจะต้องเป็นเด็กที่เรีียนดีที่สุด เรียนเก่งที่สุด ขอเพียงแต่เขามีความมุ่งมั่น และตั้งใจที่จะเรียน เพื่อเอาดีในอนาคต บลูและรินก็พร้ิอมที่จะช่วยเหลือเขา โดยขอเพียงเงื่อนไขเดียวว่า ขอให้เป็นคนดี
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าโอกาสที่บลูกับรินจะได้ทำแบบนั้นจะอีกนานมั้ยกว่าจะมาถึง จริงๆแล้วเราสองคนเคยคิดกันไว้ว่า เมื่อเราแก่ตัวลงอยากจะย้ายไปอยู่ทางเหนือ อย่างน้อยที่นั่นคำว่าครอบครัวยังคงมีให้สำหรับบลู อย่างน้องน้องสาวของบลูก็คงจะมีหลานให้บลูกับรินได้อุ้มบ้างล่ะน่า
วันนี้แม้อนาคตของชีวิตคู่เราในภายภาคหน้าจะดูกระจ่างชัดในความคิดว่า เราจะเดินไปทางไหน เราจะไปอย่างไร และถึงแม้เราจะรักซึ่งกันและกันมากมายเพียงใด แต่ความเข้าใจ และเอาใจใส่ต่ออีกฝ่ายก็ยังคงไม่ลดน้อยถอยลง ต้นไม้แห่งความรัก ไม่ใช่เพียงจะยืนหยัดได้เพียงแต่ลำพัง หากต้องรดน้ำใจที่ให้กันและกัน คอยรดให้ความชุ่มชื้น มีความเอาใจใส่เป็นมือคอยพรวนดินให้ไม่อึดอัด มีการให้อภัยกันเป็นปุ๋ยให้ต้นรักเจิรญงอกงาม และแข็งแรงจนต้านลมฝนที่พัดมาได้
วันนี้กลิ่นหอมฉุยของบราี่วนี่ช๊อคโกแลตโชยมาแตะจมูก ความอบอุ่มของขนมที่ออกจาเตา ก็ไม่จ่างจากความอบอุ่นของความรีักที่รินมีให้บลูเสมอมา เพียงเท่านี้ รักของเราสองคนก็จะเก่าและแก่ไปดว้ยกัน จนถึงที่สุดแห่งชีวิต
สำหรับวันนี้ อย่าลืมรดน้ำพรวนดินความรักของคุณๆนะคะ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ
Create Date : 27 กันยายน 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 5 มกราคม 2552 22:41:29 น. |
Counter : 820 Pageviews. |
|
|
|
ที่บ้าน มีคนหิ้ว ตำซั่วปูปลาร้า ซุปหน่อไม้ ลาบหมู ข้าวเหนียวมาให้ทาน
กลิ่นต่างกันลิบลับ 555+