บ๊ายบาย...ไฮเปอร์มาร์เกต

เมื่อวานรินกับบลูไปหาซื้อกับข้าวมาตุนไว้ตามปรกติค่ะ โดยห้างที่เราไปประจำคือห้างที่เค้าเรียกกันว่้าไฮเปอร์มาร์เ้กต (คาร์ฟูร์ โลตัส บิกส์ซี) ปรกติรินกับบลูจะไปซื้อของสดและของกินต่างๆในห้างแนวนี้ แต่อาทิตย์นี้แนวคิดของการเข้าห้างเพื่อไ)ซื้อของสดก็เปลี่ยนไป โดยบลูกับรินเรือกที่จะไปไกลกว่า แล้วเข้าห้างธรรมดาที่มี ท๊อปซุปเปอร์มาเกตอยู่ในห้างแทน

เนื่องจากการซื้อกับข้าวครั้งที่แล้วของเรานั้น จากปริมาณที่เราคำนวนไว้ว่าพอที่จะทำกินได้ตลอดอาทิตย์นั้น สามารถอยู่ได่้เพียงแต่ 3 วันเท่านั้น บรรดาของสดหลายๆอย่างก็เรนิ่มส่งกลิ่นไม่ดีออกมา โดยเฉพาะหมูบดที่อยุ่เพียงสองวันก็เปลี่ยนสีเขียวซะแล้ว ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราไม่เคยเจอปัญหานี้มาก่อน หรือแม้กระทั่งเนื้อหมู และเนื้อวัวที่ซื้อมาบางอย่างก็เริ่มส่งกลิ่นไม่ดี ทำให้ต้องจำใจทิ้งไป เพราะกลัวจะเสียค่ารักษาตัวเองมากกว่าค่ากับข้าว แล้วนักบินไปท้องเสียบนฟ้าก็คงดูไม่งามซักเท่าไหร่ เพราะเครื่องบินเล็กไม่มีห้องน้ำ จะให้จอดทำธุระข่้างทางคงทำไม่ได้แน่ๆ

สรุปค่ากับข้าวเกือบสองพันบาทที่เราจ่ายไป ได้กินไม่าถึงครึ่งนึงของราคาเลยค่ะ หลังจากมานั่งดูๆกันว่า เอทำไมมันเสียเร็วนัก บนกล่องโฟมที่ใส่เนื่้อมา บลูสังเกตุเห้นว่ามีสติ๊กเกอร์แปะซ้อนกันสองอัน แบบว่าเ้นียนมาก ไม่อยากจะเดาว่า เอเห็นใกล้หมดอายุแล้วขายไม่ออก เลยเอาสติ๊กเ้กอร์อันใหม่มาแปะเพิ่มหรือเปล่า แ่บทสรุปสุดท้ายคือทิ้ง

แล้วที่เจออีกอย่างคือผลไม้ค่ะ ล่าสุดรินกับบลูไปซื้อสละมากินกัน ก็ไว้ใจว่าเออน่าจะคุณภาพดีนะ ไปซื้อแบบที่เค้าแพคลงถุึงชั่งแปะราคาไว้เรียบร้อยแล้ว พอเอากลับมาถึงบ้าน ปรากฏว่ากินได้แค่ครึ่งถุงค่ะ อีกครึ่งเหมือนจะช้ำน้ำซะจนกินไม่ได้เลยค่ะ บอกสภาพไม่ถูกเหมือนกัน แต่ปรกติเนื้อสละมันต้องสีเหลืองอ่อน แต่นี่น้ำตาลเข้มแล้วช้ำๆด้วยล่ะค่ะ แถมเนื้อสละก้อ อึ๋ย บลูไม่กล้ากินง่ะ

สรุปแล้วอาทิตย?์นี้ รินกัลบลูเลยไปที่ท๊อปกัน เนื่องจากเคยไำปกัน 2-3 ครั้ง คุณภาพของสดถือว่าอยุ่ในระดับเดี คือไม่ต้องมาเหล่กันมากว่า เอมีไรแปะซ้อนกันหรือเปล่าหว่า แถมที่นี่ผักกับผลไม้เยอะจริงๆค่ะ ราคาอาจะแพงกว่ากันบ้าง และโปรโมชั่นลดแลกแจกแถมไม่ค่อยมี แต่ก็ยังดีกว่า ซื้อมากินครึ่งครึ่งละเนอะ

