บินทีละหลา นี่แหละชีวิตนักเดินทาง ผู้เขียน : บินหลา สันกาลาคีรี สำนักพิมพ์ : Writer จำนวนหน้า : 200 หน้า ราคา : 178 บาท ระดับความชอบ : 9/10 ห่างหายจากงานของพี่ต้อมาพักหนึ่ง เพราะหาซื้อมาอ่านไม่ได้ จนมาเจอเล่มนี้ในร้านหนังสือ คว้าทันทีแม้จะมีหนังสือที่ซื้อมาก่อนแล้วถึง 3 เล่ม หวนทบทวนถ้าไม่นับเล่ม เจ้าหงิญ ชอบงานเขียนของพี่ต้อทุกเล่มที่ได้อ่าน มากกว่า 1 เล่มทำผมเสียน้ำตา เล่มล่าสุดคือ นกก้อนหิน ส่วนความเรียงเล่มบินทีละหลานี้ก็อยู่ใน Waiting List มาเนิ่นนาน  หยิบอ่านก่อนทุกเล่มที่ซื้อมาเลยครับ แล้วก็อิ่มใจอีกครั้งกับงานของพี่ต้อ อ่านแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แอบหัวเราะจนลูกต้องหันมาถามหัวเราะอะไร? หากใครอ่านเล่ม หลังอาน คงรู้ว่าพี่ต้อเป็นนักเดินทางด้วยจักรยาน น้ำหนักแกเยอะมากแต่แกก็ปั่นจากเชียงใหม่มากรุงเทพฯ ได้ พร้อมบันทึกเล่มทรงคุณค่าเล่มนั้น หลังอาน  ใครไม่เคยอ่านกรุณาไปหาอ่านเสียนะครับ เป็นหนึ่งเล่มที่ชีวิตนี้คุณควรอ่าน ในเล่มนี้มีรายละเอียดของนักเดินทางหลายเรื่องเช่นแผนที่ หนังสือที่จะพกไปด้วย การจัดเป้ เทปเพลงที่จะเอาไปด้วย (หลายม้วนเป็นเพลงที่ผมชื่นชอบเช่นกัน) ตอนที่ชอบมากคือตอนที่ยกเอาเพลง Wind beneath my wing มาเล่า ชอบเพลงนี้มากเช่นกัน หลงรักตั้งแต่ครั้งอยู่ในหนัง Beaches ภาพในหนังยังตราตรึง แล้วใครล่ะเป็นลมใต้ปีกคุณ แล้วเราเป็นลมใต้ปีกใครบ้าง? ความหมายของชีวิตคงอยู่ตรงนี้นี่เองครับ ชอบตอนที่พูดถึงหนังสือที่จะเอาใส่เป้ พี่ต้อเปรียบเป็นคู่ชก และคู่ชกที่แกยกตัวอย่างก็น่ากลัวจริงๆ ครับ เล่มนั้นคือ ต้นส้มแสนรัก พี่ต้อพูดถึงเส้นทางที่ยังไม่เปิดใช้ แต่หากเราตะลุยเข้าไปอาจเป็นผู้บุกเบิกแบบครอบครัวควิมเปอร์ในเล่ม แผ่นดินนี้เราจอง ก็ได้ นี่เป็นอีกเล่มที่อยากแนะนำ ผลงานของ Richard Powell แปลโดยเทศภักดิ์ นิยมเหตุ สนุกมากๆ ครับเรื่องนี้ ในช่วงสะพานก็ดีมาก โดยเฉพาะที่พูดถึงสะพานเกาะยอที่สงขลา บ้านเกิดผมเหมือนกันครับ ใช้สะพานนี้บ่อยๆ ร้านอาหารแถวนั้นก็ทานบ่อย แวะซื้อลูกสวาบ่อยๆ แต่ไม่เคยทราบเรื่องน้ำตาของเกาะยอเลยครับ ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ เรามักเสียอย่างหนึ่งเมื่อเราได้อย่างหนึ่งเสมอ ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าของสะพานนี้ครับ การเดินทางตอนเด็กๆ เราก็ต้องขออนุญาตพ่อแม่ และมักจะได้รับคำปฏิเสธ แต่พี่ต้อบอกว่าพอโตขึ้นพ่อแม่ก็ไม่ได้มายุ่มย่ามแล้ว คนที่ปฏิเสธการเดินทางคือเราเองหาใช่ใครอื่น ชอบมุกที่คุณพ่อขอให้เงินเดือนลูกในปี 3 และ 4 เพียงครึ่งเดียว โดยให้ลูกไปทำงานพิเศษหาเงินอีกครึ่งเอง แล้วพอวันสำเร็จการศึกษาพ่อก็เอาเงินที่กั๊กไว้ให้ลูกแล้วบอกว่า "จงออกเดินทาง" แล้วแถมท้าย "ฝนตกระวังทางลื่น" จดไว้ครับมุกนี้ เผื่อเอาไปใช้บ้าง เช่นเดียวกับมุกของ 'ปราย พันแสง ที่ให้เอาจดหมายรักของพ่อแม่เก็บไว้ อาจแปะลงสมุด แล้วมอบเป็นของขวัญในวันแต่งงานของลูก มุกนี้ขอยืมไปใช้นะครับ สักวัน ใจจริงอยากปั่นจักรยานไปทำงาน แต่ก็มักมีข่าวอุบัติเหตุของคนปั่นจักรยานเป็นระยะๆ บั่นทอนกำลังใจของคนอยากปั่นจักรยานมาก แต่สักวันจะทำให้ได้ แล้วจะขอคำแนะนำนะครับพี่ต้อ อ่านเล่มนี่แล้วไฟฝันลุกโชติช่วงดี ใครทำท่าไฟจะมอด เอาเล่มนี้เติมเชื้อได้ มีความสุขในการเดินทางทุกคนครับ   Create Date : 08 พฤษภาคม 2556 6 comments Last Update : 8 พฤษภาคม 2556 21:10:12 น. Counter : 2430 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้ว แต่ชอบหลังอานมากกว่าค่ะ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 8 พฤษภาคม 2556 21:28:07 น.

เดี๋ยวจะหาหลังอานมาอ่านบ้างค่ะ   โดย: prysang 8 พฤษภาคม 2556 22:23:46 น.

ตอนนี้ทำท่าจะจอดอยู่เหมือนกันค่ะ คงต้องหามาอ่านบ้างแล้วสิคะ   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 9 พฤษภาคม 2556 12:53:29 น.

ยังไม่เคยอ่านเรื่องนีี้ค่ะ ไว้จะลองหามาอ่านดูบ้างนะคะ เพราะเพิ่งได้มีโอกาสอ่านหลังอานไปเมื่อเร็วๆ นี้แล้วติดใจมากค่ะ   โดย: คอเล่า 10 พฤษภาคม 2556 11:19:16 น.

อ่านหลังอานแล้ว สนุกมาก อยากอ่านแผ่นดินนี้เราจองจังเลย รอพิมพ์ใหม่อยู่   โดย: katwan IP: 103.6.165.2 10 พฤษภาคม 2556 11:28:51 น.

เคยอ่าน หลังอานแล้วชอบมากๆเหมือนกันค่ะ แต่เล่มนี้ยังไม่เคยอ่าน   โดย: นักอ่าน IP: 113.53.219.44 10 พฤษภาคม 2556 20:02:47 น.