รักห่างไกล ทำยังไงให้ยั่งยืน หลายคนสงสัยว่า บลูกับรินผ่านพ้นช่วงเวลา รักทางไกลมาได้ยังไง แสดงว่ารักกันมากใช่มั้ย บลูกับรินได้แต่หัวเราะ แล้วบอกว่า แรกๆก็ทะเลาะกันแทบจะทุกครั้งที่คุย บอกเลิืกกันก็หลายหน จนได้เริ่มมาปรับความเข้าใจและปรับตัวเข้าหากันวิกฤตแรกเลยผ่านพ้นมาได้ ถ้าจะถามว่าไกลกันแบบนี้มี มีหวั่นไหวบ้างไหม ถ้าจะให้ตอบว่าไม่มีเลยก็คงไม่ใช่ ทั้งบลูและรินเคยผ่านช่วงเวลาของความหวั่นไหวเพราะไกลกัน และเพราะความอาทรของคนใกล้ตัวที่ทำให้ใจเขวไปบ้าง แต่อาจจะเพราะเราพยายามที่จะสื่อสารกันเสมอ ทำให้ใจเอียงกลับมาตั้งตรงได้ทุกครั้ง บลูเคยคิดที่จะเลิกกับรินเพราะความหวั่นไหวจากคนใกล้ตัวแต่เมื่อลองทำความรู้จักกับคนใกล้ตัวมากขึ้น ทความรู้สึกหนึ่งที่เข้ามาแทนคือ คิดดีแล้วหรือ ความรักของบลูกับรินถ้าจะพูดจริงๆแล้วก็คือมันดูไม่ใช่ความรักปรกตินักสำหรับคนทั่วไป การที่เราจะรักใครซักคนก็เป็นเรื่องยากพอดูแล้วและการที่เราจะพบว่า คนที่เรารักนั้น มีใจตรงกันกับเราก็ยิ่งยากเข้าำไปอีก แล้วทำไมเราจะปล่อยมีจากสิง่ที่เรามี เพื่อไปไขว้คว้าในอีกสิ่งที่ถึงแม้จะใกล้ตัว แต่ก็ใช่ว่าจะมาเป้นคนในใจของเราได้ ทุกครั้งที่บลูเริ่มอ่อนไหว เมื่อรินโทรมาทีไร บลูจึงมักจะบอกรินปิดท้ายเสมอว่า บลูรักริน และคำหวานๆใสๆที่ตอบกลับมาคือ รินรักบลู เพียงเท่านี้ ใจที่เคยเอียงก็กลับมาเข้มแข็งได้อีกครั้ง เคยถามรินว่า มีหวั่นไหวบ้างไหมเมื่อเราห่างกัน รินบอกว่ามี บางครั้งผู้ชายดีๆ หน้าที่การงานมั่งคงก็มาทำให้หวั่นไหว อย่างน้อยก็เป้นความรักที่คนอื่นยอมรับ ไม่ต้องปิดบังซ่อนเร้น แต่รินบอกว่า เมื่อรองที่จะคำความรู้จักมากขึ้น แม้เขาจะดีแค่ไหน แต่ทุกครั้งที่รินไปยังสถานที่ที่เราเคยไปด้วยกัน ได้กินอาหารที่เป็นเมนูโปรดของเราสองคน หรือแม้แต่เวลาคนนั้นพูดในเรื่องที่เขาชอบ ในใจรินกลับคืดถึงอแต่ว่า เรื่องนี้บลูชอบ อาหารนี้ของโปรดบล๔ สถานที่นี้รินกับบลูเคยมาดว้ยกัน รินบอกว่ายิ่งทำความรู้จักกับคนอื่นมากเท่าไหร่ เรื่องของบลูก็ยิ่งย้อนเข้ามาหาเรื่อยๆ ความหวั่นไหวที่เคยมีเลยจางหายไปอย่างรวดเร็ว บลูกับรินเองก็ไม่รู้ว่า คู่รักทางไกลคนอื่นที่รอจนได้มาอยู่ด้วยกันเขาจะเป็นแบบบลูและรินบ้างไหม บางคนเฝ้ารออีก่ายดว้ยจิตใจที่เข้มแข็งและมั่นคง และผลตอบแทนนั้นคือความหวานชื่นยามเมื่ออยุ่ใกล้กัน สำหรับบลูแล้วนับถือพวกเขาจังที่ประคองหัวใจตนเองจนมาถึงวันที่ได้พบกัน วันนี้ตอนเย็นรินกับบลูพาเจ้าสีทองไ-ปเดินเล่นที่สวนสาธารระของหมู่บ้าน วันนี้บลูไม่เขินเวลารินจะเดินจับมทือ หรือกอดแขน สายจาคนอื่นๆจะมีความสำคัญอะไรกับบลูได่้ ในเมื่อสิ่งที่สำคัญและอยากจะรักษามากที่สุดคือความรู้สึกของคนใกล้ตัวคนนี้นี่เอง เราสองคนสู้อุตส่าห์ประคับประคองใจตนเองจนมาถึงวันี้ได้ แล้วทำไมบลูต้องไปแคร์กับคนอื่นที่มองด้วยสายตาแปลกๆด้วยล่ะ วันนี้พระอาทิตย์ตกไปกับกลุ่มเมฆทมึน อาจจะดูน่ากลัว แต่คึวามอุ่นใจกับมีอยุ่เต็มที่เพราะคนตัวเล็กๆทืี่อิงแอบอยู่ข้างนี้ ขอบคุณวันเวลาที่เราเคยอยุ่ห่างกัน มันทำให้ฉันได้รู้ว่า ช่วงเวลาทืี่ได้อยุ่กับเธอนั้นมีค่้ามากมายแค่ไหน และขอบคุณหัวใจที่ไม่หวัะ่นไหเสียจนต้องเสียอีกครั้งหนี่งของชีวิตไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ วันนี้ ท้องฟ้ามีเมฆเยอะจนมองไม่เห็นดาว แต่ท้องฟ้าก็ยังคงดูสวยอย่างทุกที ดีจังที่วันนี้ไม่ต้องแหงนหน้ามองดูฟ้ายามค่ำคืนเพียงลำพัง เสียงเล็กๆปนงอนๆ แว่วมาจากด้านหลัง "บลูดึกแล้วนะ ไม่นอนซะที ตอนเช้ารินขี้เกียจปลุกนะ" คงต้องไปนอนซะทีค่ะ สำหรับวันนี้ฝันดีราตรีสวัสค่ะ   Create Date : 27 กรกฎาคม 2551 12 comments Last Update : 27 กรกฎาคม 2551 23:12:42 น. Counter : 1135 Pageviews. Share Tweet