ส่วนรินเองก็ดี๊ด๊าไปกับส่วนของผลไม้ และผักที่สดน่ากินจริงๆค่ะ เพราะจริงๆแล้วเราสองคนไม่ค่อยชอบกินเนื้อเท่าไหร่ โดยเฉพาะเนื้อหมู รินเองนี่ยิ่งไม่ค่อยอยากจะแตะเลยด้วย อาหารที่บ้านเราที่ใช้เนื้อหมูเลยไม่มาก แต่ดันมีเนื้อวัวมาแทนเพราะรินออกจะชอบมากๆเลยล่ะ แถมเนื้อวัวเมืองไทยก็ไม่แพงบ้าเลือดอีกด้วย แต่ที่ชอบไปกว่านั้นก็คือเนื้อปลาค่ะ รินกับบลูกินได้ทั้งนั้นไม่ว่าจะปลาน้ำจืดหรือน่้ำเค็ม ขอให้เป็นปลาเถอะ

สรุปเมื่อวานนี้เราหอบหิ้วเอากับข้าวหลายอย่าง ที่พอจ่ายตังส์แล้วแทบจะลมใส่สองพันกว่าบาท แพงกว่าที่เดิมที่เราเคยซื้อพอสมควรเลยล่ะค่ะ หวังว่าอาทิตย์นี้เราคงได้กินกับข้าวชุดนี้อย่างคุ้มค่าเงินนะเนี่ย (แอบงก)

และแน่นอนค่ะว่า การเดินห้างแบบนี้สิ่งที่ขาดไม่ได้คือการเดินชอปนั้่นเอง หลังจากเอากับข้าวใส่รถแล้ว รายการเดินดูของก็เกิดขึ้นโดยทันที แผนกเครื่องสำอางค์ไม่พลาดค่ะ กะว่าจะเดินดูเฉยๆ เอทำไมได้ครีมมารุงมาคนละเซทละเนี่ย ไม่เป็นไรบอกกับตัวเองว่า ของเดิมใกล้หมดแล้ว เดี๋ยวก็ต้องมาซื้ออยู่ดี (เหลืออีกตั้งครึ่งขวด)

จากนั้นก็แปนกชั้นใน นึกอิจฉาใน 32B ของรินค่ะ แงทำไมมีแต่ลายน่ารักๆละเนี่ย พอมาดูหาไซท์ของตัวเอง เฮ้อเลย มีแ่แบบไม่น่ารักง่ะ รินแบ่งไปซักสองนิ้วจริงๆ และจากชั้นชุดชั้นในก็มาเสื้อผ้า เรียกว่าเกินกันเป็นโซนๆเลยล่ืะค่ะ ดูแล้วใช้เวลามากกว่าซื้อกับข้าวอีกอ่ะั

สรุปเราได้ชุึดว่ายน้ำมาอีกคนละชุดค่ะ ตอนแรกรินจะเอาแบบ ทูพีชมา แต่บลูแย้งว่า ปีนึงจะไำปทะเลกันกี่หนเชียว ใกล้จะไปค่อยซื้อก็ได้ แต่รินบอกว่้า เอาไว้ใส่ว่ายน้ำในสระหมู่บ้้านตะหาก บลูแนะนำว่าวันพีชเถอะเธอจ๋า เดี๋ยวคนในสระจะแตกตื่นกัน เมืองไทยเค้าไม่ชินกะชุดที่หล่อนเลือกนะยะ สุดท้ายคุณเธิเลยเลือกแบบวันพีชมา แต่ดันเว้าสูงซะปานนั้น (แอบเปรี่ยวนะย่ะหล่อน)

สรุปไม่รู้จะดีหรือไม่ีกันค่ะ ที่ไปซื้อของที่ท๊อปแบบนี้ ลำพังซื้อกับข้าวไม่เท่าไหร่ แต่ของนอกรายการนี่ซิคะ แพงพอๆกะค่ากับข้าวเลยล่ะค่ะ นี่ขนาดเบรคๆกันเองไว้บ้างแล้วนะคะเนี่ย

คุณๆละคะ ไปซื้อของแล้วมีเฉออกนอกเส้นทางแบบบลูกับรินมั่งหรือเปล่า

Create Date : 08 กันยายน 2551		4 comments
Last Update : 8 กันยายน 2551 8:23:39 น.
Counter : 829 Pageviews.
Share Tweet