^-^รักคุณแม่ที่สุดในโลกเลย^-^

หลังจากที่หายหน้าหายตาไปนาน แก้ปัญหาชีวิตอยู่ ก๊ากๆๆๆๆๆ ว่างๆมานั่ง up blog หลังจาก แอบหนีหายไป ทำงานบ้าง เที่ยวบ้าง จนชุ่มปอด อยู่ต่างจังหวัดซะนาน
กลับมากรุงเทพฯแรกๆป่วยเลย เพราะไม่ชิน เกือบตาย ดีที่ได้ธรรมะช่วยเอาไว้ เหตุการณ์ ชีวิตในช่วง 1-2 ปีมานี้ ทำให้ รู้จักตัวตนมาขึ้น รู้จักโลกมากขึ้น แต่เหตุการณ์ที่ไม่ลืมเลย รู้ว่าคนที่รักเรามากที่สุด กับไม่ใช่ตัวเราเอง แต่.......กลับเป็นคนที่อุ้มท้องเรามา 9 เดือน
ก่อนหน้านี้ก็เหมือนเด็ก ตจว.ทั่วไป มาเรียนที่กรุงเทพฯ ปี 1-2 ก็คิดถึงบ้านมากหน่อย กลับบ้านเกือบทุกอาทิตย์ หลังจากนั้น ก็เริ่มหายๆ ติดเพื่อนบ้าง ติดแฟนบ้าง อยากอยู่คนเดียวบ้าง ที่บ้านโทรมาก็ได้แต่บอกว่า ยังไม่ว่าง ยังกลับบ้านไม่ได้ อ้างสารพัด คุยโทรศัพท์ นิดหน่อยก็บอกต้องอ่านหนังสือบ้าง (เพราะว่าภาษาคุณแม่ล่ะค่ะ บ่นมากหน่อย) ต้องวางแล้ว อะไรแบบนี้ ไม่ค่อยได้เจอ ไม่ค่อยได้คุย
แต่คุณแม่ ไม่เคยขาด หรือ บกพร่อง ในหน้าที่ น่าจะเรียกความเต็มใจมากกว่า ที่ท่านทำให้เรา ส่งเงินไม่ขาด โทรหาทุกวัน ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบทุกวัน แต่เรา กลับลืมหน้าที่ของลูก
จากวันนั้นถึงวันนี้ เกือบ 7 ปีแล้ว แต่หลังจากอกหักจากผู้ชายคนแรก คนเดียว แล้วไม่รู้จะเป็นคนสุดท้ายด้วยหรือไม่ เพราะแก่ขึ้นทุกวันๆแต่ก็ยังโสดเหมือนเดิม และเป็น 3 ปีหลังที่ผ่านมา ไม่มีแม้นาทีเดียวไม่คิดถึงคุณแม่ ทุกลมหายใจเข้าหายใจออก คือ คุณแม่ ที่อยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะ คุณแม่ เรารักกันมากขึ้น อย่าบอกว่าเราเลย มิ้นคนเดียวล่ะกัน เพราะคุณแม่ก็รักมิ้นเสมอๆอยู่แล้ว คุยกันตลอดเวลาที่ว่าง หยุดเมื่อไร กลับบ้าน พาคุณแม่เที่ยวต่างจังหวัด หาที่ทำบุญ เรื่อยเปื่อย ตามประสา
คุณแม่ชอบพูดเสมอๆว่าท่านก็ไม่มีใคร มีญาติพี่น้อง ก็เหมือนไม่มี ท่านก็เหลือเราคนเดียว ถ้าไม่มีเรา ท่านอาจจากไปนานแล้ว คุณแม่ชอบสั่งเสียเกือบทุกครั้งที่คุยกัน เพราะท่านป่วยมากมายหลายโรคเหลือเกิน กินยาวันหนึ่ง เหมือนกินลูกอมเลยอ่ะ ทำให้เรารู้สึกจิตตก สงสาร พยายามที่จะทำให้ตัวเองและคุณแม่รู้สึกดีขึ้น ก็พากันเข้าวัด ทำบุญ ปฏิบัติธรรม จนตอนนี้ คุณแม่เลิกพูดเรื่องตายกับเราล่ะ เลิกสั่งเสีย เลิกคิดมาก ไม่ต้องกินยานอนหลับเหมือนเมื่อก่อน ง่วงให้ตาย ก็บังคับให้แม่สวดอิติปิโสฯไปจนกว่าจะหลับ 55555 ใช้คำว่าบังคับเลยนะ
เพราะแม่ก็ป่วย เดินจงกรมก็ไม่ไหว นั่งภาวนานานก็ไม่ไหว เลยให้นอนภาวนาเอา ส่วนเราสวดมนต์ไหว้พระนี่ดีจริงๆ รักษาได้ทุกโรค โรคทางใจ ทางกาย แต่เราเองมากกว่า ยังมีกิเลสอยู่ เฮ้ย.....ภาวนาอยู่ทุกวัน เมื่อไรจะหลุดพ้น.......

Create Date : 18 กันยายน 2553		4 comments
Last Update : 18 กันยายน 2553 1:11:26 น.
Counter : 2767 Pageviews.
Share Tweet