แวะเข้ามาอ่าน อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ เราก็ห่างเหมือนกัน บางทีก็เข้าใจ บางทีก็งี่เง่า แต่ก็พยายามเข้าใจกันและกันให้มากที่สุด อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเรยค่ะ   โดย: Nanautchara 27 กรกฎาคม 2551 23:35:07 น.

มาแอบอ่านเคล็ดลับดีๆจ้า นอนหลับฝันดีค้า   โดย: มารน้อยไร้สังกัด IP: 81.100.67.25 27 กรกฎาคม 2551 23:35:48 น.

ของเรา ตอนนี้ ก็ห่างเหมือนกัน พยายามเข้าใจกันอยู่ เฮ่อ... ความรัก ....... เหอๆๆๆ   โดย: super-bobah IP: 58.8.181.159 29 กรกฎาคม 2551 21:02:25 น.

ขอให้รักกันตลอดไปค่ะ   โดย: ชื่นชม IP: 119.160.214.28 1 เมษายน 2552 10:45:45 น.

ขอบคุนนะ อ่านเเล้วรุ้สึกดีมากเลย มันก็จริงนะ บ้างครั้งอาจหวั่นไหว แต่พอเราหันมาคุยกัน บอกว่า เรารักเทอ เเละเขาตอบกลับมา เเค่นี้ก็ ทิ้งความหวั่นไหวไปหมดเเล้ว :")   โดย: PO IP: 124.120.73.158 5 มิถุนายน 2552 2:36:46 น.

