มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาให้กำลังใจแก่คุณถุงฯ ครับ

เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นพวกมนุษย์ไฟฟ้าด้วย เป็นมนุษย์ไฟฟ้าสีชมพูใช่ป่ะ?

อิอิ

  

  

  

ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับหนูถุง...

เพิ่งได้เห็นหน้าตาวิทยากรคนเก่งของกฟผ.ตัวเป็น ๆ ก็วันนี้แหละ

ชีวิตมันก็แบบนี้แหละ ไม่เคยปล่อยให้เราได้อยู่สุขสบายสักครั้ง

ไม่ปัญหานี้ก็ปัญหานั้น

เขาถึงพูดกันว่า ชีวิตคือปัญหา และการแก้ปัญหาไงล่ะ

ลองจินตนาการถึงชีวิตที่อยู่สบายไร้ปัญหาดูสิ

จะน่าเบื่อแค่ไหน วัน ๆ กิน แล้วก็นอน ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านมาแล้วผ่านไปแบบสบาย ๆ ไปเสียทุกอย่าง

ความไม่มีปัญหาก็จะกลายเป็นปัญหาไปได้เหมือนกัน

ช่วงนี้ฝนชักตกชุกแล้ว ระวังรักษาสุขภาพด้วยนะครับ...

ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บ้านครับ.

  

ดีใจที่ปรับใจได้ค่ะ

  

สวัสดีครับพี่ถุง

โพสท่าได้เป็นนางแบบมืออาชีพมากครับ อิอิอิ

  

มาเยี่ยมในวันหยุดครับคุณถุง

  

แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ

บล็อกคุณถุงฝนตกด้วยลืมเอาร่มมา ไปแล้วครับ

  

ดีใจจังเลยคะ นึกว่าลิมกันไปแล้ว ถ่ายรูปได้ยอดเยี่ยมเลยคะ วันนี่ต้องรีบเข้ามาบไปนะคะ ยังปั่นงานพรุ่งนี้ไม่เสร็จเลยคะ แล้วจะแวะมาใหม่นะคะ

  

เหมือนจะเคยเห็นเจ้าของบ้านหลังนี้

  

สวัสดีค่ะคุณถุง

หายไปนาน แต่ว่ากลับมาแล้ว ... คิดถึงนะค่ะ


สำหรับปัญหาหลากหลาาย แน่นอนเลยว่า
เลี่ยงไม่ได้ก็ต้องเข้าใจกับมัน และเชื่อว่าอีกไม่นาน
สิ่งแย่ๆ มันจะต้องจากไป แล้วทำให้เราได้เจอสิ่งดีๆ
เข้ามาแน่นอนเลยค่ะ

  

หวัดดีค้าาาาาาพี่ถุง ดีใจจังเลยค่ะที่พี่ถุงแวะไปทักทายที่บล็อกค่ะ แล้วก็ดีใจที่พี่กลับมาเล่นบล็อกนะคะ จะได้มาหาพี่ถุงบอ่ยๆๆละทีนี้ อิอิอิ คิดถึงๆๆเด้ออออค้าาาาาาาา

  

หมึก Paul เอ้ย เป็นเทพพระเจ้าพยากรณ์ไปแล้วตอนนี้ 5555

  

ยินดีต้อนรับกลับค่ะถุง

  

สวัสดีวันจันทร์จ๊ะคุณถุง♪♪



ขอให้สนุกกับงานที่ทำนะคะ ... ♥♥

เห็นรูปแล้วสดใส ๆ ดีจังค่ะ คิดถึงๆๆ จ๊ะ

  

  

หวัดดีค่า พี่ถุง เพิ่งเข้าเยี่ยมชมนี่แหละค่า

  

  

  

คิดถึงคุณถุงเสมอนะคะ รูปน่ารักจริงๆค่ะคุณถุง ใบหน้าสดใสแบบนี้ คอนเฟิร์มว่าเป็นคุณถุงคนเดิมแล้ว

เสื้อสีชมพูหวานแหวว ชอบมากค่ะ ใส่แล้วนึกถึงในหลวงของเรา ขอให้พระองค์ทรงพระเกษมสำราญ มีพระพลานามัยแข็งแรง มีพระชนมายุยิ่งยืนนาน

  

  

  

  

นอนหลับฝันดี...