ขอให้ความรักของเรา ยั่งยืนตลอดไป ทุกคนด้วยนะคะ ^^   โดย: rb, IP: 58.9.235.250 5 กรกฎาคม 2552 15:32:41 น.

ผมกำลังจะเริ่มรักกับ คนไกลอยู่พอดี พอได้อ่านเรื่องของคุณสองคนแล้ว รู้สึกดีมากๆเลยคับ วันข้างหน้าจะเปนไงผมจะไม่แคร์อีกละ ทำวันนี้ให้มันดีกะพอ ขอบคุณนะคับ ขอบคุณมากๆ เลย วันนึงถ้ามันผ่านไปได้ ผมจะมาเล่าให้ฟังนะคับ Graphic กิ้กก๊อก~Thx   โดย: @Ricky IP: 124.121.46.77 7 กรกฎาคม 2552 8:30:37 น.

ซึ้งจัง   โดย: ^^ IP: 118.172.200.188 23 สิงหาคม 2552 14:51:37 น.

ชอบมากเลยค่ะ ซึ้งมาก   โดย: TM IP: 1.46.103.45 27 กรกฎาคม 2553 9:49:01 น.

ผมกับแฟนผมก็เหมือนคุณบลูกับคุณรินเลยนะครับ ตอนนี้พวกเราก็คบกันได้ถึงปีแล้ว แต่ก็ยังห่างไกลกันอยู่ พวกเราได้เจอกันปีล้ะครั่ง ความห่างไกลมันก็ทำให้ผมเหงาบ้างในบ้างครั่ง แต่เมื่อเมื่อเธอโทรมา ผมก็มีความสุข ใจผมก้จะไม่เหงา เพราะรู้ว่ามีบ้างคนรอเราอยู่และรักเราอยู่ : ) ผมก็รักเธอมาก จนจะเริ่มทำงานเก็บเงินซื้อตั๋วเครืองบินเองแล้ว ไม่ขอพ่อแม่ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อจะได้เจอเธอ และวันข้างหน้าพวกเราก็จะได้อยู่ด้วยกันจนเบื่อหน้าเลย 555 ขอให้พี่บลูกับพี่รินรักกันนาน ๆ นะครับ   โดย: champyza IP: 91.12.184.115 14 กันยายน 2553 11:09:41 น.

เห้ยคนข้างบน ชื่อคุ้นจัง, เรารู้จักกันมาก่อนม้ะ 555 เค้าก็รักแกหมือนกันแหละ! เค้าก็จะทำทุกอย่างเพื่อแก แล้วก็จะอยู่กับแกจนเบื่อเลย ;D ขอโทษถ้าทำให้แกน้อยใจบ้าง เสียใจบ้างน้ะ ): ก็อยากให้รู้ว่าไกลแค่ไหน ก็รักแกเหมือนเดิมเลย บางครั้งอาจจะรักมากขึ้นด้วยซ้ำ 555 รักจริงจังน้ะ! เค้าจะพยายามเข้าใจแกทุกอย่าง จะเชื่อใจแก ไว้ใจแก เค้าคิดถึงแกทุกวันเลยรู้ป่าว 555 ไม่เชื่ออ้อไง! ถามพ่อแม่เค้าก็ได้ 555 เพื่อนๆก็ได้น้ะ เค้าโดนแซวทุกวันเลย - -' อยากให้คนอื่นรักกันเหมือนกับเราบ้างอ้ะ 555 ว่าไหมแช้ม? ซ่ารักแช้มมากเห้อะ ปีหน้าเจอกันน้ะตัวเอง.♥ ปล. ขอให้พี่รินกับพี่บลูรักกันนานๆคับผมมม(:   โดย: แฟน'champyza.<3 IP: 192.168.1.151, 61.47.30.146 15 กันยายน 2553 16:51:06 น.

ขอบคุณบทความดีๆ ที่อ่านเมื่อไร ความสุขก็ก้าวเข้ามาแทนที่ความทุกข์และเหนื่อยล้าของกายและใจ มีความสุขมากๆๆนะที่ได้อ่านบทความของพี่ :)   โดย: Jily IP: 27.55.75.100 27 กรกฎาคม 2557 16:34:21 น.