ราตรีสวัสดิ์ครับ

  

อารมณ์จากภาพ
~โคลงสี่สุภาพ~

วันเวลาผ่านพ้น...............เวลา
หมายปิดความศรัทธา.......ทุกครั้ง
หัดจิตแกร่งรักษา.............มนต์โศก
หยุดผ่าวคอยคิดตั้ง...........จิตรู้อดทน

เวลาสอนผ่านด้วย.............เวลา
สอนเผื่อความเมตตา..........บ่ สิ้น
สอนจิตมั่นเจรจา...............ทำโง่
สอนร่ายงานหนึ่งชิ้น...........สิ่งนี้คือฝัน

~โคลงห้าพัฒนา~

ฝันหว่างรู้................เวลา
ฝันเสน่หา................ร่วมห้อง
ฝันโหยหา................ขณะหนึ่ง
ฝันสร้างฟ้อง............จิตไหว

ทุกสิ่งนั้น..................ฝันไป
ทุกข์เพราะใจ.............อยู่สร้าง
ทุกข์เพราะใคร............ประสงค์ตื่น
ทุกข์ร้อนร้าง...............ฝากบาน


...................ญามี่///...




สวัสดีค่ะค่ำอีกวันแล้ว ทานข้าวให้อร่อยนะคะพี่ถุง

  

สวัสดีค่ะถุง


ถุงกลับมาอีกทีพร้อมด้วยรูปสวยๆชุดนี้
คนรอพร้อมที่จะอภัยค่ะ


ป้าเองก็หายไปนานเหตุเพราะคอมป่วย…..ป่วยนานนนนนนนนนนนนนนนนค่ะ
ความจริงหมอคอมดูแลหายแล้ว…..แต่กลับมาอยู่กับป้าก็ป่วยซ้ำอีก
ร่มแดงซึ่งเป็นตัวแอนตี้ไวรัสที่กางอยู่ดีๆ พอกลับมาอยู่กับป้าร่มก็หุบซะดื้อๆงั้น
เพราะอะไรไม่ทราบเหมือนกัน
ไวรัสหลบอยู่ในเมลเต็มเพียบ โผล่เข้าไปมีเสียง ติ๊ด…ติ๊ด….ติ๊ด เกรียวกราว
ตอนนี้เลยต้องพักเมลชั่วคราว
ถึงบล็อกก็เถอะยังไม่แน่ใจว่าจะเข้ามาได้กี่บ้าน
อาจจะได้แค่บ้าน หรือ สองบ้านแล้วจอดยาวอีกก็ได้…..แต่จะลองดู
เอาว่าได้แค่ไหนก็แค่นั้นค่ะ


ช่วงที่คอมป่วยป้าก็พลอยป่วยตามไปด้วย
เป็นหวัดธรรมดาที่ใครๆก็เป็นกันนี่แหละค่ะ
คนอื่นเป็นแค่สาม-สี่วันหาย …..แต่ถ้าป้าเป็นจะยาว….ยาว….ยาว…อาจเป็นเดือนค่ะ
ที่ผ่านมาไม่มีหวัดมาเยี่ยมเยียนป้านานพอดู…….คงราวๆ 6-7 ปีได้มั๊ง
บังเอิญช่วงนี้สงสัยเพราะเห็นคอมป่วย สังขารเหี่ยวๆเลยหาเรื่องป่วยตาม
ตอนนี้ ค.คอมหายป่วยแล้ว …..แต่ ค.คน ยังไม่หายเลยค่ะ …..555





***** การเป็นผู้รับใครๆก็เป็นได้
แต่การเป็นผู้ให้น้อยคนที่จะได้เป็น *****

  

ผมเห็นชื่อคุณตั้งแต่ ม.ค.๕๓ ในบล็อกของผม เรื่อง บันทึกของผู้เฒ่า ฉบับที่ ๑

แต่เพิ่งแวะเข้ามาเยี่ยมบล็อกของคุณวันนี้เอง ขออภัยด้วยครับ

บล็อกสวยงามและอ่านง่ายสบายตาดีครับ.

  

แวะมาบอกว่า"ยังอยู่ไม่หายปายหนาย"